Μετά από απαίτηση 100αδων Αναγνωστών ξανά δημοσιεύουμε το Άρθρο του φίλου μας JIM-KYM που δημοσιεύτηκε πρώτη φορά τον Αύγουστο του 2010
H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε.
Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή:
περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να
περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο
ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές
έπρεπε να…..
μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.
Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή..
Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα
ζωντανοί.. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα
σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και
μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα
ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ,
καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν
φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.
Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες
κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε
κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε
ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε
«μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..
Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και
δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα
στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν
υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν
υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους»
Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν
έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα
θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε
κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε
καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το
ξεπερνάμε.
Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι..
Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια,
βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε
φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε.. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα… μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα.. Χάσαμε
χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη
βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους
πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα
στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν
ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.
Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των
φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να
ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο
σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν
υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!
Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη
προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ..
Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με
ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»… συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί….
JIM KYM
Use Facebook to Comment on this Post
![Ο μύθος της γέφυρας του διαβόλου στον ποταμό Άρδα [εικόνες]](https://1.bp.blogspot.com/-1Txq8I9Z9IY/VISWhSOt2zI/AAAAAAAAZkc/miFmi3Nf2bU/s1600/1.jpg)
αν σας πω τι επαθα μια ηλιολουστη μερα του 1926…………..γεννηθηκα!….αλλα μαζι μου γεννηθηκε και ο ΠΑΟΚ…!!!!!!
1956 Λες και βλεπω τη ζωη μου
Καλα τα λες φιλε..αλλα τα ιδια θα εξιστορη ενα παιδι που θα γεννηθη το 2012-2013.Μετα απο τα σαραντα χρονια.Οταν πλεον μπορει η ερημος να κατοικοιται,να υπαρχει τηλεμεταφορα,να ζουμε και στο διαστημα,να κανεις εικονεικο σεχ,να τρωμε μονο καψουλες αντι για φαγητο,να ζουμε 140 χρονια.κτλ..και να αναπολει τα χρονια τα σημερινα μας.Η για φαντασου τι θα ελεγε τυπος που εζησε 1915-1950 για το 1950-1985?¨¨ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑς ΧΡΟΝΙΑ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ¨¨.μπλα,μπλα,μπλα.Συμπερασμα κατα την αποψη μου ειναι,οτι η μνημη που δημιουργουμε στα παιδικα,εφηβεικα μας χρονια,θα τα εξιστορουμε για παντα!!
paizame me zoa ,batraxia skilia ,probata,agelades,kaiden pa8ename kai tipota …simera ta paidia ta vlepoun momo sthn tv den xeroun pws einai mia kota …..aspropyrgos 1972
ΑΝΤΕ ΝΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΤΟ ΠΟΛΥ ΠΕΝΤΕ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΔΕΚΑ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ….ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΝΩΣΤΟ ΠΟΛΕΜΟ…ΚΑΝΑΜΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΙΝΕΜΑ…!!!!
ΦΕΒΡΟΥΡΙΟΣ 1964….
διόρθωση; πρωτοθυμηθώ
Εγώ έχω πολλές γλυκειές αναμνήσεις. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα γλυκό σούρουπο που παίζαμε έξω από το σπίτι κυνηγώντας πασχαλίτσες. Μέσα από το σπίτι ερχόταν μια ωραία μυρωδιά. Η μανούλα μου έφτιαχνε τηγανιτές πατάτες. Άλλες φορές πάλι έκανα ένα περίεργο. Ανέβαινα σε μια ελιά και διάβαζα για το σχολείο. Μια δυο τρεις κάποια στιγμή έπεσα και το σταμάτησα. Τώρα το θυμάμαι και γελάω. Όταν πήρα το πρώτο μου (και μοναδικό ποδήλατο) έπεσα μπροστά από το μαγαζί που δούλευε ένα αγόρι που μου άρεσε. Τι ντροπή Θεέ μου. Το σούρουπο πάλι μαζευόμασταν τσούρμο παιδιά και πετούσαμε πετρούλες στις εξώπορτες των σπιτιών, η απλά τις χτυπούσαμε και μετά εξαφανιζόμασταν Όταν άνοιγε η πόρτα δεν ήταν κανείς από μας εκεί. Κρυμμένοι μέσα στα αυλάκια ή πάνω στα δέντρα χαχανίζαμε από τα γέλια. Τι να πρωτοθυμιθώ. Πάει αυτή η ανεμελιά τέλειωσε. Τώρα οι γειτονιές μας έχουν μετατραπεί σε πεδία μάχης. Που να πάνε τα παιδιά να παίξουν. Κολλημένα στο χαζοκούτι χάνουν τα καλυτερά τους χρόνια. Πως έγινε έτσι ο κόσμος και δεν το πήραμε χαμπάρι…
ΤΙ ΜΑΣ ΘΥΜΗΣΑΤΕ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΩΡΑΙΟΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΒΓΑΙΝΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΔΩΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΟΥΔΑ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΝΑ ΨΑΧΝΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΒΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΦΩΝΑΖΕΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΡΥΜΕΝΕΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΜΕ ΤΙΣ ΠΟΙΟ ΩΡΑΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ
ΕΙΜΑΙ 32 ΚΑΙ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΠΗΓΑΙΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΛΕΓΑΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ.ΓΥΡΝΟΥΣΑΜΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΥΡΩ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΔΕ ΦΟΒΟΜΑΣΤΑΝ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΦΟΒΟΤΑΝ.ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΛΥ!ΕΓΩ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΑΦΗΝΩ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΝ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΕ ΟΣΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΓΥΡΩ ΜΑΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΘΕ ΩΡΑ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ…ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΔΕ ΘΑ ΖΗΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝΕΜΕΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ ΕΓΩ.ΚΑΜΙΑ ΦΟΠΑ ΣΥΖΗΤΑΩ ΜΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ. ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕ ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΜΕ ΕΣΑΣ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΣΤΑΝ ΠΑΙΔΙΑ…
pou ine ekina ta xronia;;;;;;;;;;;;Giorgos1971
ποσο δικιο εχετε.Εγω ειμαι γεννημενος το 1994 και βλεπετε δεν εζησα αυτα τα ωραια..Για να καταλαβετε εγω ειπα στον πατερα μου ασε ανοιχτη την τηλεοραση για να δω την διαφημηση του playstion ωστε να μου το παρει..εγω ειπα στην μανα μου οταν παμε στην παραλια να μου βαζει αντιηλιακο με δειχτη προστασιας 50..εγω ειπα στους δικους μου:κοιταχτε οταν παω 14-15 και αρχιζω να βγαινω μην τυχον και δεν μου βαζετε οριο για την ωρα που θα πρεπει να γυρισω…εγω τους ειπα μολις δειτε λιγο αιμα καντε λες και ηρθε η συντελεια του κοσμου. Αν δεν κανω λαθος οι γονεις μου ειναι της δικης σας γενειας οποτε αμα το παρουμε αναλογικα καταλαβαινουμε ποιοι εχουν οδηγησει τους νεους στην κατασταση που βρισκονται σημερα.
συμφωνο με τον 3΄54 το θεμα ειναι αν θα τους αφησουμε
Ολα ειναι οπως τα περιγραφετε.Το πιο σημαντικο για εμενα, ειναι οτι προσπαθουν να μας εξαφανισουν σαν εθνος,καταπατωντας την ιστορια και την αυτοεκτιμηση μας.1971
ωραιες αναμνησεις ολα καλα ειμασταν τυχεροι πο τα ζησαμε και τωρα αναρωτηθητε το μελλον που αφηνεται στα παιδια σας
ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΟΥΜΕ ΠΡΩΤΑ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ ΜΑΣ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΠΟΥ ΜΑΖΕΨΑΜΕ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ
Εξαιρετικό και συγκινητικό άρθρο!
Είμαι γεννημένος το 1984, αλλά τα περισσότερα από αυτά τα έζησα… ευτυχώς!
Κάθε απόγευμα μπάλα στο πάρκο, με τα παιδιά και να τσακωνόμαστε με την ιδιότροπη γειτόνισσα που μας έκρυβε τις μπάλες. (αλήθεια… τι τις έκανε τόσες μπάλες; )
Και όταν ερχόντουσαν τα κορίτσια, παίζαμε μήλα, ελπίζοντας πως όλο και με κάποιο τρόπο θα τις ψευτοχουφτώναμε… χαχαχα
Δεν υπήρχαν κινητά κι ομως βρισκόμασταν όλοι κάθε απόγευμα. Κάναμε σκαντλιές για να δείξουμε πόσο μάγκες ήμασταν: πετάγαμε μπουκάλια νερό στα σπίτια που χαν ανοιχτές μπαλκονόπορτες, δυναμιτάκια και πέτρες στον ηλεκτρικό, νεράτζια στα φροντιστήρια… και δεν ήμασταν χούλιγκαν! Παιδάκια ήμασταν: κάναμε μια σκανταλιά και μετά τρέχαμε, σα να μας κυνήγαγε η Ιντερπόλ!
Οι πλατείες και τα πάρκα ήταν γεμάτα.
Ένας-δυο είχαν nintendo και ήταν οι φλώροι που δεν κατεβαίνανε για παιχνίδι.
Είχαμε όλοι σημάδια στα γόνατά μας από τα πεσίματα και μας βοηθούσαν οι φίλοι μας και όχι το Metropolitan…
Παίζαμε με ξύλινα όπλα, αυτοσχέδια τόξα κλπ. κυνηγώντας οι μεν τους δε- τσακωνόμασταν και μετά τα βρίσκαμε! Μυρίζαμε όλη μέρα ιδρωτίλα και δεν ήταν ντροπή: φυσιολογικό ήταν! Όλη μέρα τρέχαμε.
Ώσπου… κάπου στο 1997,8,9 κάπου εκεί όταν ήμασταν γυμνάσιο πάψαμε να βλέπουμε τα μικρά παιδιά να παίζουνε και ήταν όλη μέρα στα playstation κλπ. Αυτά τα παιδιά δε ζήσανε.
Τους αποχαύνωσε το σύστημα.
Εμείς έτσι μάθαμε: και στο γυμνάσιο συνεχίσαμε να ψευτοαλητεύουμε στα παρκάκια κάνοντας τα πρώτα μας τσιγάρα, τις πρώτες ερωτικές εξομολογήσεις, καβγάδες, παρέες, να ακούμε ροκ και μέταλ, να τσακωνόμαστε για τον Παναθηναικό και τον Ολυμπιακό, να το παίζουμε βγαλμένοι…
…να είμαστε έφηβοι!
Δεν είχαμε πάει ποτέ σε καφετέρια, κλαμπ, μπαρ κλπ. Μόνο για κάνα ηλεκτρονικό πηγαίναμε καμιά φορά.
Τα σημερινά παιδιά στα 14 τους πάνε στα κλαμπ. Φοράνε πουκάμισο, μίνι, ξώφαλα και βάζουν ζελέ ή extension στο μαλλί.
Έχουν facebook και κινητό.
Έχουν υπερπροστατευτικούς γονείς.
Δεν έχουν ζωή…
ΔΕν έγραψες το σημαντικότερο. Εμείς οι γεννημένοι μετά το 1950 γίναμε οι στυλοβάτες του μεταπολιτευτικού συστήματος , του Καραμανλή , του Παπατζή και των λοιπών δεξιών και αριστερών εξαπτερύγων.
Να χαιρόμαστε σήμερα το κατώρθωμά μας.
@ 4 Ιανουαρίου 2011 7:47 μ.μ.
Προτιμώ να βγαίνω έξω στο χωράφι ΜΟΥ, για να κάνω την ανάγκη μου, παρά να την κάνω σε μια χρυσοπληρωμένη τουαλέτα που ανήκει στην τράπεζα…
ΣΑΦΩΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΡΗ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 60 ΚΑΙ 70.ΟΛΟΙ ΑΝΑΠΟΛΟΥΝ ΤΑ ΚΑΛΑ ΑΛΛΑ ΞΕΧΝΟΥΝ ΤΑ ΚΑΚΑ ΤΟΥ ΤΟΤΕ.ΤΑ ΚΡΥΑ,ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ,ΤΙς ΠΛΗΜΜΥΡΕς,ΤΟΥΣ ΚΑΥΣΩΝΕΣ(ΘΥΜΑΜΑΙ ΟΤΙ ΕΒΓΑΖΑ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΔΙΟΤΙ ΚΟΛΛΑΓΑΝ ΣΤΗΝ ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΕΡΠΑΤΟΥΣΑ ΣΤΟ ΧΩΜΑ Η ΣΤΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ),ΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΟΛΛΟΙ.ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟ ΜΑΣ ΜΕ ΤΡΥΠΙΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ,ΔΙΟΤΙ ΤΟΤΕ Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΗΤΑΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ,ΟΤΑΝ ΟΜΩς ΑΡΧΙΣΑΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΝΑ ΠΛΟΥΤΙΖΟΥΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ .ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ ΚΡΕΑΣ -ΨΑΡΙΑ,ΤΥΡΙΑ ΚΛΤΙ ΠΟΥ ΤΟΤΕ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΑΝ ΜΟΝΟ ΛΙΓΟΙ ΕΥΠΟΡΟΙ-ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ-ΤΣΙΦΛΙΚΑΔΕΣ-ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΑ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ ΕΝΩ ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΖΟΥΣΑΝ ΝΕ ΤΗ ΨΥΧΗ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ.ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΚΟΥΡΑΣΗ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΜΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ,ΑΛΛΩΣΤΕ ΤΙ ΛΥΣΗ ΘΑ ΔΙΝΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΟ,ΘΥΜΟ ΚΑΙ ΞΥΛΙΕΣ.ΠΟΣΟΙ ΤΟΤΕ ΕΙΧΑΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΟ ΣΠΙΤΙ Η ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΝΕΙΡΑ ΓΙΑ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΣΠΙΤΙΟΥ;ΗΤΑΝ ΚΑΛΛΙΤΕΡΕΣ ΟΙ ΥΠΑΙΘΡΙΕΣ ΤΟΥΑΛΕΤΤΕΣ -ΑΠΟΠΑΤΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ; ΣΗΜΕΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΟΡΕΣΜΟΣ ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΓΧΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ.ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΩΝΤΑΙ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΙΣΧΥΕ ΟΤΙ Η ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΑΙΝΑΝ ΚΑΛΑ Η ΘΑ ΠΕΘΑΙΝΑΝ, Η ΘΑ ΜΕΝΑΝ ΑΝΑΠΗΡΟΙ,ΑΛΛΑ ΟΛΟΙ ΞΕΧΝΑΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΘΥΜΩΜΑΣΤΕ ΤΑ ΑΣΗΜΑΝΤΑ ΤΑ ΚΑΛΑ.ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΗ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΜΕΤΑΚΑΤΟΧΙΚΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Τότε δούλευε μόνο ο πατέρας στην οικογένεια και τα παιδιά στο σπίτι μεγάλωναν με την μητέρα. Ο μισθός έφτανε και περίσσευαν με αιματηρές οικονομίες λίγα λεφτουδάκια για να μπορέσουμε να πάρουμε δικό μας σπίτι αργότερα και να φύγουμε από το νοίκι…
Ο θάνατος της αθωότητας. Εγκλημα εκ προμελέτης. Ισως και με την συμμετοχή του "θύματος". Δεν έχει αξία αυτό. Το ζήσαμε, το απολαύσαμε. θέλουμε να το ξαναζήσουμε. Δυστυχώς δεν μπορούμε. Τουλάχιστον να πείσουμε τους νεώτερους για το πόσο ωραία ηταν εκείνα τα χρόνια. Τους το χρωστάμε. Κι αν δεν μας πιστέψουν, θα έχουμε κάνει το χρέος μας.
Υ.Γ. Εποχές που οι τράπεζες δεν εύρισκαν εύκολα θύματα και οι άνθρωποι ήταν κυριάρχοι των επιθυμιών τους.
Οτι ειναι να κανουν το εκαναν μεγαλε.Και δυστυχως για αυτους,περασαν την dead line…Καιρος ειναι να καταλαβουν οτι εχει ο καιρος γυρισματα."Να οργανωθουμε",να δεις τι πανηγυρι εχει να γινει…
2:17 ANOIGEIS KAINOURGIOUS LAKOUS GIA TA PAIDIA SOU. PROSEXE POS SKEFTESE KAI TI LES.. …..
1968…
Και κανα σινεμαδακι θερινο στην μαντρα,και καθε Κυριακη ποδοσφαιρο στην αλανα της γειτονιας,και τα κλεφτα βλεμματακια στην ωραια της παρεας.Το καλοκαιρι νταλα μεσημερι στην θαλασσα να ριξουμε καμια Δανεζα,και το βραδυ disco,για το χαμουρεμα και το μπλουζ και μετα χωρις καποτες…Και οι κοπανες στο σχολειο σε ημερησια διαταξη,γιατι δεν γουσταραμε το μαθημα,γουσταραμε τον Ραπτη αλλα οχι τ`αρχαια.Υπηρχε ερωτισμος με την συμμαθητρια γιατι δεν ηταν ξεκολο οπως τωρα.Απο το…"να οργανωθουμε ρε μαλακες" και τις προσευχες στον Αλλαχ στον ΑΡΙΩΝΑ στην Κερκυρα,στο οργανωθειτε ρε πουστηδες του ΔΝΤ.
Δεν θα σας περασει ρε γαμημενοι.Θα ξαναφτιαξουμε τις αλανες,θα ξαναπαιξουν κρυφτο μεχρι τις 11 το βραδυ τα παιδια μας,θα φανε κι αυτα χυλοπιτες οπως εμεις,οχι μεσω facebook αλλα live,θα γαμανε οτι σκανδιναυικο κυκλοφορει το καλοκαιρι,θα ξαναπεσουν μπουνιδια για την γκομενα που γουσταρουν και δεν θα ειναι φλωροπουστες οπως εσεις θελετε να τους κανετε,σαν τα μουτρα σας…
Και μετά στην πλάνα αντιπολίτευση και πουληθήκαμε η μισή και βαλέ χαρίσαμε την ψύχη μας στον σατανά με ανταλλαγμένα καλούδια θέσης να μαδάμε για χάρη τον αφεντικών μας βολευτούν τους υπολοίπους αυτούς ναι που παίζαμε μαζί
Για να διατηρήσομε τα οικονομικά
των ευαρεστημένων
Σιγουριά και δόξα τω θεώ
τα καλά στον καπιταλισμό
είναι πως έχει βίδα
Άμα πιάσεις το μηχανισμό….
από τα αυτιά τον πιάνεις τον λαγό
Τον Πελοπίδα τρως με μια τσιμπίδα
Στην Παρθενόπη χαρίζεις ένα τόπι
Και με τα χρόνια γυρνάς μες στα σαλόνια
Ξεχνάς ποια μάνα σε γέννησε στο κλάμα
Και του εργάτη καβάλησες την πλάτη
Μέχρι να πει αμάν πια
Κι έμπασες τα κομμάτια
Και άει στα κομμάτια
1975 thelo poly na klapso me syginises re megale
ΠΑΙΖΑΜΕ ΜΠΑΛΑ ΜΕ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΒΡΟΧΗ ΑΚΟΜΑ,ΣΤΕΓΝΩΝΑΜΕ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ,ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΧΑΜΕ ΦΑΕΙ ΚΛΩΤΣΙΑ ΣΤΟ ΚΑΛΑΜΙ ΚΑΙ ΜΑΤΩΝΕ ΡΙΧΝΑΜΕ ΠΑΝΩ ΛΕΜΟΝΑΔΑ. ΚΑΙ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΠΑΝΙΝΑ ΕΛΒΙΕΛΑ..ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΑΙ ΜΕ ΜΠΛΕ ΠΟΔΙΕΣ..ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΡΕΧΑΜΕ ΜΗΠΩΣ ΜΑΣ ΑΦΗΣΟΥΝ ΤΖΑΜΠΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΙΩΝ ΣΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΜΑΤΣ…
ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΝΑ ΜΑΖΕΥΟΥΜΕ ΤΑ ΑΥΤΟΚΟΛΗΤΑ ΧΑΡΤΑΚΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ, ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΣΠΑΝΙΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΝΑ ΛΕΙΠΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ… ΩΡΑΙΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΩΡΑΙΑ Η ΓΕΝΙΑ ΜΑΣ.. ΟΙ ΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΕΚΑΝΑΝ ΠΙΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΚΑΝΑΝ ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ… ΚΑΙ ΣΕ ΜΑΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΕΦΤΕΙ Ο ΛΑΧΝΟΣ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΣΕΙ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΛΙΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ..ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΑΛΙΕΣ ΑΓΝΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΝΑ ΞΕΒΡΩΜΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΤΟΠΟ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΧΑΜΕΝΟΥΣ… 1967
κι εγω 1952 ΠΛΗΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ αγχος μηδεν
ΕΙΜΑΙ 32 ΧΡΟΝΩΝ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΙΠΕΣ ΗΤΑΝ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΖΩΗ. ΤΩΡΑ ΒΛΕΠΩ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙΑ(ΟΠΩΣ ΕΓΩ), ΑΛΛΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ… ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΟΥΤΕ ΝΑ ΚΟΥΡΑΣΤΟΥΝ ΟΥΤΕ ΝΑ ΝΙΩΣΟΥΝ ΕΥΚΟΛΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ..
AYTO ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΟΛΩΝ ΜΑΣ… Η 'ΜΑΓΙΑ' ΠΟΥ ΜΑΣ ΘΕΡΙΕΨΕ. ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΗΔΗ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΟΛΑ ΟΣΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΡΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΣΤΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ… ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΚΡΥΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΞΑΝΑ … Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΜΟΥ ΘΥΜΗΣΕΣ!!!
Mπραβο ρε φιλαρακο … με γυρισες πισω κοντα 35 χρονια .Ακριβως οπως τα λες , ετσι ακριβως ειναι .Σαν να βλεπω τη ζωη μου να περνα μπροστα και παλι , ετσι οπως τα εξιστορεις . Τι μας θυμησες ρε μεγαλε !!!!!!!!! Αυτη ηταν ζωη , ξενοιαστη γεματη παιχνιδι, περιπετεια και ανεμελεια . Με τις μαναδες μας να μας κυνηγουν για να μας μαζεψουνε μεσα απο το παιχνιδι , για να διαβασουμε . Και οταν διαβαζαμε ειχαμε μεσα στο βιβλιο τον Μπλεκ , τον Ομπραξ , τον Ζαγκορ , τον Ταρζαν …. και αλλους ηρωες της εποχης μας . Που ειναι αυτες οι εποχες … δεν υπαρχει τιποτα πλεον απο τοτε .Σημειωση γεννηθηκα το 1964 !!!!!!
6.44 ΠΜ,ΟΧΙ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΥΡΜΟΣ.
ΕΧΩ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΤΟ 1961 ΣΕ ΕΝΑ ΟΡΕΙΝΟ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ
ΠΕΡΑΣΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΛΟ ΜΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΝΑΠΟΛΟΥΜΕ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΜΑ ΑΝΕΜΕΛΑ ΚΙ ΩΡΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ. ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΟΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.
ΠΑΝΤΩΣ ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ ΓΙΑ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΓΡΑΦΤΕΙ. ΜΟΥ ΞΥΠΝΗΣΑΤΕ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΠΑΛΙΕΣ ΚΙ ΩΡΑΙΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
ΥΓ ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΑΤΕ ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ.
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΜΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΙ Η ΜΕ ΤΟ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΚΑΛΑΔΑΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΡΟΓΚΥΛΟ 1972
Διαδώστε την ανάρτηση για να καταλάβουν μερικοί
πως είμαστε και πως κατάντησαν τους πολίτες αυτής της χώρας .
…η μπαλα που παιζαμε ηταν λαστιζενια η πλαστικη,τον μικρο ηρωα και καμποη τον διαβαζαμε ολοι στη γειτονια,ριχναμε τα πουλια με τσαταλες(σφενδονες),το απογευμα τρωγαμε μια φετα ψωμι με νερο και ζαχαρη,ηλεκτρικο στο σπιτι ηρθε μετα το 1962,το νερο κρυωνε με την παγωνιερα η στο πηγαδι,και αλλα πολλα…ομως αυτη η γενβια με τα φτωχα ομορφα ανεμελα χρονια …εχουμε σημερα καλομαθημενα παιδια ,τα υπερπροστατευουμε,τα δινουμε ολα για την μορφωση τους και τηνκαλοπεραση τους ,…δεν καταφεραμε ομως να δημιουργησουμε ασφαλες περιβαλλον για το μελλον τους ,και ετσι σημερα δεχθηκαμε να μας κυβε ρνουν βουτυρομπεμπεδες τυπου παπανδρεου ,καραμανλη ,σημιτη,παγκαλου κλπ που σιγουρα δεν γνωρισαν τα ομορφα δικα μας παιδικα χρονια ,δεν αγαπησαν αυτο τον τοπο ,και να το φρικτο σημερινο αποτελεσμα…ΠΡΕΠΕΙ ΙΣΩς ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑς ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑς ,….εχουμε τωρα να δωσουμε νεο σκληρο αγωνα ,ειμαστε ομως μαθημενοι στα δυσκολα και θα πετυχουμε.
ΜΕΤΟΙΚΕ
Μήπως είχες Διοικητή,τον Ευσταθίου ή αλλιώς
λύκο ;
1959 20/10
ΩΡΑΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΙΑΣ ΘΕΟΦΤΩΧΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΧΟΥΝΤΑ;ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΔΕΣ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΤΟ ΦΙΔΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΥΠΑ;ΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΦΙΔΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΑΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ!
auth htan ontos h zwh..dustuxws pou oloi mas thn katanthsame etsi..
Μπράβο για το άρθρο. Επίσης να σχολιάσω ότι ο παππούς μου θα έλεγε ότι δεν είχε τουαλέττα και πήγαινε στο χωράφι και ότι τα παιδιά πέθαναν εύκολα αν αρρώσταιναν. Δεν φταίει η τεχνολογία αν ο άνθρωπος είναι βλάκας και δεν ξέριε να την εκμεταλλευτεί. Επίσης η γενιά σας, του πατέρα μου και της μητέρας μου, γέννησε και νουθέτησε εμάς που γράφουμε 🙂 :/ kai greekslish. Μην βγάζετε την ουρά σας απ' έξω. Έτσι γίνομαι και εγώ οσιομάρτυρας.
1985 δεν υπήρχε ούτε μια αλάνα, ούτε μια γωνιά για να παίξουν τα αποστειρωμένα δυστυχισμένα παιδιά των διαμερισμάτων. εγω του 85 ειμαι και ομως τοτε ολη μερα ειμασταν εξω και ομως αποστειρωση δεν ειχαμε και ομως ολα τα παιδια τρεχαμε και χτυπουσαμε τα κουδουνια και ομως μαζευομασταν στην πλατεια για μπαλα κρυφτο μπιλιες ποδηλατο ολη μερα σε μερη που τωρα να παμε μονοι μας με ποδηλατο δυσκολα καποιος το κανει αυτοκολητα μπλεκ σεραφινο λουκι λουκ σε περιοδικα που ηταν απο τους γειτονες τα σαινια και αλλα πραγματα πραγματικα απο οσο θυμαμαι μεχρι το 95 ολες οι πλατειες ηταν γεματες και πλακωνομασταν μεταξυ μας για χαβαλε πλατειες με διαφορες ηλικιες μετα ξεκινησαν να τους μαζευουν οι τσαιοι σε μια γειτονια πολυ ησυχη απο εγκληματικοτητα…μεσα σε μια δεκαετια αλλαξαν ολα…ολα ομως προσλαβα 20 δρχμ η μια πιτα κομμενη τι και τι (απιστευτα σνακ) αυτοκολητα μπαλες απιστευτες μπαλες χαμενες…αν καποιον δεν βρισκαμε του φωναζαμε απο κατω για να κατεβει η για να μαθουμε αν ειναι καλα..προλαβα μακρια γαιδουρα που μετα την παιζαμε στο λυκειο και τα μικροτερα παιδια δεν ηξεραν τι καναμε…προλαβα τους πραγματικους φιλους..μην με καταδικαζεις εγω παροτι στην Αθηνα ο παππους μου μαθαινε να πιανω ψαρακια στην θαλασσα με εναν κουβα ψωμι και πετρα ανοιγα αχινους με πετρα σκεψου ποσο ημουν που πηγαινα στην σκεπαστη με την ρεαλ μονος μου και κανεις δεν μου εκανε τιποτα…σκεωψου οτι οταν ηθελα κασσετες πηγαινα στην στοα κατω στην αθηνα με το ποδηλατο απο την πατησιων στα 13 μου..εζησα και εγω ομορφα πραγματα και στις πληγες μου επερνα τσιγαρο απο τους μεγαλυτερους και εβαζα καπνο…ειμαι και εγω υπεριφανος που τωρα που μεγαλωσα δεν θελω gps να βρω εναν κεντρικο δρομο στην αθηνα και οπου και να με αφησεις ξερω να παω σπιτι…προλαβα το να καπνιζω στον ξυλινο σκευοφορο οταν ερχοταν απο την ειρηνη και ηταν αδειος…τωρα προσπαθησαμε πολυ να μην πειραζουν τα παιδια στις πλατειες αλλα ματαια μαζευαν εμας οι τσαιοι που απλα καναμε οτι καναμε τοσα χρονια μπαλα και μπλα μπλα μπλα και αφηναν ολους τους αλλους που τους χτυπουσαμε γιατι πουλουσαν ναρκωτικα σε μικροτερα παιδια στην πλατεια που μας εμαθε τι ειναι ζωη….
ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΠΑΛΙΟΣΕΙΡΕΣ ΜΕ ΚΑΝΑΤΕ ΚΑΙ ΕΚΛΑΨΑ ΓΑΜΩΤΟ ΜΟΥ ΣΗΜΕΡΑ,ΜΕ ΚΑΝΑΤΕ ΚΑΙ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΩ,ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ ΡΕ ΣΕΙΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΟΥ ΕΤΥΧΕ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑ ΜΠΛΟΓΚΣ!!!!!!!!!!!
«Μου κρατούσες πάντα τη σκισμένη τσάντα
και φεγγοβολούσες μάτια μου…»
Κωστάκη, τι καλά να ήσουνα τώρα μέσα στο μπλογκ και να διάβαζες για τα παιδικά μας χρόνια και τη γειτονιά μας, που ήσουν το πιο ζωηρό αγόρι και πλάκωνες τους φλώρους στο ξύλο και εγώ μαζί σου, κανονική πολεμίστρια, τα κατάφερνα στο ξύλο μια χαρά!!! Τότε που καθόμαστε στο ίδιο θρανίο, πηγαίναμε μαζί και ερχόμαστε παρέα από το σχολείο, τις τρώγαμε μαζί από τους δασκάλους και γράφαμε στα πόδια μας ποδοσφαιρικά συνθήματα για να τις ξαναφάμε, από τους γονείς μας αυτή τη φορά. Στις γραμμές περιμέναμε κάθε μεσημέρι το μουτζούρη για να παίξουμε το παιχνίδι μας και να κρυφτούμε πίσω από έναν τοίχο ή ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο όταν το μαύρο τέρας, που έβγαζε καπνούς, περνούσε θριαμβευτικά από μπροστά μας. Στην πρώτη Γυμνασίου πηγαίναμε μαζί και στα αγγλικά και όταν τα μεγαλύτερα κορίτσια μας έλεγαν ζευγαράκι απορούσαμε γιατί πιστεύαμε πως είμαστε αδέρφια. Να είσαι καλά εσύ και η οικογένειά σου. Να είστε καλά και οι υπόλοιποι φίλοι με τις αξέχαστες εμπειρίες εκείνης της εποχής.
1959
ZHΣΑΜΕ ΤΗΝ ΕΠΤΑΕΤΙΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑΖΟΥΜΕ ΕΦΙΑΛΤΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ!!!
ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ ΦΙΛΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΑΚ ΑΠ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕΣ ΑΠΟΨΕ
ΘΥΜΑΜΑΙ ΕΝΑ ΣΥΝΘΗΜΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΓΡΑΨΕΙ Ο ΜΑΚΑΡΙΤΗΣ Ο ΤΑΣΟΣ Ο ΜΗΝΗΣ: Κ Α Τ Ω Η Χ Ο Υ Ν Τ Α
ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ….
ΑΝΤΕ ΟΡΕ ΣΕΙΡΕΣ ΥΠΟΜΟΝΗ
ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΝΤΟΙΤΣΕ ΒΕΛΕ ΚΑΙ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΝΕΑ…
ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΤΙ ΩΡΑ ΧΤΥΠΑΕΙ Η ΚΟΥΔΟΥΝΑ ΤΟΥ ΜΠΑΡΜΠΑ ΜΗΤΣΟΥ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ?
ΑΓΑΝΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΝΑ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ…
Ε Ξ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Ο . –
ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΤΟ 1942 ΣΤΟ ΤΖΑΝΝΕΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΤΟ ΖΕΝΙΘ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΙΚΗΣ ΠΕΙΝΑΣ. Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΕΡΙΧΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΠΑΣΤΙΛΙΕΣ ΜΕ ΜΟΥΡΟΥΝΟΛΑΔΟ ΠΟΥ ΔΙΝΑΝΕ ΣΤΙΣ ΛΕΧΩΝΕΣ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ, ΠΟΥ ΛΟΓΩ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΤΑΝ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΕΙΨΗ ΤΟ ΜΟΥΡΟΥΝΟΛΑΔΟ ΣΤΟ ΨΩΜΙ!! ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ, ΤΟ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ, Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ [ ΠΑΙΔΙ ΦΑΝΤΑΣΜΑ,ΚΑΤΕΡΙΝΑ,ΣΠΙΘΑΣ ] ΤΑΡΖΑΝ, ΓΚΑΟΥΡ, ΤΑΤΑΜΠΟΥ, ΧΟΥΧΟΥ [ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΓΕΡΙ!!] ΠΟΚΟΠΙΚΟ ΚΑΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΤΟ …ΧΤΥΠΟΚΑΡΔΙ {ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΜΕ ΤΟ ΦΑΚΟ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ !!].ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣΩ ΩΣ ΕΦΕΔΡΟΣ ΑΝΘ/ΓΟΣ ΣΤΑ ΛΟΚ, ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΕΥΚΟ ,Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ.
ΤΩΡΑ, ΞΕΝΗΤΕΜΕΝΟΣ ΒΛΕΠΩ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ, ΔΙΑΒΑΖΩ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΧΡΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΖΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗΣ ΜΟΥ ΠΑΤΡΙΔΑΣ.ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑ ΜΟΥ Σ'ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΒΛΑΨΑΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ. ΖΗΤΩ Η ΠΑΤΡΙΣ.
Μπράβο στον αρθρογράφο αλλά μπράβο και στον 7.39!!! Συμφωνώ και επαυξάνω.
Και μια επισήμανση. Νομίζω ότι το διάστημα 1950-1985 είναι αρκετά μεγάλο και αφορά πολλές διαφορετικές γενιές με πολλά διαφορετικά βιώματα και πολλές αλλαγές. Τι σχέση μπορεί να έχει η Ελλάδα του 1960 με αυτήν του 1980- πολιτικά, πολιτιστικά, οικονομικά κ.λ.π.;;; Καμιά απολύτως. Στη γειτονιά που μεγάλωσα στις νότιες συνοικίες της Αθήνας όταν έγινε η πρώτη πολυκατοικία το 1967, ήταν σαν την μύγα μες το γάλα, ανάμεσα σε εκατοντάδες μονοκατοικίες με αυλές, καμαρούλες και κληματαριές, ενώ και στα 1980 δεν υπήρχαν ούτε 5 μονοκατοικίες. Ο δρόμος μας ασφαλτοστρώθηκε το 1974, ενώ το 1985 δεν υπήρχε ούτε μια αλάνα, ούτε μια γωνιά για να παίξουν τα αποστειρωμένα δυστυχισμένα παιδιά των διαμερισμάτων. Στα σχολειά ΜΑΘΑΙΝΑΜΕ ακόμη γραφή και ανάγνωση έστω κι αν υπήρχε ο βούρδουλας του δασκάλου. Τα μπακαλικάκια της γειτονιάς έπεσαν στην άνιση μάχη με τα μεγαθήρια των υπεραγορών κάπου στα μέσα του '70. Στο πρώτο σπίτι που απέκτησε το χαζόκουτο στα 1967 μαζευόταν όλη η γειτονιά, σηματοδοτώντας την αρχή του τέλους των ανθρώπινων σχέσεων. Τέλος και το κυριότερο, οι γενιές που μεγάλωσαν στα 50ς, 60ς, 70ς μπολιάστηκαν στην ιδέα του ΕΜΕΙΣ και της συλλογικότητας ζώντας μεγάλα ιστορικά γεγονότα, σε αντίθεση με τους επόμενους που γαλουχήθηκαν στην "ιδέα" του ΕΓΩ, του ατομικισμού, της υπερκατανάλωσης, της αρπαχτής και της καριέρας. Η γκλαμουριά, οι εργολάβοι και ο αρχοντοχωριάτικος νεοπλουτισμός ολοκλήρωσαν την καταστροφή ως τα τέλη του '90. Και χιλιάδες ακόμη παραδείγματα που θα μπορούσα να αναφέρω…
ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ – ΧΑΡΤΑΚΙΑ ΜΕΛΟ με τις σημαίες και τις εθνικές ενδυμασίες… Τα θυμάται κανείς;;;
1958
EGO GENITHIKA TO 74 KAI EXO TA IDIA BIOMATA!!! KAI KATHE MERA LEO GIA AYTA STA PIO NEA PEDIA…
ΓΑΡΙΔΑΚΙΑ ΜΠΟΖΟ ΠΑΣΑΤΕΜΠΟ ΚΑΙ ΣΚΑΡΦΑΛΩΜΑ ΣΕ ΟΙΚΟΔΟΜΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΘΕΡΙΝΟ ΣΙΝΕΜΑ ΓΟΥΕΣΤΕΡΝ!!
7,39 σωστος
20-6-1956 Σε
όσους
τους αρέσει ο
ύπνος, αλλά ξυπνούν
πάντα με καλή διάθεση,
όσους χαιρετούν ακόμα με ένα φιλί,
όσους δουλεύουν πολύ, αλλά δεν ξεχνούν
το νόημα της ζωής , όσους κολλάνε στην κίνηση
και βρίσκουν ευκαιρία να τηλεφωνήσουν σε φίλους,
όσους κλείνουν την τηλεόραση για να πουν δυο κουβέντες ,όσους
είναι ευτυχισμένοι ακόμα και όταν καταφέρνουν τα μισά , όσους τραγουδούν
δυνατά κι ας μην έχουν καλή φωνή ,όσους τα βλέπουν μαύρα μόνο όταν είναι σκοτάδι ,
όσους έχουν τον ενθουσιασμό ενός παιδιού και την ωριμότητα ενός μεγάλου,
όσους έχουν καταλάβει ότι δεν αγοράζονται όλα με το χρήμα , όσους δεν
περιμένουν τα Χριστούγεννα
για
να
γίνουν
καλύτεροι
άνθρωποι,
αλλά προσπαθούν ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ
ΟΛΟΨΥΧΑ…
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
20 6 1956 ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!!!!
ζαχαριτσα στο ψωμι και λιγο νερο απο πανω μην την παρη ο αερας και ειμασταν οι καλιτεροι πραγματικα νοσταλγω εκεινα τα χρονια.
.αλλα και νοιωθω υπευθυνος κατα καποιο τροπο που δε επαναστατησαμε μα εκεινουσ που αρχισαν να στρωνουν απο τοτε το χαλι που εχουμε σημερα ηθελαν καποιοι στην πυρα απο πιο νωρις
Δερβίση μου. Τι μου θύμισες.Πράγματι τα κάναμε όλα αυτά και ίσως ακόμη περισσότερα όπως κοβόμασταν και καυτηριάζαμε την περιοχή κατουρώντας την, χτυπούσαμε πχ στο πόδι και μας έβαζαν κατάπλασμα από καπνό και όμως δεν παθαίναμε τίποτε. Τυχαίο δεν νομίζω. Και να σκεφτεί κανείς ότι ζούσα σε πρωτεύουσα νομού από το 1952 που γεννήθηκα. Ηταν τα καλλίτερα και πιο ανέμελα χρόνια για ένα παιδί. Ρε μεγάλε JIM KYM μας ξέσκισες. Θα μπορούσαμε να γράφουμε ώρες. Νάσε καλά……..
zepasx
ΑΣΦΑΛΕΙΑ,ΑΝΕΜΕΛΙΑ,ΑΓΝΟΤΗΤΑ
ΨΩΜΙ ΜΕ ΛΑΔΙ ΚΑΙ ΣΤΙΜΜΕΝΗ ΝΤΟΜΑΤΑ ΑΠΟ ΠΑΝΩ,ΚΑΡΠΟΥΖΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΦΕΤΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΤΡΩΓΑΜΕ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΓΕΜΙΖΑΜΕ ΖΟΥΜΙΑ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΕ Η ΜΑΝΑ ΜΑΣ!!!ΤΑΜ-ΤΑΜ ΚΑΙ ΤΙΡΑΜΟΛΑ,ΣΕΡΑΦΙΝΟ,ΜΙΚΡΟ ΣΕΡΙΦΗ.ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΘΑΙΝΑΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ(ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟ,ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ,ΙΣΤΟΡΙΑ) ΥΠΗΡΧΕ ΠΑΙΔΕΙΑ.
ΚΑΛΛΙΟΠΗ 1959
Αψογος… και εκείνες οι λαστιχένιες μπότες για τις λάσπες!!! οι ξυλόσομπες του χειμώνα. Απίστευτα χρόνια!! Νά σαι καλά!!
ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ,ΤΙ ΘΥΜΗΣΕΣ!!!!ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΘΟΥΣΑ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ…..ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ-ΕΙΜΑΙ ΤΟΥ 1951- ΕΙΝΑΙ….. ΕΛΙΕΣ ΑΠΟ ΚΑΤΩ (ΚΟΚΟΛΟΙ),ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΣΚΑΨΙΜΟ ΣΤΙΣ ΣΤΑΦΙΔΕΣ, ΜΑΖΕΜΑ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙΩΝ ΓΙΑ ΧΑΡΤΖΙΛΙΚΙ…ΦΥΛΑΓΜΑ ΑΡΝΙΩΝ…..ΜΠΑΝΙΟ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΞΕΒΡΑΚΩΤΟΙ….ΚΟΥΒΑΛΗΜΑ ΝΕΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΠΗΓΑΔΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ…ΦΛΕΡΤ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΔΡΑΚΟΝΤΕΙΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗΣ ΓΟΝΕΩΝ- ΔΑΣΚΑΛΩΝ….ΠΑΙΖΑΜΕ ΣΤΑ ΧΕΡΣΑ ΧΩΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΖΕΥΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ….ΑΓΓΙΞΟΥΜΕ ΚΑΜΜΙΑ ΚΟΠΕΛΙΑ!!!! ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ…….ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ! ΚΑΝΑΜΕ ΟΝΕΙΡΑ ΣΤΙΣ ΑΚΡΟΠΟΤΑΜΙΕΣ…ΤΡΕΧΑΜΕ ΣΑΝ ΑΛΟΓΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΑΜΕ ΤΙΣ " ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΕΙΞΕΙΣ" ΚΑΙ ΥΠΗΡΧΕ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ……ΗΜΟΥΝ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΛΕΓΑ "ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΤΗΣ ΤΟ ΠΩ"…..ΠΕΡΑΣΑΝ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΤΟΛΜΗΣΑ!!! ΠΩΣ ΝΑ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΩ ΜΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ…..? Π.Τ '
ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΦΙΛΕ JIM KYM ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ (1957)
ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΕ ΜΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΞΕΧΑΣΕΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΟΤΙ
ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ 8 ΩΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΙΝΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΙ ?,
ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ ΕΝΑ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΙΝΟΥΜΕ ΑΝΕΡΓΙΑ,
ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΤΟ ΜΕΖΕΔΑΚΙ ΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟ PC, ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗ ΣΥΜΠΟΝΙΑ ΠΑΡΑΔΙΝΟΥΜΕ ΖΗΛΙΑ ΚΑΙ ΜΙΣΟΣ, ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ ΕΝΑ ΦΤΩΧΟ ΣΠΙΤΑΚΙ ΜΕ ΛΙΓΟ ΚΗΠΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΙΝΟΥΜΕ ΚΛΟΥΒΙΑ, ΠΑΡΑΛΑΒΑΜΕ ΛΙΓΟ ΚΑΘΑΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΑΕΡΑ ΠΑΡΑΔΙΝΟΥΜΕ ΒΡΩΜΙΑ ΚΑΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΓΡΑΦΩ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΡΩΪ ΠΟΣΟ ΛΥΠΗ ΚΑΙ ΠΟΝΟ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΓΙΑ ΜΑΣ !!!!!!!!!
mpravo paidia
……ΚΑΙ ΜΕ ΘΕΑ ΣΤΟΝ ΑΤΛΑΝΤΙΚΟ………
707 ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΟΤΙ ΟΥΔΕΙΣ ΑΣΦΑΛΤΟΣ (ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Η ΑΝΤΖΕΛΑ)
ναι ΑΛΛΑ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΑΤΕ,,,ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΑΘΑΤΕ, ΚΡΙΜΑ Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΑΣ,ΤΩΡΑ ΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ 50 ΜΕ 85.,,,,,,,,,, ΕΝΑ ΚΛΕΥΤΗ ΒΟΥΛΕΥΤΗ,
EΓΩ ΕΙΜΑΙ ΤΟΥ 73.ΠΡΟΛΑΒΑ ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΗ ΕΡΤ ΚΑΙ ΥΕΝΕΔ ΜΕΤΑ ΤΙΣ 5 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ.ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΠΙΒΛΕΨΗ ΚΑΝΕΝΟΣ,ΝΑ ΠΡΟΦΥΛΑΧΤΩ ΜΟΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΣ.ΡΟΥΧΑ ΦΤΩΧΙΚΑ ,ΟΥΤΕ ΜΑΡΚΕΣ ΟΥΤΕ ΠΟΛΛΑ ΦΡΟΥΦΡΟΥ,ΠΑΝΤΑ ΟΜΩΣ ΦΡΕΣΚΟΠΛΥΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΙΔΕΡΩΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΑΚΙΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ.ΦΕΤΑ ΨΩΜΙ ΜΕ ΜΕΡΕΝΤΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ,ΠΟΥ ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΣΑΝΤΟΥΙΤΣ ΑΠΟ ΕΞΩ,ΚΑΙ 10 ΔΡΑΧΜΕΣ ΣΤΗ ΤΣΕΠΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΠΠΟΥ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΔΕΙ.5 ΔΡΧ ΤΑ ΓΑΡΙΔΑΚΙΑ ΤΖΑΜΠΟ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ 5 ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΓΙΑ ΓΛΥΦΙΝΤΖΟΥΡΙ ΚΟΤΖΑΚ ΚΑΙ ΤΣΙΧΛΕΣ ΦΥΛΛΑΡΑΚΙ!ΤΣΑΚΑΛΑΚΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΠΗΓΑΙΝΑΜΕ ΓΙΑ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΓΥΡΩ ΣΠΗΛΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝΑΜΕ ΠΑΝΩ ΣΕ ΧΑΡΤΟΚΟΥΤΑ ΤΟΥ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ ΜΑΓΑΖΑΚΙ ΜΕ ΟΤΙ ΒΡΗΣΚΑΜΕ.ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΡΥΦΤΟ,ΤΖΑΜΙ,ΚΟΥΤΣΟ,ΛΑΣΤΙΧΟ,ΩΣΠΟΥ ΜΕ ΦΩΝΑΖΕ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ "ΕΛΑ ΣΠΙΤΙ ΝΥΧΤΩΣΕ' …….ΩΡΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ……….
Ὅταν τὰ σήριαλ ἦταν τηλεοπτικές μεταφορὲς ἀξιόλογων ἔργων τέχνης καὶ δίδασκαν πολιτισμό.
Ὀ Χριστός ξανασταυρώνεται:
http://www.youtube.com/watch?v=6UV3m2__WTI
Κούνγκ Φού:
http://www.youtube.com/watch?v=lKMgceSkqrY
(ἀντίστοίχως)
Κυναίγειρος
Πανεμορφες γλυκυτατες αναμνησεις στα χρονια
της αθωοτητος
Τότε η αστυνομία, η αγορανομία κλπ, έκανε συστάσεις για νουθεσία και δεν συμπεριφερόταν υπεροπτικά και αλλαζονικά προς τον πολίτη.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΑΛΑΙΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΠΑΙΧΝΙΔΗ,ΧΟΡΟΣ,ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΠΑΛΙΕΣ ΑΤΜΟΜΗΧΑΝΕΣ ΧΩΡΙΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ!
ΚΩΣΤΑΣ ΤΟΥ 1965
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΛΙΓΟ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΑΛΛΑ ΕΖΗΣΑ ΑΡΚΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ. ΕΧΩ ΟΜΩΣ ΤΗ ΤΥΧΗ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΖΩ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΩ ΤΗ ΦΥΣΗ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΠΟΥ ΖΩ. ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΩ ΚΡΥΦΑ ΟΤΑΝ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ (ΑΓΚΑΛΙΑ) ΤΟΥ!!!!!!!!!
Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΟΤΕ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑ,ΣΗΜΕΡΑ ΟΜΩΣ ΜΕΤΑΤΕΘΗΚΕ ΚΑΙ ΣΤΗ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΑΣ.ΤΟ ΛΕΩ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΕΥΠΟΡΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΓΕΝΝΗΜΑ ΘΡΕΜΜΑ ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑΣ (Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΑΓΙΟΣ),ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΣΤΗΝ ΑΧΑΡΝΩΝ ΜΕΝΑΜΕ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ.ΕΙΧΑΜΕ ΟΜΩΣ ΚΟΙΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΗΣΤΙΚΑ,ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΚΛΕΙΔΑΜΠΑΡΩΝΟΤΑΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ (ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΚΑΤΙ ΛΟΞΟΥΣ),ΟΛΟΙ ΜΙΛΑΓΑΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΧΑΜΕ ΣΧΕΣΕΙΣ (ΟΧΙ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ),ΥΠΗΡΧΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ,ΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΝΟΙΩΘΑΜΕ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΟΠΩΣ ΤΩΡΑ.
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ (ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΙΑΤΗΡΩ)ΗΤΑΝ ΠΑΙΔΙΑ ΦΤΩΧΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΝΕΤΕΙΡΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΟΥ.
ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΥ ΝΑ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ.
ΖΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΟΡΓΟΥΕΛΙΚΟ ΠΟΥ ΠΕΣΑΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΚΑΙ ΦΩΧΟΙ,ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΘΥΜΗΘΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΟΛΟΙ ΞΕΧΑΣΑΜΕ…ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ!!!!!
Μπλέκ, Όμπραξ, Μικρός Σερίφης, Τιραμόλα, Σεραφίνο, Μίκυ Μάους, Μικρός Ήρωας.
Κρυφτόπικο, Μηλαρόνια, Κηνυγητό, Κρυφτό, Μπάλα Απαλνοί-Ακατνοί, Κουκουρέτσια, Τσιλίκα Τσιλικοπάι, Αγριόγρουνα, Μπίλιες μιτζακάκια απτόλας, Καρότσια, Γκύλατρος, Εξορμήσεις για ανακαλύψεις, Κεδρίσια τσιγάρα μετά Καρελάκι μετα Σαντέ. Με τα πόδια 7 χιλιόμετρα να πας και άλλα τόσα να γυρίσεις να πάμε Γυμνάσιο, με χιόνια με βροχές, να κατεβάζει ο λάκος πολύ νερό να μην μπορούμε να τον περάσουμε και να επιστρέφουμε 1 χιλιόμετρο πρίν τον προορισμό μας και όλα αυτά για 6 χρόνια.
Και πόσα άλλα ξεχνώ αυτή την στιγμή συγκινημένος.
Μπράβο JIM KYM μας συγκίνησες όλους απ΄ότι βλέπω.
ΚΑΡΔΙΤΣΑ 1950 ΦΤΩΧΕΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ…ΕΞΩ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ….ΜΠΟΜΠΟΤΑ ΛΑΙ ΨΩΜΙ ΜΕ ΖΑΧΑΡΙ ΚΑΙ ΑΝ ΕΠΕΦΤΕ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΑΜΜΟ….ΝΑΣΤΑΙ ΚΑΛΛΑ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ Ο ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ….
ΜΠΡΑΒΟ ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ . ΓΕΝΗΘΗΚΑ ΤΟ 1961 ΣΤΗΝ ΣΙΑΤΙΣΤΑ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΑ !!!!
ΕΝΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΚΑΝΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΕ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ [ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΙΣ ΜΗΤΕΡΕΣ] , ΤΟΤΕ ΜΑΣ ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΙΝΕΜΕ ΣΠΙΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΥΣΗΧΙΑ ΓΙΑΤΙ ΞΕΚΟΥΡΑΖΟΤΑΝ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ . ΤΩΡΑ ΜΑΣ ΛΕΝΕ -ΥΣΗΧΙΑ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ !!!
ΑΣ ΓΡΑΨΩ ΚΑΤΙ ΚΙ ΕΓΩ….ΕΙΧΑΜΕ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΣΕΒΟΜΑΣΤΑΝ ΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΕΙΧΑΜΕ ΑΠΛΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΗΤΑΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΥΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΧΑΛΑΣΜΕΝΑ ΚΙ ΑΥΤΑ .ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ ΜΑΣ ΑΓΑΠΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΥΑΝ ΟΧΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΚΑΙ ΣΠΙΤΙΑ,ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΛΕΞΟΥΜΕ ΜΕ ΚΑΚΕΣ ΠΑΡΕΕΣ (ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΑΜΕ ΟΥΤΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΒΟ ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ Η ΜΑΝΝΑ ΜΑΣ ΚΑΠΟΙΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΙΖΑΜΕ ΜΑΖΙ)ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΜΕ ΠΟΥ ΖΗΛΕΨΑΜΕ ΤΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΛΗΣΤΕΙΑ ΤΑ ΓΡΗΓΟΡΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΙ ΕΓΩ ΤΙ ΑΛΛΟ 1961
ΑΡΕ ΦΙΛΕ ΤΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΟΛΑ ΟΣΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΛΕΤΕ ΟΙ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΥΜΠΛΗΡΣΩ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΛΑΤΣΙΟ ΜΑΣ ΦΕΤΑ ΨΩΜΑΚΙ ΖΥΜΩΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΝΝΑ ΚΑΨΑΛΙΣΜΕΝΟ ΣΤΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑ ΚΑΙ ΛΑΔΟΡΙΓΑΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΦΑΓΑΚΙ ΚΡΕΑΣ ΜΕ ΠΑΤΑΤΕΣ ΣΤΟ ΦΟΥΡΝΟ ΜΕ ΤΑ ΚΑΥΣΟΞΥΛΑ ΚΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΤΗΛΕΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΓΚΟΥΡΜΕ ΜΑΓΕΙΡΙΚΕΣ ΝΑ ΕΚΠΑΥΔΕΥΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ .ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΝ 1957.
Συγχαρητήρια σε όλους τους σχολιαστές αυτής της γενιάς, όντως μεγαλώσαμε σαν παιδιά, περάσαμε καλά και ανέμελα, μεγαλώσαμε σε αθώες εποχές, γίναμε μεγάλοι και τρανοί και στο τέλος καταφέραμε το ένα και μοναδικό, να στερήσουμε απο την σημερινή νεολαία το δικαίωμα στο όνειρο.
Και καταντήσαμε με την αλαζονεία της καλοπέρασης και του οχαδελφισμού, τους σημερινούς Έλληνες, να δουλεύουν εργάτες στους Αλβανούς, θερμά συγχαρητήρια, ΜΠΡΑΒΟ.
ΕΜΕΙΣ Η ΓΕΝΝΙΕΣ ΤΟΥ 50 ΚΑΙ ΤΟΥ 60 ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΩΝ ΑΝΩΜΑΛΩΝ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ
1975 – ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΕΟΙ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΚΑΛΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ.
ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΙΚΟΥΣ ΣΟΥ ΦΙΛΟΥΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΙΔΕΣ ΧΤΕΣ (ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΣΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΙΔΕΣ ΧΤΕΣ). ΤΩΡΑ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΑ(ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑ) ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ (ΔΥΣΤΥΧΙΑ-ΜΟΝΑΞΙΑ).ΑΔΕΛΦΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΟΛΑ ΞΕΚΙΝΑΝΕ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ .
ΒΛΕΠΕΤΕ ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΑΛΗΘΙΝΑ ΗΤΑΝ ΤΟΤΕ ΟΛΑ????
ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΧΑΛΑΣΑΜΕ??????
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ ΤΟ ΜΕΤΡΟ????
ΕΠΕΙΔΗ ΑΡΧΙΣΕ Ο ΞΙΠΑΣΜΟΣ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ,ΑΡΧΙΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΙΚΩΝ ΠΟΔΙΩΝ….
ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΛΙΓΟ ΛΙΓΟ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ ΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΤΡΑΙΝΟ
ΣΤΗΝ ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΤΑΡΖΑΝ ΤΣΙΤΑ ΚΑΙ ΖΑΚ ΚΟΥΣΤΩ.ΠΟΛΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΕΞΩ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΦΕΤΕΣ ΨΩΜΙ ΜΕ ΒΙΤΑΜ ΚΑΙ ΖΑΧΑΡΗ ΠΟΥ ΑΛΛΟΤΕ ΗΤΑΝ ΜΕ ΖΑΧΑΡΟΥΧΟ ΓΑΛΑ ΒΛΑΧΑΣ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΛΙΧΟΥΔΙΑ.ΕΝΑ ΠΙΑΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΣΣΑΣ ΓΙΑ ΠΟΙΚΙΛΙΑ.ΒΟΥΡΚΩΝΩ…1967.
genimenos to1951 stin kalithea.sas thimizo kati akoma,katourima apo ton filo mas meta apo tsibima sfikas, stamatima aimoragias meta apo petropolemo me kapno apo gopa tsigarou,periodiko GAOUR-TARZAN ME POKOPIKO KAI XOUXOU .KALLI XRONIA SAS.
μπραβο ρε μαγκα απλα γραφεις οτι ακριβως λεμε στα παιδια μας 1960
ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΤΩΡΑ ΔΙΟΙΚΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ,Η ΓΕΝΝΙΑ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ,ΚΑΙ ΠΑΡ΄ΟΛΟ ΠΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΕΝΝΙΑ ΝΟΙΩΘΩ ΟΤΙ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΤΣΙ ΓΙΑΤΙ ΜΑΛΑΚΙΣΤΗΚΑΜΕ ΧΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ,ΧΑΣΑΜΕ ΤΑ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΝΟΙΟΤΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΡΙΩΘΗΚΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ,ΓΙΑΤΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΛΛΑΞΑΝ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ ΞΙΠΑΣΤΗΚΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗ
ΚΑΛΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΕΤΟΙΜΑΣΤΗΤΕ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ
Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΗ ΜΕΣΑ 1974
Αχ τι μου θύμισες. Να εισαι καλά.
Στο χωριό που μεγάλωσα δεν υπήρχε άσφαλτος παρά μόνο κάτι δρόμοι με χώμα λεπτό. Για να πάμε στο διπλανό χωριό πηγαιναμε με τα πόδια , τα πέδιλα στο χέρι για να μην χαλάνε και μόλις φτάναμε πλέναμε τα πόδια μας και τα φορούσαμε. Επειδή δεν ειχαμε πολλά παιχνίδια αυτοσχεδιάζαμε. Κατουρούσαμε για να μουσκέψει το χώμα και κάναμε κεφτεδάκια κα φούρνους για να τα ψήσουμε τάχα. Κανεις δεν έπαθε τίποτα. Τα σημερινά τα παιδιά τα λυπάμαι, που δεν παίζουν καθόλου που δεν ξέρουν να παίζουν. Εμείς χορτάσαμε την πιο φυσιολογική ζωή για ένα παιδί .Γεννήθηκα το 1958
ΑΧ ΚΑΙ ΤΙ ΔΕ ΜΟΥ ΕΦΕΡΕΣ ΣΤΟ ΝΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ .ΕΓΩ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΟΥ-ΧΟΥ .ΜΕ ΠΟΣΟ ΛΙΓΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΜ ΤΟ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΠΕΣ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΦΡΟΝΤΗΣΤΗΡΙΟ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΟΙ ΚΟΥΜΠΟΥΡΕΣ ΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΠΑΛΙ ΟΙ ΚΟΥΜΠΟΥΡΕΣ .ΜΕΓΑΛΩΝΑΜΕ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΑΝ .ΚΤΙΖΑΜΕ ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΙΟ ΑΔΙΚΟ ΝΑ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΕΠΟΧΗ ΣΑΝ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ .ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ ΔΕΝ ΝΟΙΩΣΑΜΕ ΤΟΤΕ ΜΑΘΑΜΕ ΤΩΡΑ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
ΟΛΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ ΕΙΣΑΣΤΕ ??????????
Ήμαστε ελέυθεροι κι όχι εγκλωβισμένη στη φυλακή του LIFE STYLE σαν χαζά αμερικανάκια. Μεγάλε με συγκίνησες. Μέσα σ' αυτές τις γραμμές μου σκάλισες τη μνήμη και άρχισα να θυμάμαι αυτά που είχα ζήσει. Ας τα διαβάσουν κι οι νεότερες γενειές κι ας εμείς προσπαθήσουμε να τους οδηγήσουμε ξανά σε άνάλογες συμπεριφορές.
Γεννημενος το '78. Προλαβα ολα οσα περιγραφεις και ακομα περισσοτερα που με θλιψη τα εβλεπα να εξανεμιζονται οσο μεγαλωνα. Στα 13 μου απλα ειδα τον κοσμο να αλλαζει τοσο γρηγορα, παιδια και γονεις να αποξενωνονται σε μια βραδια! To ΣΟΚ του πολεμου Live τοτε στις τηλεορασεις βλεπετε… η νεα μας "θεραπεια".
συμφωνω με όλους σας …
αθωα χρόνια στη βιοπάλη
και η οικογένειες βγαίναν καθημερινή για μια βόλτα ακόμα κι ενα ταβερνακι..
Αλλά είμασταν σε ΥΠΝΟ ΒΑΘΥ !!
ΤΩΡΑ ΞΥΠΝΗΣΑΜΕ ΑΛΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΙ ΦΤΑΙΝΕ?
1961
ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΕΝΙΑ ΜΟΥ ΜΙΑ ΖΩΗ ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ .. ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΛΠ..
Εγκλημα και τιμωρια οπως το ειπε ο προηγουμενος φιλος.
Τα καστρα και οι καλυβες στο βουνο ηταν το κατι αλλο.
Ετοιμαζαμε τα οχυρα μας πριν τον πετροπολεμο…
Απλα μαγεια…
Βρε τι μου θυμησατε….ωραια χρόνια!!!Τοτε πραγματικα υπηρχε επικοινωνια….
Εδω και 3 μηνες που πεταξα το κινητο, ακουω
συνεχεια να μου λενε "και πως επικοινωνεις, πως
κάνεις τις δουλειές σου;" και τους απάντω: πώς
καναμε τις δουλειες μας και πως επικοινωνουσαμε
πριν βγουν τα κινητα; Απάντηση δεν παίρνω….
Μεγάλωσα στην Ανω Πόλη (ΑΚΡΟΠΟΛΗ) Θεσσαλονίκης και πρόλαβα γανωτή ,πρόλαβα άνθρώπο υποστήριζε ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ στα σοβαρά,ο πατέρας μου κάπνιζε ΔΗΛΟΣ ,γεννήθηκα το 75 και θυμάμε επίσης πως έχω δεί άσπρο περιπολικό citroen βατραχο με μπάτσους ντυμένους στα πράσινα
Αμ, και τον Πελεγκρίνο το γάιδαρο του Πεπίτο πού τον βάζετε. Ο Πεπίτο!!! Που μια τσιγγάνα του είχε πει ότι θα ζήσει 100 χρόνια.
Οι ποδηλατάδες, οι κοπάνες απ' το σχολείο για να πάμε για μπάνιο ή για καφέ, οι διαγωνισμοί παγωτού ή αριθμού μπάνιων στη θάλασσα που είχαμε κάνει, το υποβρύχιο, οι φέτες καρπουζιού το καλοκαίρι ή τα κεράσια που εμείς τα κορίτσια τα φορούσαμε σαν σκουλαρίκια, το παιχνίδι στους δρόμους, που δε μαζευόμασταν στο σπίτι, αν δεν ερχόταν η μάνα μας με την παντόφλα καμιά φορά να μας φοβερίσει, οι φίλοι μας που τους συναντούσαμε γιατί δεν μπορούσαμε αλλιώς να έρθουμε σ' επαφή μαζί τους, ευτυχώς για μας δεν υπήρχαν υπολογιστές ή κινητά εκείνη την εποχή. Υπήρχαν όμως φίλοι. ΄Εφη
Συγχαρητήρια σε όλους τους σχολιαστές αυτής της γενιάς, όντως μεγαλώσαμε σαν παιδιά, περάσαμε καλά και ανέμελα, μεγαλώσαμε σε αθώες εποχές, γίναμε μεγάλοι και τρανοί και στο τέλος καταφέραμε το ένα και μοναδικό, να στερήσουμε απο την σημερινή νεολαία το δικαίωμα στο όνειρο.
Και καταντήσαμε με την αλαζονεία της καλοπέρασης και του οχαδελφισμού, τους σημερινούς Έλληνες, να δουλεύουν εργάτες στους Αλβανούς, θερμά συγχαρητήρια, ΜΠΡΑΒΟ.
Stray Cats
ΠΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΓΥΡΙΣΕΣ ΠΙΣΩ ΕΙΜΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΛΛΑ ΕΠΑΙΖΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΠΟ ΜΕ ΤΑ ΑΓΟΡΙΑ[ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ}ΓΙ' ΑΥΤΟ ΜΕ ΦΩΝΑΖΑΝ ΑΓΟΡΟΚΟΡΙΤΣΟ ΤΑ ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ ΞΕΝΟΙΑΣΤΑ ΚΑΙ ΑΝΕΜΕΛΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
http://www.youtube.com/watch?v=HIJYhk9gx9E&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=8KNWGrZwZ50
Αndre the Giant vs Hulk Hogan 80's
Λετε να ερθη ο τζημ ανταμ με τον τσιπιριπο τον πεπιτο την ντυανα να μας σωση
Παιζαμε 21 και αντι για χρηματα βαζαμε στην μανα
τον τιραμολα τον σεραφινο τον μπλεκ το αγορι και κλπ.πεζαμε μπιλιες χτυπαγαμε τα κουδουνια των σπιτιων και τρεχαμε.κοιμομασταν στην αυλη χωρις φοβο!!!!δεν γραφω αλλο πραγματικα ανατριχιασα
γιωργος 1967
ΜΠΛΕΚ ΟΜΠΡΑΞ ΤΡΟΥΕΝΟ 1967
ΤΗ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΗ ΑΔΕΡΦΙΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΑΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ. ΤΙΣ ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΗΧΟΥΣ ΕΞΑΤΜΙΣΗΣ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΕΝΕΙΑ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ 1964
1:19 π.μ.
Ευχαριστω, να εισαι καλα.
1:15
ΟΚ Φίλε. Μας ενώνουν κοινές εμπειρίες.
Καλό βράδυ.
1:14 π.μ.
Οσον αφορα την Πελοποννησο, ναι.
Καταγομαι απο ενα χωριο της Αργολιδας κοντα στην Επιδαυρο.
Θυμάμαι τον γιαουρτοπόλεμο και αυγοπόλεμο μετά τις φοιτητικές εκλογές.
Πιστα πατινάζ γινόταν η Σόλωνος από τα αυγά.
Τα ντουμανιασμένα αμφιθεατρα όταν γινόταν συνέλευση
1:10
Νεδα – Μεσσηνίας.
Μήπως είμαστε και κοντοχωριανοί;
ο 1:10 π.μ.
..απο περιοδικα το κλασικο μικυ μαους, Κλασικα Εικονογραφημενα, Μικρος Σεριφης, Μικρος Ηρωας.
Τι μου θυμησατε τωαρα ρε σεις…..
Να ειστε ολοι καλα, ευχομαι καλη χρονια και
ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!
12.51
Δεν είναι η σημερινή εποχή ιδανική, ούτε και κείνη με το DDT ήταν.
Εχουν ομοιότητες αυτές οι δύο εποχές.
Η ομοιότητα ήταν η θεοποίηση κάποιων ουσιών για κατανάλωση που αργότερα αποδεικνύονται άκρως τοξικά.
Σήμερα έχουμε το φθόριο και την ασπαρτάμη.
και τα αντικολητικά τηγάνια.
Αν βγεί στη φόρα πόσο τοξικά είναι θα ψάχνει ο κόσμος να κρυφτεί.
Και τότε καπνίζαμε και μάλιστα πολύ.
Ζούσαμε στα ντουμάνια. Δεν πάθαμε τίποτα.
Η σημερινή αποστειρωμένη εποχή μειάζει με απέραντο νοσοκομείο.
1:05 π.μ.
Τα εχω κανει ολα και ακομα περισσοτερα ρε σειρα…
Εδω 1956
Στο χωριό δεν είχαμε αυτοκίνητα, μόνο γαϊδούρια και μουλάρια.
Δεν είχαμε ηλεκτρικό ρεύμα και διαβάζαμε τα βράδυα με λυχνάρι πετρελαίου.
Τα χέρια μας μελάνιαζαν απ' το κρύο και από το ξύλο που τρώγαμε απ΄τον Δάσκαλο. Κάθε μέρα μετρούσαμε ποιός έφαγε τις περισσότερες ξυλιές.
Σκυλιά και αλεπούδες το αγαπημένο μας παιχνίδι.
Τα καλοκαίρια κοιμόμαστε τα βράδυα στα χωράφια όπου θερίζαμε και αλωνίζαμε το στάρι της χρονιάς.
Κοιτάζαμε τα αστέρια και κάναμε όνειρα.
Το μπάνιο μας το κάναμε στο ποτάμι μαζί με τις νεροφίδες.
Δεν μας παρακαλούσαν να φάμε το φαγητό μας. Τρώγαμε αγκόρτσα και μούρες απ΄ τις μουριές. Στήναμε πλακοπαγίδες και πιάναμε πουλιά.
Και πολλα άλλα.
Νάσαι καλά φίλε που μας γύρισες στα παιδικά μας χρόνια.
Το 1958
…και διαβάζαμε Μικρο Σερίφη
Μπράβο σου JIM KYM.
Τί μας θύμησες απόψε!!!
Και σαν συμπέρασμα. Είμαστε ή πιο ανθεκτική γενιά για να αντιμετωπίσει τα μελούμενα.
sthn eleysina mai fora…..
ΣΩΣΤΟΣ 12:48 π.μ. ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ.
Η ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑΣ= ΤΕΡΑΣΤΙΑ
12:36 π.μ.
ΕΝΩ ΤΩΡΑ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΤΡΩΣ, ΤΙ ΠΙΝΕΙΣ, ΤΙ ΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΤΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΖΕΙΣ.
ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΑ ΒΡΟΜΕΡΑ ΜΜΕ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΑ ΝΑ ΣΕ ΑΡΡΩΣΤΗΣΟΥΝ ΣΩΜΑΤΙΚΑ – ΞΕΧΝΑΣ ΤΑ ΠΕΡΣΙΝΑ ΕΜΒΟΛΙΑ- ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΑ – ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ.
ΕΖΗΣΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΕΚΕΙΝΗ, ΖΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ.
ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΧΑ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΩ ΘΑ ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΑ ΤΑ ΠΑΛΙΑ.
ΑΝ ΔΕΝ ΥΑ ΕΖΗΣΕΣ, ΣΕ ΛΥΠΑΜΑΙ, ΖΗΣΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΣΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Ας θυμηθούμε και κάτι στη δεκαετία του 80.
Δουλεύαμε στις διακοπές για λίγες μέρες σε Σούπερ Μάρκετ ή σε εργοστάσια της περιοχής για να έχουμε λεφτά να περνάμε καλά. Και τα λεφτά εφταναν και περισσευαν
Ενας δούλευε και ζούσε ολόκληρη οικογένεια. Αν δουλευε η γυναίκα ή τα παιδιά δούλευαν για κάτι παραπάνω για να περνάνε καλύτερα και όχι για να επιβιώσουν και από ανάγκη
Να βάλετε μέσα κι εμένα που γεννήθηκα το 1944
και έχω πιο έντονες αυτές τις εμπειρίες ??
ΞΕΧΑΣΕΣ ΟΤΑΝ ΜΑΤΩΝΑΜΕ ΒΑΖΑΜΕ ΛΑΣΠΗ ΣΤΗΝ ΠΛΗΓΗ
ΕΙΜΑΙ ΤΟ 1947
Καουμπόηδες και Ινδιάνοι 1967
Δεν τα λέει και τόσο καλά.
Ψείρες δεν υπήρχαν στη δεκαετία του 60-70.
Γιατί υπήρχε το DDT.
Ψέκαζαν τότε με τον πύραυλο μία τρόμπα και παντού μύριζε DDT.
Ήταν ένα ιδιαίτερα τοξικό υγρό που το φάγαμε στη μάπα σε ισχυρότατες δόσεις.
Τις ψείρες τις βλέπαμε στα σχολικά βιβλία σε φωτογραφία και δίπλα ένας ύμνος στο DDT που τις εξαφάνισε.
Εγώ τουλάχιστον πρόλαβα την πεντόβολα!
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ, ΜΑΣ ΕΦΤΙΑΞΕΣ ΝΥΧΤΙΑΤΙΚΑ.
ΖΗΣΑΜΕ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙΑ.
ΕΙΜΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΑ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ
1961
ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΗΣΕΣ???ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ ΚΑΙ ΞΥΠΟΛΗΤΟΙ..
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ.ΜΙΛΗΣΕ ΣΤΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ.ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΤΟ 50.
Όντως ήμουν και εγώ ένας από αυτούς!
Ήταν πράγματι πολύ καλύτερη ζωή
Όπως λέμε
ΚΑΘΕ ΠΕΡΣΙ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!