Πρόωρες εθνικές εκλογές το Νοέμβριο 2010;

Οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές με Λίστα και όχι με Σταυρό το Νοέμβριο 2010 είναι θέμα εν τελεσιδικία. Οι εξωτερικοί μηχανισμοί των κομμάτων ήδη ξεκίνησαν την λειτουργία διακριτικής συσπείρωσης. Ο βρασμός ξεκίνησε, η εντολή δόθηκε, και ο Παπακωνσταντίνου έδωσε το λάκτισμα λεγοντας πόσο ωραία κυλούν τα πράγματα.
Οι λόγοι που σέρνουν το κυβερνόν κόμμα σε πρόωρες εκλογές το Νοέμβριο 2010, είναι …
οι ίδιοι βασικά πολιτικοί λόγοι που οδήγησαν και τον Καραμανλή το 2009.
Η ιστορία για την συμφωνία εφαρμογής της λίστας επι Α. Παπανδρεου – Κ. Μητσοτάκη επαναλαμβάνεται ΓΑΠ & ΑΝΤΩΝΗ και θα εξυπηρετήσει το ξεκαθάρισμα των κομμάτων από τα παλαιοκομματικά στελέχη.

Η κατάσταση μετά τα νέα μέτρα που θα πρέπει να λάβει το επιτελείο της κυβέρνησης ώστε να τηρηθεί το μνημόνιο συνεργασίας με την Τροϊκα (ΔΝΤ) γίνεται ανυπόφορη. Λαϊκή εντολή για τα αντιλαϊκά μέτρα που εφαρμόζουν δεν έχουν, τι προεκλογικές υποσχέσεις τις ξέχασαν.

Καθημερινά καταστρέφονται επιχειρήσεις και εργαζόμενοι βρίσκονται άνεργοι στον δρόμο. Η ανεργία αυξάνεται με γεωμετρικούς ρυθμούς , η συνοχή του πολιτικού συστήματος έχει ήδη κλονιστεί.

Οι καριέρες και οι ψηφοθηρικές επενδύσεις των πολιτικών καταστρέφονται.

Συνειδητοποίησαν ότι ήταν αναλώσιμοι, και αντιδρούν πλέον προκειμένου να εξασφαλίσουν την ύστατη ελπίδα επαναεισαγωγή τους στο νέο πολιτικό σκηνικό.

Οι ρωγμές πλέον στο εσωτερικό της κυβέρνησης είναι εμφανείς. Το ισχυρό τάχα μου κυβερνητικό Οικοδόμημα Διαλύεται. Κανείς δεν θέλεί την πολιτική ευθύνη χωρίς απολαβές.
Όλοι σκέφτονται τα προεκλογικά λόγια που αρχικά υποσχέθηκαν και το τι τελικά εφαρμόζουν. Ντρέπονται πλέον να εφαρμόσουν πολιτική και πολύ περισσότερο δεν τολμούν να πράξουν κυβερνητικό έργο.

Έχουν χάσει την αξιοπιστία τους στους βασικούς υποστηρικτές και συνεργάτες τους.

Κάθε μέρα που περνά το πολιτικό κόστος για το κυβερνόν κόμμα αυξάνεται με αλματώδης ρυθμούς αλλά και με την ίδια τάση που χάνονται και οι ελπίδες των τελευταίων φανατικών ψηφοφόρων τους .

Η μάζα (όπως τους αρέσει να μας ονομάζουν) πλέον δεν Ελέγχεται, έχει αποκτήσει συνείδηση και κριτική άποψη, δεν αδιαφορεί μόνον για το πολιτικό σύστημα, έχει ξεπεράσει ακόμα και το στάδιο του λιντζαρίσματος, και καταφεύγει σε αναζήτηση λύσεων που να μην ευνοούν το ισχύον. Δεν πιστεύει τίποτα και σε τίποτα αλλά ούτε θέλει να αφήσει το πολιτικό σύστημα σε χέρια καπήλων.

Η οικονομική πίεση που θα δεχτεί η Ελλάδα για τα επόμενα χρόνια θα είναι ασύλληπτα μεγάλη και τις επόμενες μέρες αναμένονται σκληρές και γεμάτες εξαθλίωση, γεγονός που έχει τεράστιο πολιτικό κόστος για το την κυβέρνηση.

Με την ελπίδα ότι , εάν αληθεύουν οι δημοσκοπήσεις και προηγούνται σε ποσοστά θέλουν να το εκμεταλλευτούν.

Οι δυσβάσταχτες ρυθμίσεις του φορολογικού και ασφαλιστικού νομοσχεδίου που απαλείφθηκαν την τελευταία στιγμή με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον τους, απαιτείται από την Τρόικα να επιβληθούν. Αυτό εάν το πράξουν μόνοι τους χωρίς την αντιπολιτευτική συνέργια αυτοκτονούν πολιτικά.

Το μόνο που σώζει την πράσινη πολιτική είναι η νωπή προς το παρόν δυσπιστία για την Μπλέ, η οποία είναι ακόμα έντονη, γεγονός που ελπίζουν πως καθιστά την πράσινη πολιτική, προς το παρόν, μη χείρουσα επιλογή.

Συνεπώς ελπίζουν σε ένα σχέδιο συγκυβέρνησης όπου θα έχουν μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής, ενώ θα έχουν μοιραστεί με τους μέχρι τώρα πολιτικούς ανταγωνιστές τους τον όλεθρο του τεράστιου πολιτικού κόστους.

Και τελευταίο , τον Νοέμβριο θα στηθούν κάλπες για τις Δημοτικές και τις Νομαρχιακές εκλογές, οπότε η κάλπη των Εθνικών δεν θα επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό και έτσι θα τις εγκρίνει και η Τρόικα.

Όλα είναι Τελικά προγραμματισμένα να συμβαίνουν βάση μιας καλά δομημένης μεθοδολογίας. Πάλι θα πιάσουν δουλεία οι επικοινωνιολόγοι και θα φροντίσουν να ξεχνάμε το πρόβλημα (το κλίσμα με γάλα σκόνη) και να ασχολούμαστε με το ποιος μας το έκανε και πόσο μας πόνεσε.

Και με τον τρόπο αυτό θα περνάει ο καιρός και θα προσπαθήσουν να διασπάσουν πάλι την μάζα, έμας δηλαδή, «σε Εργαζόμενους και Ανέργους» ,ώστε να επιλέξουμε τον εμπριμέ “Σωτήρα μας- Φωστήρα μας” .
Μια μαριονέτα δηλαδή με ολιγον από πράσινο, με ολιγον από μπλέ και λίγες πιτσιλιές κόκκινες.

Αυτήν την φορά νιώθω να είμαστε μεγάλη παρέα, μα πάρα πολύ μεγάλη. Μια παρέα που πλέον δε χαπακώνεται από το σενάριο Α, το σενάριο β ή Γ.

Διότι πλέον το 1ο σύνθημα είναι «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΝΩ».

Vassilios

Use Facebook to Comment on this Post

Related posts

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *