Ανασκόπηση (μέρος γ΄): Το τραγούδι της χρονιάς! (2011)

Μέσα στο 2011 πολλά νέα τραγούδια ακούστηκαν.
Άλλα καλά, άλλα λιγότερο καλά.
Αλλά υπήρξε ένα τραγούδι που, αν και καλλιτεχνικά δεν πρόκειται για κάτι σπουδαίο, τράβηξε εντούτοις την προσοχή και παραδόξως πρωταγωνίστησε στις λαικές κινητοποιήσεις που σημάδεψαν τη χρονιά που μας πέρασε, κυρίως στην Πλατεία Συντάγματος.
Ένα τραγούδι που….
ακουγόταν συνεχώς στα διάφορα μεγάφωνα της Πλατείας.
Ένα τραγούδι που ανανέωσε κατά κάποιον τρόπο τα καθιερωμένα αγωνιστικά τραγούδια του Λοίζου, του Θεοδωράκη, του Μαρκόπουλου…
Ένα τραγούδι με εξαιρετικά πρωτότυπη θεματική, αξιοπρόσχετο story, αριστοφανικά δοσμένη καραισκακική αθυροστομία, ενορχήστρωση αντάρτικου, τον πάντα ανατρεπτικό λόγο του αξιόλογου Νίκου Καλογερόπουλου και τον τραγουδιστή-τοτέμ των αγωνιστικών αλλά και των χιουμοριστικών τραγουδιών, τη φωνή των εφήβων πάσης ηλικίας, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
Ένα νεο-αντάρτικο που στέλνει τις ευχές του στα παλληκάρια:
Γεια τους που δε λυγίζουνε
και που δεν προσκυνάνε!

Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου ερμηνεύει τους τίτλους στην ταινία “ Οι ιππείς της Πύλου” του Νίκου Καλογερόπουλου…
Άκου ρε γιε της καλογριάς,
ο φίλος σου είμαι ο Πανουργιάς
και το δεξί σου χέρι
κι εκείνος που καλύτερα
απ’ ολουνούς σε ξέρει.

Λένε πως παίζεις με χανουμάκια,
με τουρκοπούλες και καλογριές
και σ’ αραδιάζουνε βρισιές.

Πως μπαινοβγαίνεις στους μαχαλάδες,
με ντερβησάδες στήνεις χορό
και με ρωτάν και τι να πω;

Λένε πως έχεις αλισβερίσι,
μ’ Αλή Πασάδες κάνεις χωριό
και σε ρωτάω τι να τους πω.

Πες τους ρε φίλε Πανουργιά,
(ορέ) έχω εις στον πούτσον μου βιολιά,
έχω και τουμπερλέκια
κι όπως γουστάρω τα βαρώ
και σπάω τα ζεμπερέκια.

Όταν γυρίσω θα τους γαμήσω
και αν αργήσω δώσ’ τους κι αυτό,
είναι τ’ αρχίδια μου τα δυο.

Όπως στα λέω να τους τα γράψεις,
όπως στα λέω να τους τα πεις,
Καραϊσκάκης σεβνταλής,
Καραϊσκάκης μπεσαλής.

Καραϊσκάκης γεια χαρά,
γεια σου ρε γέρο του Μοριά
και γεια που σ’ αγαπάνε.
Γεια τους που δε λυγίζουνε
και που δεν προσκυνάνε.

Λένε για μένα τα καρακόλια,
άκου τι λένε να μη γαμεί,
μίλα κι εσύ ρε Θοδωρή.

Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις,
όπως τα λέμε να τους τα πεις,
Καραϊσκάκης, Θοδωρής.

Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις,
όπως τα λέμε να τους τα πεις,
Κολοκοτρώνης και Γιωργής,
Καραϊσκάκης, Θοδωρής.

Γεια σου ρε Ανδρούτσο, γεια χαρά,
γεια σας παιδιά μου αητόπουλα,
που ‘χετε αητό πατέρα
κι όποιος δε με κατάλαβε,
τότε ας μας κάνει αέρα.

Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις,
όπως τα λέμε να τους τα πεις,
Ανδρούτσος, Γιώργης, Θοδωρής.

Έτσι μου είπαν να σας τα γράψω,
έτσι μου είπαν λόγω τιμής,
Ανδρούτσος, Γιώργης, Θοδωρής.

Έτσι μου είπαν να σας τα γράψω,
έτσι μου είπαν λόγω τιμής,
μαζί τους είμαστε κι εμείς,
μαζί σας είμαστε κι εμείς…

—
http://toixo-toixo.blogspot.com/

Use Facebook to Comment on this Post