Πολυτεχνειο 2013. Πιστοί στα ψέμματα..

Η Κορύφωσις της υποκρισίας.

Σήμερα που « κορυφούται» ο εορτασμός του τρις μέγιστου Μύθου του Πολυτεχνείου, κρίνω σκόπιμο να αναφερθούν ορισμένα ιστορικά στοιχεία , που πιθανώς βοηθήσουν τους συμπολίτες μας να αχθούν σε χρήσιμα συμπεράσματα, για την….
πραγματική συνεισφορά του Πολυτεχνείου, δηλαδή ουσιαστικώς στην ανατροπή της πολιτικής κυβερνήσεως του Σπ.Β.Μαρκεζίνη που οδηγούσε την χώρα σε εκλογές και την επιβολή ενός στυγνού δικτατορικού καθεστώτος υπό τον αφανή δικτάτορα Ταξίαρχο Ιωαννίδη την 25ην Νοεμβρίου 1973. Χρειάσθηκε το τραγικό και άφρον πραξικόπημα κατά του Μακαρίου στην Κύπρο με την συμπαράστασι του καθεστώτος Ιωαννίδη την την 15ην Ιουλίου 1974, η εισβολή των Τούρκων μετά από 4 ημέρες στην Κύπρο την 19ην Ιουλίου και συνεπεία τούτων η παραίτησις της στρατιωτικής κυβερνήσεως – αυτοκατάλυσις του καθεστώτος στην Ελλάδα την 20ην Ιουλίου 1973.

Προφανώς η αποκατάστασις της Δημοκρατίας ουδεμία σχέσι έχει με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, την ¨αντίστασι» των φοιτητών ή τον ραδιοφωνικό σταθμό και την εκφωνήτρια του ή τα αναρχικα, συνθήματα ( Ζήτω το προλεταριάτο, Προλετάριοι της Ελλάδος ενωθήτε, σεξουαλική επανάσταση, έξω το NATO, ψωμί – παιδεία – ελευθερία, εργάτες, φοιτητές στον αγώνα, εργάτες – φοιτητές – αγρότες, όχι εκλογές, , κάτω το κεφάλαιο, Αμερικανοί σπίτια σας, , ζήτω ο ελληνικός απελευθερωτικός στρατός, ζήτω ο λαϊκός απελευθερωτικός στρατός, ζήτω η λαϊκή αντίσταση, κ.ά.) .των καταληψιών.

Πριν αφήσουμε τον τότε Πρωθυπουργό , Σπ. Β. Μαρκεζίνη να μεταφέρει τις απόψεις τους για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου θα πρέπει να προσθέσουμε ότι το εγχείρημα της μεταβάσεως στην Δημοκρατία με γέφυρα την πολιτική κυβέρνησι Μαρκεζίνη, χαιρετήθηκε από όλους του ηγέτες της Ευρώπης και τον πρόεδρο των ΗΠΑ ενώ συγχαρητήρια μηνύματα των ξένων κυβερνήσεων και προσωπικοτήτων απεδείκνυαν την σημασία και την εμπιστοσύνη που απέδιδαν οι Δημοκρατικές χώρες στην νέα κυβέρνησι και τον σκοπό της.

Ενώ η συνέντευξις του Σ.Β.Μαρκεζίνη στον Γερμανικό περιοδικό Spiegel είχε προκαλέσει το παγκόσμιο ενδιαφέρον .

« Θα διενεργήσω εκλογάς χωρίς στρατιωτικό νόμο, με ελευθεροτυπία, με ελεύθερο ραδιοφωνο, με ελευθέραν χρήσιν της τηλεοράσεως , με ελευθερίαν συγκενρώσεων , ε χρηματοδότησιν των κομματων, με υποψηφίους της εκλογής των λαο με δικαστικούς αντιπροσώπους, ως επόπτας της ψηφοφορίας»

Αλλα ας δουμε πως περιγράφει τα γεγονότα του Πολυτεχνείου ο τότε Πρωθυπουργός.

« .. .Και τώρα ο Μύθος. Η πραγματικότης δεν προσεφέρετο δι εκμετάλλευσιν .Πώς ήτο δυνατόν εις τα στόματα των φοιτητών να τεθούν συνθήματα όχι απλώς κομμουνιστικά αλλά καθαρώς αναρχικά? .Πώς ήτο δυνατόν να επέμβη ο στρατός αναιμάκτως?

Και τότε αρχίζει το μυθιστόρημα. Αναζητούνται τα θύματα και οι νεκροί. Η μία μετά την άλλην δικαστικαί έρευναι με πορίσματα βουλεύματα ή αποφάσεις ουδένα ευρίσκουν εις το Πολυτεχνείον νεκρόν. Και όμως η προπαγάνδα επεκτείνεται ει;ς παγκόσμιον κλίμακα, ενώ εις το εσωτερικόν φθάνει μέχρι ανεπιτρεπτου υπερβολης εγγιζουσης τα ορια της ασεβείας να τιμώνται οι ανύπαρκτοι νεκροί του Πολυτεχνείου εξ ίσου με τους τους νεκρούς του Σκοπευτηρίου , τους εκτελεσθέντας από τον στρατόν κατοχής και με τον άγνωστον στρατιώτη το σύμβολομ της λαμπράς εποποιίας του Έθνους από το 1912 έως το 1922.

Ακόμη δε και εκείνοι οι οποίοι δεν το πιστεύουν και γνωρίζουν ότι πρόκειται περι μύθου συμπράττουν εις επισήμους εκδηλώσεις με επισήμους ιδιότητας από φόβον μήπως άλλοι εκμεταλλευθούν πολιτικώς την ευκαιρίαν. Και αφού ούτως ή άλλως εφθάσαμε εις τα κρίσεις θα ήτο έλλειψις γενναιότητος να παρασιωπήσομεν τας ουσιωδεστέρας .

Το Πολυτεχνείον υπήρξεν ως συναισθηματική αντίδρασις μια συμπαθής αφέλεια, ως πολιτική πράξις μια εκδήλωσις τυφλού φανατισμού μια ενέργεια ενστικτώδης. Αλλά οι νέοι συγχωρούνται. Δεν τους καταλογίζεται παρά μόνον ο αυθορμητισμός και αφέλεια συμπαθής. , διότι οφείλεται εις την ανωριμότητα φυσικήν δια την ηλικίαν των. Το ερώτημα τίθεται δια τη πολιτικην ηγεσία, Έδειξεν εις τους νέους που ωδήγει ο δρόμος τον οποιον ηκολούθουν? Ποίος ήτο ο σωστός δρόμος? Και όταν εφάνη πού ωδήγει εκείνος ο δρόμος, όταν εφθάσαμεν εκεί όπου ωδήγει, εις την στυγνήν χωρίς διέξοδον δικτατορίαν και εις την Εθνικήν καταστροφήν και τοτε πάλιν η ηγεσία δεν συνετίσθη. Των οικιών αυτ’ων εμπιπραμένων εκείνοι. ήδον. Και επεχείρησαν να κάμουν το Πολυτεχνειον ψευδές σύμβολον. Και διαπαιδαγωγούν την νεολαία παρασύροντες αυτήν εις ασυστάτους ερμηνείας , διότι αυτό υπαγορεύει το κομματικόν συμφέρον της στιγμής » . «

(Σπ.Β.Μαρκεζίνη « Αναμνήσεις 1972-1974» σελίς τόμος Ζ, Αθήναι 1979, σελίς 438-439,

Ιασων