Παγίδα 22 δισ. τόκων μπλοκάρει συμφωνία Ελλάδας-εταίρων

Λύση εντός πλαισίου ΕΕ-Θεσμών με συγκλίσεις επί του δημοσιονομικού και χρηματοδοτικού κενού υπό την προϋπόθεση της εξαίρεσης των εργασιακών και του ασφαλιστικού επιζητά η ελληνική κυβέρνηση στο…
Brussels Group, επιμένοντας σε μακρόπνοες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και προσβλέποντας στην αποδοχή του πλαισίου της κυβερνητικής πολιτικής από τους Θεσμούς και τους εταίρους. Με αυτές τις εντολές το ελληνικό τεχνικό κλιμάκιο υπό τον Γιώργο Χουλιαράκη προσήλθε στο κρίσιμο Brussels Group. Από την άλλη πλευρά οι εταίροι φαίνεται να ευθυγραμμίζονται στο ζήτημα της ποσοτικής απόδοσης των μεταρρυθμίσεων στο τρέχον έτος, ενώ επαναφέρουν μετ επιτάσεως την ανάγκη επίτευξης υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων για την εξυπηρέτηση του χρέους το 2022(!), προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να αναγκάσουν την κυβέρνηση να λάβει μέτρα μειώσεων σε συντάξεις καθώς και αυξήσεις σε φόρους.

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥ

Αυτή τη στιγμή ρόλο κλειδί στις διαπραγματεύσεις διαδραματίζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το οποίο αν και οικειοθελώς, τέθηκε εκτός της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου επιδιώκει τώρα να την ανατρέψει. Στη φάση που βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις μια συμφωνία είναι εφικτή μόνο μετά από πολιτική παρέμβαση καθώς τα τεχνικά κλιμάκια αδυνατούν να υπερβούν νάρκες και γκρίζες ζώνες.

Θέμα εγείρεται και για την εγκυρότητα των προβλέψεων και των στοιχείων που χρησιμοποιούνται καθώς, όπως επισημαίνουν πηγές με γνώση των διαπραγματεύσεων που ζήτησαν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους οι συζητήσεις διεξάγονται στη βάση προβλέψεων με στοιχεία του 2013 τα οποία δεν έχουν ανανεωθεί και ούτε ενσωματώνουν τη δυναμική της οικονομίας σε αυτή τη φάση.

Παράλληλα αβάσιμα φαίνεται ότι είναι και τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται στο περίφημο Debt Sustainability Analysis (DSA) του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου καθώς στοιχεία υπολογίζονται σε διαφορετική βάση και προοπτική με αποτέλεσμα το τελικό αποτέλεσμα να είναι αναξιόπιστο.

Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι προσπάθειες που έγιναν για την αναπροσαρμογή στοιχείων έδειξαν ότι οι προβλέψεις έχουν εκτροχιαστεί σε βαθμό που το πρόγραμμα χαρακτηρίζεται μη βιώσιμο και με βάσει τους εσωτερικούς κανονισμούς του Ταμείου απαιτείται επαναξιολόγηση διαδικασιών, στόχων και προβλέψεων, κάτι που θα σήμαινε τη ντε φάκτο ακυρότητα του προγράμματος του ΔΝΤ, δηλαδή του Μνημονίου Ελλάδας-ΔΝΤ, το οποίο παραμένει σε ισχύ μέχρι και το 2016(!).

Από ευρωπαϊκής πλευράς κομβικό ζήτημα αποδεικνύεται το πρωτογενές πλεόνασμα στο πλαίσιο της πρόβλεψης αποπληρωμής του Δημοσίου χρέους, καθώς στο χρονοδιάγραμμα το 2022 η Ελλάδα καλείται να πληρώσει σε μια χρονιά 22 δισ. (!) τόκους, οι οποίοι έχουν μετακυληθεί από την επταετία 2017-2021.

Σύμφωνα όμως με τις εν ισχύ συμφωνίες το ποσό αυτό θα ανακατανεμιθεί τμηματικά από το 2022 έως το 2052(!), περιορίζοντας δραστικά τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας.

Η υπέρβαση των δυο αυτών κομβικών ζητημάτων απαιτεί όμως πολιτική παρέμβαση, ενώ σε τεχνικό επίπεδο θα σήμαινε τον αυτόματο περιορισμό της ανάγκης για πρωτογενές πλεόνασμα από το 4,5 στο 3%, βελτιώνοντας ουσιαστικά τη θέση της ελληνικής οικονομίας και απελευθερώνοντας ρευστότητα και δυνάμεις που θα μπορέσουν να λειτουργήσουν αναπτυξιακά.

Ζήτημα εγείρεται επίσης και για τη χρήση των κεφαλαίων του EFSF για τη διάσωση και εκκαθάριση τραπεζών, καθώς η συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου –όπως και στο παρελθόν- προέβλεπε τη διοχέτευση κεφαλαίων από το ΤΧΣ –δηλαδή τον EFSF- και για τις μη συστημικές τράπεζες, κάτι που δεν έγινε στην περίπτωση της Πανελλήνιας, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιηθούν κεφάλαια του ΤΕΚΕ για την δημιουργία του μεταβατικού φορέα.

Το σύνολο των θεμάτων αυτών απασχολεί και το Brussels Group το οποίο όμως αποφαίνεται αναρμόδιο, ως όργανο, να απαντήσει παραπέμποντας στο –σκληρό- EuroWorking Group το οποίο με τη σειρά του αναζητά πολιτικές κατευθύνσεις και εν τη απουσία τους αποφασίζει με βάσει τα τετελεσμένα.

sofokleousin.gr