Μή καταβολή μισθού και πτώχευση εταιρείας Νόμος 690-1945

Με τον άνω νόμο ορίζεται ως ποινικό αδίκημα η μη καταβολή δεδουλευμένων (μη καταβολή αποδοχών) στους απασχολούμενους σε μία επιχείρηση.

Ο ίδιος νόμος ορίζει ποιός από την επιχείρηση έχει την ποινική ευθύνη και πως καθορίζονται οι αποδοχές, ενώ η εκδίκαση των υποθέσεων αυτών γίνεται με τη διαδικασία του αυτόφωρου. Η μέγιστη προβλεπόμενη ποινή είναι έξι μήνες και πρόστιμο ποσοστού των οφειλομένων.

Συνήθης πρακτική σε περίπτωση καταδίκης είναι η τρίμηνη – τετράμηνη φυλάκιση και 50% των οφειλομένων σε πρόστιμο.

Αν η μη καταβολή δεδουλευμένων έγινε λόγω πτώχευσης της επιχείρησης τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ο εργοδότης σας να μην τιμωρηθεί αν πάρει ως ημερομηνία παύσης πληρωμών (δηλαδή ημερομηνία που η εταιρία του αδυνατούσε να πληρώσει), μικρότερη της ημερομηνίας που σταμάτησε να σας πληρώνει, γιατί σε αυτήν την περίπτωση (υποτίθεται) ότι δεν υπάρχει δόλος άρα και έγκλημα.

Φυσικά αστικά μπορείτε να συνεχίσετε να διεκδικείτε, από την πτωχευμένη εταιρία όμως πολλές φορές οι εταιρίες βρίσκονται σε δυσχερή οικονομική θέση και αναγκάζονται είτε να προβούν σε πτώχευση ή αν πλησιάζει ο καιρός που από το καταστατικό ορίζεται ως λήξη να μπουν σε εκκαθάριση.

Οι περισσότεροι συνήθως παραλλήλως ανοίγουν δεύτερη εταιρία στην οποία φροντίζουν να μην φαίνονται -βάζοντας εικονικά πρόσωπα ως μετόχους άτομα συνήθως συγγενικά- και προσπαθούν να ξαναδραστηροποιηθούν επιχειρηματικά

Αν ένας εργαζόμενος μπορέσει να αποδείξει ότι υπήρξε εισφορά περιουσίας από την μία επιχείρηση στην άλλη, ότι απορρόφησε την φήμη και την πελατείας της, πιθανόν να προσέλαβε κάποιους συναδέλφους του σε αυτή, τότε αυτό θεωρείται διάδοχη κατάσταση και σε αυτή την περίπτωση η νέα εταιρία υπεισέρχεται σε όλες τις υποχρεώσεις που είχε η προηγούμενη εταιρία προς τον εργαζόμενο, δηλαδή αποζημιώσεις, μισθούς κλπ.

Το κρίσιμο δηλαδή σημείο είναι να αποδειχθεί ότι μεταφέρθηκαν πάγια περιουσιακά στοιχεία από την μία επιχείρηση στην άλλη, πελάτες, κάποια ίσως κτήρια κλπ., αν μπορεί να βρεθεί καταστατικό από κάποιο ΦΕΚ που να δείχνει συμμετοχή του ιδιοκτήτη στο διοικητικό συμβούλιο της νέας εταιρίας.

Από το βιβλίο του Κων.Λαναρά:

Η πτώχευση του εργοδότη και η συνεπεία αυτής διακοπή των εργασιών της επιχείρησης του, δεν συνεπάγεται αυτομάτως και τη λύση των συμβάσεων εργασίας που υπάρχουν με τους μισθωτούς του και ούτε αποτελεί γεγονός ανωτέρας βίας, ώστε να μην οφείλεται κατόπιν αυτού αποζημίωση, αλλά αυτές εξακολουθούν να ισχύουν όπως προηγουμένως. Δεδομένου άλλωστε ότι μετά την κήρυξη κάποιου σε πτώχευση, δεν εκλείπει αναγκαίως και η επιχείρηση του, η οποία μπορεί να συνεχιστεί από το σύνδικο της πτώχευσης σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που ορίζει ο εμπορικός νόμος. Συνεπώς δεν υπάρχει έγκυρη απόλυση και ως εκ τούτου οι μισθωτοί δικαιούνται να πληρωθούν τις αποδοχές τους, γιατί ο εργοδότης βρίσκεται πλέον σε κατάσταση υπερημερίας, εφόσον βέβαια έχουν στη διάθεση του τις υπηρεσίες του. Εάν ο σύνδικός επιθυμεί την απόλυση των μισθωτών της επιχείρησης που πτώχευσε, υποχρεούται πλέον αυτός να τηρήσει τις νόμιμες διατυπώσεις της απόλυσης, δηλαδή να κοινοποιήσει έγγραφη καταγγελία της σύμβασης εργασίας και να καταβάλλει την οφειλόμενη αποζημίωση.
Arc