Δικαίωση μετά από 7 χρόνια για τους τεχνικούς τύπου της εφημερίδας “ΑΠΟΦΑΣΗ”

Με την υπ΄αρθμόν 18396/2013 Απόφαση του Τριμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, οι απολυμένοι Τεχνικοί Τύπου της εφημερίδας ¨ΑΠΟΦΑΣΗ” δικαιώθηκαν ως προς το ζήτημα της καταβολής των επιδομάτων του ΟΑΕΔ λόγω αφερεγγυότητας του εργοδότη (πτώχευση της επιχείρησης).
Σημειωτέον ότι ο ΟΑΕΔ είχε απορρίψει τις αιτήσεις των εργαζομένων για την χορήγηση του επιδόματος λόγω εκπρόθεσμης υποβολής, όμως το Δικαστήριο έκρινε ότι αυτές υποβλήθηκαν πέραν της εξάμηνης προθεσμίας για λόγους που δεν ανάγονται σε υπαιτιότητά τους και ότι δικαιούνται το επίδομα το οποίο προέρχεται από αυτοτελή λογαριασμό προστασίας των εργαζομένων από την αφερεγγυότητα του εργοδότη.
Αναμένουμε τη στάση της Διοίκησης του ΟΑΕΔ έναντι της δικαστικής απόφασης και των εργαζομένων.
Καλούμε όλες τις συνδικαλιστικές παρατάξεις του κλάδου και όχι μόνο, πρωτίστως δε την Διοίκηση της ΕΤΗΠΤΑ, να εξαντλήσουν όλα τα μέσα προκειμένου να εκτελεστεί άμεσα η απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου και να δοθεί τέλος στην μακροχρόνια ταλαιπωρία των εργαζομένων, η πλειονότητα των οποίων είναι άνεργοι!

Παραθέτουμε κατωτέρω το πλήρες κείμενο της απόφασης.

Apιθμός απόφασης 18396/2013

Γ.Α.Κ 49346/2007

TO ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΤΜΗΜΑ 24ο ΤΡΙΜΕΛΕΣ

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 14 Μαρτίου 2013, με την εξής σύνθεση: Δήμητρα Γεωργιοττούλου, Προεδρεύουσα Πρωτοδίκη Δ.Δ., λόγω κωλύματος του Προέδρου Πρωτοδικών Δ.Δ., Νικόλαος Δρόσος (εισηγητής) και Μαρία Καπουράλου Πρωτοδίκες Δ.Δ.. Γραμματέας η Φιλιτπτία Θωμοπούλου, δικαστική υπάλληλος, για να δικάσει την προσφυγή με χρονολογία καταθέσεως 28-12-2007, των:
1) Αλφρέδου – Μάγδη Αλοσκόφη του Ουίλιαμ, κατοίκου Άνω Λιοσίων Αττικής (οδός Αγησιλάου, αρ. 31), 2) Αγγελικής Σγούρου του Παναγιώτη, κατοίκου Αργυρούπολης Αττικής (οδός Ομήρου, αρ. 7), 3) Μαρίας Στεργιανού του Γ εωργίου, κατοίκου Πετρούπολης Αττικής (οδός Προκοπίου, αρ. 5), 4) Παναγιώτη Κουτσού του Αντωνίου, κατοίκου Αθηνών (οδός Κιθαιρώνος, αρ. 38), 5) Παναγιώτη Αναγνώστου του Εμμανουήλ, κατοίκου Καλλιθέας Αττικής (οδός Γράμμου, αρ. 88), 6) Αικατερίνης Ευθυμίου του Γεωργίου, κατοίκου Καλλιθέας Αττικής (οδός Σπετσών, αρ. 3), 7) Αθανασίας Θεοδωροπούλου του Αντωνίου, κατοίκου Ριζούπολης Αττικής (οδός Ερμονάσης, αρ. 12 – 14), 8) Κλεάνθης Καρεκλά του Κωνσταντίνου, κατοίκου Γαλατσίου Αττικής (οδός Κουντουριώτου, αρ. 62 – 64) και 9) Αιμιλίας Κραβτσόβα του Κωνσταντίνου, κατοίκου Αθήνας (οδός Θεσσαλονίκης, αρ. 136 -138), οι οποίοι παραστάθηκαν με τον δικηγόρο Αναστάσιο Μάνο, κατά του ν.π.δ.δ. με την επωνυμία «Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού» (Ο.Α.Ε.Δ.), το οποίο εκπροσωπήθηκε από τον Διοικητή του και δεν εμφανίστηκε στο ακροατήριο, αλλά παραστάθηκε με την υποβολή της από 12-3-2013 δήλωσης του πληρεξουσίου του δικηγόρου Περικλή Αγγελίδη, βάσει του άρθρου 133 παρ. 2 Κ.Δ.Δ..
Κατά τη συζήτηση, οι διάδικοι που εμφανίσθηκαν και παραστάθηκαν, ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν όσα αναφέρονται στα πρακτικά.
Μετά τη συνεδρίαση το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη.
Η κρίση του είναι η εξής:
1. Επειδή, με την κρινόμενη προσφυγή, για την οποία καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (σχετικά τα 2643174, 499574, 232348 και 3033728 Σειράς Α’ ειδικά έντυπα), επιδιώκεται η ακύρωση της 1934/19-6-2007 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Ο.Α.Ε.Δ., με την οποία απορρίφθηκε τελικώς αίτημα των προσφευγόντων για καταβολή ανεξόφλητων αποδοχών λόγω αφερεγγυότητας του εργοδότη τους. Η ενλόγω προσφυγή, όσον αφορά τους προσφεύγοντες Μαρία Στεργιανού του Γεωργίου (3η), Παναγιώτη Αναγνώστου του Εμμανουήλ (5°) και Αικατερίνη Ευθυμίου του Γεωργίου (6η), πρέπει ν’ απορριφθεί ως απαράδεκτη, καθόσον αυτοί δεν νομιμοποίησαν το φερόμενο ως πληρεξούσιο δικηγόρο που υπέγραψε το ένδικο αυτό βοήθημα (άρ. 28, 30, 35 Κ.Δ.Δ.). Περαιτέρω, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις παραδεκτού της ασκήσεώς της ως προς τους λοιπούς προσφεύγοντες, η προσφυγή πρέπει να εξετασθεί κατ’ ουσίαν ως προς αυτούς.
2. Επειδή, στο άρθρο 16 του Ν. 1836/1989 “Προώθηση της απασχόλησης και της επαγγελματικής κατάρτισης και άλλες διατάξεις” (Α’ 79), όπως ίσχυε κατά το κρίσιμο διάστημα, ορίζεται ότι: «1. Στον Ο.Α.Ε.Δ. συνιστάται αυτοτελής λογαριασμός με τον τίτλο “Λογαριασμός προστασίας εργαζομένων από την αφερεγγυότητα του εργοδότη”, με αποκλειστικό σκοπό την άμεση ικανοποίηση ανεξόφλητων απαιτήσεων εργαζομένων λογω αφερεγγυότητας του εργοδότη. 2. … 4. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και ύστερα από γνώμη του Δ.Σ. του Ο.Α.Ε.Δ., καθορίζονται η λειτουργία και η διαχείριση του λογαριασμού της παραγράφου 1, ο τρόπος είσπραξης των εσόδων του, ο χρόνος έναρξης της ικανοποίησης των απαιτήσεων των εργαζομένων, η έκταση των ικανοποιούμενων απαιτήσεων, ο τρόπος ικανοποίησης των απαιτήσεων και των κεκτημένων δικαιωμάτων ή των δικαιωμάτων προσδοκίας των εργαζομένων και προσώπων που έχουν αποχωρήσει από την επιχείρηση την ημέρα που επήλθε η αφερεγγυότητα του εργοδότη, που προέρχονται από υφιστάμενα συστήματα επαγγελματικής ή διεπαγγελματικής επικουρικής ασφάλισης που λειτουργούν έξω από την υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια. 5. Αφερέγγυος εργοδότης είναι: α) το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που περιέρχεται σε κατάσταση παύσεως ή αναστολής των πληρωμών του και κηρύσσεται σε πτώχευση με απόφαση του αρμόδιου δικαστηρίου. Αν η επιχείρηση αυτού του εργοδότη συνεχίζει να λειτουργεί παρά την κήρυξη σε πτώχευση, τότε ο εργοδότης δεν θεωρείται αφερέγγυος, β) …», Περαιτέρω, στο μεν άρθρο 1 του π.δ/τος 1/1990 “Περί προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων τινών νόμων” (Α’ 1), όπως ίσχυε κατά το κρίσιμο διάστημα, ορίζεται ότι: «1. Σκοπός του “λογαριασμού προστασίας εργαζομένων από την αφερεγγυότητα του εργοδότη”, είναι η πληρωμή ανεξόφλητων, λόγω αφερεγγυότητας του εργοδότη, αποδοχών μέχρι τριών (3) μηνών, που προέρχονται από σύμβαση ή σχέση εξαρτημένης εργασίας και εμπίπτουν στο χρονικό διάστημα έξι (6) μηνών, που προηγείται της υποβολής της αιτήσεως ή της δηλώσεως για κήρυξη της πτώχευσης, εφόσον εκδοθεί απόφαση που κηρύσσει τον εργοδότη σε πτώχευση, … 2. Για την εφαρμογή του παρόντος διατάγματος, ένας εργοδότης θεωρείται ότι ευρίσκεται σε κατάσταση αφερεγγυότητας όταν: α) έχει περιέλθει σε κατάσταση παύσεως ή αναστολής των πληρωμών του και είτε κηρύσσεται σε πτώχευση με απόφαση του αρμόδιου δικαστηρίου είτε διαπιστωθεί ότι η επιχείρηση έκλεισε οριστικά και ότι λόγω ανεπάρκειας του ενεργητικού δεν συντρέχει λόγος κινήσεως της διαδικασίας πτωχεύσεως. Ως ημερομηνία επέλευσης της αφερεγγυότητας, θεωρείται η ημερομηνία υποβολής της αίτησης για την κίνηση της πτωχευτικής διαδικασίας….», στο δε άρθρο 5 του ίδιου π.δ/τος, όπως ίσχυε κατά το κρίσιμο διάστημα, ορίζεται ότι: «1. Η πληρωμή των ανεξόφλητων αποδοχών προς τους εργαζόμενους, που προβλέπεται από το άρθρο 1 του παρόντος, είναι ανεξάρτητη από την εκπλήρωση ή όχι της υποχρέωσης που βαρύνει τον εργοδότη για την καταβολή της εισφοράς υπέρ του Λογαριασμού. Ενεργείται από την αρμόδια με βάση την έδρα της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης Τοπική Υπηρεσία ή, αν αυτή δεν υπάρχει, Υπηρεσία Νομού του ΟΑΕΔ, στην οποία οι εργαζόμενοι οφείλουν να προσκομίσουν: α. Βεβαίωση του συνδίκου της πτώχευσης ή του Γραμματέα του πτωχευτικού δικαστηρίου, για την περίπτωση α’ της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του παρόντος, ή βεβαίωση του οικείου εκκαθαριστή για τις λοιπές περιπτώσεις, από την οποία να προκύπτει το ύψος των ανεξόφλητων αποδοχών που αναγγέλθηκαν προς επαλήθευση ή ικανοποίηση καθώς και ο χρόνος στον οποίο ανάγονται αυτές, β) Υπεύθυνη Δήλωση Νόμου 1599/1986 για το ύψος των ανεξόφλητων αποδοχών, γ) Τα ασφαλιστικά τους βιβλιάρια. … 3. Η πληρωμή των ανεξόφλητων αποδοχών που καταβάλλονται στους εργαζόμενους απο τον “Λογαριασμό προστασίας εργαζόμενων από την αφερεγγυότητα του εργοδότη” σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να υπερβεί τις αποδοχές 3 μηνών, όπως προβλέπονται απο τις αντίστοιχες συλλογικές συμβάσεις εργασίας. 4. Το δικαίωμα για πληρωμή ανεξόφλητων αποδοχών στον εργαζόμενο από το “Λογαριασμό προστασίας εργαζομένων από την αφερεγγυότητα του εργοδότη” ασκείται με έγγραφη αίτηση του εργαζομένου προς την αρμόδια, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου αυτού, Υπηρεσία του ΟΑΕΔ, το αργότερο μεσα σε ένα εξάμηνο από τη δημοσίευση της απόφασης για την κήρυξη του εργοδότη σε κατάσταση πτώχευσης…».
3. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας, προκύπτουν τα εξής: Οι προσφεύγοντες απασχολούνταν με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου στην ανώνυμη εκδοτική εταιρεία με την επωνυμία «ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΝΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» έως τις 7-8-2006, οπότε και δημοσιεύθηκε η 926/2006 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα Πτωχεύσεων), με την οποία η προαναφερόμενη εταιρεία κηρύχθηκε σε κατάσταση πτώχευσης. Στις 14-3-2007 υπέβαλαν στην Τοπική Υπηρεσία του Ο.Α.Ε.Δ. Ν. Κόσμου αιτήσεις για χορήγηση των προβλεπόμενων στο άρθρο 16 του ν. 1836/1989 και του κατ’ εξουσιοδότηση αυτού εκδοθέντος π.δ/τος παροχών λόγω αφερεγγυότητας της πτωχεύσασας εργοδότριας εταιρείας, καταθέτοντας προς τούτο, μεταξύ άλλων, την από 6-3-2007 βεβαίωση της προσωρινής συνδίκου της πτώχευσης Σταυρούλας Γιαννακοπούλου, από την οποία προέκυπτε, ανάμεσα σε άλλα, το ύψος των ανεξόφλητων αποδοχών που διατηρούσαν οι προσφεύγοντες. Με τις 677, 682, 683, 681, 685 και 678/2-4-2007 αποφάσεις του Διευθυντή της προαναφερόμενης υπηρεσίας απορρίφθηκε το αίτημά τους, με την αιτιολογία ότι οι οικείες αιτήσεις τους κατατέθηκαν μετά την πάροδο της εξάμηνης προθεσμίας που θέτει η διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 5 του π.δ/τος 1/1990. Κατά των αποφάσεων αυτών οι προσφεύγοντες άσκησαν αιτήσεις θεραπείας ενώπιον της Επιτροπής Ε.Α.Δ. αρμοδιότητας Περ/κής Δ/νσης Αττικής και Νήσων υποστηρίζοντας ότι δεν ευθύνονται για την καθυστέρηση κατάθεσης των σχετικών αιτήσεών τους. Ένσταση των προσφευγόντων ενώπιον του Διοικητικού Συμβουλίου του Ο.Α.Ε.Δ. κατά της απορριπτικής απόφασης της παραπάνω Επιτροπής δεν ευδοκίμησε. Ήδη, οι προσφεύγοντες με την κρινόμενη προσφυγή ζητούν την ακύρωση της 1934/19-6-2007 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Ο.Α.Ε.Δ., προβάλλοντας εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των σχετικών διατάξεων και παράβαση της αρχής της χρηστής διοίκησης, αφού, όπως υποστηρίζουν, η κατάθεση των αιτήσεών τους – οι οποίες συνοδεύονταν με τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την καταβολή των ανεξόφλητων αποδοχών τους -στις 14-3-2007, αντί της κατά νόμο καταληκτικής ημερομηνίας της 8ης Φεβρουαρίου 2007, δεν οφειλόταν σε υπαιτιότητά τους. Ειδικότερα, ισχυρίζονται ότι ο αρχικός διορισθείς ως προσωρινός σύνδικος της πτώχευσης Θωμάς Καναβέλης, δικηγόρος Αθηνών, ευθύς αμέσως υπέβαλε την παραίτησή του και ουδέποτε άσκησε τα καθήκοντα που του είχαν ανατεθεί. Η αντικατάσταση του ανωτέρω δικηγόρου από την Σταυρούλα Γιαννακοπούλου, δικηγόρο Αθηνών, πραγματοποιήθηκε στις 19-1-2007 δυνάμει της 51/2007 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κατ’ αποδοχή της 1750/12-9-2007 έκθεσης του Εισηγητή της πτωχεύσεως. Με βάση αυτά τα δεδομένα, ήταν αδύνατο να συγκεντρωθούν εγκαίρως τα απαιτούμενα δικαιολογητικά (λ.χ. βεβαίωση του συνδίκου της πτώχευσης ως προς το ύψος των ανεξόφλητων αποδοχών), ώστε να τηρηθεί η προβλεπόμενη από το άρθρο 5 παρ. 4 του π.δ/τος 1/1990 εξάμηνη προθεσμία, αφού οι συνταχθείσες την 20-2-2007 καταγγελίες των ατομικών συμβάσεων εργασίας επιδόθηκαν στους ίδιους την 22η και 26η Φεβρουαρίου 2007, ενώ η αρμόδια Τοπική Υπηρεσία του Ο.Α.Ε.Δ. Καισαριανής, σε σχετική (6362/11-12-2006) αίτησή τους αναφορικά με το αν έχουν καταγγελθεί μονομερώς οι συμβάσεις τους με την πτωχεύσασα επιχείρηση, με το από 27-3-2007 απαντητικό της έγγραφο γνωστοποίησε ότι δεν είναι εφικτή η παροχή των ζητηθέντων στοιχείων. Προς επίρρωση των ισχυρισμών τους αυτών προσκομίζουν, μεταξύ άλλων, την 51/2007 (δημοσιευθείσα την 19-1-2007) απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, το 6362/27-3-2007 απαντητικό έγγραφο της Τοπικής Υπηρεσίας του Ο.Α.Ε.Δ. Καισαριανής στο οποίο αναφέρεται ότι απαιτείτο να διευκρινίζεται η ακριβής ημερομηνία απόλυσης ή οικειοθελούς αποχώρησης των εργαζομένων για να παρασχεθούν τα στοιχεία που ζητήθηκαν, την από 6-3-2007 βεβαίωση της προσωρινής συνδίκου της πτώχευσης Σταυρούλας Γιαννακοπούλου, η οποία κατατέθηκε στην Τοπική Υπηρεσία Ο.Α.Ε.Δ. Ν. Κόσμου την 14-3-2007, καθώς και τις από 20-2-2007 καταγγελίες συμβάσεων εργασίας των προσφευγόντων μετά των οικείων αποδεικτικών επίδοσής τους. Αντιθέτως, ο καθού Οργανισμός με το από 12-3-2013 υπόμνημα και την από 8-3-2013 έκθεση των απόψεών του ζητεί την απόρριψη της ένδικης προσφυγής ενόψει του ρητού και δεσμευτικού χαρακτήρα των οικείων διατάξεων, που θεσπίζουν αποσβεστική προθεσμία αναφορικά με την εκπρόθεσμη κατάθεση των οικείων αιτήσεων.
4. Επειδή, με τα δεδομένα αυτά, ενόψει των προαναφερθέντων διατάξεων, λαμβάνοντας ειδικότερα υπόψη ότι: α) από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτει ότι οι προσφεύγοντες δεν βαρύνονται με οποιουδήποτε είδους υπαιτιότητα για τη μη εμπρόθεσμη υποβολή των αιτήσεών τους για καταβολή ανεξόφλητων αποδοχών λόγω αφερεγγυότητας της πτωχεύσασας εργοδότριάς τους και β) η εκπρόθεσμη κατάθεση των επίμαχων αιτήσεων οφειλόταν – σύμφωνα με τα προσκομιζόμενα έγγραφα στοιχεία – αποκλειστικά στην μη έγκαιρη κατάρτιση της από 6-3-2007 βεβαίωσης από την διορισθείσα την 19-1-2007 προσωρινή σύνδικο της πτώχευσης, η κατάθεση της οποίας -κατά τα οριζόμενα στις προπαρατεθείσες διατάξεις – ήταν αναγκαία για την ευδοκίμηση των υποβληθεισών αιτήσεων των προσφευγόντων, το Δικαστήριο κρίνει ότι συνέτρεξε λόγος ανώτερης βίας (αδυναμία έγκαιρης συγκέντρωσης των απαιτούμενων δικαιολογητικών εξαιτίας λόγων που δεν ανάγονταν στη σφαίρα ευθύνης των προσφευγόντων) και δεδομένου ότι από το υπάρχον αποδεικτικό υλικό δεν προκύπτει ότι οι τελευταίοι καθυστέρησαν να υποβάλλουν τις επίμαχες αιτήσεις μετά την περιέλευση σε αυτούς των απαιτούμενων δικαιολογητικών, μη νόμιμα απορρίφθηκαν οι οικείες αιτήσεις τους για καταβολή ανεξόφλητων αποδοχών λόγω αφερεγγυότητας της πτωχεύσασας εργοδότριας εταιρείας. Συνεπώς, το Διοικητικό Συμβούλιο του Ο.Α.Ε.Δ., που έκρινε αντιθέτως, εσφαλμένως εκτίμησε τα πραγματικά περιστατικά και εσφαλμένως ερμήνευσε και εφάρμοσε τις σχετικές διατάξεις, και για το λόγο τούτο πρέπει να ακυρωθεί η απόφασή του κατά παραδοχή ως βάσιμης της κρινόμενης προσφυγής.
5. Επειδή, κατ’ ακολουθίαν αυτών, πρέπει να απορριφθεί τύποις η προσφυγή καθ’ ο μέρος αφορά στους προσφεύγοντες Μαρία Στεργιανού του Γεωργίου (3η), Παναγιώτη Αναγνώστου του Εμμανουήλ (5°) και Αικατερίνη Ευθυμίου του Γεωργίου (6η), ενώ πρέπει να γίνει δεκτή η προσφυγή καθ’ ο μέρος αφορά στους λοιπούς προσφεύγοντες και να ακυρωθεί ως προς αυτούς η προσβαλλόμενη απόφαση. Το παράβολο, που καταβλήθηκε από τους προσφεύγοντες, πρέπει, κατ’ άρθρο 277 παρ. 9 Κ.Δ.Δ., να τους αποδοθεί. Τέλος, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων, κρίνεται ότι πρέπει να απαλλαγεί ο καθού Οργανισμός από τα δικαστικά έξοδα των προσφευγόντων.
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Απορρίπτει τύποις την προσφυγή καθ’ ο μέρος αφορά στους προσφεύγοντες Μαρία Στεργιανού του Γεωργίου (3η), Παναγιώτη Αναγνώστου του Εμμανουήλ (5°) και Αικατερίνη Ευθυμίου του Γεωργίου (6η).
Δέχεται την προσφυγή καθ’ ο μέρος αφορά στους λοιπούς προσφεύγοντες.
Ακυρώνει την 1934/19-6-2007 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ν.π.δ.δ. με την επωνυμία «Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού» (Ο.Α.Ε.Δ.) κατά το αντίστοιχο τμήμα αυτής, που αφορά τους Αλφρέδο – Μάγδη Αλοσκόφη του Ουίλιαμ (1°), Αγγελική Σγούρου του Παναγιώτη (2η), Παναγιώτη Κουτσό του Αντωνίου (4°), Αθανασία Θεοδωροπούλου του Αντωνίου (7Π), Κλεάνθη Καρεκλά του Κωνσταντίνου (8η) και Αιμιλία Κραβτσόβα του Κωνσταντίνου (9η).
Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου στους προσφεύγοντες.
Απαλλάσσει τον καθού Οργανισμό από τη δικαστική δαπάνη.
Η διάσκεψη του Δικαστηρίου έγινε στην Αθήνα στις 28-11-2013 και η απόφαση δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του στον ίδιο τόπο, κατά την έκτακτη δημόσια συνεδρίαση της 12-12-2013.

Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ
ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΕΩΡΓΙΟΠΟΥΛΟΥ
Ο ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΔΡΟΣΟΣ
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΦΙΛΙΠΠΙΑ ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΥ