The Artist: Η βωβή ταινία που μας άφησε όλους ΑΦΩΝΟΥΣ!

Γράφει η Ολγίνα Σαντίκου

Συνήθως, οι ταινίες που κερδίζουν Όσκαρ Καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας και Α’ Ανδρικού ρόλου δεν συμφωνούν απόλυτα με το κινηματογραφικό κοινό.
Αυτή τη φορά , στην απλή και συμπαθητική 84η Διοργάνωση των Oscars νομίζω πως μείναμε όλοι ευχαριστημένοι με τον μεγάλο νικητή της βραδιάς, το ….
«The Artist»!

Πριν από 2 μήνες κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες και έτρεξα να κλείσω εισιτήριο. Ενθουσιάστηκα πάρα πολύ με το τρέιλερ κα την ιδέα του βωβού κινηματογράφου. Ομολογουμένως, στην εποχή που ζούμε δε βλέπουμε και κάθε μέρα βωβό κινηματογράφο!! Μη ξεχνάτε πως η γενιά μας φημίζεται για το 3D!!

Πρόσφατα που είδα μια από τις σπουδαιότερες ταινίες όλων των εποχών, «Μοντέρνοι καιροί» του Τσάρλι Τσάπλιν, εντυπωσιάστηκα και παρατήρησα πόσο διαφορετικός και ωραίος ήταν ο κινηματογράφος την εποχή του 1900!! Ασπρόμαυρα και φτωχικά θα μπρούσαμε να τα χαρακτηρίσουμε τα χρόνια εκείνα, αλλά το σίγουρο είναι πως υπήρχε αγάπη και ρομαντισμός και όχι προστυχιά, όπως τώρα! Στη σήμερον ημέρα για να γίνει blockbuster μια ταινία πρέπει να περιλαμβάνει αίμα και προστυχιά!!

Το «The Artist» μας θύμισε τις παλιές, ωραίες, αθώες εποχές στα χρόνια του κωμικού ανεπανάληπτου ηθοποιού Τσάρλι Τσάπλιν! Όπως είχα αναφέρει στο πρώτο μου άρθρο «Ο δύσκολος χώρος των media» οι παλαιοί δεν εγκαταλέιπουν τη θέση τους!!! («Στην ταινία «Black Swan», ο καλλιτεχνικός διευθυντής αποφασίζει να αντικαταστήσει την πρίμα μπαλαρίνα για την παράσταση “Η Λίμνη των Κύκνων” και η Νίνα είναι η πρώτη επιλαχούσα.

Η «βασίλισσα» του μπαλέτου δεν μπορεί να αποδεχτεί πως χάνει τη θέση της και κάνει απόπειρα αυτοκτονίας! Κάπως έτσι λειτουργούν και τα media.»)

Για να γίνω πιο συγκεκριμένη, η ταινία «The artist» δίνει την απάντηση που έψαχνα! Το 1927 στο Χόλιγουντ, ο γοητευτικός Ζορζ Βαλεντίν, ένας από τους μεγαλύτερους αστέρες του βωβού κινηματογράφου, αρχίζει να συνειδητοποιεί πως η έλευση του ήχου θα σημάνει αναπόφευκτα το τέλος της καριέρας του.

Την ίδια στιγμή, η Πέπι Μίλερ, μια όμορφη και φιλόδοξη στάρλετ, την οποία ο Βαλεντίν βοήθησε στα πρώτα της βήματα, θα αρπάξει την ευκαιρία να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα και θα προσπαθήσει να βρεθεί στο επίκεντρο της δημοσιότητας, ως μία από τις πλέον υποσχόμενες εκπροσώπους του ομιλούντος κινηματογράφου. Όπως πολύ σωστά υποψιάζεστε, όσοι δεν έχετε δει την ταινία, οι δυο τους θα έρθουν σε ρήξη- το παλιό με το νέο στοιχείο!

Το θέμα είναι οτι στο τέλος συνειδητοποιούν και οι δυο την αξία τους, τί έχει προσφέρει ο γοητευτικός ζεν πρεμιε και τί η νέα στάρλετ και μαζί βρίσκουν την τομή ,ώστε να πετύχουν το στόχο τους- να ικανοποιηθούν και οι δύο και να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του κοινού τους. Πετυχαίνουν τη συνένωση του παλαιού στοιχείου με το μοντέρνο, συνεπώς την επιτυχία!!

Όλα αυτά όμως, συμβαίνουν σε μια ταινία, που φαίνεται οτι μας άρεσε πάρα πολύ για αυτό και απέσπασε 5 χρυσά αγαλματίδια, «καλύτερη ταινία», «σκηνοθεσία», Α’ Ανδρικού ρόλου (Ζαν Ντιζαρντέν) , «Καλύτερη μουσική επένδυση», «Καλύτερα κουστούμια».

Αξίζει να τονίσουμε πως η αλλαγή απο βωβό σε ομιλούμενο κινηματογράφο πραγματοποιήθηκε σε μια δύσκολη περίοδο, που το οικονομικό κραχ άλλαξε τα δεδομένα όχι μόνο του κινηματογράφου, αλλά και ολόκληρου του πλανήτη!!

Προσωπική μου άποψη είναι πως αυτή τη στιγμή βιώνουμε κάτι ανάλογο,καθώς όλοι οι παλαιοί πετυχημένοι δε μπορούν να αντέξουν την πραγματικότητα και να εγκαταλέιψουν τις θέσεις τους, ενώ οι καινούργιοι προσπαθούν να αρπάξουν όποια ευκαιρία τους δίνεται! Θα βρούμε άραγε τη μέση λύση; Ας γίνουν οι ζωές μας ασπρόμαυρες- άλλωστε, τα χρόνια τα «ασπρόμαυρα» ήταν χίλιες φορές καλύτερα απο τα σημερινά. Σκοπός μας είναι να ικανοποιηθούν και οι δύο πλευρές και να βοηθήσουν οι πάλαι ποτέ πετυχημένοι σταρς τους νέους αστέρες!!

Η ταινία «The Artist» είναι συγκλονιστική με ωραίες ερμηνείες.Ποτέ δεν πίστευα οτι ο βωβός κινηματογράφος μπορεί να σε κάνει να κλάψεις τόσο πολύ… Μέσα απο αυτή την ταινία βλέπεις τη δική σου ασπρόμαυρη πραγματικότητα!