Η ευκαιρία στην αποχή

Μετά από ένα χρόνο ασύστολων ψεμάτων, κατάργηση δικαιωμάτων, κατάφορη καταπάτηση νόμων, επαναλαμβανόμενης παραβίασης του Συντάγματος, ισοπέδωσης δικαιωμάτων, θεσμών και αξιών, υπερχρέωσης της χώρας, προσημείωσης του εθνικού μας πλούτου, καλούμαστε να πούμε τη γνώμη μας στις κάλπες για τα όσα συνέβησαν αυτό το διάστημα.
Φυσικά η εκλογή Δημάρχου απαξιώθηκε….
πλήρως σε αυτές τις εκλογές, γιατί όταν καίγεται το σπίτι σου, δεν κοιτάς τι κάνει το σπίτι του γείτονα.
Υπάρχει ένα δίλλημα όμως στους πολίτες , για το αν πρέπει να πάνε στις κάλπες ή όχι, με τις δικαιολογίες «δεν θα αλλάξω εγώ το αποτέλεσμα», «όλοι τους είναι ίδιοι» κλπ.
Δεν θα προσπαθήσω να αλλάξω τη γνώμη κανενός , ειδικά αν διαβάζοντας την πρώτη παράγραφο εξακολουθεί κάποιος να θέλει να απέχει.
Δεν θα χρησιμοποιήσω εκφράσεις όπως «αν δεν σκέφτεσαι εσένα, σκέψου τα παιδιά σου» , «οι ηλικιωμένοι γονείς σου πως θα ζήσουν ;», «αν σε απολύσουν τι θα κάνεις;» γιατί πιστεύω ότι ένας ενήλικος με στοιχειώδη παιδεία τα έχει σκεφτεί ήδη αυτά.
Δεν θα επαναλάβω τα τετριμμένα πλέον «η χαμένη ψήφος ευνοεί το πρώτο κόμμα» κλπ γιατί αν κάποιος δεν τα έχει καταλάβει ήδη, δεν θα τα καταλάβει ποτέ.

Φυσικά δεν θα προτείνω κόμμα ή υποψήφιο προκειμένου να βοηθήσω να επιλέξει κάποιος… μπερδεμένος. Την μασημένη τροφή θα την βρείτε στην τηλεόραση και στις εφημερίδες. Άλλωστε, όλοι είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε πολιτική σκέψη, διότι αυτό ακριβώς είναι η δημοκρατία. Όταν δεν γνωρίζεις ποιόν ψηφίζεις, μην περιμένεις από έναν «άγνωστο» να σε βοηθήσει.
Ούτε θα χρησιμοποιήσω ρήσεις όπως «συν Αθηνά και χείρα κίνει» για παρακίνηση ή «Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης» για αυτούς που θεωρούν μάταιη την συμμετοχή στην ψηφοφορία. Η έλλειψη (πολιτικής) παιδείας σε κάνει μοιραία πολίτη β’ κατηγορίας.
Ο καθένας σε αυτές τις εκλογές έχει την ευκαιρία του. Την ευκαιρία που έχασε όταν δεν κατέβηκε στις διαδηλώσεις που έγιναν, Την ευκαιρία που έχασε όταν δεν συμμετείχε στις απεργίες, στα ηλεκτρονικά δημοψηφίσματα, στις συζητήσεις κλπ. Μια ευκαιρία που δεν πρέπει (και αυτή) να χαθεί.

Θέλω όμως να ζητήσω από αυτόν που δεν θα ψηφίσει, να αφιερώσει τον χρόνο που θα διέθετε για να ψηφίσει (π.χ. μισή ώρα), για να σκεφτεί.
Να σκεφτεί το αύριο που θα ήθελε, για τον εαυτό του, για τα παιδιά του, για τους γονείς του, για τους φίλους του, για τον άγνωστο δίπλα του. Να σκεφτεί την ποιότητα ζωής, την ποιότητα της παιδείας, την ποιότητα της υγείας, την ποιότητα της ελευθερίας που θα έπρεπε να έχει, γιατί το δικαιούται.
Να σκεφτεί γιατί είναι μια ευκαιρία για να είναι πιο ώριμος στις επόμενες εκλογές.

Use Facebook to Comment on this Post