Πηρε σβαρνα τα τηλεοπτικα καναλια της περιφερειας ….

και δηλωνει ΕΓΩ ΕΣΩΣΑ ΤΟ ΦΡΑΓΜΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ! Και συνεχιζει: Δεν μπορείς να λες, να τα πάρεις από τους πλουσίους, να τα δώσεις στους φτωχούς. Αυτά είναι ωραία λόγια. Χαϊδεύουν αυτιά, αλλά όταν πάει να…..
εφαρμοστεί στην πράξη κάτι τέτοιο, αποδεικνύεται αδιέξοδο, εγώ θα έλεγα καταστροφικό για τη χώρα.
Αποσπάσματα συνέντευξης στο τηλεοπτικό σταθμό “Axion TV” με το δημοσιογράφο Γ.Γουγά
ΠΗΓΗ: http://www.beglitis.gr/beglitis/synenteykseis/tv/sinentefxi-axion-tv/

Για τα αποτελέσματα των εκλογών:
Πιστεύω απόλυτα ότι τα αποτελέσματα του α’ γύρου ήταν ικανοποιητικά για το ΠΑΣΟΚ πανελλαδικά, συμπεριλαμβανομένης της Κορινθίας. Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, μέσα στις οποίες διεξήχθησαν οι εκλογές. Την κρίσιμη οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά συγκυρία μέσα στην οποία έγινε ο α’ γύρος αυτής της εκλογικής αντιπαράθεσης.
Ο χρόνος αυτός που πέρασε ήταν ένας χρόνος δύσκολος για την κυβέρνηση, λόγω της μεγάλης δημοσιονομικής και οικονομικής κρίσης, με δύσκολα και επώδυνα μέτρα, πλην όμως αναγκαία.

Με την κοινωνία, τους πολίτες να αγωνιούν για το μέλλον τους, με γενικότερα προβλήματα της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εν πάση περιπτώσει με μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία.
Παρόλα αυτά άντεξε το ΠΑΣΟΚ, άντεξε η κυβέρνηση πανελλαδικά και το μήνυμα που εστάλη, ήταν για το ΠΑΣΟΚ, ένα μήνυμα αντοχής της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού λαού. Γνωρίζετε καλά ότι συμβολικά αλλά και ουσιαστικά, τα πολιτικά μηνύματα βγαίνουν από τον α’ γύρο των περιφερειακών εκλογών και σε πολύ μικρότερο βαθμό από τις αυτοδιοικητικές εκλογές, μόνο για τα μεγάλα αστικά κέντρα.
Αυτό, κατά την άποψή μου, ήταν ένα μήνυμα θετικό. Όπως επίσης μήνυμα θετικό ήταν και για την Κορινθία, εάν συγκρίνουμε τα αποτελέσματα της Κορινθίας με άλλες περιοχές ιστορικά, πολύ πιο “δημοκρατικές” – εντός ή εκτός εισαγωγικών – θέλοντας να πω παραδοσιακά κάστρα του ΠΑΣΟΚ.

Βλέποντας τα εκλογικά στοιχεία της Κρήτης, της Περιφέρειας Αττικής, της Θεσσαλίας, Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης ή των επιμέρους νομών, βλέπουμε ότι και στην Κορινθία το ΠΑΣΟΚ άντεξε και το θεωρώ αυτό μια επιτυχία, γιατί κρατήθηκε πάνω από το 40%, πολύ κοντά σε σχέση με άλλους ή άλλες περιφέρειες, με τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών του 2009.
Έχουμε λοιπόν μια στέρεη βάση, μια δυναμική αφετηρία που μας δίνει την ελπίδα και την αισιοδοξία ότι παρά τις όποιες αντιρρήσεις, ανησυχίες, προβληματισμούς, ακόμα και παρά το στοιχείο της διαμαρτυρίας που ενυπήρχε στον α’ γύρο, ο β’ γύρος θα είναι θετικότατος και στην Κορινθία και σε όλη την Ελλάδα.
Συμπερασματικά, ήταν ένα καλό θετικό αποτέλεσμα με ψύχραιμη και αντικειμενική αξιολόγηση και πάνω σε αυτό οικοδομούμε τον β’ γύρο.
Υπάρχει εξ ορισμού μια αντικειμενική αδυναμία. Όταν είσαι σε συνθήκες κρίσης σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, στον α’ γύρο ξεσπάει αυτή η διαμαρτυρία. Άρα, όσο και να παλέψεις, το πρόβλημα της αποσυσπείρωσης το έχεις, γιατί οι αντικειμενικές συνθήκες δεν σου επιτρέπουν να έχεις τη συσπείρωση.
Πιστεύω όμως ότι τώρα, αυτή τη βδομάδα, οι πολίτες μέλη και φίλοι του ΠΑΣΟΚ, θα αντιληφθούν με τη συνεχιζόμενη μετωπική αντιπαράθεση της Νέας Δημοκρατίας, ποιο είναι το πραγματικό τους χρέος, ποια είναι η ευθύνη τους. Και πρέπει να προσέλθουν στις κάλπες, να δημιουργηθεί ένα κίνημα συστράτευσης, μια πανστρατιά σε όλη την Ελλάδα και εδώ στην Κορινθία, έτσι ώστε να μη χαθεί ούτε μία ψήφος.
Βεβαίως, το αναγνωρίζω, την αποσυσπείρωση αυτή την είδαμε σε όλη την Ελλάδα. Σας έφερα το παράδειγμα της Περιφέρειας Αττικής, με τον κ. Σγουρό. Δείτε το μέσο όρο των αποτελεσμάτων των εθνικών εκλογών του 2009 του ΠΑΣΟΚ στην Περιφέρεια Αττικής, Α’, Β’ Περιφέρεια Αθηνών και Περιφέρεια Αττικής και δείτε το αποτέλεσμα στον α’ γύρο.
Λόγω και του ευρύτερου κλίματος της οικονομικοκοινωνικής κατάστασης, υπήρξε αυτή η πόλωση. Δηλαδή την περιμέναμε. Τώρα όμως, πιστεύω ότι όλοι συνειδητοποιούν ποιο είναι το χρέος, ποια είναι η ευθύνη και θα δείτε ότι θα έχουμε το μέγιστο δυνατό, που μπορούμε, βαθμό συσπείρωσης για το β’ γύρο των εκλογών.
Όταν φτάνεις στο τέλος μιας σκληρής προεκλογικής διαδικασίας και πορείας, πάντα θα ήθελες ορισμένα πράγματα ή πολλά πράγματα να τα κάνεις διαφορετικά, να καλύψεις κενά που επισημαίνεις στο τέλος αυτής της διαδικασίας.
Εάν μου λέγατε, ξεκινώντας από την αρχή, τι θα έπρεπε να κάνουμε, εγώ θα σας έλεγα δέκα πράγματα που έπρεπε να τα κάνουμε διαφορετικά. Πάντα υπάρχουν προβλήματα.

Και εμείς ως βουλευτές που εκλεγόμαστε, στο τέλος της διαδικασίας λέμε, θα έπρεπε να το κάνουμε διαφορετικά αυτό, να κινηθούμε διαφορετικά εκεί.
Αυτά θα υπάρχουν πάντα. Και αυτό συμβαίνει και σε όλη την Ελλάδα, συνέβη και εδώ στην Πελοπόννησο. Δεν μπορώ να σας πω με ακρίβεια, δεν έχω την ασφαλή εικόνα σε όλη την Πελοπόννησο. Πιστεύω ότι κάναμε μια καλή προεκλογική εκστρατεία και στην Κορινθία, στο πλαίσιο όλων αυτών των αντικειμενικών δυσκολιών και συνθηκών που υπήρξαν και σας λέω ότι δημιουργήθηκε μια δυναμική βάση για το β’ γύρο, την οποία δεν πρέπει να υποτιμήσουμε πρώτοι εμείς. Αντίθετα, πρέπει να τη δούμε δυναμικά, έτσι ώστε να πάμε στο β’ γύρο.
Πιστεύω ότι όλοι, είμαι βέβαιος για αυτό, μιλώντας και με τα στελέχη μας εδώ και με τον Αντιπεριφερειάρχη τον Γιώργο Δέδε και με όλους, είδαμε κενά. Συμπληρώνουμε αυτά τα κενά. Παίζει μεγάλο ρόλο όπως σας είπα η αφομοίωση των κραδασμών διαμαρτυρίας του α’ γύρου. Στο β’ γύρο είναι πιο απελευθερωμένος ο πολίτης.
Ανεβάζουμε πολύ τη συσπείρωσή μας στο β’ γύρο. Όλα αυτά θα συντελέσουν σε ένα θετικό αποτέλεσμα. Εγώ είμαι όχι απλά αισιόδοξος, είμαι βέβαιος ότι θα πάμε καλά.
Για την αλλαγή «ατζέντας» των εκλογών:
Ήταν μια αυτονόητη, επιβαλλόμενη, κατά την άποψή μου, πράξη υπεράσπισης της ομαλής, σταθερής πορείας της χώρας σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία και ενόψει πολύ σημαντικών αποφάσεων, οι οποίες αναμένονται την επόμενη περίοδο και στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπροστά σε μια κρίση η οποία δεν έχει ξεπεραστεί.
Δεν μπορούσαμε να αφήσουμε ανοχύρωτη τη χώρα, σε αυτό τον ακραίο αδιέξοδο λαϊκισμό, να αφήσουμε ανυπεράσπιστη τη χώρα απέναντι σε αυτή την κοντόθωρη, αδιέξοδη, μικροπολιτική και μικροκομματική πολιτική και στρατηγική που ακολούθησε η αξιωματική αντιπολίτευση.
Απέναντι σε αυτή την στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας και της αντιπολίτευσης, πιστεύω ότι ήταν ευθύνη μας να υπερασπιστούμε όχι την κυβέρνηση, αλλά την πορεία της χώρας. Και έπρεπε να βάλουμε τα πραγματικά διλήμματα με βάση αυτή τη δυστυχώς κοντόφθαλμη ατζέντα της Νέας Δημοκρατίας, να αναδείξουμε στον κόσμο, να ανοίξουμε τα μάτια αν θέλετε στον κόσμο, ποια είναι τα πραγματικά διακυβεύματα, ποιες είναι οι πραγματικές πολιτικές προκλήσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.
Ο πολίτης πρέπει να ξέρει. Ο πολίτης δεν μπορεί να είναι ανεύθυνος, πρέπει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του, πολύ περισσότερο σε μια περίοδο που έχουμε ανάγκη απ’ την ευρύτερη εθνική συστράτευση, για να βγούμε απ’ αυτή την κρίση. Η έξοδος από την κρίση δεν είναι υπόθεση μόνο της κυβέρνησης.
Είναι όλων των κοινωνικών και παραγωγικών δυνάμεων της χώρας.

Είπαμε λοιπόν στους πολίτες προσέξτε, εδώ γίνεται ένα μικροκομματικό και μικροπολιτικό παιχνίδι.
Σ’ αυτή την κρίσιμη συγκυρία, η αντιπολίτευση θέλει να μετρήσει δυνάμεις, να αμφισβητήσει την πολιτική νομιμοποίηση της κυβέρνησης, να αμφισβητήσει ουσιαστικά τη μόνη ρεαλιστική – και το τονίζω, το υπογραμμίζω αυτό – στρατηγική για την έξοδο από την κρίση.
Ο πρώτος γύρος, όπως σας είπα και προηγουμένως, στέλνει τα μηνύματα, πολιτικά και συμβολικά. Πιστεύω ότι ο λαός ανταποκρίθηκε με ευθύνη, σε αυτή την έκκλησή μας. Τώρα, πολύ πιο ήρεμα καλούμε τον κόσμο να ψηφίσει τους πιο ικανούς, να υπερασπιστεί τη θεσμική μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν απαντούμε, και σήμερα θα απαντήσουμε στις προκλήσεις αυτές, της Νέας Δημοκρατίας, των κομμάτων της αντιπολίτευσης και του υποψήφιου Περιφερειάρχη της Νέας Δημοκρατίας κ. Δράκου, που από το πρωί μέχρι το βράδυ, πέντε μήνες τώρα, ως μοναδικό light motive έχουν καταδίκη του μνημονίου.
Αυτή είναι η πρότασή τους για την έξοδο από την κρίση; Αυτή είναι η αντιμετώπιση από την πλευρά τους, μιας θεσμικής μεταρρύθμισης την οποία κατεψήφισαν και η οποία είναι ένα δυναμικό εργαλείο υπέρ μας της κρίσης;
Για τον «Καλλικράτη»:
Απ’ το καλοκαίρι, είχαμε διαμορφώσει μια στρατηγική που θα ενισχύει, θα αναδεικνύει και θα υπερασπίζεται το μεταρρυθμιστικό χαρακτήρα του «Καλλικράτη» στις εκλογές του Νοεμβρίου. Αναδεικνύουμε, πολιτικά όμως και όχι τεχνοκρατικά, τη μεγάλη αυτή θεσμική επανάσταση, που ουσιαστικά έρχεται να προστεθεί σε άλλες μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης τον τελευταίο χρόνο, για την αντιμετώπιση, για την υπέρβαση της πολύπλευρης οικονομικής, θεσμικής, κοινωνικής και πολιτικής κρίσης.
Ο «Καλλικράτης» δεν είναι ένα τεχνοκρατικό εργαλείο στην υπηρεσία της χώρας, της κυβέρνησης ή της περιφέρειας ή των πολιτών. Δεν είναι απλά μόνο αυτό. Είναι ένα πολιτικό εργαλείο αυτόνομο πλέον απέναντι στη κεντρική κυβέρνηση, στο κεντρικό κράτος, που θα συμβάλει εις την υπέρβαση της κρίσης. Για ποιο λόγο;
Γιατί αναδιατάσσονται οι θεσμικές και πολιτικές ισορροπίες, μεταφέρονται αρμοδιότητες και ασφαλώς και πόροι από το κεντρικό κράτος, σπάνε πελατειακές σχέσεις, καταπολεμιέται η κακοδιαχείριση, η διαφθορά, η σπατάλη και τέλος, πολιτικά, ο «Καλλικράτης» φέρνει τον πολίτη συμμέτοχο σε πολλά σημαντικά ζητήματα που αφορούν την καθημερινότητά του, την προοπτική του, αλλά και την ανάπτυξη της χώρας και της περιφέρειας.
Πιστεύω ότι θα πάμε πολύ καλά πανελλαδικά. Οι πολίτες θα υποστηρίξουν τη στρατηγική της παράταξής μας, τους υποψηφίους μας. Έχω εμπιστοσύνη στους υποψηφίους μας σε όλη την Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της Πελοποννήσου, ώστε από την επόμενη ημέρα να προχωρήσουμε και να υλοποιήσουμε αυτή τη μεταρρύθμιση.
Θέλω να πιστεύω ότι από την πλευρά του κ. Σαμαρά, αφού περάσει και ο δεύτερος γύρος των εκλογών, επιτέλους θα συνέλθουν από αυτόν τον παροξυσμό της μικροκομματικής σκοπιμότητας και θα αντιληφθούν ποιες είναι οι ανάγκες της χώρας. Ακόμα και όσοι από τους υποψήφιους της Νέας Δημοκρατίας κερδίσουν σε περιφερειακό επίπεδο.
Η χώρα χρειάζεται τις ευρύτερες εθνικές συναινέσεις και συνεννοήσεις.

Η χώρα δε χρειάζεται ένα στείρο, τυφλό, καταγγελτικό λόγο, μια ψευτορητορική για να προχωρήσει, για να πάει μπροστά. Χρειάζεται στελέχη, προσωπικότητες που θα πάρουν αυτή τη μεταρρύθμιση και θα την κάνουν ανάπτυξη, θα την κάνουν κοινωνική πολιτική. Είναι τεράστιες οι αρμοδιότητες που θα έχουν πλέον οι περιφέρειες. Άρα λοιπόν εδώ είμαστε να κρινόμαστε όλοι, αλλά και να αξιολογούμε και να κρίνουμε όλοι.
Θέλω να πιστεύω ότι επιτέλους το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πέρα από την κομματική επιβίωση ή την εσωτερική κομματική συσπείρωση και τις ανάγκες του κ. Σαμαρά, θα βάλει πάνω απ’ όλα την εθνική ευθύνη και τις ανάγκες της χώρας.
Πρέπει πραγματικά να κάνουμε πολλές αλλαγές και στο περιφερειακό επίπεδο και στο αυτοδιοικητικό. Είμαστε η τελευταία χώρα στην Ευρώπη που προχωρήσαμε σε αυτή τη μεταρρύθμιση.
Και δεν σας το κρύβω, είμαι υπερήφανος γιατί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχώρησε σε αυτή τη μεταρρύθμιση. Όπως προχώρησε με την εκλογή, με τη μεγάλη θεσμική μεταρρύθμιση του «Καποδίστρια». Όπως προχωρά τώρα με τον «Καλλικράτη», όπως κάνει μεγάλες αλλαγές στο χώρο του κράτους, της δημόσιας διοίκησης.
Πιστεύω ότι καθυστέρησε πάρα πολύ η χώρα, όπως είπαμε, να κάνει αυτή τη μεγάλη μεταρρύθμιση. Αυτή η μεταρρύθμιση έπρεπε να γίνει τώρα. Δηλαδή σε συνθήκες κρίσης, ήταν η μεγάλη θεσμική και πολιτική ευκαιρία, να προχωρήσουμε σε αυτή τη βαθιά τομή στο αυτοδιοικητικό και περιφερειακό επίπεδο.
Και όχι μόνο γιατί εξοικονομούμε τεράστια ποσά από τη σύμπτυξη δημοσίων υπηρεσιών, οργανισμών αυτοδιοικητικών και περιφερειακών που μειώνονται στο κατακόρυφο, αλλά αντίθετα, γιατί θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης για τη χώρα, να φύγουμε από τα 30 χρόνια πρακτικής δανεισμού και υπερκατανάλωσης χωρίς παραγωγική βάση, χωρίς ανταγωνιστική οικονομία. Χρειαζόμαστε αυτό το πολιτικό και αναπτυξιακό εργαλείο που λέγεται νέα περιφέρεια, προικοδοτημένη με νέες αρμοδιότητες που θα πάρει στα χέρια της την ανάπτυξη των περιφερειών, που θα αναδείξει με πρακτικούς όρους τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της κάθε περιοχής, που θα σπάσει το γραφειοκρατικό αντιαναπτυξιακό ρόλο του κράτους και θα φέρει την περιφέρεια στο επίκεντρο της μεγάλης αναπτυξιακής στρατηγικής που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα από τη μια γωνιά στην άλλη.
Αν καθυστερούσαμε, πραγματικά αυτό θα ήταν καταστροφικό για τη χώρα. Ο «Καλλικράτης» είναι ένα στρατηγικό, αναπτυξιακό εργαλείο για την υπέρβαση της πολύπλευρης κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα.
Δεν αμφισβητώ ότι στην πορεία, στην αρχή της υλοποίησης, μπορεί να υπάρξουν και προβλήματα διαχείρισης, υλοποίησης. Κάθε μεγάλη μεταρρύθμιση δεν έχει προβλήματα, μέχρι να αφομοιωθεί πλήρως και να γίνει πράξη; Δεν με φοβίζει αυτό. Δεν με φοβίζει καθόλου αυτό. Αντίθετα, πιστεύω ότι είναι μια ευθύνη και πρόκληση στους νέους περιφερειάρχες, στους νέους δημάρχους που θα εκλεγούν, αφήνοντας κατά μέρος τους προβληματισμούς να σηκώσουν τα μανίκια από την αρχή, να λυθούν προβλήματα σε στενή συνεργασία με την κεντρική κυβέρνηση.
Για την υποψηφιότητα του κ. Δράκου:
Τα τελευταία 8 χρόνια είδαμε σε πολλές Νομαρχίες, σε πολλούς Νομούς της Πελοποννήσου, συντηρητικούς Νομάρχες.

Πρέπει να γίνει ένας απολογισμός κι αυτός ο απολογισμός έπρεπε να είχε γίνει, και εδώ είναι ένα έλλειμμα. Δεν έκαναν ουσιαστικά τίποτα, απολύτως τίποτα.
Και ανοίγω μια παρένθεση, να πω και πάλι στους συμπολίτες μας της Κορινθίας για το φράγμα του Ασωπού. Το φράγμα του Ασωπού επιχειρείται να το οικειοποιηθούν. Σεμνύνομαι να ακούω, αλλά αισθάνομαι υπερήφανος, γιατί το έργο σώθηκε από μένα στο Υπουργικό Συμβούλιο απέναντι στον Πρωθυπουργό. Δεν ήταν αυτονόητο και δεδομένο ότι θα γινόταν το έργο του φράγματος του Ασωπού. Στο Υπουργικό Συμβούλιο εγώ το έσωσα για να παραμείνει, να ενταχθεί στο πρόγραμμα «Αλέξανδρος Μπαλτατζής» και να βρει τα χρήματα, γιατί δεν υπήρχαν χρήματα.
Ας δούμε λοιπόν το έργο τους, να το αξιολογήσουμε. Πού ήταν ο κ. Δράκος όλα αυτά τα χρόνια; Πού ήταν ο κ. Ταγαράς τόσα χρόνια; Πού ήταν οι άλλοι Νομάρχες της Αργολίδας, της Αρκαδίας αυτά τα χρόνια; Τι έχουν κάνει; Ποιος είναι ο απολογισμός τους;
Ο κ. Δράκος πιστεύει ότι μπορεί να διεκδικήσει με επιτυχία τη θέση του Περιφερειάρχη, με τις αυξημένες αρμοδιότητες στο νέο στρατηγικό ρόλο των περιφερειών, περιφερόμενος από το πρωί μέχρι το βράδυ και καταγγέλλοντας το μνημόνιο; Αυτό είναι το όραμά του για την Πελοπόννησο; Αυτή είναι η εναλλακτική του πρόταση για την ανάπτυξη της Πελοποννήσου, για τα έργα υποδομών, για την κοινωνική πολιτική, τα κοινωνικά δίκτυα, για την πολιτική στον τομέα του περιβάλλοντος;
Το λέω αυτό και για τους συμπολίτες μας, που είναι ευαίσθητοι στα θέματα τα οικολογικά και περιβαλλοντικά και πολύ σωστά, ας αντιληφθούν ποια ήταν η πρόταση του κ. Δράκου, για τα περιβαλλοντικά ζητήματα; Αξίζουν αυτοί οι άνθρωποι ψήφο; Αξίζουν να ακουμπήσουν πάνω τους, το μέλλον της Πελοποννήσου και της Κορινθίας;

Η άποψή μου είναι, καθαρά όχι.
Από πού θα βρει λεφτά αύριο ο κ. Δράκος, στην απευκταία εκείνη περίπτωση που θα εκλεγόταν, για να κάνει έργα και υποδομές; Δεν τον ακούσαμε. Δεν είχε ούτε αναπτυξιακό πρόγραμμα, ούτε όραμα, ούτε τίποτα. Διάβαζα τις συνεντεύξεις του στις εφημερίδες, Light motive όλων αυτών, καταγγελία του μνημονίου. Ξεχνάει και ο κ. Σαμαράς και ο κ. Δράκος που δίνουν τάχα μου τη μάχη των μαχών, καθαρά για κομματικούς λόγους, ότι η χώρα αναγκάστηκε λόγω της κρίσης που οδηγηθήκαμε από πράξεις και παραλείψεις του πρόσφατου παρελθόντος της κυβέρνησής τους, ότι δεν θα είχαμε να δώσουμε μισθούς, συντάξεις, να χρηματοδοτήσουμε την Τοπική και την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, αν δεν παίρναμε το δάνειο των 110 δισεκατομμυρίων. Πώς καταγγέλλει αυτή τη σύμβαση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στην οποία ουσιαστικά αναγκαστήκαμε να πάμε λόγω προτέρου ανεντίμου βίου των κυβερνήσεων, των οποίων στελέχη είναι τα στελέχη της Ν.Δ. Τι θα πει ο κ. Δράκος;
Για την υποψηφιότητα του κ.Τατούλη:
Είμαι φίλος με τον Πέτρο Τατούλη, πολύ περισσότερο απ’ όλους σας. Θέλω να θυμίσω λίγο τα πραγματικά περιστατικά. Πρέπει με ευθύνη όλοι να τοποθετούμαστε, χωρίς να δίνουμε το μικρότερο δυνατό χώρο στην παραπληροφόρηση, στη σπέκουλα, στην προπαγάνδα.
Τον περασμένο Ιούνιο, 16 Ιουνίου όταν είχε ξεκινήσει η συζήτηση γενικά για υποψηφιότητες Περιφερειαρχών, εγώ και μέσα στο ΠΑΣΟΚ και γενικά στις τοπικές κοινωνίες, με βάση μια πολιτική στρατηγική για το χαρακτήρα των περιφερειακών εκλογών, είπα ότι εγώ διαφωνώ με ένα ενδεχόμενο υποψηφιότητας του κ. Τατούλη.

Η διαφωνία μου αυτή ήταν πολιτική επιχειρηματολογία, γιατί έβλεπα διαφορετικά, καλώς ή κακώς, τη στρατηγική μας, έτσι όπως θα έπρεπε να πορευτούμε και να την υπερασπιστούμε ενόψει εκλογών του Νοεμβρίου.
Δεν πιστεύω στην πολιτική της βουβαμάρας, της μούγγας. Εγώ πιστεύω στην πολιτική της τόλμης, του θάρρους, της επιχειρηματολογίας, του σεβασμού της διαφορετικής άποψης, αλλά πάνω απ’ όλα πιστεύω σε ένα πολιτικό που έχει ευθύνη να τοποθετείται απέναντι στους πολίτες, στην κοινωνία, απέναντι στα θεσμοθετημένα όργανα του κόμματός του. Έναν πολιτικό με θάρρος γνώμης, αλλά και με συνείδηση των ευθυνών και των υποχρεώσεών του. Αυτό το μοντέλο πολιτικής υπερασπίζομαι. Όχι το μοντέλο του στρογγυλέματος του πολιτικού λόγου, του οπορτουνισμού, του κουκουλώματος ή οτιδήποτε άλλο.
Ξέρουμε πολύ καλά όλοι και το ζούμε καθημερινά, ότι απαξιώνεται η πολιτική ζωή και το πολιτικό σύστημα. Ο κόσμος, οι πολίτες στρέφουν την πλάτη στην πολιτική, στους πολιτικούς και στα πολιτικά κόμματα. Άρα πρέπει όλο να υπερασπιστούμε αρχές και αξίες που θα δίνουν μια νέα δυναμική, μια νέα ζωντάνια στην πολιτική μας ζωή, στο πολιτικό μας σύστημα, με όλες τις αλλαγές που χρειάζεται το πολιτικό σύστημα να γίνουν.

Με τον κ. Τατούλη γνωρίζομαι πολύ πιο πολλά χρόνια απ’ ότι γνωρίζεται με διάφορους, όπως είπα και πρόσφατα, όψιμους συνοδοιπόρους. Έχουμε πάρει κοινές πρωτοβουλίες και με κόμματα της αριστεράς και με τον φίλο μου τον Φώτη Κουβέλη, για την καταπολέμηση του μαύρου πολιτικού χρήματος, για την υπεράσπιση διαφάνειας στην πολιτική ζωή, σε εκδηλώσεις μαζί και θεωρώ ότι σε ζητήματα θεσμικά και πολιτικά, πολλές φορές, οι απόψεις του ταυτιζόντουσαν και με τις δικές μας απόψεις.
Έρχεται λοιπόν η απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου και είμαι ο πρώτος βουλευτής, στέλεχος, αναπληρωτής υπουργός του ΠΑΣΟΚ από την Πελοπόννησο, που βγήκα και είπα «σέβομαι την πλειοψηφούσα άποψη του Εθνικού Συμβουλίου, γιατί πιστεύω ότι αυτό οφείλουμε να κάνουμε ως στελέχη. Να συντασσόμαστε με την πλειοψηφούσα άποψη και αυτή την απόφαση για την υποστήριξη της υποψηφιότητας Τατούλη, θα υπερασπιστώ».
Πιστεύω, ότι η Πελοπόννησος έχει συντηρητικούς ιστορικά προσανατολισμούς. Η ανεξάρτητη υποψηφιότητα Τατούλη, υπό προϋποθέσεις και με την αναγκαία βοήθεια, θα μπορούσε να αναδειχθεί σε μια αξιόπιστη υποψηφιότητα. Αυτό πιστεύω, γι’ αυτό και το υποστηρίζω. Γι’ αυτό είμαι εδώ, γι’ αυτό το υποστηρίζω, όχι γιατί μου τράβηξε κανείς το αυτί. Εγώ δεν είμαι υπάλληλος, είμαι πολιτικός, εκλέγομαι από τους πολίτες με στέρεες σχέσεις φιλίας, από τον Πρόεδρο μέχρι τα στελέχη του κόμματος.
Εγώ το έκανα και πριν ακόμη το κάνουν άλλα στελέχη σε άλλους νομούς. Δηλαδή αυτά είναι αστεία, είναι κακοπροαίρετα, κακόπιστα. Ήταν μέρος μιας μηχανής προπαγάνδας που την βλέπουμε την τελευταία περίοδο, να αναπτύσσεται ως σανίδα σωτηρίας από τη Ν.Δ. παίζοντας με τη στάση πολιτικής ευθύνης που διατύπωσα, με καθαρούς όρους και χωρίς φόβο και χωρίς πάθος, τον περασμένο Ιούνιο.
Συνεχίζανε για να πιαστούν και πιανόντουσαν και συνεχίζουν να πιάνονται από τα μαλλιά τους. Μάταιος ο κόπος. Δεν υπήρξε, σας διαβεβαιώ – και θα το δούμε αυτό – ούτε μάλωμα, ούτε τίποτα. Έχουμε ευθύνη όλοι ως στελέχη. Εγώ την ευθύνη μου την ανέλαβα, είμαι στην Κορινθία, ήμουνα πάντα μέσα στις κινητοποιήσεις.
Από την άλλη πλευρά όμως έπρεπε να σκεφτούμε κι άλλα πράγματα, όπως το να σεβαστούμε τον αυτόνομο και ανεξάρτητο χαρακτήρα της υποψηφιότητας. Πρέπει να υπάρχει μια προσοχή στη διαχείριση αυτής της υποψηφιότητας. Αυτά με ευθύνη και πάρα πολύ προσοχή τα διαχειριζόμουνα όλη αυτή την περίοδο.

Ο κ. Τατούλης, για την προβοκάτσια, την κατασκευασμένη αυτή πληροφορία περί επιστολής και τηλεφωνικής επικοινωνίας του κ. Τατούλη με τον κ. Παπανδρέου σε σχέση με το πόσο βοήθησα ή δεν βοήθησα στον α’ γύρο, που τέθηκε πρόσφατα, προς τιμήν του, το διέψευσε.
Από την άλλη πλευρά όμως όταν κάνεις μια επιλογή, πρέπει να υπερασπιστείς και τον αυτόνομο και ανεξάρτητο χαρακτήρα. Αλλιώς μην την κάνεις καθόλου. Άρα η υπεράσπιση αρχών και αξιών για μένα είναι το πρώτιστο στη ζωή μου, στην πολιτική μου πορεία είναι ο σκληρός πυρήνας της αντίληψης που έχω για την πολιτική.
Πιστεύω, ότι πέρα από την υποστήριξη της θεσμικής μεταρρύθμισης του «Καλλικράτη», ο Τατούλης έχει άποψη, έχει σχέδιο για την Πελοπόννησο. Το είδαμε να εκτυλίσσεται όλη αυτή την περίοδο. Δεν εγκλωβίστηκε σε μια στείρα αντιπαράθεση με τον κ. Δράκο. Αντίθετα, ανέδειξε ένα πρόγραμμα, που συναντιέται σε πολλά σημαντικά σημεία με το πρόγραμμά μας, ως κυβέρνηση και ως ΠΑΣΟΚ.

Πιστεύω ότι το στοιχείο αυτό, το προγραμματικό, είναι η εγγύηση για μια όχι απλώς καλή υπεράσπιση του «Καλλικράτη» σε περιφερειακό επίπεδο, αλλά μια βαθιά τομή στα περιφερειακά πράγματα.
Η υποψηφιότητα Τατούλη, εγγυάται και την υλοποίηση του «Καλλικράτη», και την υλοποίηση σημαντικών μεταρρυθμίσεων στο περιφερειακό επίπεδο. Και για μένα αυτό είναι υπεραρκετό, για να υποστηριχθεί η υποψηφιότητα που στηρίζει και το ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο ισχύει κατ’ αναλογία και για τον υποψήφιό μας Αντιπεριφερειάρχη τον Γιώργο το Δέδε.
Για την επιλογή του κ. Γ. Δέδε:
Θέλω να θυμίσω, ότι εγώ δεν την αξιολογώ μόνο, εγώ, και νομίζω ότι εσείς είσαστε ο μάρτυρας αυτού που θα πω, ουσιαστικά την επέβαλα πολιτικά. Γιατί βγήκα μπροστά, σε μια περίοδο που καθυστερούσαμε και κακώς καθυστερούσαμε στην επιλογή των Αντιπεριφερειαρχών, και είπα ότι για την Κορινθία, η υποψηφιότητα που θα δώσει μια νέα δυναμική είναι του Γιώργου του Δέδε.
Και το είπα αυτό ανοιχτά και σε εσάς και σε δηλώσεις μου πολύ πιο μπροστά απ’ την τελική απόφαση του ΠΑΣΟΚ. Το θυμίζω αυτό, για να ενεργοποιήσω τη μνήμη των συμπολιτών μας. Πιστεύω ότι ο Γιώργος ο Δέδες έχει μια μακρά διαδρομή και μια μακρά εμπειρία και στα αυτοδιοιητικά θέματα, νομαρχιακός σύμβουλος, Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ για πολλά χρόνια και πάνω απ’ όλα έχει μια πολιτική εμπειρία.
Συνδυάζει στο πρόσωπό του και την πολιτική εμπειρία και την τεχνοκρατική εμπειρία και πιστεύω ότι έχει όλες τις δυνατότητες να υπερασπιστεί αυτή την μεταρρύθμιση, αυτό το σχέδιο, αυτό το όραμα για την Πελοπόννησο, για την Κορινθία που μας ενδιαφέρει εξίσου με την Πελοπόννησο.
Άρα, λοιπόν, στις δεδομένες συνθήκες υπήρξε η καλύτερη δυνατή υποψηφιότητα, συγκρινόμενη και με την υποψηφιότητα του Αντιπεριφερειάρχη από την πλευρά του κ. Ταγαρά. Πιστεύω ότι είναι ένα νέο στέλεχος, με όρεξη για δουλειά, με ιδέες όπως σας είπα, με σχέδιο και όραμα για την Κορινθία. Θα έχει την απόλυτη υποστήριξη, αλληλεγγύη και βοήθειά μας και απ’ την πλευρά μου, ως μέλος της κυβέρνησης, ως Υπουργός, αλλά και της κεντρικής κυβέρνησης, έτσι ώστε να κάνουμε από κοινού έργο.

Πολλά μπορεί να γίνουν στην Κορινθία και απ’ αυτά που είναι αρμοδιότητα της κεντρικής κυβέρνησης και αυτά που μεταφέρονται πλέον σε αρμοδιότητα της περιφέρειας και στις αρμοδιότητες των Αντιπεριφερειαρχών.

Για το διακύβευμα των εκλογών:
Το φαινόμενο της αποχής, ασφαλώς είναι ένα φαινόμενο που πρέπει να αναλυθεί, πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις. Δεν πρέπει όμως απ’ την άλλη πλευρά, να το υπερδιογκώνουμε ή να το μεγιστοποιούμε, γιατί πολλές φορές εμφανίζεται, ανάλογα με τη συγκυρία, μετά εξαλείφεται όταν τα διακυβεύματα είναι πολύ μεγαλύτερα, σε εθνικό επίπεδο π.χ. Αναφέρομαι στο παράδειγμα το περσινό. Στις ευρωεκλογές είχαμε 38% αποχή και αμέσως μετά στις εθνικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 είχαμε 13% αποχή. Έπεσε αυτόματα, γιατί εκεί τα διακυβεύματα ήταν διακυβεύματα διακυβέρνησης της χώρας.
Πιστεύω σήμερα όμως, εξίσου σημαντικά είναι τα διακυβεύματα για τις περιφερειακές εκλογές, γιατί είναι η συγκυρία που καθιστά επιτακτική τη συμμετοχή των πολιτών και όχι το να αγνοήσουν ποιες είναι οι ίδιες τους οι ευθύνες. Ο πολίτης έχει ευθύνες.

Ο πολίτης δεν είναι ανεύθυνος. Ούτε έχει πάντα δίκιο ο πολίτης.
Ο πολίτης δεν είναι πελάτης. Μόνο σε μια πελατειακή αντίληψη πολιτικής, θα χτυπήσουμε την πλάτη του πολίτη και θα πούμε, πάντα δίκιο έχεις και είτε κάτσεις στον καναπέ σου, είτε πας για ούζα την Κυριακή αν κάνει καλό καιρό, είτε γυρίσεις την πλάτη σου στην πολιτική, πάντα δίκιο θα έχεις. Όχι, γιατί και οι πολίτες είναι συνυπεύθυνοι της νέας πορείας, που πρέπει να χαράξουμε στη χώρα για να βγούμε απ’ την κρίση.
Δε μεταθέτω ευθύνες στην πλάτη του πολίτη. Πιστεύω, αναδεικνύω τις ευθύνες που πρέπει όλοι να αναλάβουμε, απαντώντας απ’ τη μια πλευρά στα ουσιαστικά διλήμματα και από την άλλη πλευρά ουσιαστικά στα ψευτοδιλήμματα που τίθενται.
Μια δυναμική συμμετοχή των πολιτών στην εκλογική διαδικασία και στο β’ γύρο, δείχνει απ’ την πλευρά των πολιτών ότι έχουν συνειδητοποιήσει που βρίσκεται η χώρα. Η χώρα δεν μπορεί να αφεθεί σε μια διαδικασία διαρκών αμφισβητήσεων, σε μια διαδικασία πολιτικής αποσταθεροποίησης, αλλά πρέπει η Ελλάδα να πορευτεί απρόσκοπτα στην υπεράσπιση ενός μεγάλου μεταρρυθμιστικού σχεδίου.
Το στοίχημα και η σύγκρουση την επόμενη περίοδο, γύρω απ’ αυτό θα γίνει. Ανάμεσα στις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις που εκφράζει η κυβέρνηση και στις συντηρητικές αντιμεταρρυθμιστικές δυνάμεις, που δε θέλουν να κινηθεί τίποτα στον τόπο μας. Ορισμένοι θέλουν να μείνουν στο τέλμα, στην παρακμή. Τίποτα να μη κινηθεί.
Θέλουν να αναπαράγουμε το πελατειακό κράτος, τις πελατειακές σχέσεις, να ζήσουμε δηλαδή όπως ζήσαμε πολλά χρόνια, με δανεικά και με υπερκατανάλωση. Τελείωσε αυτό το μοντέλο.
Το πάρτι αυτό έχει τελειώσει. Άρα, οι πολίτες, όλοι μας, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, για τους ίδιους και για τα παιδιά μας, ποιες είναι οι προκλήσεις των καιρών.
Το φως στο τούνελ δεν είναι μακριά. Το φως στο τούνελ θα είναι πολύ κοντά, εάν συνεχίσουμε τις μεταρρυθμίσεις. Πολύ πιο σύντομα θα βγούμε από την περίοδο της επιτήρησης και του μνημονίου, αν συνεχίσουμε απρόσκοπτα να αλλάζουμε δομές, νοοτροπίες, θεσμούς, που ουσιαστικά σήμερα λειτουργούν αντιπαραγωγικά και αντιαναπτυξιακά.

Αυτή είναι η μεγάλη εθνική πρόκληση, αυτό είναι το στοίχημα που θα κερδίσουμε ή δε θα κερδίσουμε ως χώρα, όχι απλά και μόνο ως κυβέρνηση. Θα τα αφήσουμε όλα όπως είναι ή θα τα αλλάξουμε; Είδαμε μέχρι σήμερα, σε πόσα αδιέξοδα οδηγηθήκαμε. Έχει τελειώσει αυτή η εποχή.
Μια εποχή τελειώνει για την Ελλάδα σε αντιλήψεις, σε νοοτροπίες, σε άσκηση πολιτικής, σε πολιτικές συμπεριφορές. Μια καινούργια εποχή φαίνεται. Αυτή πρέπει να ανοίξουμε. Να ανοίξουμε τις καινούργιες λεωφόρους της νέας εποχής.
Πιστεύω ότι αν βάλουμε τις γερές βάσεις, ενός νέου πολιτικού μοντέλου, νέων πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών θεσμών, εάν βάλουμε τις βάσεις μιας νέας σχέσης, ενός νέου κράτους με την κοινωνία και την οικονομία, βεβαίως θα είναι μια νέα Ελλάδα.

Γι’ αυτή παλεύουμε, γι’ αυτήν αγωνιζόμαστε. Και τότε μπορούμε να πούμε ότι οι θυσίες στις οποίες υποβάλεται ο ελληνικός λαός σήμερα, οι εργαζόμενοι, οι μισθοσυντήρητοι, οι συνταξιούχοι, πιάνουν τόπο.
Γιατί θα πιάσουν τόπο οι θυσίες. Με σχέδιο, με προσπάθεια, με αποφασιστικότητα, κατανοώντας και συνειδητοποιώντας τη δύσκολη περίοδο στην οποία βρισκόμαστε, θα πιάσουν τόπο. Αλλά δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, που συνεχιζόταν για πολλά χρόνια. Βρισκόμαστε στο τέλος των ψευδαισθήσεων και στην αρχή της πραγματικότητας.
Απ’ τις ψευδαισθήσεις στην πραγματικότητα. Και αυτό δεν είναι μόνο μια οικονομική και κοινωνική αλλαγή, ένα σοκ κοινωνικό, οικονομικό. Θα είναι και ένα πολιτιστικό σοκ. Η ελληνική κοινωνία που βρισκόταν σε μια κατάσταση ψευδαισθήσεων μέχρι τώρα, πρέπει να ταρακουνηθεί εποικοδομητικά, αναπτυξιακά, ηθικά, για να μπορέσει να πάρει στα χέρια της το μέλλον, το κοινό μας μέλλον.

Για τις μεταρρυθμίσεις και το έργο της Κυβέρνησης:
Πόσες φορές ή μέσα στο πλαίσιο της φορολογικής πολιτικής δεν πλήρωσαν τα πιο εύρωστα κοινωνικά στρώματα, με έκτακτες εισφορές, το ξεχνάμε αυτό; Είναι μόνιμες, αλλά επαναλαμβάνονται.
Και πάλι επίσης στον προϋπολογισμό του 2011 θα υπάρξει ένα σημαντικό ποσοστό συμβολής στη γενική προσπάθεια και στις οικονομικές επιλογές που κάνουμε, αυτών των τάξεων, των εχόντων και κατεχόντων.
Είναι εύκολο κανείς ρητορικά να λέει το ένα ή το άλλο, αλλά απ’ την άλλη πλευρά θα πρέπει να δημιουργήσουμε μια παραγωγική βάση στη χώρα. Πρέπει να δημιουργήσουμε ένα επενδυτικό περιβάλλον, με μειώσεις φορολογικών συντελεστών και θα το κάνουμε. Πρέπει να μειώσουμε για να ’ρθουν επενδύσεις στο μικρομεσαίο επίπεδο.
Όχι μόνο οι δύο, τρεις, τέσσερες μεγάλες επενδύσεις που σχεδιάζονται, αναμένονται στη χώρα. Γιατί το στοίχημα της ανάπτυξης περνάει πρώτα από τη μικρομεσαία επιχείρηση, τη μικρομεσαία επένδυση, σε τομείς που έχουμε δυνατότητες να κινήσουμε τη μηχανή της ανάπτυξης. Άρα, λοιπόν, προχωρούμε και σε αυτό τον τομέα, με δυσκολίες πολλές φορές αλλά βλέπετε ότι πρέπει να συνθέτουμε πολλά κομμάτια ενός οικονομικού και κοινωνικού παζλ.

Πιστεύετε ένα ιστορικό φαινόμενο στην Ελλάδα που έχει πολλές εξηγήσεις, που έχει διαποτίσει την ελληνική κοινωνία και τις σχέσεις πολίτη και κράτους, μπορεί να ξεριζωθεί μέσα σε ένα χρόνο; Πολύ περισσότερο όταν είμαστε σε αυτή την κατάσταση, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης; Δεν είναι εύκολο. Δεν ξεριζώνονται δυσπλασίες κοινωνικές, θεσμικές και οικονομικές μέσα σε ένα χρόνο. Θέλει εντατική συνεχή δουλειά, θέλει μεγάλη προσπάθεια.
Δεν είναι εύκολο. Δεν μπορείς να λες, να τα πάρεις από τους πλουσίους, να τα δώσεις στους φτωχούς. Αυτά είναι ωραία λόγια.
Χαϊδεύουν αυτιά, αλλά όταν πάει να εφαρμοστεί στην πράξη κάτι τέτοιο, αποδεικνύεται αδιέξοδο, εγώ θα έλεγα καταστροφικό για τη χώρα.
Η χώρα βρίσκεται σε μια πραγματικά κρίσιμη συγκυρία. Πρέπει να επιταχύνουμε το βήμα στην κατεύθυνση των μεταρρυθμίσεων και βρισκόμαστε όλοι, ως Ευρώπη και ως παγκόσμιο σύστημα σε μια βαθιά κρίση, φεύγοντας από την μικροεικόνα της Κορίνθου ή της Κορινθίας ή της Πελοποννήσου.
Και η Ελλάδα αυτή την κρίση δανεισμού, την πλήρωσε ακριβώς γιατί βρέθηκε ο αδύναμος κρίκος σε ένα μεγάλο πόλεμο που συνεχίζεται.

Ο κόσμος σπαράσσεται σήμερα, σε έναν ακήρυχτο παγκόσμιο νομισματικό, οικονομικό πόλεμο. Δείτε τις σχέσεις Κίνας – Ηνωμένων Πολιτειών. Δείτε τη βαθιά κρίση στην οποία βρίσκεται η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα.
Γι’ αυτό και εμείς πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, να διαφυλάξουμε την πατρίδα μας μέσα από μεταρρυθμίσεις, να αλλάξουμε πολλές δομές για να μην οδηγηθούμε και πάλι σε αδιέξοδο. Πληρώνουμε αδιέξοδο και πληρώνουμε ευθύνες πάρα πολλών χρόνων.
Γι’ αυτό πρέπει και ο πολίτης, ο συνειδητοποιημένος πολίτης, να φεύγει κατά καιρούς από το μικρόκοσμο, να βλέπει τη μεγάλη εικόνα της Ελλάδος, της Ευρώπης και του κόσμου, γιατί οι εξελίξεις θα είναι πολύ σημαντικές και αν δεν είμαστε ισχυρή ως χώρα να συμμετάσχουμε στη διαμόρφωση και στον επηρεασμό αυτών των εξελίξεων, θα γίνουμε και πάλι ο φτωχός συγγενής, η περιθωριακή χώρα, με ανυπολόγιστες συνέπειες που ο καθένας μας μπορεί να καταλάβει.
Μπροστά μας έχουμε πολύ δουλειά.

Δεν έχουμε εκλογές. Συνεχίζουμε την προσπάθεια, με βάση την ισχυρή εντολή που μας έδωσε ο ελληνικός λαός τον Οκτώβριο του 2009. Η κυβέρνηση έχει ισχυρή πολιτική νομιμοποίηση και στη βάση αυτής της νομιμοποίησης συνεχίζει το δύσκολο, πλην όμως θα έλεγα σημαντικό μεταρρυθμιστικό της έργο.
Εκεί βρίσκονται οι προκλήσεις και σε αυτές τις προκλήσεις θα απαντήσουμε με τον πιο θετικό τρόπο.

yened.blogspot.com/

Use Facebook to Comment on this Post