Σ Υ (Ρ) Ρ Ι Ζ Α ;

Κώστα Δημ.Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)

Ανεξάρτητα από προτιμήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ – βάσει δημοσκοπήσεων – εμφανίζεται ως το πρώτο κόμμα και επομένως έχει τις περισσότερες πιθανότητες (υπό προϋποθέσεις βέβαια) να
κυβερνήσει.
Το ερώτημα είναι:
Θα κατακτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ την εξουσία ή απλώς θα περάσει …. Σύρριζα;
Τα πράγματα δεν είναι και τόσο εύκολα για το κόμμα της Αξ.Αντιπολίτευσης.
Μπορεί να προηγείται, αλλά όχι σε απόλυτα μεγέθη.
Παρά το ότι η κυβέρνηση ασκεί μια αντιλαϊκή, ανάλγητη, εξοντωτική για τον κόσμο πολιτική (Ανεξάρτητα του αν και σε τι ποσοστό είναι δική της ή εντολές της Τρόικα), και γίνεται αντιπαθής, παράλληλα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κερδίζει όσο θα μπορούσε. Χωρίς τη φθορά της άσκησης εξουσίας, με “αυτή την Κυβέρνηση”, χωρίς βεβαρυμένο παρελθόν – δικής του διακυβέρνησης – με ούριο άνεμο την ελπίδα για ένα νέο (ασφαλώς όχι και τόσο νέο, αλλά ας πούμε) κόμμα, και με πρωτόγνωρη εκτόξευση εκλογική, θα έπρεπε να πετάει.
Αντ’ αυτού (του πετάγματος) αγωνίζεται να φθάσει, δημοσκοπικά πάντα, τα ποσοστά που πήρε στις εκλογές (!).
Γιατί;
Φταίει η (Συγ)κυβέρνηση, η Ακροδεξιά, η Ακροαριστερά, οι άλλοι κομματικοί σχηματισμοί;
Όχι βέβαια.
Επομένως – αν όντως ενδιαφέρεται να κυβερνήσει άμεσα – θα πρέπει να αναζητήσει τους “εχθρούς” που τον φρενάρουν εντός των (κομματικών) τειχών του.
Οι διάφορες ποικιλώνυμες, και ποικιλοτρόπως αποκλίνουσες συνιστώσες του, θα πρέπει να συγκλίνουν και να δώσουν μια συνισταμένη. Μιά ενιαία, ξεκάθαρη γραμμή.
Διαφορετικά, εξουσία γιόκ!……..
Η παλαιοκομματική τακτική αναμονής της (εκάστοτε) Αντιπολίτευσης, η και “τακτική του ώριμου φρούτου” επονομαζόμενη παραωρίμασε, σάπισε, κατέπεσε! Το ίδιο και οι παροχές των “θα” (έστω και αν είναι κοστολογημένα).
Αλήθεια πόσοι απο τους πιστούς – στελέχη ή οπαδοί – του ΣΥΡΙΖΑ υιοθετούν την πρόσφατη δήλωση βουλευτή του στη Βουλή, ο οποίος έθεσε θέμα ρήξης / αποχώρησης απο το ΝΑΤΟ και τις συμμαχίες, ειδικά τώρα, σε ετούτη την ταραγμένη εποχή και τον ασταθή, εν διεγέρσει διεθνή περίγυρω;
Και τι νόημα – αλλά και προς ποία κατεύθυνση – έχει η φράση περί “…. σταδιακής απεμπλοκής”; Εκεί εδράζεται το πρόβλημα;
Οι περισσότεροι – ανεξάρτητα απο κόμματα – δεν συμπαθούν το ΝΑΤΟ, τους δήθεν φίλους και συμμάχους. Αλλά είναι άκαιρη και επικίνδυνη η αναμόχλευση του θέματος.

Σκεπτικισμός και ανησυχία υπάρχει και ως προς την άρνηση συναίνεσης για εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας.
(Παρένθεση:
Αυτό το Κ.Δ.Πολίτευμα έχουμε. Είτε αρέσει, είτε όχι.
Σ.Σ Εμένα πχ Δ Ε Ν μου αρέσει.
Οφείλουμε όμως να το σεβόμαστε.
Αν οι (εκάστοτε) Αντιπολιτεύσεις εννοούν – από το ίδιο βράδυ των εκλογών ή, έστω απο την επόμενη ημέρα, να ζητούν εκλογές, τότε μιλάμε για …….
Το έχω ξαναγράψει: θα ήταν πιο έντιμοι, συνεπείς, δημοκρατικοί, αξιοπρεπείς οι πολιτικοί μας, αν άλλαζαν τους κανόνες. Το Σύνταγμα.
Ας ορίσουν εκλογές, όχι κάθε 4 χρόνια, αλλά κάθε 1 ή και κάθε εβδομάδα ….. έτσι, για χαβαλέ. Αρκεί όμως να τελειώνει η ρημάδα η εβδομάδα κανονικά, ομαλά, χωρίς νέες εκλογές μεσοβδόμαδα !……).

Υ.Γ Όσοι πιστεύουν πράγματι στον Κοινοβουλευτισμό (δικαίωμά τους είναι ) οφείλουν να αντιληφθούν ότι υπάρχουν απαρέγκλιτοι κανόνες, που πρέπει να τηρούνται.
Ο ταλαίπωρος λαός έχει μπουχτίσει απο ψέματα, υποσχέσεις και τρέμει στην ιδέα ότι οι Πολιτικοί του προβαίνουν σε κινήσεις για το …….. καλό του.
Και δεν κατανοεί γιατί τόση, και τέτοια πρεμούρα ό λ ω ν τους να πάρουν την εξουσία.
Κάποτε ήταν – λένε – για τη δόξα.
Μετά έγινε – λένε – για τη διαφθοροδιαπλοκή και το χρήμα.
Τώρα (που βούλιαξε το καράβι) γιατί γίνεται;
Μήπως για να πάρουν μέρος στην περαιτέρω καταβύθιση;

(Σ.Σ Τα πολλά αργύρια της, μελλοντικής, ανέλκυσης θα τα πάρουν – με πανωτόκια – οι ξένοι ΛΥΚΟΦΙΛΟΙ από … εμάς!).