Η ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ του ρεαλισμού και του σουρεαλισμού

του Αριστοτέλη Βασιλάκη

Πήγε στις ΗΠΑ ο Πάνος Καμμένος και με τον γνωστό παρορμητισμό που τον διακρίνει πρότεινε στους Αμερικανούς συνεκμετάλλευση του Αιγαίου…
Την ίδια στιγμή οι Κοτζιάς και Δραγασάκης πήγαν σε Κίνα και Ρωσία, επιδιδόμενοι κι αυτοί στο ευγενές σπορ της οικονομικής διπλωματίας. Κάτι ανάλογο θα πάει να κάνει τις επόμενες ημέρες και – ο πιο συμπαθής απ’ όλους σ’ εμένα – Πειραιώτης Παναγιώτης Λαφαζάνης στην Ρωσική πρωτεύουσα…
Ειλικρινά δεν πρόκειται να κατηγορήσω επ’ ουδενί τους Υπουργούς της κυβέρνησης για τις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες τους. Είναι πιο εποικοδομητικό και απείρως προτιμότερο να βγαίνεις στο εξωτερικό, να συζητάς και να διαπραγματεύεσαι με ξένους παράγοντες, προσπαθώντας να επιτύχεις ότι καλύτερο για την πατρίδα σου, από το να ξημεροβραδιάζεσαι στα τηλεοπτικά παράθυρα των ελληνικών ΜΜΕ, «πουλώντας» κατ’ ουσία καθρεφτάκια στους ιθαγενείς…
Να με συγχωρήσουν ωστόσο οι υπουργοί της νέας κυβέρνησης, αλλά θα κρατήσω μικρό καλάθι, σχετικά με την αποτελεσματικότητα των πρωτοβουλιών τους… Όχι επειδή αμφισβητώ τις προθέσεις τους… Αλλά γιατί η ιστορία διδάσκει…
Θα θυμάστε φαντάζομαι τις αλήστου μνήμης εποχές της οικονομικής διπλωματίας. Τις χρυσές εποχές της «ευδαιμονίας με δανεικά», όταν οι πολιτικοί μας, παρέα με την επιχειρηματική ελίτ, διάφορα golden boys και ένα τσούρμο παρατρεχάμενους, έτρεχαν ανά τον κόσμο για να κλείσουν συμφωνίες, οι οποίες υποτίθεται εκτός από ξένο χρήμα στην χώρα μας, θα μας αναβάθμιζαν και διπλωματικά.
Δυστυχώς, στα χρόνια του μνημονίου βιώσαμε των ωμή πραγματικότητα. Πως κανείς δεν σου δίνει χρήματα, χωρίς να ευελπιστεί ότι θα βγάλει κέρδος… Και μάλιστα πολλαπλάσιο της «επένδυσης» του.
Και επί του προκειμένου μιας και μιλάμε για την «ενεργειακή διπλωματία» του Πάνου Καμμένου, έχω την πεποίθηση πως η συνεκμετάλλευση των ενεργειακών μας κοιτασμάτων με τους Αμερικανούς, παρά το «παρορμητικό» του Πάνου, μπορεί να χαρακτηριστεί ως διπλωματία του ρεαλισμού… Δεν απέχουν πολύ από την πραγματικότητα οι συνωμοσιολόγοι που λένε, πως τα συγκεκριμένα πετρέλαια έχουν μοιραστεί από την εποχή της συμφωνίας της χαρτοπετσέτας… Ο ρεαλισμός του Πάνου έγκειται στο 70-30…
Αντιθέτως οι αστείες δηλώσεις Κουμουτσάκου-Θεοδωράκη-Μανιάτη, οι οποίοι «επιτίμησαν» τον Καμμένο, ως αναρμόδιο – τάχα μου – να μοιράσει το Αιγαίο, εγώ θα την ονόμαζα ως διπλωματία του σουρεαλισμού… Κάποιος φίλος μου πρότεινε να την ονομάσω διπλωματία των γλουτών, αλλά θα το αποφύγω προς το παρόν…
Όταν οι ίδιοι ως κυβέρνηση (συμπεριλαμβάνω και τον Θεοδωράκη, ως συμμετέχοντα στα ΠΑΣΟΚ των Σημίτη, ΓΑΠ, Σαμαρά και Βενιζέλου), χάριζαν τα πάντα (υγεία, σκουπίδια, πετρέλαια, νερά, λιγνίτες) στους Γερμανούς, μάλλον δεν έχουν δικαίωμα να ομιλούν, όπως θα έλεγε και ο πολιτικός τους «μέντορα», αείμνηστος Μένιος…
Και αν από τον Θεοδωράκη και τον Μανιάτη, δεν θα μπορούσα να περιμένω κάτι περισσότερο, αφού αποτελούν γνήσια τέκνα του Κουτσόγιωργα, του Γιαννόπουλου και του Κατσιφάρα, από τον Κουμουτσάκο θα περίμενα να είχε τον κοινό νου και να μην εκτίθεται τόσο φθηνά… Να του θυμίσω πως κάποτε ήταν μέλος της κυβέρνησης Καραμανλή, μιας κυβέρνησης, που έριξαν με έριξαν με πραξικοπηματικό τρόπο αυτοί που συναγελάζεται εδώ και 3 χρόνια ο τωρινός πολιτικός του αρχηγός.

akropolipress.gr