Πόσα ακόμα μας κρύβει η κυβέρνηση;

Τις προηγούμενες εβδομάδες προκλήθηκε πολύς θόρυβος γύρω από το θέμα της τροπολογίας της κυβέρνησης για την εκμετάλλευση του αιγιαλού, κοινώς και για να μιλάμε απλά Ελληνικά, του πως οι Ελληνικές παραλίες θα πάψουν να είναι δημόσιες και θα περιέλθουν σε χέρια ιδιωτών προς εκμετάλλευση. Υπήρξαν κάποιες αντιδράσεις, δημοσιεύματα και η…..
πάντα “συμπονετική και δημοκρατική” μας κυβέρνηση οπισθοχώρησε. Ο κόσμος χάρηκε που και πάλι ο κυρίαρχος λαός επέβαλλε την βούλησή του κι όλοι συνέχισαν “τον ύπνο του δικαίου του σφαχτού” που λέει ο ποιητής.

Χτες (21/5/2014) δημοσιοποιήθηκαν τα πρακτικά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και η απάντηση του Εσθονού αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Siim Kallas, ο οποίος τάραξε για ακόμα μια φορά τα γαλήνια νερά της μακαριότητας του Έλληνα:
“Απάντηση του κ. Kallas εξ ονόματος της Επιτροπής στην ερώτηση E-003113/2014

Στο πλαίσιο της τέταρτης αναθεώρησης του δεύτερου προγράμματος οικονομικής προσαρμογής για την Ελλάδα διεξάχθηκαν περαιτέρω συζητήσεις για τα μέτρα βελτίωσης της χρήσης γης με στόχο την οικονομική ανάπτυξη. Η Ελληνική κυβέρνηση δεσμεύθηκε να θεσπίσει ταχέως νομοθεσία για τον καθορισμό των παράκτιων ζωνών, καθώς και νόμο περί χωροταξίας για να εξορθολογίσει την εθνική διαδικασία χωροταξικού σχεδιασμού. Οι στόχοι αυτού του δεύτερου νόμου συνίστανται στο να μειώσει τον αριθμό των ιεραρχικών σχεδίων που πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή προκειμένου να υπάρξει ανάπτυξη, να διευκολύνει τις στρατηγικές επενδύσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις και να αναθέσει εξουσίες σε τοπικό επίπεδο για να τροποποιηθούν τα υπάρχοντα σχέδια σύμφωνα με τις οικονομικές ανάγκες. Οι αρχές θα θεσπίσουν επίσης ένα νέο νόμο περί δασοκομίας για να αποσαφηνίσουν τον ορισμό των δασών και των δασικών γαιών και να εξορθολογίσουν τη δασική υπηρεσία. Επιπλέον, η κυβέρνηση σημείωσε πρόοδο όσον αφορά την πρόσκληση υποβολής προσφορών για έργα σχετικά με το κτηματολόγιο και τους δασικούς χάρτες για να εξασφαλισθεί η ολοκλήρωσή τους μέχρι το 2020. Πέραν τούτου, η Ελληνική Κυβέρνηση δεσμεύθηκε να εγκρίνει μέχρι το φθινόπωρο του 2014 το παράγωγο δίκαιο που εκκρεμεί σχετικά με την περιβαλλοντική άδεια (Για περισσότερες λεπτομέρειες, βλ. τμήμα 5.1.3 (σ. 199) της τέταρτης αναθεώρησης του δεύτερου προγράμματος οικονομικής προσαρμογής για την Ελλάδα στην ηλεκτρονική διεύθυνση που βρίσκεται εδώ)”. (Συνημμένο αρχείο BDF)

Ακόμα μια ψεύτικη υποχώρηση στη “λαϊκή βούληση” από την συγκυβέρνηση της συμπαιγνίας εις βάρος του έθνους, ακόμα μια ένοχη σιωπή από την δήθεν αντιπολίτευση και πλήρης άγνοια ή/και συγκάλυψη από τους υπόλοιπους νεοφανείς σωτήρες του έθνους! Κανείς δεν εξαιρείται! Όλοι ξέρουν και όλοι σιωπούν! Όσοι δεν ξέρουν, κοιμούνται και άρα δεν κάνουν για να ασχοληθούν με τα κοινά! Στα κοινά δεν χωράει ύπνος, δεν χωράνε απάτες, δεν χωράνε σκοπιμότητες, δεν χωράνε επαναλαμβανόμενα λάθη, δεν χωράνε ανοησίες, δεν χωράνε επιπολαιότητες! Η κυβέρνηση συμφώνησε να πωληθεί ο εθνικός πλούτος για ένα κομμάτι ψωμί! Για ένα δάνειο που κανείς δεν μας είπε γιατί το πήραμε, με τι όρους και ποιες συμφωνίες!

Οι παραλίες και τα δάση μας δεν είναι ιδιοκτησία καμίας κυβέρνησης και άρα δεν είχε δικαίωμα να υπογράψει αυτή τη διάταξη στην εν λόγω αναθεώρηση. Οι ένοχοι πρέπει να τιμωρηθούν και μάλιστα άμεσα και παραδειγματικά.

«Σύγκρουση ιδεών»: Λίγα λόγια με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στα πανεπιστήμια

21 Ιουν 2014
Η τρέλα που επικρατεί στην Χώρα μας, σε όλους τους τομείς, είναι φαινόμενο άξιο επιστημονικής μελέτης και χρίζει άμεσης ιατρικής παρέμβασης. Έτσι, από τον τρελό χορό δεν θα μπορούσε να λείπει και ο χώρος των Πανεπιστημίων. Θελήσαμε ως φοιτητές, οι οποίοι βιώνουμε το πρόβλημα, να το καταγράψουμε μήπως καταλάβουμε τι συμβαίνει.
Όλα ξεκίνησαν το Φθινόπωρο, όταν επί τρείς μήνες οι σχολές παρέμειναν κλειστές από τους διοικητικούς υπαλλήλους οι οποίοι απεργούσαν. Τα φοιτητικά, αριστερά κόμματα τους στήριξαν με καταλήψεις ενώ τα δεξιά ζητούσαν ανοιχτές σχολές. Δεν θα μπούμε στην διαδικασία να πούμε ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Όλοι θεωρητικά είχαν δίκιο. Ούτε οι υπάλληλοι μπορούν να απολυθούν χωρίς την μεσολάβηση αξιοκρατικών κριτηρίων (βέβαια κανείς δεν εμπιστεύεται την Κυβέρνηση ότι μπορεί να το κάνει, ούτε κι αυτοί που την ψήφισαν), άρα σωστά μερίδα των φοιτητών τους συμπαραστάθηκε. Από την άλλη όμως σωστά υποστήριξαν κι οι απέναντι με εκφραστή, ή μάλλον να τους καπελώνει, το κόμμα της ΔΑΠ (της φοιτητικής Ν.Δ) πως με τις σχολές κλειστές καταστρέφεται πρώτα το μέλλον των φοιτητών και κυρίως όσων βρίσκονται επί πτυχίω την ώρα που η πλειοψηφία των υπαλλήλων είναι διορισμένοι με κομματικά κριτήρια. Τώρα τι κάνουμε;
Κάποια στιγμή οι σχολές άνοιξαν ως τις τελευταίες μέρες που η Κυβέρνηση επανέφερε το θέμα με τις αντιδράσεις να εμφανίζονται εκ νέου. Το εξάμηνο κινδυνεύει και πάλι να χαθεί κι ο παραλογισμός συνεχίζεται. Το αποκορύφωμα ήταν όταν φοιτητές χτύπησαν και απείλησαν καθηγητή του Φυσικού ο οποίος ήθελε να συνεχιστούν τα μαθήματα. Οι περισσότερες σχολές έχουν μετατραπεί σε σκουπιδότοπους, οι γραμματείες δεν λειτουργούν, τα μαθήματα αβέβαιο αν θα πραγματοποιηθούν, όλοι διχασμένοι με πρώτους τους φοιτητές. Έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε για να εκφέρουμε άποψη και να δράσουμε πρέπει να είμαστε υπό την προστασία κάποιας παράταξης, είτε να μένουμε σαν χαμένοι λες και μας χτύπησε κάποιο τραίνο.
Κάπως πρέπει να ξεφύγουμε από αυτά τα χάλια. Φτάνει πια! Ο καθένας κοιτάζει το συμφέρον του, ο καθένας αποφασίζει τι είναι καλό για τον ίδιο και κάνει ότι νομίζει για να το πετύχει κι ας καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμα του. Ο καθένας μιλάει στην δική του παράξενη γλώσσα. Δεν υπάρχει κανένα κοινό σημείο συνάντησης.
Όπως έχουν τα πράγματα δεν μπορεί άμεσα να βρεθεί μια λύση αφού πρώτα απαιτούνται ηγέτες κι όχι μαριονέτες. Πολιτικοί που να τα βάλουν με το σάπιο σύστημα. Πολιτικοί που θα ξεκαθαρίσουν αυτούς που αξίζουν από τους υπόλοιπους βολεμένους και που θα κλείσουν τα στόματα όσων καπηλεύονται και εμπαίζουν τα εργατικά δικαιώματα και την νεανική επαναστατικότητα. Μέχρι τότε όμως θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας να αλλάξουμε την ιστορία έστω και δυο γραμμές που μέχρι τώρα γράφεται μόνο από θρασύδειλους.
Καλούμε όλους τους νέους σε ειρηνική «σύγκρουση» ιδεών, σε έναν διάλογο όπου θα ψάξουμε την αλήθεια πέρα από όσα μας σερβίρουν. Είναι καιρός να βρούμε τι μας ενώνει, τι μας αξίζει…

Η Νεολαία της πολιτικής παράταξης συνεχιστών του Καποδίστρια «ΚΟΙΝΩΝΙΑ»