Οι αστοί, η Χρυσή Αυγή, η πολιτική, η αριστερά

Γιώργος Π. Τριανταφυλλόπουλος

Αποφάσισα να γράψω κάποιες σκέψεις μου αποδίδοντας φόρο τιμής στο επιτελείο της αστικής τάξης που βρίσκεται πίσω από τα αστικά κόμματα και χαράζει την πολιτική τους. Εκείνο το αφανές επιτελείο που βρίσκεται πέρα κι….
έξω από συγκεκριμένους κομματικούς σχηματισμούς αλλά καθοδηγεί σαν μαέστρος την τακτική τους.
Η παράθεση των σκέψεών μου γίνεται με την ευκαιρία των όσων συμβαίνουν τώρα σε σχέση με τη Χρυσή Αυγή και τις πολιτικές του αστικού πολιτικού συστήματος απέναντί της.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η δράση της Χρυσής Αυγής είναι γνωστή από παλιά. Εδώ και μια εικοσαετία τουλάχιστον υπήρχαν επιθέσεις εναντίον του κύριου αντιπάλου της, της αριστεράς. Η δράση αυτή κορυφώθηκε το 1998 με τη δολοφονική επίθεση στον Κουσουρή.

Το πώς αντιμετωπίστηκε η επίθεση αυτή από κράτος, αστυνομία και δικαιοσύνη, είναι γνωστό και δεν θα αναφερθώ αναλυτικά. Μπορεί αν θέλει κάποιος να δει τη στάση των αρχών στο συγκεκριμένο επεισόδιο να ανατρέξει στο παρακάτω:

http://www.youtube.com/watch?v=_YlHvzYZJIQ.

Στην Ελλάδα η ιστορία είναι άταφη.

Σε καμία ιστορική περίοδο δεν επήλθε κάθαρση. Οι συνεργάτες των Γερμανών, οι μαυραγορίτες και οι γερμανοτσολιάδες έγιναν η νέα πολιτική και οικονομική ελίτ μετά την ήττα της αριστεράς κατά τον εμφύλιο.

Οι απόγονοι αυτών γίνονταν ακόμη και κατά τη δεκαετία του 2000, υπουργοί και πρωθυπουργοί. Η πτώση της χούντας το 1974 δεν συνοδεύτηκε με την αποκοπή του ομφάλιου λώρου που συνέδεε τμήματα του κρατικού μηχανισμού με το παρακράτος. Σημαντικό μέρος του κράτος, η ανώτερη γραφειοκρατία, ο στρατός, η αστυνομία αλλά και τμήμα της δικαιοσύνης, βρισκόταν πάντα σε αγαστή συνεργασία με το κυρίαρχο αυτό τμήμα της αστικής τάξης, που ουσιαστικά νεμόταν το κράτος.

Κάτω από αυτό το ιστορικό πρίσμα δεν αποτελεί έκπληξη ούτε το γεγονός της γιγάντωσης της Χρυσής Αυγής ούτε η ανοχή του κράτους ή τμημάτων του με την παραπάνω οργάνωση.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και επί κυβερνήσεων Σημίτη το ΠΑΣΟΚ μετατρέπεται σε ένα ακραία νεοφιλελεύθερο δεξιό κόμμα καταλαμβάνοντας τον ιδεολογικό και πολιτικό χώρο της Καραμανλικής Νέας Δημοκρατίας.

Η ΝΔ ήταν υποχρεωμένη να μετακινηθεί αλλά άργησε. Η μετακίνηση της ΝΔ ξεκίνησε με την κυριαρχία στην ηγεσία της του Σαμαρά και της ομάδας του. Ταυτόχρονα με την ιδεολογική μετεξέλιξή της από κόμμα του κοινωνικού φιλελευθερισμού σε κόμμα της «οικονομίας της κοινωνίας» ξεκίνησε και η μετακίνησή της σε κάποιες σχετικά ακραίες δεξιές θέσεις.

Στο πρακτικό πεδίο αυτό εκφραζόταν με την αύξηση της καταστολής και του αυταρχισμού και με την ανοχή στη συνεργασία των κατασταλτικών μηχανισμών με το παρακράτος και ιδιαίτερα με τη Χρυσή Αυγή.

Η δράση της Χρυσής Αυγής εντάθηκε μετά το 2010 βρίσκοντας πρόσφορο έδαφος στη φτώχεια και την εξαθλίωση που δημιούργησαν και δημιουργούν οι ακολουθούμενες οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές. Στο σύνολο δηλαδή των οικονομικών πολιτικών που αποτελούν την επιλογή της εγχώριου κεφαλαίου και του πολιτικού προσωπικού της με τη βοήθεια του ξένου παράγοντα. Του ΔΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ.

Η δράση της Χρυσής Αυγής όχι μόνο ανατροφοδοτούνταν από την διογκούμενη φτώχεια και απελπισία αλλά είχε στη βάση της το σύνολο των ιδεολογημάτων που αναπτύχθηκαν κατά τις δεκαετίες του 1980 και 1990. Τον άκρατο ατομικισμό, την απέχθεια και απαξίωση των κοινωνικών αγώνων, την ένταση της ημιμάθειας ή της αμάθειας, την όλο και μεγαλύτερη ταξικότητα στην εκπαίδευση, την ανάδειξη ως μοναδικής αξίας του χρήματος και μιας σειράς ολόκληρης παραγόντων που δε νομίζω πως είναι του παρόντος.

Στην μετά το 1974 περίοδο το αριστερό κίνημα καταγράφει αρκετούς νεκρούς από τη δράση κράτους και παρακράτους. Έτσι πρόχειρα μπορώ να αναφέρω τον Κουμή, την Κανελλοπούλου, τον Τεμπονέρα.

http://aristeroblog.gr/