Ο Ιάγος εδώ, ο Σαίξπηρ αλλού

Το δράμα με δυο λόγια : Ο πολεμιστής Οθέλος παντρεύεται τη Δεισδαιμόνα κόντρα στο σόι της. Στις πλάτη τους, ο ευεργετηθείς Ιάγος στήνει συνωμοτικές πλεκτάνες. Με πλαστές αποδείξεις πετυχαίνει τον στραγγαλισμό της Δεισδαιμόνας και την αυτοχειρία του Οθέλου. Ασυνείδητος ο Ιάγος παρακολουθεί, και εν τέλει αναχωρεί ως…..
τέλειος θύτης. “Shakespeare “Othello”

Μια παρέα σκύβαλα μας οδηγεί στα απέλπιδα γκρέμια.

Ένας αμίμητος ηλιοθεραπιστής σε ρόλο Ιάγου μάς έχει αποχαυνώσει προς την ταπείνωση και την κατάρρευση της αυτοεκτίμησης. Με επίπλαστα στοιχεία προσκυνά ο ανιστόρητος την Ιερά Συμμαχία ως θέλημα θεού, δεμένους μας προσέφερε ως σφάγια. Με αδυσώπητες ραδιουργίες κουνά φακιρικά το μαντηλάκι κι ορκίζεται πως με δανεικά πληρώνονται τα δανεικά, αυτός ειν’ ο μονόδρομός του. Άπραγος, χαράζει μονοπάτια της αυτοκτονίας του Οθέλου -μαύρε μου λαέ- κι ούτε χαμπαριάζει. Θα εξαφανιστεί βεβαίως on time, σιωπηλός στο πλήρωμα της καταστροφής, ευεργετημένος που αξιώθηκε να μας κυβερνήσει, μα παγερά ασυγκίνητος -καμία συναντίληψη. Μπορεί και να νομίζει πως έπραξε το (εφιαλτικό) καθήκον του…

Ένας δηλωμένος αντιεξουσιαστής (sic) όπως ο δικός μας θα ένιωθε ίσως σαν αποστολή του να γκρεμίσει ώστε να ξανακτίσει αμέσως μετά. Ο σαιξπηρικός Ιάγος υπήρξε δεινός τρομοκράτης, κι ίσως μόνο η πέννα του Άγγλου δραματουργού θα μπορούσε να περιγράψει τα όσα συμβαίνουν στις γειτονιές μας. Ζούμε το ανιστόρητο : Χωρίς έρμα, ο δικός μας Ιάγος περνά ως μνησίκακη λαίλαπα από το κυβερνείο, μισές αλήθειες παντού, ίντριγκες οι πολιτευτές, πανουργίες οι δημοσιοσχεσίτες, ξώβεργες για τους μεροκαματιάρηδες. Δεν δέχεται ότι τον αποστρέφονται οι δικοί του πραιτωριανοί ως Ολίγιστο και προχωρά επιπλέον ισοπεδωτικά. Μια στον ατμό της καμαρίλας, και μία στην αυλή της παραφροσύνης. Αλλόφρων στα μισοσκόταδα των ταξιδιών του, αδιαφορεί για το θανατερά ακίνητο βλέμμα μας. Δεν τον αναγνωρίζω. Μεταλλάχθηκε. Δεν μπορεί να είναι αυτός ρε παιδιά!

Τον υποτιμήσαμε. Με ψυχή μαυρισμένη, σκανδαλωδώς ευνοημένος και παραλυτικά ανίκανος. Σατανικά τυχερός και νυσταλέα άβουλος. Αδύναμος ψυχοπνευματικά μετέρχεται κάθε κόλπο αλλά πού, η κοινωνική αποσάθρωση μας κατέκλυσε με ευθύνη του. Φθονεί την καχεξία του στη νοηματοδότηση, μεταφράζει σε μίσος τη ευγένεια της Ιστορίας απέναντί του. Φλέγεται για τον αναρθρητισμό του και μας πυρπολεί σαν Ηρόστρατος, σκορπάει παντού αποκαϊδια, θύματα της μειονεξίας του. Ο αχάριστος.

www.xartografos.wordpress.com