“Απόφθεγμα”


*Άνθρωποι τύχης είδωλον επλάσαντο, πρόφασιν ιδίης αβουλίης*.

μτφρ: Oι άνθρωποι επινόησαν τη θεά της Τύχης για να δικαιολογήσουν τη δική τους έλλειψη θέλησης.

Δημόκριτος, 470-370 π.Χ., Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος

Use Facebook to Comment on this Post

Related posts

8 Comments

  1. Ανώνυμος

    Προφανῶς θὰ γνώριζε ὁ Δημόκριτος αὐτὸ ποὺ σήμερα, δειλὰ δειλά, ἀρχίζουν νὰ μαθαίνουν καὶ νὰ ἀντιλαμβάνονται ὅσοι ἀκολουθοῦν ἕναν πιὸ ἐσωτερικὸ δρόμο: Ὅτι ἡ σκέψη δημιουργεῖ. Ἠ ἑστιασμένη σκέψη σὲ κάποιον στόχο ἀποδίδει καρπούς. Αὐτὸ εἶναι βούληση.
    Δυστυχῶς οἱ μᾶζες δὲν ἔχουν βούληση. Μιὰ θέλουν τὸ ἕνα πρᾶγμα, τὴν ἄλλη στιγμὴ ἐπιθυμοῦν τὸ ἄλλο. Ἔτσι εἶναι ἕρμαιοι τοῦ "τυχαίου", ὅπως τὸ ὀνομάζουν. (Ἂν καὶ δὲν ὑπάρχει τίποτε τυχαῖο).
    Κατ' ἐπέκτασιν, ἡ ποιότητα τῶν στοχασμῶν μας προσελκύει ἀνάλογες ποιότητες. Ἔτσι ἐξηγεῖται γιατὶ μᾶς συμβαίνουν τόσα δεινὰ, ἀφοῦ οἱ ἐννέα στὶς δέκα σκέψεις μας εἶναι ἀρνητικές.
    Κυναίγειρος

    Reply
  2. kapsoulis

    DK 68 B 119: «Άνθρωποι τύχης είδωλον επλάσαντο πρόφασιν ιδίης αβουλίης. Βαιά γαρ φρονήσει τύχη μάχεται, τα δε πλείστα εν βίω ευξύνετος οξυδερκείη κατιθύνει».
    (=Οι άνθρωποι έπλασαν με τη φαντασία τους και θεωρούν υπαρκτή μορφή την Τύχη ως πρόφαση για τη δική τους αδυναμία (να προβλέψουν, να δράσουν σωστά). Και θεωρούν ή πιστεύουν ότι η Τύχη αντιμάχεται την αδύναμη φρόνηση τους, ενώ τα πιο πολλά ζητήματα στη ζωή τα ρυθμίζουν με οξυδέρκεια ( διορατικότητα ) όσοι έχουν σύνεση πολλή).

    Reply

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *