Το μέλλον της Ελλάδας το δείχνει ο καφές…

Θεωρώ αρκετά τυχερούς τους ανθρώπους που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην επαρχία για χίλιους διαφορετικούς λόγους… αλλά κυρίως γιατί τα βιώματά τους, είναι πάντα σπουδαίες ιστορίες που μπορούν να σου διηγηθούν. Τώρα θα μου πείτε τι σχέση έχουν οι ιστορίες, για παράδειγμα που σου έλεγε η γιαγιά σου στην αυλή καθώς πίνατε το καθιερωμένο απογευματινό «ελληνικό καφέ», με την οικονομική κρίση…

Η γιαγιά μου λοιπόν πάντα μετά από κάθε ιστορία καταλήγει να λέει… πως όταν ήταν νέα,(περίπου το 1960) ¨ζούσαμε αλλιώς… δεν είχαμε λεφτά, δεν είχαμε τόσες ανέσεις… αλλά ήμασταν ευτυχισμένοι…¨

Θα έλεγε σίγουρα κάποιος πως δεν υπάρχει σύγκριση της Ελλάδας του 2012 με την Ελλάδα του ΄60.Προφανώς η Ελλάδα του 2000 και μετά είναι τεχνολογικά άρτια, σύγχρονη, ευρωπαϊκή , μοντέρνα, κοσμοπολίτικη, πλούσια, ανεπτυγμένη. Η χώρα που φιλοξένησε Ολυμπιακούς Αγώνες, με τα μεγάλα δημόσια έργα, με μεγάλες επιχειρήσεις, επενδύσεις και αξιοσημείωτες παγκόσμιες συμφωνίες.

Αλλά γιατί μετά από όλα αυτά η γιαγιά μου το 2012, λέει πως είναι δυστυχισμένη;

Γιατί οι συντάξεις δεν φτάνουν πια για να αγοραστούν τα φάρμακα, γιατί βλέπει τα παιδιά της να παλεύουν με ένα ισχνό μισθό να τα βγάλουν πέρα ,γιατί βλέπει τα εγγόνια της να μη βρίσκουν δουλειά, γιατί βλέπει ανθρώπους να ψάχνουν φαγητό στα σκουπίδια, γιατί βλέπει μετανάστες να κλέβουν για να επιβιώσουν. Βλέπει παραγωγούς να μη μπορούν να πουλήσουν, μαγαζιά να βάζουν λουκέτο και όλο και περισσότεροι να εγκαταλείπουν την πατρίδα για να ζήσουν στο εξωτερικό. Το χειρότερο είναι πως βλέπει όλους αυτούς που έφεραν τον «εκσυγχρονισμό» να τη κοροϊδεύουν…

Όμως κάπου εκεί μέσα από τις ιστορίες του καφέ… δείχνει να πιστεύει πως οι Έλληνες θα τα καταφέρουν… Ξέρει να ζει με τα λίγα ,έχει δει τους Έλληνες να ανασταίνονται από τη στάχτη τους, να ξαναφτιάχνουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους με τις δικές τους δυνάμεις… χωρίς άσπονδους φίλους, χωρίς μεσάζοντες, χωρίς εταίρους, χωρίς βαρυσήμαντες και υποκριτικές χειραψίες. Ξέρει πως θα είναι δύσκολα χρόνια αλλά θα ζούμε με αξιοπρέπεια. Θα αγοράζουμε, όσα μπορούμε να αγοράζουμε και στη τελική όσα χρειαζόμαστε πραγματικά. Θα δοξάσουμε επιτέλους τα αγαθά της ελληνικής γης, το τουρισμό μας ,το πολιτισμό μας και θα οδηγήσουμε τη χώρα στην ανάπτυξη. Αρκεί να μας αφήσουν ήσυχους. Αν δε το κάνουν αυτοί, θα τους αφήσουμε εμείς.

Ξέρει πως δεν χρειαζόμαστε αναγκαστικά το ευρώ, την ευρωπαϊκή κουλτούρα, μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς αυτά… εξάλλου ποτέ δεν αισθανθήκαμε ευρωπαίοι και ποτέ εκείνοι δε μας αντιμετώπισαν ως ευρωπαίους… Δεν τους έχουμε ανάγκη ,η ιστορία έχει ανάγκη την Ελλάδα.

Μάλλον έτσι η γιαγιά μου και η γιαγιά όλων μας θα είναι ευτυχισμένη…

www.sosto-lathos.gr