Πού πήγαν τα όνειρά μας;

Όσα όνειρα απέτυχαν να γίνουν πραγματικότητα αποτελούν ένα λυπηρό κομμάτι της ζωής κάθε ανθρώπου. Αλλά υπάρχουν και χειρότερα.

Τι γίνεται με τους νέους ανθρώπους που…..

ζουν χωρίς μεγάλα σχέδια για το μέλλον; Μπορείτε να φανταστείτε μεγαλύτερη τραγωδία από ένα νέο παιδί που θέλει για τον εαυτό του μόνο μια θεσούλα στο δημόσιο να βολευτεί;

Μια κοινωνία δεν μπορεί να πάει μπροστά όταν το δυναμικότερο τμήμα της ενδιαφέρεται μόνο για show business και δουλειές “με λίγα αλλά σίγουρα”.

Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις σε αυτή την παραίτηση της ελληνικής νεολαίας. Αλλά ούτε τις αναδεικνύουμε ούτε τις επιβραβεύουμε. Τις διδάσκουμε πως η κομπίνα και το βόλεμα αξίζουν περισσότερο, ενώ οι λίγοι “απροσάρμοστοι” φεύγουν στο εξωτερικό για να τους υποδεχθούν όλο χαρά οι κουτόφραγκοι που για κάποιον μυστηριώδη λόγο παρά τη χαζομάρα τους καταφέρνουν να είναι πάντοτε πλουσιότεροι από μας.

Ποιος όμως θα δώσει και πάλι όνειρα στους νέους;