Αν υπάρχουν έντιμοι πολιτικοί, επιτέλους ας μιλήσουν..

Παίζουν την Ελλάδα στα “Ζάρια”

Είναι στρουθοκαμηλισμός να θέλουμε να είμαστε στις Αγορές αλλά να μην ξέρουμε και να μην ζητάμε να μάθουμε πως “δουλεύουν”.
Μοιάζουμε με αυτόν που θέλει να ταξιδεύει με πλεούμενο στη θάλασσα, αλλά αρνείται πεισματικά να μάθει την τέχνη της ναυσιπλοΐας.

Σκόπιμα οι ιθύνοντες κρατάνε την κοινωνία και κυρίως τους νέους στο σκοτάδι για τους κανόνες που διέπουν την……
λειτουργία των ντόπιων και ξένων οίκων ενοχής.
Να μην ξέρουν και να μην μάθουν ποτέ οι πολίτες τον τρόπο που επίορκοι πολιτικοί, μας θυσίασαν και μας θυσιάζουν(με το αζημίωτο) ως πρόβατα, στους εβραιόσχημους βωμούς των Αγορών.
Πρώτος διδάξας ο Σημίτης και η Κουστωδία του.

Αρκούδες και ταύροι, ένα ακόμη ψέμα….

Αρκούδες και ταύροι, μία αιώνια διαμάχη που θυμίζει άλλους ανάλογους «αιώνιους» πολέμους. Καλό και κακό, πλούσιοι και φτωχοί, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός. Ο δυϊσμός δεν λέει πάντα την αλήθεια και πολλές φορές δημιουργεί μεγάλες ψευδαισθήσεις…

Αντιγράφουμε από το περιοδικό Fortune: «Σύμφωνα με το Αγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης (Oxford English Dictionary-OED), ο όρος “αρκούδα” στα χρηματοοικονομικά εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Λονδίνο το 1709 στο λονδρέζικο περιοδικό “Tatler” ως συνώνυμο του short-seller και ενδεχομένως να προέκυψε από τη γνωστή παροιμία, ΄για να πουλήσει το δέρμα της αρκούδας, πριν την πιάσει΄ – που αναφέρεται στους Λονδρέζους ΄χρηματιστές΄ του δέρματος της αρκούδας που συνήθιζαν να προ-πωλούν τα δέρματα, ενώ οι κυνηγοί βρίσκονταν ακόμα στο κυνήγι.

Όσο για την καταγωγή των ΄ταύρων΄ όλες οι εκδόσεις του OED μπορούν να μας ενημερώσουν ότι ο όρος εμφανίζεται αργότερα ΄και ενδεχομένως να προτάθηκε από τις αρκούδες΄ ή από ΄ενθουσιώδεις΄ επενδυτές».

Στην φύση δεν έχουμε δει αρκούδες να παλεύουν με ταύρους. Για την ακρίβεια, ο ταύρος αισθάνεται μάλλον άβολα στο κρύο περιβάλλον της αρκούδας και η αρκούδα δεν θεωρεί καλή ιδέα να αφήσει τα βουνά για να κατέβει στις ζεστές πεδιάδες. Στον κόσμο της εικονικής πραγματικότητας των αγορών, όμως, όλα μπορούν να συμβούν. Μπορείτε να δείτε ευτυχισμένες αρκούδες να απολαμβάνουν το ζεστό ήλιο με ένα ποτήρι βότκα με πάγο στο χέρι ή τους ταύρους να αναζητούν οργισμένοι τα τελευταία οχυρά των αρκούδων στις ψηλές και χιονισμένες βουνοκορφές.

Στην πραγματικότητα δεν υφίσταται μία τέτοια διαμάχη! Ο πραγματικός πόλεμος στις αγορές είναι μεταξύ των κερδισμένων και των χαμένων. Είναι μεταξύ εκείνων που ελέγχουν τα κλειδιά του «μαγαζιού» και εκείνων που πιστεύουν ότι θα συμμετάσχουν σε ένα τίμιο παίγνιο. Η δήθεν διαμάχη των αισιόδοξων και των απαισιόδοξων δεν είναι παρά μία ακόμη μυθοπλασία που έχει στηθεί πολύ έξυπνα για να κρύψει καλά ένα μυστικό: Στις χρηματιστηριακές αγορές κερδίζουν οι λίγοι και χάνουν οι πολλοί…………………………………………………………….

Θανάσης Μαυρίδης

thanasis.mavridis@capital.gr

Use Facebook to Comment on this Post

Related posts

5 Comments

  1. Ανώνυμος

    Σύνταγμα του Ελληνικού Κράτους
    ΑΡΘΡΟ 114, νεώτερο 120. ( Ακροτελεύτια διάταξη)
    (Μακρυγιάννης είπε )
    H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία, (νεώτερη προσθήκη) την πονηρία, το βόλεμα, το ψέμα και τον ανθελληνισμό

    Reply
  2. Ανώνυμος

    Ο Νικολάκης γράφει
    Στό χωριό μου λέμε ότι όλα τά γουρούνια έχουν τήν ίδια μύτη μακάρι στήν περίπτωση αυτή νά ήταν τά πράγματα αλλιώς καί νά υπήρχαν άνθρωποι τού πολιτικού χώρου πού νά ξεχωρίζουν διστυχώς δέν βρέθηκε κανείς μέχρι τώρα τέτοιος.

    Reply
  3. Ανώνυμος

    ΔΗΜΕΥΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΒΡΩΜΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 25 ΕΤΩΝ, ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΙΣΑΜΕ

    Reply
  4. Η (ΠΑΡΑ)ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ

    Τον τελευταίο καιρό διακινούνται στο διαδίκτυο πολλοί πίνακες με οικονομικά στοιχεία (συνήθως έγκυρα), που παρουσιάζουν την Ελλάδα ως έναν όχι τόσο μεγάλο οφειλέτη, ο οποίος (όπως συμπεραίνουν οι διακινητές τέτοιων πινάκων) αδίκως υφίσταται τέτοια σκληρή μεταχείριση από τούς διεθνείς δανειστές του. Όπως συμβαίνει συνήθως, η ρωμαίικη ροπή προς τη συνωμοσιολογία βρίσκει πεδίο δόξης λαμπρόν: η «μικρά πλην όμως τιμία Ελλάς» βρίσκεται για άλλη μια φορά στο στόχαστρο των κακών εβραίων, αμερικάνων, γερμανών, άγγλων, τούρκων, αλφακενταυριανών, ανδρομεδιανών κ.λπ.. Για άλλη μια φορά, για όλα τα κακά που βρίσκουν τούς (β)ρωμηούς φταίνε οι κακοί ξένοι (γήινοι και εξωγήινοι), που τούς ζηλεύουν (ίσως επειδή είναι πιστοποιημένοι με ΙSO απόγονοι του Περικλή) και ποτέ οι ίδιοι.

    Δεν είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα.

    Για τούς δανειστές, το χρέος είναι μια μορφή «επένδυσης», η οποία πρέπει φυσικά να έχει και μια συγκεκριμένη ετήσια απόδοση. Αυτό λοιπόν που έχει σημασία δεν είναι το πόσα χρωστάς, αλλά το εάν μπορείς να τα αποπληρώνεις με τρόπο, που ο δανειστής σου να έχει την αναμενόμενη απόδοση από την «επένδυσή» του.

    Το πρόβλημα τής Ελλάδας (σε αντίθεση με πολύ περισσότερο χρεωμένες χώρες) είναι, ότι δεν μπορεί να αποπληρώνει με τρόπο, που να ικανοποιεί τα κριτήρια απόδοσης των «επενδυτών» – δανειστών της: π.χ. μπορεί να αποπληρώσει σε 3.000 χρόνια, αλλά όχι σε 30…

    Αυτό οφείλεται, στο ότι η Ελλάδα, μια χώρα με ιδανικό κλίμα, δεν παράγει ούτε καν τα αναγκαία για να τραφεί (σε αντίθεση με χώρες, όπως οι βορειοευρωπαϊκές, που κανονικά θα έπρεπε να λιμοκτονούν, όπως έκαναν στο μεσαίωνα). Επίσης, η Ελλάδα διώχνει τα καλύτερα μυαλά της (δηλαδή το μέλλον της) στην Εσπερία, ώστε να μην νιώθει ανασφάλεια ο κοινωνικά πλειοψηφικός κοπροπολτός των μετριοτήτων και των φελλών, που από τη βυζαντινή εποχή έχουν καταπατήσει τη χώρα.

    Επίσης, το χρέος π.χ. τής Ολλανδίας και τής Γερμανίας είναι πιο εύκολα διαχειρίσιμο, αφού προέρχεται κυρίως από εγχώριες τράπεζες. Ενώ το ελληνικό (βλ. τοξικά ελληνικά ομόλογα) έχει εναποτεθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου σε γαλλικές και γερμανικές τράπεζες…

    * * *

    Το λοιπόν, ή σκάμε και πληρώνουμε (φυσικά εξαιρούνται οι εθνοπατέρες, η Εκκλησία Α.Ε., οι ψευτοβιομήχανοι – μεταπράτες, οι τραπεζίτες – βδέλλες, οι εργολάβοι – καναλάρχες και λοιπά λαμόγια) ή κηρύττουμε στάση πληρωμών και βγαίνουμε από Ο.Ν.Ε. και Ε.Ε..

    Αν οι διακινητές των πινάκων αυτών έχουν κάποια άλλη λύση (εκτός από την εκτονωτική διακίνηση παραοικονομικών εθνοπατριωτικών φαντασιώσεων) τούς παρακαλούμε να μάς την κοινοποιήσουν.

    Reply

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *