Το πρόβλημα με την Ραχήλ Μακρή και τον Αργύρη Ντινόπουλο…

«Κάθε εξυπνάδα που θα πούνε οι πολιτικοί, κάθε απόπειρα χιούμορ και κάθε κουτσομπολιό τους, θα απλωθεί σα φωτιά σε δευτερόλεπτα, σε ένα κοινό λαίμαργο για στραβοπατήματα, για κόντρες ή απλώς για
ασυναρτησίες»…

Αυτές τις μέρες κυριάρχησαν στην πολιτική ειδησεογραφία οι δηλώσεις του Υπουργού Εσωτερικών Α. Ντινόπουλου υπέρ της Δούρου και εναντίον του Μητσοτάκη, και το status update της Ραχήλ Μακρή εναντίον πολιτικών του ίδιου της του κόμματος.

Στην…
κόντρα μεταξύ Μητσοτάκη και Δούρου για τον επανέλεγχο των μονιμοποιήσεων ο Ντινόπουλος δήλωσε ότι τάσσεται «αναφανδόν υπέρ αυτών που είπε η κ. Δούρου» (επισημαίνοντας την έκφραση «θα τους ταράξουμε στη νομιμότητα») σαν να μην ήξερε ότι αυτό που θα έμενε σε όλους είναι ότι στην κόντρα μεταξύ του συν-υπουργού του και της αντιπάλου του αυτός υποστηρίζει την αντίπαλο. Λίγο χειρότερα τα πράγματα τα έκανε το απόγευμα όταν κατηγόρησε τον Σταύρο Θεοδωράκη (αυτός του έφταιξε!) για μια ανακοίνωση του Ποταμιού σχετικά με την παλαιοκομματική τακτική του Ντινόπουλου. Υποστήριξε μάλιστα ότι αυτό που είπε υπέρ της Δούρου το είπε “ειρωνικά” (;!).

Ακατανόητα πράγματα.

Όπως ακατανόητος είναι και ο τρόπος που πολιτεύεται η Ραχήλ Μακρή που μια φεύγει μια μένει στους ΑΝΕΛ και που έγραψε στο Facebook μια σχεδόν ποιητική ανάρτηση, (εναντίον των επιλογών του αρχηγού της ουσιαστικά). Όλα είχαν ξεκινήσει από την κόντρα με τη συνάδελφό της Σταυρούλα Ξουλίδου, η οποία είναι Τομεάρχης Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, και επέλεξε την Κρητικιά Γεωργία Στεφανάκη ως υπεύθυνη στον Τομέα Πολιτισμού. Τότε στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook έγραψε η κυρία Μακρή: «Την αποκατέστησε την κρητικοπούλα.

Αυτό το σπουδαίο στέλεχος για τις καλές υπηρεσίες που πρόσφερε στον αγώνα λασπολογίας μαζί με τους υπάνθρωπους. Τελικά ποιανού τσιράκι είμαι του μπόμπολα ή του Μελισσανίδη; Για να δούμε τι θα γράψετε απόψε στην ομάδα προβληματισμού σας με αρχηγό την βουλευτάρα. Πάντως θα γελάσουμε γιατί τώρα δεν μπορώ λόγω χειρουργείου. Να τις δω και τις δυο έξω από την Αμφίπολη μαζί με τον τρελό του Αιγίου, τον ξάδελφο γυμνοσαλιαγκα, την ομάδα της Χαλκιδικής, την όρκα, την ερωμένη αεροσυνοδό και τι στον κόσμο. Δεν θα κάνουν τις καρυάτιδες πάντως». “Να μια επιλογή λέξεων που προκαλεί στραμπούληγμα στον εγκέφαλο”, ανέφερε αναγνώστης μας αναφερόμενος στο μήνυμα της Μακρή.

Κάποιος άλλος, πατώντας στην μεταφυσική ποιητικότητα της Μακρή έγραψε: “Υπάνθρωποι -καλικάντζαροι. Διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες. Σαλιγκάρια, πανούργες αντροχωρίστρες αεροσυνοδοί. Ομιλούσες Καρυάτιδες και μια ορκα που τη λέγανε Willy. Το μυαλό της Μακρή είναι μια μηχανή του σινεμά.” Τέλος, ένας τρίτος τόνισε: “Τρωγονται για τους ενδοκομματικους τιτλους που δεν εχουν κανενα απολυτως περιεχομενο και αντικειμενο; Υπευθυνη πολιτισμου η οποια οριστηκε απο την Τομεαρχη Παιδειας κλπ κλπ; Αυτες μεγαλωσαν αλλα ακομα παιζουν ‘σπιτακι’!” Το πρόβλημα, υποστηρίζω, είναι ότι οι πολιτικοί μας θεωρούν πως έχουν να πουν τόσα πολλά που δεν κρατιούνται όταν βρουν μικρόφωνο μπροστά τους, μπερδεύοντας τα πράγματα χωρίς λόγο. Κι αν δεν βρουν μικρόφωνο μπροστά τους, ανοίγουν το Facebook ή το Twitter τους και μας ενημερώνουν ζωντανά για τις σπουδαίες σκέψεις τους.

Είναι η εποχή της Ψηφιακής Πληροφορίας, και κάθε εξυπνάδα που θα πούνε οι πολιτικοί, κάθε απόπειρα χιούμορ και κάθε κουτσομπολιό τους, θα απλωθεί σα φωτιά σε δευτερόλεπτα, σε ένα κοινό λαίμαργο για στραβοπατήματα, για κόντρες ή απλώς για ασυναρτησίες.

Ούτε οι εκπομπές, ούτε το δημόσιο και ανοιχτό facebook μας είναι η αυλή του σπιτιού μας που θα κάνουμε χιούμορ (όπως ισχυρίζεται ότι έκανε ο Ντινόπουλος), ή θα κουτσομπολεύσουμε με τους φιλικούς γείτονές μας (όπως έκανε η Μακρή).

Κι όμως, λίγοι το έχουν καταλάβει αυτό, και ακόμα λιγότεροι προφυλάσσονται…

Άρης Δημοκίδης

http://nonews-news.blogspot.gr/20