Στις Φωτιές του ΄Αη Γιάννη Κάηκαν΄Ονειρα, Όχι Μνημόνια

Και η ελπίδα εθνικής ανόρθωσης…

Του Μιχαήλ Στυλιανούς

Διευκρινιστική εισαγωγή: Αυτό το σχόλιο παραδόθηκε στο «Παρόν» μεσημέρι

Παρασκευής (έσχατη προθεσμία για εφημερίδα της Κυριακής. Το δημοψήφισμα

που εισηγείται ως έξοδο κινδύνου δεν είναι αυτό πού ανήγγειλε ο κ. Τσίπρας 2 ½

εικοσιτετράωρα αργότερα. Για να είναι σωτήριο το «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα της

Κυριακής πρέπει να μηδενίζει το κοντέρ του πενταμήνου, να « περνά σφουγγάρι

στον μαυροπίνακα των διαπραγματεύσεων» και να ξαναρχίζει τη διαδικασία από

μηδενική βάση.

Την Τετάρτη, στις φετινές φωτιές του ΄Αη Γιάννη, κάηκαν, χωρίς

τραγούδια και πηδήματα, αντί για τα Μνημόνια της δουλείας, το όραμα

της λεβεντιάς και της απελευθέρωσης.

Η σημερινή Ελλάδα (ακόμη) επαληθεύεται αθεράπευτα λειψή και

ψυχικά σακατεμένη. Ανίκανη για τις «τρέλες» και ανατάσεις, που

έγραψαν την ιστορία της. Ικανή, κάποτε, για σμιλευμένο λόγο, που

εκπηγάζει ίσως από νοσταλγία αυτής της ιστορίας και στιγμιαία

συγκινεί, αλλά ανήμπορη να τον ακολουθήσει και στην πράξη. Ο Αλέξης

Τσίπρας το απέδειξε.

Σπαρακτική θα ήτανε για τους προγόνους, που διεκδικούμε, (αν

βλέπουνε από εκεί που βρίσκονται) η καλειδοσκοπική απεικόνιση των

επιγόνων τους στο σημερινό ιστορικό τους κάδρο, όπως την

παρουσίαζαν οι τηλεοράσεις το βράδυ της Δευτέρας:

– Στους δρόμους της Βιέννης, των Βρυξελλών, του Λονδίνου, του

Δουβλίνου, του Παρισιού, της Χάγης, δεκάδες και δεκάδες χιλιάδες

ξένων διαδηλωτών, με την Ελλάδα-Ιδέα στο μυαλό, με πλακάτ,

καρναβαλικές γελοιογραφίες των ηγετών της «Τρόϊκας», ελληνικές

σημαίες και μεγαφωνικά συνθήματα αλληλεγγύης και ενθάρρυνσης,

στην ιδεατή ελληνική μάχη με τη «νομισματική χούντα» -κατά τον

ορισμό του οικονομικού σχολιαστή της συντηρητικής Νταίηλυ

Τέλεγκραφ. Κι’ αυτά την ώρα που ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας

προσερχόταν στο Μέγαρο Μπερλεμόν της Κομισιόν με το σχέδιο της

έντιμης … συνθηκολόγησης.

– Την ίδια ώρα, στην Αθήνα, πολλές χιλιάδες μαχητικών διαδηλωτών, με

σφυρίχτρες, σημαίες της Ε.Ε. και πλακάτ υπέρ του Γιούνκερ και του

Ευρώ, στην Πλατεία Συντάγματος, επιχειρούσαν να ανέβουν στα

προπύλαια της Βουλής για να βροντοφωνάξουν την προσήλωση τους

στο Ευρώ πάση θυσία… Και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας -μπροστά σε

κάμερες και μικρόφωνα της τηλεόρασης- το ίδιο μήνυμα είχε άλλωστε

αντιτάξει στο προκαταρκτικό πόρισμα της Επιτροπής της Αλήθειας για

το Χρέος, που του εκόμισε η Πρόεδρος της Βουλής…

Δευτέρα στις 8 μ. μ., την ώρα που στις Βρυξέλλες άρχιζε η τελική

αποφασιστική αναμέτρηση, με τους «εταίρους»/δανειστές / δυνάστες :

΄Εξω, μεγαλειώδεις διαδηλώσεις ξένων, με σύνθημα «Αντισταθείτε!».

Μέσα, στο Σύνταγμα, σφυριχτό και κραυγαλέο παράγγελμα:

«Τελειώνεται γρήγορα , μέσα στο Ευρώ», παραδοθείτε!

Εικόνα απίστευτη, σουρεαλιστική!

Θα πρέπει τα δελτία των 8, του «Μέγκα» και του «Αντένα», της

Δευτέρας 22/6/15 να προστατευθούν από την φθορά του χρόνου, προς

χρήση κάποιου ιστορικού, ενός μελλοντικού Edward Gibbon λ.χ.* ως

παραστατική συνθετική απεικόνιση μιας ημερομηνίας σταθμού στην

μεταπολεμική ιστορία της ελλαδικής παρακμιακής κατάπτωσης, από

την Συβαριτική κραιπάλη στον αυτοκτονικό ιδεασμό.

Τα όσα ακολούθησαν στην υπόλοιπη εβδομάδα εντάσσονται στην

προβλέψιμη πλέον εξέλιξη του αξιοθρήνητου εξάμηνου σήριαλ, με τις

συνεχείς μεταπτώσεις του σκωτικού λουτρού, μεταξύ στεναγμών

ανακούφισης και νέων κλαυθμυρισμών «αγανάκτησης» και με μόνο

σταθερό χαρακτηριστικό τις νέες συνεχώς υποχωρήσεις της

ριζοσπαστικής κυβέρνησης, μέχρι το έσχατο στάδιο της ταπεινωτικής

απογύμνωσης από τα προγραμματικά της χαρακτηριστικά. Με

αποκορύφωμα το μέγα τράκο της Τετάρτης και όσων ακολούθησαν…

Η υπόθεση είχε βέβαια κριθεί εξ αρχής, όταν ο κ. Τσίπρας επιδόθηκε

στο εγχείρημα να λύση το πρόβλημα της Ελλάδος στην Ευρώπη,

αλλάζοντας την Ευρώπη από μέσα!… Και επισφραγίστηκε όταν, με τη

μοιραία συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου, ουσιαστικά δεσμεύτηκε να

σεβασθεί τις υπογραφές των προκατόχων του -η κατακραυγή κατά των

οποίων τον είχε φέρει στην εξουσία.

Τώρα, τέλη Ιουνίου πια, μπροστά στον πρόεδρο της «πρώτης αριστερής

κυβέρνησης», ορθώνεται τοίχος, με επάνω γραμμένο το ερώτημα, το

κορυφαίο ίσως της ιστορίας του -της μέχρι σήμερα και της ενδεχόμενης

μελλοντικής:

-Θα επιλέξει να σύρεται σε ένα εξάμηνο ευτελισμού, με προφανή

μοιραία κατάληξη; Καταφεύγοντας σε διαφανή «ισοδύναμα»

απόκρυψης των θανάσιμων νέων πληγμάτων σε βάρος τάξεων που τον

εξέλεξαν για να τις προστατέψει και επινοώντας ευφημισμούς ή

γλωσσικά μασκαρέματα για το ολέθριο ξεπούλημα του σταθερού

εθνικού κεφαλαίου οποιασδήποτε μελλοντικής ανάπτυξης;

– Η θα εξηγήσει τις συνεχείς υποχωρήσεις του ως σχέδιο αποκάλυψης,

στους λαούς της Ευρώπης, ότι οι θεσμοί της Ε. Ε., όσο και το ΔΝΤ, έχουν

λαθραία απαχθεί και μεταποιηθεί σε εργαλεία εκβιασμού, καταπίεσης

και λεηλασίας χωρών και κοινωνιών και πως, κατά συνέπεια, είναι

υποχρεωμένος να προσφύγει σε δημοψήφισμα ενημέρωσης και

ποδηγέτησης της κοινής γνώμης;

Στη περίπτωση όπου το πρωθυπουργικό περιβάλλον προκρίνει την

πρώτη επιλογή – της αγοράς χρόνου (κάποιων μηνών) διακυβέρνησης,

δαπάναις του κόσμου που τους ψήφισε και προς τέρψιν των αντιπάλων

τους- το δίλημμα μετατοπίζεται σε υπουργούς και βουλευτές της

κυβέρνησης Σύριζα-ΑΝ.ΕΛ.

Για όσους δε από αυτούς αρνηθούν πεισματικά να υπογράψουν

(ψηφίζοντας) την δήλωση μετάνοιας και αποκήρυξης των πιστεύω και

των λόγων τους, όπως ουσιαστικά θα αποτελεί μια συμφωνία

ταπείνωσης και εθνικού αφανισμού, κυρίαρχη επιταγή θα παραμείνει —

όχι η παραίτηση, εθελούσια ή ζητούμενη- αλλά η εντολή του

ψηφοφόρου τους, που τους θέλει στην εθνική αντιπροσωπεία, να

«σχίζουν τα μνημόνια» σε κάθε ευκαιρία. ΄Οσα και αν ψάλλουν οι κ. κ.

Πανούσης, Σταθάκης και λοιποί αριστεροί καρεκλοθήρες, συνοδεία

ορχήστρας οργάνων της διαπλοκής.

΄Ετσι μόνο θα μείνει κάτι – μια μαγιά- απ’ τον σωρό των ερειπίων…

Πηγή: το Παρόν της Κυριακής

Use Facebook to Comment on this Post