Κατανάλωση = Άλωση

Σήμερα βρέθηκα στη χωματερή του δήμου μου. Είναι καλά κρυμμένη, όπως όλες οι χωματερές, για να μη βλέπουμε τα χάλια μας, τον “πολιτισμό” μας.

Ο ανθρώπινος πολιτισμός, εντός ή….
εκτός εισαγωγικών, έχει πια οπτική επαφή με τον πάτο. Τα καταφέραμε. Παράγουμε σκουπίδια, σκουπίδια και σκουπίδια, αφανίζοντας οτιδήποτε υπάρχει στο δρόμο μας. Ανθρώπους, ζώα, φυτά, νερά και αέρα. Η υπερκατανάλωση έγινε η άλωση του πλανήτη. Μπορούμε να δούμε καθαρά πια πού μας οδήγησε η θεοποίηση του πλούτου, του κατακαθιού των αξιών. Ελπίζω όταν σταματήσει η πτώση, φτάσουμε πάτο και ξεζαλιστούμε, να αναλογιστούμε τι κάναμε, πώς έγιναν όλ΄ αυτά και να το πάμε από την αρχή. Αλλιώς όμως.

Να το πω και λίγο διαφορετικά. Ας πούμε ότι ο πρωθυπουργός έφερνε από την Κίνα ή από το Αζερμπαϊτζάν εκατό καντάρια “ανάπτυξη” και έβρισκαν δουλειά όλοι οι άνεργοι. Ας υποθέσουμε ότι γιόμιζε ο τόπος εργοστάσια που έφτιαχναν λογιών λογιών σκατολοΐδια και γινόταν “επανεκκίνηση της οικονομίας”. Θα ξεκολλάγαμε από τον πάτο; Μπααα…

Πρέπει ν’ αλλάξουμε τρόπο ζωής για να ξεκολλήσουμε από τον πάτο. Εκ βάθρων. Διαφορετικά, …εν βόθρων!

Armonistas , 47 χρ.

http://freepen.gr