“ΠΟΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ;”

Περιμένοντας την ανάπτυξη

Η αυστηρή δημοσιονομική πολιτική λιτότητας που έχει επιβληθεί από την
Τρόικα, από την αρχή της εισόδου της χώρας μας στον μηχανισμό στήριξης και
εφαρμόζεται με θρησκευτική ευλάβεια από όλες τις μετέπειτα κυβερνήσεις,έχει…..

πλέον αποδειχθεί, πέρα από κάθε αμφιβολία,ότι μας έχει οδηγήσει πιο βαθιά μέσα
στην κρίση. Όλα σχεδόν τα μακροοικονομικά μεγέθη έχουνε χειροτερέψει σε σχέση
με αυτά πριν την έναρξη εφαρμογής του προγράμματος της Τρόικα. Η επίσημη
ανεργία έφτασε στο 24% και η ανεπίσημη στο 35%,το Α.Ε.Π συρρικνώθηκε κατά
20% περίπου την περίοδο 2009-2012,το Δημοσιονομικό έλλειμμα το 2012
αναμένεται στο 7,2% του ΑΕΠ και φυσικά το Δημόσιο χρέος τραβάει την ανηφόρα
και, παρά το κούρεμα,έχει φτάσει ήδη στο 175% του Α.Ε.Π.
Οι υποστηρικτές αυτής της πολιτικής των απανωτών μνημονίων ισχυρίζονται ότι
η επιμονή σ’αυτόν το δρόμο,σε συνάρτηση με την εφαρμογή αναπτυξιακών
μέτρων,θα φέρει την ανάκαμψη της οικονομίας μας.Μέχρι στιγμής βέβαια δεν
έχουμε δει την εφαρμογή κανενός σοβαρού αναπτυξιακού προγράμματος.Άλλωστε
πώς θα μπορούσαν να υλοποιηθούν επενδύσεις σε μια χώρα που,αφ’ενός η ψυχολογία
των ντόπιων επενδυτών είναι στο ναδίρ και αφ’ετέρου οι ξένοι επενδυτές έχουν να
επιλέξουν ανάμεσα σε πλήθος άλλων περιοχών που δεν έχουν τα διαρθρωτικά
προβλήματα της δικής μας οικονομίας; Στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο!
Αρκετοί ξένοι και ελληνικοί όμιλοι προχωρούν σε διαδικασίες αποεπένδυσης
(ALDI,COCA-COLA 3E,ΦΑΓΕ).Επίσης περισσότερες από 1500 μικρομεσαίες
επιχειρήσεις μετανάστευσαν τα τελευταία 3 χρόνια σε γειτονικές χώρες
(Βαλκάνια,Τουρκία,Αλβανία,Κύπρο).Γενικά,το αρνητικό αυτό κλίμα,όχι μόνο δεν
προσελκύει επενδύσεις,αλλά αντίθετα αναγκάζει μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις να
μεταναστεύσουν πριν κλείσουν ή πριν υπαχθούν στο άρθρο 99.Μια πρόσφατη
έρευνα της διεθνούς εταιρίας συμβούλων BDO κατέληξε στο εύρημα οτι η Ελλάδα
θεωρείται περισσότερο επισφαλής για επενδύσεις απ’ότι η Συρία!Μια απέλπιδα
προσπάθεια που ξεκίνησε στα τελη του 2010 για την προσέλκυση ξένων επενδυτών
μέσω του νόμου 3894 για την “Επιτάχυνση και Διαφάνεια Υλοποίησης Στρατηγικών
Επενδύσεων” (το γνωστό FAST TRACK),μέχρι στιγμής έχει αποφέρει μηδαμινά
αποτελέσματα επειδή, αφ’ενός το ενδιαφέρον των ξένων επενδυτών υπήρξε
μικρό,αφ’ετέρου η διαδικασία Fast Track, μόνο σαν ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί
στο αρτηριοσκληρωτικό και γραφειοκρατικό σύστημα δημόσιας λειτουργίας της
χώρας μας.
Δεν μπορεί φυσικά να γίνει και καμμιά συζήτηση για ανάπτυξη μέσω δημοσίων
έργων,διότι το “ταμείον είναι μείον” και όλες σχεδόν οι εισροές από τα δάνεια
πηγαίνουν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και για την πληρωμή του
παλαιού δημόσιου χρέους.
Λόγω του αρνητικού αυτού κλίματος,ούτε οι περίφημες ιδιωτικοποιήσεις
“περπάτησαν” φυσικά. Πέρα όμως απ’αυτό,η πώληση ΔΕΚΟ δεν μπορεί να θεωρηθεί
αναπτυξιακό μέτρο γιατί, ούτε θα φέρει νέες θέσεις εργασίας,ούτε θα προσφέρει
Object 1