Μία άλλη θεώρηση των πραγμάτων

Αν το κόλπο των κατακτητών είχε πιάσει δεν θα έπεφταν οι κυβερνήσεις η μία μετά την άλλη. Ο λόγος που αλλάζει κάθε φορά η κυβέρνηση είναι γιατί δεν μπορεί να εφαρμόσει αυτά που έχει συμφωνημένα με τους δυνάστες. Ποιος σταματάει τα σχέδιά τους; Ο λαός!
(Οι υπογραφές δεν παίζουν κανένα απολύτως ρόλο αν ο λαός δεν συναινεί!!! Ας υπογράφουν, αν δεν εφαρμόζονται δεν ισχύουν -για τους κατακτητές δε μετράει ως ήττα.)

Αυτός ο λαός, που αν εξετάσεις τι κάνει και τι λέει στην κανονική του ζωή σκέφτεσαι «δεν υπάρχει σωτηρία», αυτός ο λαός όταν καλείται να πάρει την κατάσταση στα χέρια του μεταμορφώνεται στο πιο συνετό ον. Κάθε φορά το εκλογικό αποτέλεσμα με συγκινεί. Η μεγάλη αποχή (που δεν σημαίνει πήγαν στην θάλασσα, αλλά ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ), η κατακερμάτιση των ψήφων (για να μην μπορεί κανείς να κυβερνήσει), η προσεκτική ψήφος στην χα (την δίνουν για τιμωρία, την παίρνουν αν υπάρχει περίπτωση να προηγηθεί), και πρόσεξε το καλό: χωρίς κανείς να ορίσει πώς συνολικά θα πράξουμε! Αυτοβούλως πράττει ο καθένας και φέρνει αυτά τα αποτελέσματα, τα σαν από κοινού συμφωνημένα. Να σημειωθεί επίσης ότι δεν τους πέτυχε ούτε η δικτατορία ούτε ο εμφύλιος, πράγματα που οι ίδιοι προκαλούν, καταβάλλοντας δε παααααρα πολύ μεγάλη προσπάθεια. Ο καθένας μας προσπαθεί να διασφαλίσει να μην συμβούν αυτά τα δυο. Είναι κάτι σαν χρέος που το κουβαλά ο καθένας μας στην πλάτη του, γι’ αυτό δεν έχουν επιτευχθεί, παρά το προσφορότατο έδαφος (κι αυτό μετράει γι’ αυτούς ως ήττα).

Ένα άλλο που δεν τους βγήκε είναι η τρομοκράτηση (για παράδοση άνευ όρων). Όταν συνέβη το αντίστοιχο στην Κύπρο ο κόσμος δεν ήταν προετοιμασμένος (δεν είχε αρκετά παιδευτεί), πανικοβλήθηκαν και δέχτηκαν αμαχητί τα πάντα και έκτοτε δεν διαμαρτύρονται. Ο πανικός υπάρχει μόνο στην τηλεόραση, στην πραγματική ζωή κανένας δεν είναι πανικόβλητος, κανείς δεν τρέχει ν’ αγοράσει ρύζια. Αυτήν την πραγματικότητα οι δυνάστες την βλέπουν!! -κι αυτό μέτρησε γι’ αυτούς ως ήττα!! (Μου θυμίσαμε τους προγόνους μας, που βλέπαν τον εχθρό να ταμπουρώνεται κι εκείνοι πίναν και γελούσαν βλέποντάς τους. Να σημειωθεί ότι ο εχθρός ήταν -όπως τώρα, έτσι πάντα- θεριό μπροστά στους Έλληνες! Υπερείχαν και όσον αφορά τα μέσα αλλά και αριθμητικώς.)

Έχω να πω και κάτι τελευταίο, που έχει να κάνει με τους άλλους λαούς. Η συμπαράστασή τους -που όσο πάει θα αυξάνεται- δεν έχει να κάνει με λύπηση, αλλά με θαυμασμό! Αυτό που εκείνοι βλέπουν (οι λαοί, όχι οι δυνάστες) είναι ότι μας έχουν στριμώξει με όλους τους τρόπους, έχουν χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα, κι εμείς κρατάμε σταθερά!!!!!! Δεν παραδινόμαστε, το κάστρο δεν πέφτει!!!!! (Όπως στην γερμανική κατοχή, που κάποιοι παραδόθηκαν με το που μπήκε ο αγγελιοφόρος στα σύνορα! εμείς κάναμε την μεγαλύτερη αντίσταση.) Αν συνυπολογίσεις κι ότι οι λοιποί λαοί γνωρίζουν ότι αυτό που έκαναν εδώ έχουν σκοπό να το κάνουν και σε αυτούς, ΑΦΟΥ πρώτα ρίξουν το φρούριο που λέγεται Ελλάδα, σκέψου τι βλέπουν: ότι εμείς κρατάμε όλον αυτό τον απάνθρωπο/αδυσώπητο πόλεμο στα σπλάχνα μας και είναι ο λόγος που δεν έχει πάει ακόμη στα δικά τους! Η συμπαράστασή τους λοιπόν δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά: Κράτα γερά! Κι η δική μου Λευτεριά εξαρτάται από τον δικό σου αγώνα!

Ελληνικός λαός.. Απειθάρχητος, μοναδικής αντοχής, φωτεινή εξαίρεση.. Αν δεν μπορούσαμε εμείς, δεν θα τα κατάφερνε κανείς.

Στεφανεία Λυγερού