Άλλοθι με ημερομηνία λήξης

hellraiser

Από το καλοκαίρι του 1974 κιόλας είχε αρχίσει να διαφαίνεται ότι αυτός ο λαός αποτελεί θλιβερό απομεινάρι ενός Έθνους Ηρώων που μόλις πριν έξι δεκαετίες είχε διπλασιάσει την Ελλάδα και λίγο αργότερα πάταγε θριαμβευτικά τα χώματα ….

της πανάρχαιας ελληνικής γης της Ιωνίας. Εκείνο το καλοκαίρι χιλιάδες λαού υποδέχονταν τον «σωτήρα εθνάρχη» Κωνσταντίνο Καραμανλή ο οποίος μετά από επτά χρόνια «αντίστασης» στο Παρίσι ήρθε για να επαναφέρει την… δημοκρατία. Τι κι αν τις ίδιες ώρες ο τούρκος είχε πατήσει το πόδι του στην Κύπρο και χιλιάδες αδερφοί μας χάνονταν, τι κι αν εκείνες τις ώρες τα παλικάρια της ΕΛΔΥΚ, τελείως μόνοι, έδιναν μία άνιση μάχη μέχρις εσχάτων και έγραφαν νέες σελίδες πολεμικής δόξας, χιλιάδες αποχαυνωμένοι Έλληνες, με μπροστάρηδες τους μαλλιάδες με τις καμπάνες πανηγύριζαν για την… δημοκρατία.

Αυτό έμελλε να είναι από τότε το ιδανικό του νεοέλληνα. Όχι ο αγώνας για την Πατρίδα και τα εθνικά δίκαια ούτε μία ζωή υπερηφάνειας και Τιμής αλλά πάνω απ’ όλα το βόλεμα, η καλοπέραση, η ειρήνη, η…δημοκρατία.
Τα ίδια άτομα που ζητωκραύγαζαν για τον ερχομό το «εθνάρχη», λίγους μήνες πριν ήταν τα καλύτερα παιδιά του καθεστώτος της 21ης Απριλίου. Και βέβαια είναι η ίδια γενιά, οι σημερινοί πενηντάρηδες και εξηντάρηδες, που όχι μόνο έφθασε την Πατρίδα μας στο σημερινό εξευτελιστικό σημείο με την απάθειά της και τα σάπια «ιδανικά» της αλλά έχει το θράσος να τα ρίχνει και στους… πολιτικούς γιατί δήθεν τους κορόιδεψαν! Αλλά πάντοτε, αυτά τα 30 χρόνια υπήρχαν «γενναία» άλλοθι για τον κυρίαρχο λαό. Στην αρχή ο «εθνάρχης», στην συνέχεια ο «μέγας ηγέτης» Ανδρέας με τα ζιβάγκο και τα «ωραία λόγια», αργότερα τα ολυμπιακά έργα και η «ευημερία». Τα άλλοθι στην πραγματικότητα ποτέ δεν σταμάτησαν. Για όλα έφταιγαν οι προηγούμενοι και έτσι υπήρχε έτοιμη η απάντηση στις εκλογές σχετικά με τους νέους «σωτήρες». Και έτσι έφυγαν οι σοσια-ληστές και ήρθαν οι… «δεξιοί» μετά βαΐων και κλάδων. Μέχρι την ημέρα που έφυγαν και αυτοί νύχτα με την μπόχα της διακυβέρνησής τους να μην έχει ξεβρωμίσει ακόμα και ήρθε το νέο άλλοθι, ο νέος «σωτήρας», ο Παπανδρέου ο Γ’…
«Και τι να κάναμε; Πόλεμο;». Η κλασική απάντηση του φραπεδάκια νεοέλληνα για την εθνική ντροπή των Ιμίων. «Αφού το έχουν αναγνωρίσει όλες οι χώρες, δεν έγινε και τίποτα βρε αδερφέ». Η άλλη έτοιμη εξυπνακίστικη απάντηση για το ξεπούλημα της Μακεδονίας μας. Το ίδιο λένε και σήμερα κάποιοι (λιγότεροι είναι η αλήθεια) καραγκιόζηδες, αναλυτές της πεντάρας, για το ξεπούλημα στους διεθνείς τοκογλύφους: «Αν δεν μπαίναμε στο ΔΝΤ θα χρεοκοπούσαμε, δεν υπήρχε άλλη λύση»… Αλλά έτσι είναι, ποιος έχασε την αξιοπρέπειά του για να την βρουν όλοι αυτοί. Οι ίδιοι που έριξαν την Πατρίδα μας στο βούρκο προσπαθούν να κρύψουν την εθνική υποτέλεια, τον ξεπεσμό, το ξεπούλημα με ωραίες και εύηχες λέξεις, με βαθυστόχαστες θεωρίες για τους κουτούς και τους αφελείς.
Νόμιζαν όλοι αυτοί ότι δεν θα ερχόταν το πλήρωμα του χρόνου να δικαιωθούμε εμείς οι «ακραίοι» που φωνάζαμε τόσα χρόνια για τα πήλινα πόδια στα οποία στεκόταν η ψευτο-ευημερία των πιστωτικών καρτών και των καταναλωτικών δανείων… Και όμως, η ώρα της κρίσης έφτασε γιατί και τα άλλοθι έχουν ημερομηνία λήξης. Όσο τα πράγματα γίνονται ολοένα και χειρότερα τόσο ο χρόνος θα κυλάει με μαθηματική ακρίβεια υπέρ ημών των «ακραίων». Όσο για τους πολιτικάντηδες που είχαν συνηθίσει στις δημαγωγίες και στα ψέματα όλα αυτά τα χρόνια εις υγείαν των κορόιδων, ας ετοιμαστούν γιατί θα είναι οι πρώτοι που θα την πληρώσουν, όχι από τους «κακούς» Χρυσαυγίτες αλλά από τους μέχρι χθες χειροκροτητές τους. Ρόδα είναι και γυρίζει…

Use Facebook to Comment on this Post