Η μετά Ταλιμπάν εποχή δεν έφερε καλύτερη ζωή στους Αφγανούς

Μη κυβερνητικές οργανώσεις απηύθυναν σήμερα έκκληση για λήψη αποτελεσματικών μέτρων στο Αφγανιστάν, με την ευκαιρία της δημοσιοποίησης έκθεσης που αποκαλύπτει την “αυξανόμενη δυσαρέσκεια και την απογοήτευση του αφγανικού λαού”, δέκα χρόνια μετά την ανατροπή του….
καθεστώτος των ταλιμπάν.

“Πέρασαν δέκα χρόνια και δεν υπήρξαν τα αποτελέσματα που επιθυμούσαν οι Αφγανοί, αλλά και οι διεθνείς οργανώσεις αρωγής και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Καλούμε τις κυβερνήσεις να καταλήξουν σε μια ισχυρή συμφωνία για την πορεία που θα πρέπει να ακολουθηθεί, στη διάρκεια της διάσκεψης της Βόννης στις 5 Δεκεμβρίου”, επισημαίνει ο ACBAR.
ένας συνασπισμός αφγανικών και διεθνών μη κυβερνητικών οργανώσεων.

Η ACBAR ανακοίνωσε τον απολογισμό της προόδου που έχει επιτευχθεί μέχρι τώρα, αλλά και τα προβλήματα και τις ελλείψεις που παραμένουν, με αφορμή τη δημοσιοποίηση της έκθεσης με τίτλο “Υγεία και Εκπαίδευση στο Αφγανιστάν: ένα άδειο κοχύλι”.

“Ο σεβασμός των δικαιωμάτων των Αφγανών στην υγεία και την εκπαίδευση βελτιώθηκε σημαντικά τα τελευταία δέκα χρόνια λόγω των μεγάλων συνεισφορών των διεθνών δωρητών”, επισημαίνει η ACBAR.

To 2001, 900.000 παιδιά από τα οποία μόνο τα πέντε χιλιάδες ήταν κορίτσια πήγαιναν σχολείο, σήμερα ο αριθμός αυτός φτάνει τα επτά εκατομμύρια, εκ των οποίων το ένα τρίτο είναι κορίτσια, σύμφωνα με την ACBAR (Υπηρεσία Συντονισμού Αφγανικής Βοήθειας). “Όμως η πρόοδος αυτή είναι άνιση και ανεπαρκής.

Το Αφγανιστάν εξακολουθεί να έχει έναν από τους χειρότερους δείκτες υγείας στον κόσμο: 50 γυναίκες πεθαίνουν κάθε ημέρα στη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή του τοκετού και ένα στα πέντε παιδιά δεν φτάνει την ηλικία των πέντε χρόνων.

Στο σύνολο των 14.000 σχολείων, σχεδόν τα μισά δεν διαθέτουν κανονικές εγκαταστάσεις”, υπογραμμίζεται στην έκθεση.

“Η έκθεση αυτή δείχνει το χάσμα ανάμεσα στα ωραία λόγια και στην θλιβερή πραγματικότητα”, δήλωσε η Αν Γκαρέλα, επικεφαλής της ACBAR.

“Πίσω από τους αριθμούς υπάρχει η εικόνα ανθρώπων που προσπαθούν να φτάσουν στα νοσοκομεία, στα οποία όμως δεν υπάρχουν γιατροί και φάρμακα, και παιδιών που προσπαθούν να μάθουν χωρίς βιβλία και τάξεις…”, πρόσθεσε η ίδια.

Η οργάνωση αποκαλύπτει πως από το 2002 ως το 2009, η διεθνής κοινότητα υποσχέθηκε να χορηγήσει περίπου 57 δισεκατομμύρια δολάρια, αλλά μόνο 26,7 δισεκατομμύρια έχουν διανεμηθεί.

Στο τομέα της εκπαίδευσης έχουν δοθεί μόλις 1,134 δισεκατομμύρια και σε αυτόν της υγείας 1,103 δισεκατομμύρια.

ΑΠΕ-ΜΠΕ