Πένης Βασιλεύς: Μια προσπάθεια ανάλυσης της προφητείας του Λέοντα του Σοφού

Ο Λέων ΣΤ’ ο Σοφός (866 – 912) ήταν αυτοκράτορας του Βυζαντίου από το 886 μέχρι το θάνατό του το 912.
Γεννήθηκε το 866 και ήταν γιος του ιδρυτή της Μακεδονικής δυναστείας Βασιλείου Α’.

Θα επιχειρήσουμε μιαν ανάλυση της προφητείας του Λέοντα του Σοφού, όσο μας επιτρέπει η λίγη γνώση που έχουμε πάνω στις προφητείες.

“Ο αληθινός και μέγας βασιλεύς, ος κατοικεί εν τω άρθρω τόπω δια το καυστικόν”

Όπως βλέπουμε εδώ σαφώς αφήνει ο Λέοντας να εννοηθεί πως ο βασιλευς δεν είναι νεκρός, όπως πολλοί υποστηρίζουν, αλλά ζωντανός και μάλιστα προσδιορίζεται και η εποχή κατά την οποία θα…..
.

εμφανιστεί! Βρίσκεται στην εξοχή λόγω του καύσωνα.

“Ον εδίωξαν οι άνθρωποι εκ της αυτού οικίας και δεδώκασι την στρωμνήν αυτού εν ταις νήσοις, πλέοντα και αλιεύοντα εβδομηκοστόν χρόνον, εν δε τω εβδομηκοστώ χρόνω, εις το τέλος των Ισμαηλιτών αποκαλυφθήσεται”

Για κάποιο λόγο φαίνεται πως δεν είναι αρεστός σε κάποιους και καταφεύγει σε κάποιο νησί ασχολούμενος με καθημερινά πράγματα όπως το ψάρεμα. Τα εβδομήντα χρόνια που αναφέρονται έχουμε την άποψη πως δεν είναι η ηλικία του, γιατί όπως θα δούμε πιό κάτω είναι μεσήλικας.
Εξ’άλλου όπως πάλι θα δούμε η βασιλεία του θα κρατήσει 36 χρόνια, πράγμα μάλλον απίθανο αν είναι 70 ετών! Άρα τα 70 χρόνια πρέπει να είναι το τέρμα κάποιας πορείας, που θα πρέπει να αναζητήσουμε την αφετηρία της.
Μιά σκέψη και μόνο θα μπορούσε να είναι από τον Δεύτερο παγκ. πόλεμο(1940), οπότε μάλλον θα είμασταν κοντά στην αποκάλυψη!

“παρακολουθήσει εν ταις ημέραις του Λιβός και ίσται ο πρώτος δεύτερος και ο δεύτερος πρώτος, και μετά ταύτα ποιήσεται φονεύτρια εν μέσω της πόλεως εν τω ελαιοφόρω Πακτωλώ εν ημέρα Παρασκευή, ώρα Γ΄της ημέρας και των τριών ταραττομένων, ο Γ΄πρώτος και αποκαλυφθήσεται ο ηλειμμένος”

Λίβας με κεφαλαίο το λ πρέπει να είναι ο Ιούνιος, έτσι λεγόταν και ίσως λέγεται σε αρκετά μέρη της πατρίδας μας. Αναφέρεται κάποια διαδοχή”ο πρώτος δεύτερος και ο δεύτερος πρώτος”, ίσως έχει να κάνει με πολιτικές αλλαγές, ίσως με κάτι άλλο απροσδιόριστο προς το παρόν. Εκείνο το διάστημα θα γίνει κάποιο αιματηρό συμβάν στη μέση της πόλης. Ποιάς πόλης; Μπαίνουμε στον πειρασμό να υποθέσουμε μιας και αναφέρεται ελαιοφόρος ποταμός, πως πρόκειται για την Αθήνα και συγκεκριμένα τον Ελαιώνα του Κηφισού.
Στο τέλος εξ’ αιτίας αυτού του γεγονότος θα γίνει άλλη μια ανατροπή και ο τρίτος(κόμμα;) θα γίνει πρώτος, και τότε θα εμφανιστεί ο αναμενόμενος, Παρασκεύη στις 9 το πρωί γιατί η τρίτη της ημέρας κατά την εποχή του Λέοντα είναι στις 9.

“Ο μέλλων.αποκαλυφθήναι, διά τόξων και σημείων χριστού φανήσεται, ενηχθήσεται δε παρά του ειρημένου Αγγέλου, Ος εις ους αυτού είπει, έγειρε ο καθεύδων και ανάστα του μνήματος, και επιψαύσει Σοι ο Χριστός, προσκαλείται γαρ Σε λαόν περιούσιον”

Αυτό το σημείο κάνει κάποιους να πιστεύον πως πρόκειται για νεκρό(μνήμα). Η γνώμη μας είναι πως με τη λέξη μνήμα υπονοεί την αφάνεια, το ότι δηλαδή δεν έχει κάποιο ρόλο στη δημόσια ζωή.

“Έχει δε ούτος σημεία, ο όνυξ του πρώτου δακτύλου αυτού του δεξιού ποδός τύλωμα έχων”

Εδώ πάλι οφείλεται μια άλλη παρεξήγηση περί εξαδάκτυλου. Η προφητεία αναφέρει σαφώς ότι θα έχει ένα εξόγκωμα στο νύχι του μεγάλου δακτύλου του δεξιού του ποδιού.

“η λαλιά αυτού ηδεία”

Δεν ξέρουμε αν εδώ κυριολεκτεί, αν δηλαδή θα έχει γλυκιά φωνή, ή αν περιγράφει το όνομα του π.χ Μελίττων

“η όψις αυτού ευειδής”

Θα είναι όμορφος

“το είδος αυτού γυναικείον”

Δύσκολο να δώσουμε κάποια ερμηνεία, πέραν του να μην είναι αθλητικός τύπος.

“μέσος την ηλικίαν”

Μεσήλικας, 40-50 περίπου

“και μεταδιδούς”

Με την ικανότητα να πείθει.

“οι οφθαλμοί αυτού μετίωτοι”

Κι άλλο δύσκολο σημείο. Μάλλον το βλέμμα του δεν στέκεται στο συνομιλητή του αλλά μιλά και ταυτόχρονα στοχάζεται, με το βλέμμα καρφωμένο στον κενό.

“πήνης κεκαθαρμένος, και ράκη ενδεδυμένος δια το μη χρησιμεύειν”

Προφανώς ακολουθεί τις νηστείες της εκκλησίας(πήνης κεκαθαρμένος), και είναι ντυμένος με παλιά ρούχα, είτε γιατί είναι πολύ φτωχός, είτε γιατί δεν του χρειάζονται.

“έσται δε πράος και φιλάνθρωπος, ευμετάδοτος, μεγαλόψυχος, φοβερός, αγένειος”

Θα σταθούμε μόνο στην τελευταία λέξη(αγένειος), γιατί αν και σήμερα δεν μας λέει κάτι, για την εποχή του Λέοντα ήταν τουλάχιστον σπάνιο.

“και αποσταλεί Κύριος τον Άγγελον αυτού ως εν σχήματι ανθρώπου, και αυλισθήσεται εν ταις νήσοις, και κηρύξει τον Άγιον αυτού ηλειμμένον, τον χρησμόν και άχρηστον, τον πτωχόν και απειρόβιον, τον γυμνόν και βύσσινα φορούντα, τον νεκρόν όντα τω σώματι και ζώντα τω πνεύματι”

Θα προηγηθεί κήρυκας του Βασιληά, που θα προετοιμάσει τον ερχομό του. Ακολουθούν αντιθέσεις που θέλουν να δείξουν τη σπουδαιότητά του, αλλά και το ότι παρ ότι έχει μια τόσο μεγάλη αποστολή, κανείς δεν του δίνει σημασία.

“ο προκατάρξας και εις ουδέν χρησιμεύων, ο αειδής και πολυειδής, ο εκ μήτρας δουλικής και εκ γένους βασιλικού καταγόμενος, έστι γαρ δυσώνυμος κλήσις αυτού θηριώνυμος λύκος”

Περιγράφεται ως αειδής, δηλαδή χωρίς κάποια επιστημονική κατάρτιση, αλλά και πολυειδής, δηλαδή που καταπιάνεται με επιτυχία με πολλά διαφορετικά πράγματα.Θα είναι από βασιλική γενιά από την πλευρά του πατέρα του, αλλά όχι και της μητέρας του,και ακόμα πως δεν θα είναι και τόσο ευσεβής μέχρι να τον καλέσει ο Θεός(Δυσώνυμος κλήσις- θηριώνυμος λύκος).

“Ον εξουθενούσιν οι άνθρωποι ως νεκρόν όντα και μηδέν χρησιμεύοντα, αποκαλύψει ο Θεός και φανέρωσει και χρίσει αυτόν το έλαιον, εις τα τέλη των ημερών”

Άλλη μια αποδειξη πως πρόκειται για ζωντανό άνθρωπο που δεν του δίνει κανείς σημασία, γιατί δεν θεωρούν πως κάνει κάτι χρήσιμο.

“Αποκαλυφθήσεται δε ούτω: φανήσεται αστήρ ημέρα Γ΄μέσον της Πόλεως έως αγοράς, και ώρα Γ΄εν τω ιδρύματι τω Θεανδρίκω της Πανάγνου μητρός του Υψίστου”

Ημέρα Τρίτη θα φανεί το αστέρι του βασιληά στη μέση της πόλης μέχρι την αγορά. Παράξενο η αγορά δεν είναι στο μέσον της πόλης; Σε κάποιες πόλεις δεν είναι! Κυρίως στα νησιά. Και το βράδυ στις 9 θα σταθεί το αστέρι πάνω από την εκκλησία της Παναγίας. Άλλο περίεργο εδώ, δεν λέει ναό ή εκκλησία, αλλά ίδρυμα. Η αγάπη μας για την Τήνο, στρέφει το βλέμμα μας προς τα εκεί! Δύο ιδρύματα της Θεοτόκου ξέρουμε: της Τήνου, και της Παναγίας Σουμελά.

Δεν ισχυριζόμαστε πως αυτές οι σκέψεις είναι και οι σωστές. Απλά πιστεύουμε πως δεν πρόκειται για ανάσταση κάποιου “μαρμαρωμένου βασιληά”, αλλά για έναν άγνωστο άνθρωπο που θα παίξει καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη της Ιστορίας.
Άλλωστε δεν συμφωνείτε πως μόνο κάποιος μακριά από τη δημόσια ζωή θα μπορούσε να ξεφύγει της προσοχής των εξουσιαστών του πλανήτη, ώστε να φέρει σε πέρας την αποστολή του;

http://kalyterotera.blogspot.com/