ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ

Γράφει ὁ Ἀρχ. Ἰωήλ Κωνστάνταρος
Ἱεροκήρυκας Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης
(Ἐφεσ. δ’ 7-13)

Γεμάτο σπουδαία καὶ ὑψηλὰ νοήματα εἶναι τὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα ποὺ θὰ ἀκούσουμε τὴν Κυριακὴ στοὺς Ἱερούς μας Ναούς, ἀδελφοί μου.
Γιὰ αὐτὸ εἶναι ἀνάγκη νὰ τὸ δοῦμε σὲ σύντομη μετάφραση καὶ κατόπιν νὰ σταθοῦμε σὲ δύο πολὺ βασικὰ σημεῖα ποὺ μᾶς τονίζει ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν: «7. Στὸν καθένα ἀπὸ ἐμᾶς δόθηκε ἡ χάρη σύμφωνα μὲ τὸ μέτρο μὲ τὸ ὁποῖο δωρίζει ὁ Χριστός. 8. Γι’ αὐτὸ λέγει ἡ Γραφὴ ¨Ἀνέβηκε στὸν οὐρανὸ καὶ …..
πῆρε μαζί του ἀφθονία χαρισμάτων καὶ τὰ ἔδωσε δῶρα στοὺς ἀνθρώπους¨. 9. Τὸ δὲ ἀνέβηκε τί σημαίνει; παρὰ τὸ ὅτι κατέβηκε πρῶτα στὰ κατώτερα μέρη τῆς γὴς (στὸν Ἅδη δηλαδὴ) 10. Αὐτὸς ποὺ κατέβηκε, αὐτὸς εἶναι καὶ ποὺ ἀνέβηκε πάνω ἀπὸ ὅλους τους οὐρανούς, γιὰ νὰ γεμίσει (μὲ τὴν παρουσία Τοῦ) τὰ πάντα. 11. Καὶ αὐτὸς ἐπίσης ἔδωσε ἄλλους μὲν ὡς Ἀποστόλους, ἄλλους δὲ ὡς Προφῆτες, ἄλλους δὲ ὡς Εὐαγγελιστὲς (δήλ. περιοδεύοντες κήρυκες τοῦ Εὐαγγελίου), ἄλλους δὲ ὡς Ποιμένες καὶ Διδασκάλους, 12. γιὰ νὰ καταρτίζουν τοὺς ἁγίους (τους πιστούς), γιὰ νὰ κάνουν ἔργο διακονίας γιὰ τὴν οἰκοδομὴ τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ (τῆς Ἐκκλησίας), 13. ἔτσι θὰ καταλήξουμε ὅλοι στὴν…
ἑνότητα ποὺ δίνει ἡ Πίστη καὶ ἡ βαθιὰ γνώση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, θὰ γίνουμε ὥριμοι καὶ θὰ φτάσουμε στὴν τελειότητα ποὺ μέτρο τῆς εἶναι ὁ Χριστός.»
α) Ἀπὸ τὰ τόσα ἀποκαλυπτικὰ νοήματα, ἂς προσέξουμε καταρχᾶς ἐκεῖνο ποὺ τόνισε στὴν ἀρχὴ ὁ Ἀπόστολος. Ὅτι δηλαδὴ μᾶς δόθηκαν διάφορα πνευματικὰ Χαρίσματα «κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ». Καὶ τονίζει ὅτι δόθηκε «ἐνὶ ἐκάστω». Στὸν κάθε δήλ. πιστό. Δὲν ὑπάρχει πιστὸς ποὺ νὰ μὴν ἔλαβε κάποιο χάρισμα. Καὶ τὰ χαρίσματα αὐτὰ τὰ ἐμοίρασε ὁ Κύριος κατὰ τὴν Σοφία καὶ τὴν Δικαιοσύνη Του, κατὰ τέτοιο τρόπο ὥστε σὲ κάθε ἄνθρωπο νὰ ταιριάζουν τὰ χαρίσματα, ἀναλόγως τῆς δυνάμεως καὶ τῆς ἀντοχῆς του.
Τοῦτο σημαίνει ἀφενὸς ὅτι κανένας ἀπολύτως δὲν δικαιοῦται νὰ καυχᾶται ἐγωιστικὰ γιὰ τὰ χαρίσματά του, ἀφοῦ ὅλα εἶναι δῶρα τοῦ Θεοῦ, καὶ ἀφετέρου δὲν πρέπει ποτὲ νὰ φθονεῖ ἐκείνους ποὺ ἔχουν λάβει περισσότερα ἢ καὶ ἀνώτερα χαρίσματα.
Ὅλα μὰ ὅλα εἶναι δῶρα τοῦ Κυρίου τὰ ὁποία μὲ τὴν Πανσοφία Τοῦ ἔκρινε ὅτι ἔπρεπε νὰ τὰ χαρίσει.
Τώρα, ποιὰ εἶναι αὐτὰ τὰ χαρίσματα καὶ οἱ δωρεὲς τοῦ Θεοῦ; Ἤδη ὁ Ἀπόστολος τὰ παρουσίασε σὲ ὅλους τους πιστούς. Ὁ ἕνας ἐπὶ παραδείγματι μπορεῖ νὰ διαθέτει πίστη, ὁ ἄλλος νὰ διατυπώνει καὶ νὰ ἐκφράζει μὲ δογματικὴ ἀκρίβεια αὐτὴν τὴν «ἅπαξ παραδοθεῖσα τοῖς ἁγίοις Πίστει» (Ἰούδα 3’). Ἄλλος μπορεῖ νὰ ἔχει λάβει τὸ χάρισμα τῆς προσευχῆς καὶ μάλιστα τῆς καρδιακῆς προσευχῆς. Στὸν ἄλλον μπορεῖ νὰ ἔχει δοθεῖ τὸ σπάνιο Ἱεραποστολικὸ χάρισμα καὶ ὁ ζῆλος τῆς διαδόσεως τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ σὲ ἄλλα ἔθνη, τὰ ὁποῖα δὲν ἔχουν γνωρίσει ἀκόμα τὸν Χριστό. Ἐπίσης σὲ κάποιον ἄλλον μπορεῖ νὰ ὑπάρχει τὸ διοικητικὸ χάρισμα, ποὺ τόσο χρειάζεται στὴν στρατευομένη μᾶς Ἐκκλησία, καὶ ἕτερος μπορεῖ νὰ ὀρθοτομεῖ τὸν Λόγον τῆς Ἀληθείας δίχως νὰ φοβᾶται τὶς ἀπειλὲς τῶν προϊσταμένων του, καὶ τοῦτο διότι ἀκριβῶς κηρύττει τὴν Ἀλήθεια, ἀλλὰ καὶ δὲν ἔχει τίποτε νὰ φοβηθεῖ ὥστε νὰ τοῦ τὸ βροῦν καὶ ἔτσι νὰ τὸν δεσμεύσουν…Καὶ γενικῶς εἶναι τόσα πολλὰ τὰ χαρίσματα, ποὺ θὰ χρειαζόταν πολὺς χῶρος ἁπλῶς καὶ νὰ τὰ ἀπαριθμήσει κανείς.
β) Καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτὴ τὴ διαπίστωση, τὴν τόσο βασική, ἐρχόμαστε στὸ δεύτερο σημαντικὸ σημεῖο. Ποιὸς εἶναι ὁ σκοπὸς γιὰ τὸν ὁποῖον ὁ Θεὸς μᾶς δωρίζει τὰ σπουδαία αὐτὰ χαρίσματα; Στὴν ἐρώτηση αὐτὴ ἀπαντᾶ ὁ μεγάλος δεσμώτης Ἀπόστολος μέσα ἀπὸ τὴν φυλακή του καὶ μᾶς τονίζει: «12. πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων, εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, 13. μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς Πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ.» (ἡ μετάφρασις παραπάνω).
Λοιπόν, ἰδιαίτερος ἀξιοπρόσεκτος ὁ σκοπὸς τῶν χαρισμάτων μας. Εἶναι γιὰ νὰ τὰ χρησιμοποιήσουμε στὴν πνευματική μας πρόοδο καὶ «τελειοποίησή» μας. Ὄχι φυσικὰ μόνο τὴ δική μας, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὠφέλεια καὶ τὴν οἰκοδομὴ τῶν ἄλλων ἀδελφῶν μας.
Ὁ καθένας μας δηλαδή, πρέπει νὰ ἀξιοποιήσει τὰ τάλαντα καὶ τὰ χαρίσματά του. Νὰ τὰ καλλιεργήσει ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερο, ἀφοῦ σὲ τελευταία ἀνάλυση, αὐτὴ ἡ χάρις τῶν δωρημάτων εἶναι ποὺ μᾶς ὁδηγεῖ στὸ «καθ’ ὁμοίωσιν» καὶ μᾶς ἀνοίγει τὸν δρόμο πρὸς τὴ θριαμβεύουσα Ἐκκλησία «σὺν πάσι τοῖς ἁγίοις».
Πόσο, ἀλήθεια, θὰ μποροῦσε νὰ βοηθήσει στὴν «οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ» ἕνας ποὺ διαθέτει τὸ χάρισμα τοῦ ὀρθοτομεῖν καὶ τῆς ὁμολογίας, σήμερα ποῦ ὅλα δείχνουν ὅτι μαραίνεται ὁ ζῆλος ὑπὲρ τῶν πατρίων παραδόσεων; Πόσο θὰ ἐνισχύονταν οἱ ἁπλοὶ πιστοί της Ἐκκλησίας μας ὅταν, αὐτοὶ ποὺ εἶναι ταγμένοι νὰ φυλᾶνε πνευματικὲς Θερμοπύλες, θὰ συνασπίζονταν ἐναντίον τῶν «βαρβάρων» του ἐπάρατου οἰκουμενισμοῦ καὶ τοῦ καρκινογόνου θρησκευτικοῦ συγκριτισμοῦ; Καὶ πόσο θὰ βοηθιοῦνταν στὴ συνέχεια καὶ τόσες ψυχές, κατὰ τὰ ἄλλα εὐγενικές, πλὴν ὅμως εὐρισκόμενες μέσα στὴν πλάνη καὶ στὴν αἵρεση, οἱ ὁποῖες διψοῦν τὴν ἀλήθεια, ὥστε νὰ βροῦν τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, ποῦ ὑφίσταται μόνο ἐντός της Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας; Καὶ φυσικὰ μὲ αὐτὲς τὶς προϋποθέσεις μποροῦμε στὴ συνέχεια νὰ κάνουμε λόγο καὶ γιὰ ἔργα εὐποίϊας καὶ ἀγάπης, ποὺ εἶναι τόσο ἀναγκαία στὴν κοινωνία μας, ἔργα πάντως ποὺ πρέπει νὰ ἑδράζονται ὄχι ἁπλὰ σὲ ἕναν συναισθηματισμὸ ἢ σὲ ἕναν ὁποιοδήποτε οὐμανισμό, ἀλλὰ νὰ οἰκοδομοῦνται ἐπάνω στὴν μοναδικὴ ἀλήθεια ποὺ κατέχει, διασφαλίζει καὶ κηρύττει ἡ Ἐκκλησία μας.
Ἕνα πάντως εἶναι τὸ βέβαιο, ὅτι σὲ κάθε ἐποχή, ὁ ἴδιος ὁ Ἀρχηγός μας, ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ἀναδεικνύει αὐτὰ τὰ διαμάντια τῆς Χάριτος, τοὺς Ἁγίους δηλαδή, ποὺ ὀρθοτομοῦν (μὲ ὁποιαδήποτε κόστος καὶ συνέπεια) καὶ συνεχίζουν νὰ καθοδηγοῦν τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας στὴν πραγματικὴ ἑνότητα τοῦ Ἁγιασμοῦ, μακριὰ ἀπὸ τὰ διάφορα «θρησκευτικὰ φολκλόρ», ποὺ γιὰ ὅσους μὲν δὲν γνωρίζουν τοὺς ἀφήνουν νὰ παραμένουν στὴν πλάνη, γιὰ ὅσους δὲ ἔχουν γνώση Θεολογίας, καὶ ἐπίσης γνωρίζουν πρόσωπα καὶ πράγματα, τοὺς δημιουργοῦν μεγάλη πίκρα, ἀλλὰ καὶ δικαία ἀγανάκτηση…
Ἀδελφοί μου, εἶναι ἄξιος πολλῆς τιμῆς καὶ ἀμοιβῆς ὁ Χριστιανός, ὁ ὁποῖος μὲ τὰ δῶρα τῆς Χάριτος, καρποφορεῖ τὴν ἀρετὴ πρὸς δόξαν του καὶ συνάμα ἐνδιαφέρεται καὶ γιὰ τὸν καταρτισμὸ καὶ τὴν αὔξηση τῶν πιστῶν. Ἀντιθέτως εἶναι ἄξιος τιμωρίας, καὶ ὁπωσδήποτε ἂν δὲν ὑπάρξει μετάνοια θὰ τὴν λάβει, ὅποιος, ἐνῶ ἔχει χαρίσματα «πρὸς οἰκοδομὴν» ἢ τὰ ἀφήνει ἀκαλλιέργητα ἢ τὸ ἀκόμα χειρότερο, τὰ χρησιμοποιεῖ πρὸς σκανδαλισμὸ τῶν πιστῶν καὶ πρὸς ταλαιπωρία τῆς στρατευομένης μᾶς Ἐκκλησίας.
Εἴθε αὐτὴ ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, νὰ μᾶς καταρτίζει, νὰ μᾶς θερμαίνει καὶ νὰ μᾶς οἰκοδομεῖ, οὕτως ὥστε ἡ καθημερινή μας ζωὴ νὰ μᾶς ἀποδεικνύει ὄχι χλιαρούς, ἀλλὰ ζωντανοὺς καὶ μάλιστα ζηλωτὲς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς.
Ἀμήν.

http://orthodoxia-ellhnismos.blogspot.com/

Use Facebook to Comment on this Post