«Αν η κοινωνία δεν αντισταθεί, θα την λεηλατήσουν»

Το στίγμα του ΣΥΡΙΖΑ για τις εκδηλώσεις πολιτών εναντίον πολιτικών αλλά και τα κινήματα «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» δίνει ο Αλέξης Τσίπρας τονίζοντας ότι οι αντεγκλήσεις μπορούν να οδηγήσουν σε επικίνδυνα φαινόμενα.

Ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε στον Δημήτρη Συρμάτση για τη στοχοποίηση της παράταξής που ηγείται και την ανάγκη για μια ενωμένη Αριστερά κάνοντας παράλληλα και την αυτοκριτική του. Παράλληλα ο κ. Τσίπρας απαντάει στο….
δίλημμα ανασχηματισμός ή εκλογές, αναφέρεται στην κρίση στο πολιτικό σκηνικό ενώ αναρωτιέται «Ο Παπανδρέου σε ποια χώρα ζει;»

κ. Τσίπρα, στη Θεσσαλονίκη είδαμε μια τάση να αξιοποιήσετε τις επιθέσεις εναντίον σας με το ευρηματικό «για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ». Θα συγκρίνατε το «σήμερα» με την στοχοποίηση των Δεκεμβριανών ;

Θα έλεγα ότι το ένα είναι συνέχεια του άλλου. Αλλά όταν το «φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ» αναφέρεται σε κάθε κοινωνική δυσαρέσκεια με την οποία έρχονται αντιμέτωπα τα αναγνωρίσιμα κυβερνητικά στελέχη, τότε αγγίζει τα όρια της φάρσας. Κάτι που σε καμία περίπτωση δεν συνέβαινε τον Δεκέμβρη, όπου είχαμε να κάνουμε με μια γενικευμένη και πολύμορφη κοινωνική έκρηξη. Τότε το σχήμα ήταν «Δεκέμβρης ίσον Τυφλή Βία, ΣΥΡΙΖΑ ίσον Δεκέμβρης, άρα Τυφλή Βία ίσον ΣΥΡΙΖΑ». Τώρα στην αρχή της εξίσωσης έχει προστεθεί τα σκέλος «Γιαούρτια και «Δεν πληρώνω» και Εκδηλώσεις αγανάκτησης και Εκδηλώσεις διαμαρτυρίας ίσον Τυφλή Βία», το οποίο δεν αντέχει σε καμιά σοβαρή ανάλυση.
Mε αφορμή αυτή την ερώτηση, να θυμίσω και να επισημάνω κάτι ακόμα. Η κυβέρνηση, επιστράτευσε πολλούς δημοσιογράφους και αρθρογράφους προκειμένου να παρουσιάσει όλες τις διαμαρτυρίες και τους αγώνες ως υποκινούμενη αναταραχή. Αν κάποιος υποκινεί αυτές τις διαμαρτυρίες είναι η πολιτική που ασκεί η ίδια η κυβέρνηση. Οι απεργίες, οι διαδηλώσεις, οι κοινωνικές διαμαρτυρίες είναι καθ΄ όλα νόμιμες. Αν δεν αρέσουν, αν θέλουν να σταματήσουν, ας αλλάξει πολιτική. Και όχι να σπέρνει ψευδείς ειδήσεις σε βάρος των κοινωνικών αντιστάσεων, δίνοντας τη μάχη των εντυπώσεων.

Σίγουρα στην οικονομία «δεν φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ». Τελικά ποιος ευθύνεται που βρισκόμαστε εδώ ; Θα πληρώσουν ποτέ οι υπαίτιοι;

Κατά αρχήν δεν βρισκόμαστε μόνο εμείς εδώ. Να το λέμε, γιατί στην αρχή ως υπεύθυνοι για την κατάσταση θεωρήθηκαν αποκλειστικά οι δημόσιο υπάλληλοι που δεν δουλεύουν, οι συνταξιούχοι με τις υπερβολικές συντάξεις, οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα κ.λπ. Η Ιρλανδία που ήταν πάντα το καλό παιδί των αγορών, βρίσκεται σήμερα στα ίδια χάλια. Επομένως τα αίτια της κρίσης είναι γενικότερα. Να υπενθυμίσω ωστόσο το πάρτι το οποίο γινόταν τα προηγούμενα χρόνια, με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τις εξοπλιστικές δαπάνες, τις προμήθειες του δημοσίου, την φορολογική ασυλία των ανωνύμων εταιρειών και την τεράστιας έκτασης φοροδιαφυγή. Να υπενθυμίσω επίσης ότι τότε οι οίκοι αξιολόγησης μας αποθέωναν και μας παρουσίαζαν ως υπόδειγμα δυναμικά αναπτυσσόμενης οικονομίας.
Στο δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, αν θα πληρώσουν οι υπαίτιοι, επιτρέψατε μου να απαντήσω αρνητικά. Αυτό που συμβαίνει με τις εξεταστικές των σκανδάλων είναι μια απίστευτη φαρσοκωμωδία την οποία δεν έχουν το κουράγιο να παρακολουθήσουν, διότι δεν παράγει γέλιο, ούτε οι ίδιοι οι βουλευτές , πόσο μάλλον ο ελληνικός λαός. Τα δύο κόμματα εξουσίας έχουν επιλέξει να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του ελληνικού λαού. Δρομολόγησαν τη διαδικασία των εξεταστικών επιτροπών όχι για να αναδείξουν συγκεκριμένες πολιτικές και ποινικές ευθύνες αλλά προκειμένου να πουν ότι τα ελέγξαμε και δε βρήκαμε δυνατότητα να καταλογίσουμε καμία συγκεκριμένη πολιτική και ποινική ευθύνη, σε κανένα πολιτικό πρόσωπο.

Στην ομιλία σας στη Θεσσαλονίκη, μιλήσατε για προδιαγεγραμμένη πορεία προς το ΔΝΤ ακόμα και από την εποχή Καραμανλή. Βλέπετε μια προσπάθεια απαλλαγής ευθυνών από τον ίδιο τον Καραμανλή; Θα πιθανολογούσατε επιστροφή του ως τον πολιτικό που θα ενώσει την κεντροδεξιά; Θα ήταν καλό για την χώρα να έχουμε μια ενιαία κεντροδεξιά;

Αυτό είναι υπόθεση της ίδιας της Κεντροδεξιάς. Και το πρόβλημα για αυτούς είναι ότι, όπως και το ΠΑΣΟΚ, περνάνε μια βαθύτατη κρίση. Τα ποσοστά των δύο παραδοσιακών κομμάτων εξουσίας φαίνονται να μην βγάζουν ούτε αθροιστικά αυτοδυναμία πλέον. Δεν νομίζω ότι απάντηση σε αυτή την κρίση θα ήταν η επιστροφή κάποιου προσώπου από το παρελθόν. Και μάλιστα το τόσο πρόσφατο. Ούτε είναι δυνατόν αυτή η χώρα εδώ και μισό αιώνα να κυβερνάται από τρεις οικογένειες! Σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι η κρίση θα φέρει ευρύτατες αναδιατάξεις στο πολιτικό σκηνικό. Και είναι ένα ερώτημα αν οι αναδιατάξεις αυτές θα ενισχύουν την σημερινή πολιτική την οποία συνδιαμορφώνουν η κυβέρνηση με την τρόικα, ή αν θα είναι προς μια εναλλακτική κατεύθυνση.

Μετά τη Δεξιά, ας περάσουμε και στην Αριστερά. Ζητάτε να αφήσετε στην άκρη τα πολλά που σας χωρίζουν και να δείτε τα λίγα που σας ενώνουν με τα υπόλοιπα κόμματα και κυρίως με το ΚΚΕ. Είστε αισιόδοξος ; Και ένα τέτοιο μίγμα που πιστεύετε ότι θα οδηγούσε;

Το θέμα δεν είναι πόσο αισιόδοξος είναι κανείς. Τα πράγματα στην πολιτική είναι δυναμικά και μπορούν να αλλάξουν από την μια στιγμή στην άλλη. Λέμε όμως αυτό που θεωρούμε ότι πρέπει να γίνει. Η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη. Αν η κοινωνία δεν αντισταθεί, θα την λεηλατήσουν, με διαδοχικά Μνημόνια και με όποιον άλλον τρόπο μπορέσουν. Απαιτείται λοιπόν κοινωνική πίεση για ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο. Και για να γίνει αυτό, πρέπει να υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατή ενότητα και κοινή δράση όλων όσων μπορούν να συνεννοηθούν. Είτε είναι αριστερά, είτε είναι οικολογία, είτε είναι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ. Στην Πορτογαλία το κατάλαβαν. Εδώ το ΚΚΕ δεν το καταλαβαίνει, αυτό είναι αλήθεια. Αλλά το καταλαβαίνει ο κόσμος που ακολουθεί το ΚΚΕ και αυτό μπορεί να δρομολογήσει θετικές εξελίξεις. Γενικά η αριστερά, πρέπει να βάλει στην άκρη τον εγωισμό της και να συνυπάρξει.

Πως αντιδράτε σε αυτούς που υποστηρίζουν ότι για την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος μερίδιο ευθύνης φέρει και ο ΣΥΡΙΖΑ ; Βρίσκεται ψήγματα αλήθειας σε αυτή την άποψη;

Όχι. Αυτό που κατέρρευσε ήταν τα δύο μεγάλα κόμματα, που κυβέρνησαν την εποχή της «ανάπτυξης». Γιατί παρά την ανάπτυξη των ισχυρών οικονομικών κέντρων και των τραπεζικών κερδών, ο κόσμος έβλεπε την θέση του να επιδεινώνεται. Ανεργία, φτώχεια, θέσεις εργασίας μόνο για stage, ενοικιαζόμενους και συμβασιούχους ορισμένου χρόνου. Δύο τρεις φορές ο κόσμος ξεγελάστηκε. Το 2004, που ο Σημίτης έφυγε νύχτα, το 2007 που ο Καραμανλής επανεξελέγη με τα περίφημα εκείνα τριχίλιαρα στους πυροπαθείς και το 2009 με το «λεφτά υπάρχουν» του Παπανδρέου. Και έρχεται μετά το μνημόνιο και το ΔΝΤ και λένε σε αυτό τον κόσμο, ξέρετε, ανοησίες σας λέγαμε τόσον καιρό, ότι οι θυσίες σας θα φέρουν ανάπτυξη. Τώρα θα κάνετε θυσίες για το τίποτα. Και δικαιολογημένα αγανακτεί ο κόσμος. Η Αριστερά έχει ασκήσει συγκροτημένη κριτική σε όλη αυτή την περίοδο. Αν φταίει σε κάτι είναι ότι δεν ανταποκρίθηκε πιο αποτελεσματικά στις απαιτήσεις των καιρών. Και αυτό οφείλει να το διορθώσει.

Τελικά, τι κερδίζει ο λαός και οι πολίτες που δεν αφήνουν τους πολιτικούς να φάνε σε εστιατόριο, να δουν μια παράσταση ή να παρακολουθήσουν μια διάλεξη; Είναι όντως μικροαστική αντίδραση όπως είπε η Αλέκα Παπαρήγα ;

Αποσυμπιέζει τον θυμό του και την αγωνία του. Ξέρει ότι τον κορόιδεψαν, στην συνέχεια τον ενοχοποίησαν και στο τέλος του ζητούν να πληρώσει και τα σπασμένα τους. Αυτά τα φαινόμενα συμβαίνουν πάνω από ένα χρόνο. Απλά κρατήθηκαν επιμελώς, από τα ΜΜΕ, μακριά από την δημοσιότητα, μέχρι που αυξήθηκε η ένταση και η συχνότητά τους. Βέβαια δεν φτάνεις πολύ μακριά με την εκτόνωση, χρειάζονται περισσότερα πράγματα. Αλλά δεν μπορείς και να βάζεις το κεφάλι σου στην άμμο και να λες ότι δεν υπάρχει εξήγηση. Όταν έχεις κόψει όλες τις συντάξεις στη μέση και η ανεργία είναι στο 20%, κάποιος θα βρεθεί στο θέατρο που πας ή στη βόλτα που κάνεις να σου ζητήσει τον λόγο. Οι αντιδράσεις αυτές, το δήλωσα πρόσφατα, μετά το επεισόδιο κατά του Υπουργού Υγείας μπορεί να οδηγήσουν σε επικίνδυνα φαινόμενα. Και τι εννοώ λέγοντας επικίνδυνα φαινόμενα: να εστιάζεται η όλη αντιπαράθεση σε ζητήματα αντεγκλήσεων. Θέλω όμως να υπογραμμίσω ότι αυτό δεν αφορά ούτε τις εκδηλώσεις κοινωνικής ανυπακοής όπως το «δεν πληρώνω», ούτε τα πανό διαμαρτυρίας και τον ακτιβισμό σε δημόσιες εμφανίσεις κυβερνητικών στελεχών. Εκεί είναι συνειδητές ενέργειες, με σαφές κίνητρο και συγκεκριμένο μήνυμα. Και πολύ καλά κάνουν και γίνονται.

κ. Τσίπρα, βλέπετε ανασχηματισμό, πρόωρες εκλογές ή και τα δύο ; Μπορεί να οδηγήσει πουθενά η πολιτική του Μνημονίου ; Αργεντινή, Τουρκία ή θα λέμε κάποτε για το παράδειγμα της Ελλάδας ;

Αν θα μείνει κάτι στην ιστορία ως παράδειγμα προς μελέτη και αποφυγή θα είναι η πολιτική που επέλεξε το ΠΑΣΟΚ για να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Εντός της πολιτικής του Μνημονίου, είτε ανασχηματισμός, είτε συνεργασία των δύο μεγάλων κομμάτων, είτε λύση κάποιας υποτιθέμενης «εθνικής σωτηρίας», είναι εντελώς αδιέξοδη. Το Μνημόνιο και τα Μνημόνια που ακολουθούν μας οδηγούν στην κοινωνική καταστροφή και αυτό ο κόσμος το έχει συνειδητοποιήσει. Το σημαντικό λοιπόν είναι να απαλλαγούμε και να επιλέξουμε έναν εναλλακτικό δρόμο. Χρειαζόμαστε έναν νέο συνασπισμό εξουσίας, συγκροτημένο από την Αριστερά, από δυνάμεις της Οικολογίας και του σοσιαλιστικού χώρου, αλλά κυρίως στηριγμένο στην πίεση και την δυναμική του κόσμου. Αλλιώς, ναι, θα μείνουμε στην ιστορία ως η πρώτη Ευρωπαϊκή χώρα που γυρίζει εκατό χρόνια πίσω, μετά την κρίση των τοξικών ομολόγων.

Τέλος, μόλις επιστρέψατε από την Βουδαπέστη, όπου ως αντιπρόεδρος συμμετείχατε στη Σύνοδο της Εκτελεστικής Επιτροπής του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Τι κομίζετε από αυτή τη διαδικασία;

Ήταν μια Σύνοδος όπου μας απασχόλησε η βύθιση των λαών της Ευρώπης στην φτώχεια. Διατυπώθηκαν πάρα πολλές τολμηρές ιδέες, απολύτως ρεαλιστικές, ως προς το πώς να σταματήσει αυτός ο οικονομικός κατήφορος της κοινωνίας. Διερευνήσαμε πως να συντονίσουμε τον βηματισμό μας και τους αγώνες μας. Διότι αυτή η λιτότητα θα πλήξει ισότιμα όλους τους λαούς. Πολλά έχουν αλλάξει «εκεί έξω»! Πρώτη φορά στη σύγχρονη Ευρωπαϊκή Ιστορία ο γαλλογερμανικός άξονας, που σφράγιζε ανεξαρτήτως πολιτικής καταγωγής των ηγετών την ευρωπαϊκή πορεία ουσιαστικά, δεν υπάρχει. Αυτό που συμβαίνει είναι οι κυρίαρχες δυνάμεις του κεφαλαίου να κρατικοποιούν τις ζημιές και να ιδιωτικοποιούν τα κέρδη. Εν ολίγοις, εκτιμώ ότι θα έχουμε ραγδαίες εξελίξεις το επόμενο διάστημα από τη κρίση του χρέους στην ευρωζώνη. Βεβαίως όλοι μιλούν για την κοινωνική χρεοκοπία της χώρας μας. Την θεωρούν δεδομένη. Και αναρωτιέμαι, ο κύριος Παπανδρέου σε ποια χώρα ζει;

http://spnews.gr/

Use Facebook to Comment on this Post