Κάποιες δημοκρατικές απορίες…

ΚΑΠΟΙΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ…

1) Στην περίπτωση των Χρυσαυγιτών γιατί δεν ακούστηκε η γνωστή κραυγή “όχι στην ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής” που αντηχούσε παλιότερα, κάθε φορά που αναφερόταν το θέμα τιμωρίας παράνομων πράξεων πολιτικών;

2) Στην περίπτωση των Χρυσαυγιτών γιατί δεν ακολουθήθηκε η γνωστή και χρονοβόρα (και συνήθως με αρνητικό αποτέλεσμα) διαδικασία “άρσης της βουλευτικής ασυλίας”, αλλά οι συμμορίτες συνελήφθησαν με συνοπτικές διαδικασίες και σε χρόνο μηδέν;

3) Τώρα που εξαρθρώθηκε η φασιστική συμμορία, θα ασχοληθεί επιτέλους η Δικαιοσύνη και με τις εγκληματικές συμμορίες που εντοπίστηκαν στα δύο κόμματα εξουσίας καθώς και σ’ εκείνα του άλλου (αριστερού) άκρου, ή όλο αυτό έγινε για να ξεχαστούν άλλες, αντισυνταγματικές, παρανομίες και ατασθαλίες ετών που συντελούνταν από τα κόμματα του “συνταγματικού τόξου”;…

4) “Στην Ελλάδα ζεις δεν υπάρχει ελπίς”, (παλιό γκράφιτι)…

Δημήτρης Χορόσκελης – Ramnousia