Γιατί επιδιώκουν μετονομασία Ν.Δ.

Toυ Σταμου Zουλα

Οσοι στη Ν.Δ. κινούνται για την αλλαγή της ονομασίας του κόμματος στο ερχόμενο συνέδριο οφείλουν πρωτίστως να δημοσιοποιήσουν τους λόγους για τους οποίους το επιδιώκουν. Μήπως η Ν.Δ. «ολοκλήρωσε τον βιοϊστορικό της κύκλο», όπως απεφάνθη προ 9ετίας ο κ. Δημ. Αβραμόπουλος, ο οποίος και σήμερα φέρεται να πρωτοστατεί για τη μετονομασία; Βάσει της θεωρίας αυτής, η οποία διαψεύσθηκε παταγωδώς με την απόπειρα του κ. Αβραμόπουλου να ιδρύσει το 2001 ένα «διάδοχο» σχήμα, συμβαίνουν δύο τινά. Ή οι ιδρυτικές αρχές της Ν.Δ. έπαψαν πλέον να…
.

ισχύουν, ως παρωχημένες και εκτός της πολιτικής πραγματικότητος ή το κόμμα αυτό έχει μια έκδηλα αποτυχημένη διαδρομή και η μετονομασία του θα βοηθήσει τους Ελληνες να το ξεχάσουν. Παρεμπιπτόντως ένα τέτοιο ζήτημα θα μπορούσε να τεθεί στο ΠΑΣΟΚ. Σήμερα το κόμμα αυτό ουδεμία σχέση έχει με τις ιδρυτικές αρχές της «Διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη 1974». Ωστόσο τιμά την ονομασία του, τον ιδρυτή του και το παρελθόν του, καταβάλλοντας μάλιστα και μια προσπάθεια ωραιοποιήσεώς του.

Αντίθετα οι ιδρυτικές διακηρύξεις της Ν.Δ., που στηρίχθηκαν στην αρχή «της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του έθνους, πέρα από τις παραπλανητικές ετικέτες της Δεξιάς, του Κέντρου και της Αριστεράς», ιδίως στις ημέρες μας, έχει πλήρως δικαιωθεί. Το ίδιο ισχύει και ως προς τη βασική πολιτική της επιδίωξη, για την κατάλυση των διχαστικών παθών του παρελθόντος, με την διασφάλιση της ενότητος και της ομοψυχίας όλων των Ελλήνων. Κληρονομιά του κόμματος αυτού είναι επίσης η ομαλή αποκατάσταση και η εδραίωση της Δημοκρατίας, όπως και η ένταξή μας στην ΕΟΚ. Τέλος, ο ιδρυτής του, Κων. Καραμανλής, που πρωτοστάτησε σ’ όλα αυτά τα επιτεύγματα, όχι μόνον τιμήθηκε όσο ουδείς άλλος από τον ελληνικό λαό, αλλά και έχει αναγνωρισθεί διεθνώς ως μεγάλος πολιτικός ηγέτης. Ποιοι, λοιπόν στη Ν.Δ. και γιατί προσπαθούν να βάλουν τις παρακαταθήκες αυτές στο «χρονοντούλαπο της Ιστορίας»;

Είναι δύσκολο να καταλογισθεί στους επίδοξους νονούς της Ν.Δ. παντελής άγνοια της ιστορίας του κόμματός τους ή πολιτική ευήθεια. Αναμφίβολα το κόμμα τους υπέστη προ 7μήνου μια πρωτοφανή και ταπεινωτική ήττα. Εξίσου απαραίτητο είναι να αναζητηθούν και να εντοπισθούν τα πραγματικά αίτια της εκλογικής πανωλεθρίας. Φαίνεται, λοιπόν ότι μια μερίδα στελεχών της Ν.Δ. επιθυμεί να αποδώσει την ήττα στην «παρωχημένη» ιδεολογικο-πολιτική φυσιογνωμία του κόμματός τους. Είναι προφανές ότι τούτο συνεπάγεται την απαλλαγή όλων των πρώην κυβερνητικών στελεχών κάθε ευθύνης για τα λάθη και τις παραλείψεις των τελευταίων ετών, δηλαδή αποβλέπει στη λήθη του υπουργικού τους παρελθόντος. (Οπως οι κάθε λογής καταζητούμενοι, οι οποίοι αντί να συνετισθούν φροντίζουν ν’ αλλάξουν όνομα και ταυτότητα, προκειμένου να συνεχίσουν τη δράση τους). Και δεν αναφερόμαστε σε όσους εκουσίως απείχαν ή δεν συμπεριελήφθησαν στους συνδυασμούς των τελευταίων εκλογών. Αυτοί αυτοδικαίως βρίσκονται εκτός κόμματος. Εννοούμε εκείνους που παραμένουν και εμμένουν στην -εν καιρώ- επιστροφή τους στην εξουσία, ωσάν να μην έχει καταδειχθεί και καταλογισθεί η ανικανότητά τους, η οποία ήταν συνήθως ανάμεικτη με αλαζονεία και πολιτική φαυλότητα.

Αντί, λοιπόν, αλλαγής ονομασίας, απαιτείται απαλλαγή της Ν.Δ. από εκείνους, που πρόδωσαν τις αρχές της και ευθύνονται για τη σπίλωση της ιστορίας της.

kathimerini.gr