Ανοίγει και με το Ιράν μέτωπο η Τουρκία

Η πληροφορία ότι οι Ισραηλινοί απέκτησαν πληροφορίες από την αντιπυραυλική ασπίδα του ΝΑΤΟ που στήθηκε στην Τουρκία, ήρθε να οξύνει ακόμη περισσότερο τις τεταμένες σχέσεις Ιράν-Τουρκίας.

Για δυο γείτονες, που δεν εμπιστεύονται ο ένας τον άλλο, και που ανταγωνίζονται στρατηγικά και θρησκευτικά εδώ και χρόνια, είναι απορίας άξιο το ότι η….
σουνιτική Τουρκία, και το σιιτικό Ιράν, δεν έχουν πολεμήσει μεταξύ τους από το 1639, γράφει το «bloomberg».

Η Τουρκία βέβαια, πάντα διαμαρτυρόταν για υπονομευτικές δραστηριότητες των Ιρανών, όπως για παράδειγμα την υποστήριξή τους προς το κουρδικό ΡΚΚ. Παρόλα αυτά, η Τουρκία τήρησε μια στάση ουδετερότητας στη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Ιράν και Ιράκ (1980-88).

Βέβαια, από τη στιγμή που η Τουρκία «θυμήθηκε» πως είναι διάδοχος της οθωμανικής αυτοκρατορίας και εκδήλωσε ηγεμονικές τάσεις, εξ ανάγκης θα ερχόταν σε σύγκρουση με τον Ιράν, που διαπνέεται από τα ίδια συναισθήματα. Για μεγάλο όμως διάστημα, δυτικοί αναλυτές σημείωναν ότι η Τουρκία επιχειρεί να προσεγγίσει το Ιράν, υποστηρίζοντάς το σε πολλές περιπτώσεις.

Τον Ιούνιο του 2010, η Τουρκία ψήφισε εναντίον των Η.Π.Α. στο Σ.Α. του ΟΗΕ αναφορικά με την επιβολή επιπρόσθετων κυρώσεων εναντίον της Τεχεράνης. Για πολλούς Αμερικάνους, η Τουρκία έμοιαζε να παίρνει το μέρος του Ιράν απέναντι στις ΗΠΑ και στο Ισραήλ. Στο ζήτημα των κυρώσεων, οι διπλωμάτες της Τουρκίας και της Βραζιλίας είχαν πετύχει μια συμφωνία, βάσει της οποίας θα συνεχίζονταν οι διαπραγματεύσεις για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.

Από κει και πέρα ξεκίνησε ένα κύμα άρθρων τόσο στις ΗΠΑ, όσο και αλλού, αναφορικά με την «αφοσίωση» της Τουρκίας στη Δύση, όπως αναφέρει το «national-pride». Η δυναμική εξωτερική πολιτική της Άγκυρας, οδήγησε πολλούς παρατηρητές στο να θεωρούν ότι η Τουρκία έστρεψε την πλάτη της στους παλιούς φίλους της, ακολουθώντας μια φιλο-ισλαμική πολιτική, αφού το κυβερνών κόμμα του Ερντογάν έχει ισλαμικές και αντιδυτικές ρίζες.

Το Ιράν προμηθεύει την Τουρκία το 30% των πετρελαϊκών της αναγκών, και το 1/3 των αναγκών της σε φυσικό αέριο, βοηθώντας την Άγκυρα να απεξαρτηθεί από τη Ρωσία. Κάθε χρόνο, περισσότερα από 70.000 φορτηγά διασχίζουν τα σύνορα των δυο χωρών, μεταφέροντας εμπορεύματα. Όσον αφορά στους Κούρδους αποσχιστές, οι δυο χώρες συνεργάζονται στρατιωτικά.

Έτσι, έχοντας τόσα συμφέροντα, είναι λογικό η Τουρκία να μην θέλει να συμμετάσχει στην επιβολή κυρώσεων κατά του Ιράν. Για να προστατέψουν τα εμπορικά τους προνόμια, οι Τούρκοι διπλωμάτες κάνουν τα πάντα για να κρατήσουν ανέπαφες τις σχέσεις των δυο χωρών.

Η Δύση όμως εκνευρίστηκε, όταν η Άγκυρα έθεσε το θέμα του «ανεπίσημου» πυρηνικού οπλοστασίου του Ισραήλ, επιμένοντας σε μια πλήρως αποπυρηνικοποιημένη Μέση Ανατολή. Κάτι τέτοιο θα ξεκινούσε έναν αγώνα δρόμου, όπου όλοι οι αντίπαλοι του Ιράν στην ευρύτερη περιοχή, θα επιζητούσαν κι αυτοί τα δικά τους πυρηνικά όπλα. Παράλληλα, το πυρηνικό οπλοστάσιο του Ιράν, θα έγερνε τη ζυγαριά υπέρ του, στην υπάρχουσα στρατιωτική ισορροπία μεταξύ των δυο κρατών.

Ως προς το θέμα της Συρίας, σημειώνει το «national-pride», αναγκασμένη η Τουρκία να επιλέξει πλευρά, η τουρκική κυβέρνηση πήρε το μέρος της σουνιτικής συριακής αντιπολίτευσης, η οποία εκπροσωπείται από το Συριακό Εθνικό Συμβούλιο που μάλιστα εδρεύει στην Κωνσταντινούπολη. Από την άλλη, το Ιράν στηρίζει το καθεστώς του Άσαντ, ο οποίος ανήκει στους Αλεβίτες και υποστηρίζεται και από τους χριστιανούς, οι οποίοι φοβούνται μήπως καταστεί η χώρα ισλαμική δημοκρατία.
Την ώρα που διεξάγονται όλοι αυτοί οι σκληροί και υπόγειοι διπλωματικοί χειρισμοί, οι υπουργοί Εξωτερικών των δυο χωρών πηγαινοέρχονται, διακηρύσσοντας την «αιώνια φιλία» τους. Εξάλλου, η Τουρκία συνεχίζει να θέλει να παίξει ρόλο διαμεσολαβητή στα «πυρηνικά αδιέξοδα» του Ιράν, ενώ αυτό χρειάζεται τις καλές υπηρεσίες της Άγκυρας αναφορικά με τις σχέσεις του με τη Δύση. Όσο όμως περνάει ο καιρός, τόσο δυσκολεύουν τα πράγματα.

Τώρα μάλιστα, που οι πληροφορίες θέλουν το Ισραήλ να μη περιμένει επί πολύ τη συγκατάθεση των Η.Π.Α. εναντίον του Ιράν, η Τουρκία καθίσταται στόχος των ιρανικών πυραύλων, σύμφωνα με τη δήλωση του Ιρανού υπουργού Άμυνας, ότι πρώτα απ’ όλα θα κτυπηθεί η αντιπυραυλική ασπίδα.

Ο Μακεδών

http://voria.gr/