Μουρίνιο: Αυτός ο “απερίγραπτος” Βοναπάρτης της μπάλας

Νιώθω την -περίεργη και σαδιστική- ανάγκη να υπερασπιστώ τον Μουρίνιο, κόντρα στο ρεύμα των ημερών και τον επερχόμενο διασυρμό του στη Βαρκελώνη την Τρίτη.
Τον τύπο τον μίσησα τον Μάρτιο του 2003 όταν στο Οπόρτο, αμέσως μετά το τέλος του αγώνα Πόρτο-Παναθηναϊκού και με το τελικό σκορ διαμορφωμένο στο 0-1, άρα σαφές προβάδισμα των «πράσινων» για πρόκριση στον ημιτελικό του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ εκείνης της χρονιάς, ο απερίγραπτος(;) αυτός ποδοσφαιράνθρωπος γύρισε στον Μαρκαριάν και του είπε χαιρέκακα: «μην χαίρεσαι. Υπάρχει και…..
επαναληπτικός στην Αθήνα». Η εξέλιξη φυσικά τον δικαίωσε…
Τον σιχάθηκα τον Σεπτέμβριο του 2008, όταν στην συνέντευξη Τύπου πριν από τον αγώνα Παναθηναϊκού-Ιντερ για την πρώτη αγωνιστική του Champions League εκείνης της περιόδου, ο αθεόφοβος παρουσιάστηκε φορώντας σαγιονάρες και κάλτσες, σε μια εμφανή προσπάθεια υποτίμησης του αντιπάλου, των ελλήνων δημοσιογράφων και κατ’ επέκταση του προϊόντος που αυτάρεσκα, εμείς εδώ ονομάζουμε «ποδόσφαιρο».
Μέχρι εδώ, όμως, τα αρνητικά μου συναισθήματα για τον Special one, όπως είναι το παρατσούκλι που ο ίδιος λανσάρισε μέσω των προσβάσεων του στον Τύπο και τα ΜΜΕ.
Ο «απερίγραπτος» κόουτς, μου είναι ταυτόχρονα και συμπαθής γιατί είναι πολεμιστής. Ενας αυθεντικός «στρατηγός», που ξέρει πότε να είναι αυστηρός με τους «πολεμιστές» του και πότε να τους επιβραβεύει. Ενας πραγματικός Βοναπάρτης της μπάλας…
Ποιος είπε ότι ακόμα και οι καλύτεροι στρατηγοί δεν χάνουν μάχες, ή πολέμους και μάλιστα με πανηγυρικό τρόπο;
Ας μην γινόμαστε αστείοι… Μάχη είναι το κάθε ματς, πόλεμοι με πολλά μέτωπα είναι η κάθε διοργάνωση, σε Εθνικό και διεθνές επίπεδο, κι ας λέει η UEFA ότι θέλει περί του αντιθέτου…
Μου είναι συμπαθής διότι για την, γεμάτη αυθεντίες της μπάλας, «αριστοκρατία» του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, ο εν λόγω κύριος δεν είναι τίποτε περισσότερο από έναν παρείσακτο πρώην μεταφραστή, που δεν έχει καμία θέση ανάμεσά τους. Ενας «αλεξιπτωτιστής» που εκμεταλλεύτηκε την γενναιοδωρία της θεάς τύχης, αλλά φυσικά «ξεχνούν» ότι ο συγκεκριμένος δούλεψε όσο λίγοι πάνω στις αδυναμίες του και έγινε αυτό που είναι σήμερα. Ενας ποδοσφαιράνθρωπος που αγαπάμε να μισούμε. Ολοι μας…
Κάποτε στην πρώτη του χρονιά στην Ιντερ, κάποιοι εκ των ακριβοπληρωμένων αστέρων της ομάδας, του διαμαρτυρήθηκαν για τις πολύ πρωινές και δυνατές, έως άγριες προπονήσεις. Η απάντησή του ήταν αποστομωτική. «Εμείς εδώ, δεν πρέπει να διαμαρτυρόμαστε για κούραση, διότι εισπράττουμε εκατομμύρια για να κάνουμε το κέφι μας. Αυτά να πάτε να τα πείτε, στις χιλιάδες των ανθρώπων που ξυπνάνε από τα άγρια χαράματα για να δουλέψουν σε σκαλωσιές και φάμπρικες για 700 άντε 1.000 με 1.200 ευρώ και είναι αυτοί που μας θρέφουν. Τέρμα η κουβέντα εδώ» τους είπε και αγρίεψε ακόμα περισσότερο τις προπονήσεις για περίπου έναν μήνα. Δεν εξαίρεσε, όπως θα καταλάβατε, ούτε τον εαυτό του από αυτή τη διαπίστωση. Πολύ ενδιαφέρουσα η προσέγγισή του δεν βρίσκετε; Και φυσικά να σας υπενθυμίσω ότι πέρυσι κατά την αποχώρησή του από την Ιντερ κάποιοι παίκτες του -και ο ίδιος- έκλαιγαν.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι είναι «ολετήρας του σύγχρονου ποδοσφαίρου». Δεν θα διαφωνήσω μαζί τους, αλλά θα καταθέσω τις ενστάσεις μου.
Λυπάμαι που θα κακοκαρδίσω τους πολλούς, αλλά αν υπάρχει ένας τρόπος να πάρει κάποιος κάτι από αυτή την Μπαρτσελόνα, αυτός είναι μόνο ο τρόπος του Μουρίνιο. Εκτός αν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η πιο κυνική ομάδα που έχει παρουσιάσει ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον στην πολύχρονη θητεία του εκεί, μας παρουσιάσει κάποιον άλλον, που δεν το (πολυ)πιστεύω…
Αναμένω με αγωνία την αντιμετώπιση που θα έχει ο Φέργκιουσον, από τους χειροκροτητές του, έτσι κι αρπάξει στα χέρια του το βαρύτιμο τρόπαιο, με τρόπο που δεν αρμόζει στην… αισθητική τους. Είμαι πολύ περίεργος βρε αδελφέ…
Τον κατηγορούν ότι θυσιάζει τις αρετές των ομάδων του στο βωμό του αποτελέσματος. Καλά κάνει. Αλλωστε, τον δρόμο τον έχει δείξει η ίδια η UEFA με τον τρόπο που έχει «στήσει» την κορυφαία της διοργάνωση. Ομάδες-κολοσσοί στο ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό στερέωμα όπως η Μπάγερν, στήριξαν και στηρίζουν τους ισολογισμούς τους στις ανά χρόνο παρουσίες τους στο Champions League, και αυτές οι παρουσίες-πορείες περνάνε μόνο μέσα από το αποτέλεσμα, το μισό-μηδέν. Ακόμα και εδώ, στην ψωροκώσταινα της ποδοσφαιρικής Ευρώπης στήθηκε η γνωστή «χούντα», μόνο και μόνο για τα λεφτά του C.L. Κι ύστερα μας φταίει ο Μουρίνιο που «δολοφονεί» δήθεν το ποδόσφαιρο.
Ουαί υμίν…
Είναι πολύ πιθανό η Ρεάλ να αποτελέσει το «Βατερλό» του πορτογάλου λόγω του ότι η «Βασίλισσα» είναι σαφώς μεγαλύτερο μέγεθος από αυτόν, αν βέβαια ισχύουν τα ανά τον Ευρωπαϊκό Τύπο… ψυχογραφήματα του Μουρίνιο. Αυτά που ισχυρίζονται, ότι ο ίδιος αισθάνεται μεγαλύτερο μέγεθος από τον εκάστοτε σύλλογο που υπηρετεί, ή ακόμα και από το ίδιο το παιχνίδι.
Είναι επίσης πολύ πιθανό η Ρεάλ να αποτελέσει το «Βατερλό» του Μουρίνιο, και για τον επιπλέον λόγο ότι η εικόνα της «Βασίλισσας» σε όλες τις φετινές της αναμετρήσεις με την Μπαρτσελόνα, δείχνει ότι ο Πορτογάλος «αλλοιώνει» το DNA της -πολύ σωστή παρατήρηση αρθρογράφου σε σημερινή αθλητική εφημερίδα.
Είμαι 100% βέβαιος ότι ο Μουρίνιο θα βρει τον τρόπο να «σηκωθεί», από τον «βούρκο» της ανυποληψίας που θα τον ρίξουν αυτοί οι οποίοι, έσπευδαν πρώτοι να τον αποθεώνουν κάθε φορά που σήκωνε στον αέρα τα ιερά δισκοπότηρα της ποδοσφαιρικής Ευρώπης. Δείγμα υποκρισίας του συστήματος. Πούλησαν φύλλα, διαφημιστικό χώρο και χρόνο χάρις στα κατορθώματα της Πόρτο και της Ιντερ του Μουρίνιο στο Champions League, αλλά τώρα έχουν άλλη επίσημη αγαπημένη, σαφώς πιο ελκυστική βέβαια, πλην όμως «παιδί» (και μάλιστα πολύ προστατευμένο, σαν παρθένα μοναχοκόρη ας πούμε) του ίδιου συστήματος που «εξέθρεψε» τον Μουρίνιο.
Αλήθεια, γιατί άραγε ο Χελένιο Χερέρα μνημονεύεται σήμερα ως «δάσκαλος» και ο Μουρίνιο στέλνεται στο πυρ το εξώτερον;
Κάτι απορίες που έχω ο… ηλίθιος!

Γράφει ο Αιρετικός ηλίθιος!!!

http://dimithliop.blogspot.com/

Use Facebook to Comment on this Post