ΠΑΡΕΜΒΟΛΕΣ στον ΚΑΙΡΟ από ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΡΟΔΙΟΥΣ, τους ΤΕΛΧΙΝΕΣ

Στην εποχή μας, είναι σε όλους λίγο-πολύ γνωστό πως υπάρχουν άνθρωποι που ελέγχουν μηχανήματα τα οποία μπορούν να αλλάξουν τον καιρό κατά βούληση: να φέρουν βροχές όποτε το επιθυμούν, λιακάδα, χιόνια, ακόμα και σεισμούς.

Το ποιοι ελέγχουν τους συγκεκριμένους ανθρώπους και τα μηχανήματά τους, μπορούμε σχετικά εύκολα να το υποθέσουμε: όλοι εκείνοι που θεωρούν ότι εξουσιάζουν τον κόσμο και τους υπόλοιπους ανθρώπους. Η βασική τεχνολογία που κατηγορείται για παρεμβολές στον καιρό -και όχι μόνο- είναι το HAARP, ωστόσο και άλλα μηχανήματα θεωρούνται υπεύθυνα για διάφορες περίεργες και αλλόκοτες καιρικές συνθήκες, συμπεριλαμβανομένου των αεροψεκασμών.

Όμως, όλα αυτά ανήκουν στην σημερινή εποχή.

Ο Διόδωρος Σικελιώτης αναφέρει ότι σε μία πολύ παλαιότερη, την Εποχή των λεγόμενων Θεών, λίγο μετά το τέλος της Τιτανομαχίας και μόλις είχαν αρχίσει να γεννιούνται οι Γίγαντες, κάποιοι είχαν εφεύρει τον τρόπο δημιουργίας τεχνητών ατμοσφαιρικών μεταβολών, είτε με μηχανήματα είτε με κάποιο άλλο τρόπο. Το σίγουρο είναι ότι κατείχαν την τέχνη της μεταβολής των μετεωρολογικών φαινομένων.

Κι όλα αυτά συνέβαιναν στην Ρόδο:

«Το νησί, τώρα, που ονομάζεται Ρόδος, πρώτοι το κατοίκησαν οι λεγόμενοι Τελχίνες. Αυτοί, σύμφωνα με την μυθολογική παράδοση, ήταν γιοι της Θάλασσας, και ο μύθος λέει πως μαζί με την Καφείρα, την κόρη του Ωκεανού, ανέθρεψαν των Ποσειδώνα, όταν η Ρέα τους εμπιστεύτηκε το μωρό. Οι ίδιοι επίσης, έγιναν εφευρέτες κάποιων τεχνών, καθώς επίσης εισηγήθηκαν και άλλα χρήσιμα πράγματα για τον βίο των ανθρώπων. Γι’ αυτούς λέγεται πως ήταν οι πρώτοι που κατασκεύασαν αγάλματα των θεών, μερικά μάλιστα από τα αρχαία ομοιώματα [των θεών] πήραν τ’ όνομά τους. Έτσι, για παράδειγμα, από τους κατοίκους της Ιάλυσου η Ήρα και οι Νύμφες Τελχινίες και από τους κατοίκους της Καμείρου η Ήρα ονομάστηκε Τελχινία. Λέγεται, επίσης, γι’ αυτούς πως ήταν γητευτές κι όποτε ήθελαν δημιουργούσαν σύννεφα, βροχές και χαλάζι και με τον ίδιο τρόπο προκαλούσαν και χιόνι, κι αυτά, μας λένε, τα έκαναν όπως και οι μάγοι [της Περσίας]. Άλλαζαν επίσης την φυσική τους όψη και ήταν φθονεροί στο να διδάξουν τις τέχνες τους.
Ο Ποσειδώνας, τώρα, μόλις ανδρώθηκε, συνεχίζει ο μύθος, ερωτεύτηκε την Αλία, την αδελφή των Τελχινών, και σμίγοντας μαζί της γέννησε έξι αγόρια και μία κόρη, την Ρόδο, από την οποία πήρε τ’ όνομά του το νησί.
Την ίδια εκείνη περίοδο, γεννήθηκαν στα ανατολικά μέρη του νησιού οι Γίγαντες, όπως ονομάστηκαν. Τότε, λένε, πως ο Δίας είχε νικήσει τους Τιτάνες και ερωτεύτηκε μία Νύμφη, την λεγόμενη Ιμαλία, από την οποία απέκτησε τρεις γιους, τον Σπαρταίο, τον Κρόνιο και τον Κύτο.
Τον καιρό που εκείνοι ήταν ακόμη νέοι, λένε, πηγαίνοντας η Αφροδίτη από τα Κύθηρα στην Κύπρο, την εμπόδισαν να προσορμισθεί στο νησί οι γιοί του Ποσειδώνα, που ήταν υπερήφανοι και αλαζόνες. Οργισμένη η θεά τους έριξε μανία, με αποτέλεσμα να βιάσουν την μητέρα τους και να κάνουν πολλά κακά στους ντόπιους. Μαθαίνοντας ο Ποσειδώνας το γεγονός, έκρυψε τους γιους τους μέσα στην γη (άραγε αναφέρεται στην Κούφια Γη;) για τις αναίσχυντες πράξεις τους, και οι άνθρωποι τους αποκάλεσαν «ανατολικούς δαίμονες» (δαίμων είναι ο δαήμων, αυτός που γνωρίζει).
Η Αλία, τέλος, ρίχτηκε στην θάλασσα, ονομάστηκε Λευκοθέα και δέχτηκε τιμές αθάνατες από τους ντόπιους.»
(Διόδωρος Σικελιώτης, Βίβλος Πέμπτη, 55, μτφ Κέδρος)

Και μην βιαστείτε να πείτε ότι πρόκειται για μύθους και παραμύθια. Πολλοί τέτοιοι μύθοι έχουν αποδειχτεί… πραγματικότητα!!!

Από το diadrastiko