Διαδικτυακά σπαράγματα

Σταχυολογώ αποσπάσματα από όσα κυκλοφορούν στο διαδίκτυο

– Αγάπη δίχως όρια και βλακεία απεριόριστη :

Αλέξης Τσίπρας : «..δεν είναι ο συνδυασμός των φύλων που εξασφαλίζει μια ασφαλή ζωή στο παιδί αλλά η ποιότητα των ανθρώπων-γονιών»

Ο συνδυασμός των ….
φύλων, αν μπορεί ποτέ να γίνει, θα μας έδινε τον γνήσιο ερμαφροδιτισμό, κάτι που ουδέποτε υπήρξε εκτός μόνο στη νοσηρή φαντασία μερικών φιλοσόφων ή διανοουμένων. Άρα, ασφαλής ζωή κατόπιν “συνδυασμού” δεν υφίσταται, ούτε υπήρξε ποτέ. Όταν λοιπόν το παιδί μεγαλώνει με διδαχές ποιότητας γονέων σαν αυτή του κ. Τσίπρα, οι οποίες απαξιώνουν το “συνδυασμό” του γάμου, τότε μένει στα αζήτητα, και μάλλον πετάγεται στα σκουπίδια, η “κοινωνία του γάμου”. Ποιος έμαθε ποτέ στα παιδιά μας αυτά τα τελευταία σαράντα χρόνια, ότι ο γάμος δεν είναι “συνδυασμός”, αλλά κοινωνία.;Αν υπήρξε κάποιος που το είπε και το έγραψε του ζητώ συγγνώμη. Δεν έτυχε να το ακούσω. Πάντα βούιζε στα αυτιά μου η λέξη σχέση, η οποία τώρα έγινε “συνδυασμός” (sic)! Και εις ανώτερα.

– Από άρθρο με τίτλο “Ο φασισμός της ακροαματικότηατας”, όπου διαβάζουμε :

“Η Χρυσή Αυγή είναι ένα από τα πιο προνομιούχα «εμπορεύματα» της ακροαματικότητας…”

Αν ήταν έτσι, τότε θα βλέπαμε το “σήριαλ” Χρυσή Αυγή να παίζεται συστηματικά (και συστημικά) από τα κανάλια των αποκαλουμένων και “νταβατζήδων”. Αφού αποζητούν υψηλούς δείκτες ακροαματικότητας τι ήταν αυτό που τους εμπόδιζε και την είχαν κρυμένη στο συρτάρι; Μήπως ήταν ανθηρά τα οικονομικά τους τότε και σήμερα αντιμετωπίζουν πρόβλημα; Δεν μου φαίνεται. Άλλωστε, ο χορός των διαφημίσεων καλά κρατεί και είναι να απορεί κανείς, όλοι να στενάζουν από την οικονομική δυσπραγία εκτός μόνο από τη φάμπρικα των διαφημίσεων. Έκλεισε κανένα γραφείο διαφημίσεων; Αν ναι, πολύ θα ήθελα να το μάθω.

Εν πάση περιπτώσει, έχω εντελώς διαφορετική γνώμη. Ποτέ δεν είχε τον προνομιούχο τίτλο της υψηλής εμπορευματικής αξίας η Χρυσή Αυγή. Τώρα απέκτησε κάποια σχετική αξία και αυτή οφείλεται στο μισό εκατομμύριο ψηφοφόρων. Προτίμησαν να “αγοράσουν” όχι αυτά τα ψεύτικα, που διαφημίζει η τηλεόραση. Κάτι άλλο έκριναν καλύτερο, που οι ατζέντηδες και η τηλεόραση το είχαν για πέταμα. Ήταν, λέει, προϊόν φασιστικής εμπνεύσεως και η τηλεόραση – αυτή η άκρατη και απροκάλυπτη μορφή του εκφασισμού, γράφουμε από συμφώνου κι εμείς με τον αρθρογράφο – δεν διατίθεται για τέτοια προϊόντα.

Κυπριανός Χριστοδουλίδης