Ο λόγος ύπαρξης των βασάνων

Γράφει αναγνώστρια

λέω, και με άνεση συμφωνώ με το σενάριο, και με άνεση διατίθεμαι: «δοξάρι είμαι στα χέρια σου κύριε, τέντωσέ με ως που να σπάσω», ΑΛΛΑ στην πράξη κότα!!!
Να απαλλαγώ θέλω, δεν αντέχω άλλο, «γιατί να τα περνάω αυτά», όλη την ώρα διαμαρτύρομαι.
Αλλά είναι και λογικό, αφού……. είμαστε άνθρωποι!!!
Χμ…
Ο άνθρωπος που είναι αυτός που δεν θέλει, δεν μπορεί, φοβάται, πονά!!
Αυτός τον οποίο αν πατάξουμε θα φτάσουμε στον θεό.
Πώς πατάσσεται;;; Μείνε να υποστείς αυτό που δεν γουστάρεις ρε φίλε!!

Υ.Γ. ΜΟΝΟ αν κοιτάς το «βάσανο» με σκοπό να καταλάβεις τι έχει να σου μάθει, αν το κοιτάς σοφά, μόνον τότε: το «βάσανο» λειτουργεί σαν εμβόλιο. Προκαλεί αντισώματα, γίνεσαι απρόσβλητος σ’ αυτό.
Ένα βήμα προς την αιωνιότητα….