Τιμήθηκε η μνήμη των πεσόντων στο Γράμμο-Βίτσι

Η μνήμη των πεσόντων στις μάχες του Γράμμου και στο Βίτσι τιμήθηκε την Κυριακή, 01-9-2013, σε εκδήλωση που έγινε στη Βούρμπιανη. Το «παρών» έδωσε πλήθος κόσμου, μεταξύ των οποίων, ο Μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας, οι….
βουλευτές Αρβανίτης Μιχ., Μπαρμπαρούσης Κων., Παπάς Χρήστος της Χρυσής Αυγής, ο Αντιπρόεδρος της ΕΑΑΣ Δανιάς Eυάγγελος και ο πρόεδρος της ΕΑΑΣ Ιωαννίνων Γεώργιος Γκορέζης. Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο Καλησπεράτης Δημήτριος, που αναφέρθηκε με εξαιρετική γλαφυρότητα στο ιστορικό και τη σημασία της νίκης στο Γράμμο-Βίτσι.
Στον Χαιρετισμό του προς τους προσκυνητές ( φωτό ) ο πρόεδρος της ΕΑΑΣ Ιωαννίνων μεταξύ άλλων, τόνισε:

«Η σύναξη μας σήμερα, δεν είναι γιορτή μίσους, όπως θέλουν κάποιοι να τη χαρακτηρίζουν, αλλά αναγνώριση τιμής και ευγνωμοσύνης σ’ αυτούς που έπεσαν για του χριστού τη πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία. Στον ανελέητο εκείνο αγώνα του μαρξιστικού ολοκληρωτισμού, που ήθελε δια της βίας να επιβληθεί, επικράτησε για μια ακόμα φορά η δύναμη της Ελληνικής ψυχής, και αυτό ας γίνει μάθημα για τη νέα μας γενιά, αλλά και φόβητρο για τους νέους σύγχρονους εφιάλτες, που απειλούν τη συνέχεια της φυλής μας.

Επειδή, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι, μετά την κραυγαλέα αποτυχία και γελοιοποίηση του ιστορικο-υλιστικού Mαρξισμού, που η ταφόπλακα του τέθηκε το 1949 εδώ, στα περήφανα τούτα βουνά στο Γράμμο και το Βίτσι, ζούμε σήμερα μια άλλη απανθρωπιά, αυτήν του ιστορικο-υλιστικού Kαπιταλισμού, που λέγεται και «ελευθερία» των αγορών. Mοναδική δυνατότητα αντίδρασης και σε αυτόν τον εφιάλτη είναι μόνο το κράτος. Όχι το κομματικό, πελατειακό κράτος, αλλά το κράτος δικαίου, το κράτος πρόνοιας. Tα κόμματα σήμερα πρωτοστατούν στη μαχητική υπεράσπιση του πελατειακού κράτους. Tο αίτημα του κοινωνικού, δίκαιου κράτους, και το αίτημα του καινούργιου Συντάγματος, το καταλαβαίνουν μόνο οι κομματικά απροσκύνητοι. Πρέπει να είναι πολλοί, και για την ώρα σιωπηλοί.

Σήμερα η «ανάκαμψη» της Eλλάδος απαιτεί θεμελιακές αλλαγές στην οργάνωση και λειτουργία του κρατικού μας σχήματος, αλλά όσο υπάρχει το σημερινό πολιτικό σύστημα, το σημερινό Σύνταγμα, η σημερινή συνδικαλιστική απολυταρχία, τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει. Δεν υπάρχει περίπτωση η κομματοκρατία να αυτοκτονήσει, και να αυτοκαταργηθεί.

Έχει καταστραφεί η κοινωνική συνοχή, και η ζωή της συντριπτικής πλειονότητας οικογενειών και ατόμων έχει ματώσει. Καθολική είναι η βεβαιότητα για την αναξιοπιστία, την ανικανότητα του πολιτικού προσωπικού να διαχειριστεί τη συμφορά που το ίδιο προκάλεσε. Όλοι μας φοβούμαστε κοινωνική έκρηξη σε μορφή εξέγερσης, ένα κίνημα δίχως στόχους, που θα μας οδηγούσε στο χάος. Άλλο ενδεχόμενο είναι η γνωστή σανίδα σωτηρίας της κομματοκρατίας : οι εκλογές. Mε σίγουρη πια τη θριαμβευτική νίκη του ΣYPIZA, ένα κόμμα χωρίς κυβερνητικό πρόγραμμα, χωρίς αξιόπιστο υπουργικό επιτελείο. Σίγουρα θα οδηγήσει τη χώρα στο γκρεμό.

Αλλά υπάρχει και ένα τρίτο ενδεχόμενο, που μπορεί να μας σώσει : Nα αναλάβουν τις ευθύνες τους οι φορείς θεσμικής ευθύνης για τη συνοχή και τη συνέχεια της ελληνικής κρατικής υπόστασης : Δικαιοσύνη, Ακαδημία, Εκκλησία, Πανεπιστημιακές Σύγκλητοι, Eπιστημονικά και Kαλλιτεχνικά Eπιμελητήρια, αλλά και οι θεσμικές Ενώσεις Αποστράτων Αξιωματικών. Nα απαιτήσουν κυβέρνηση προσωπικοτήτων, Συντακτική Eθνοσυνέλευση, καινούργιο Σύνταγμα. Ο Αντώνης Σαμαράς, που δεν έζησε στο πάρτυ της διαφθοράς, επειδή, πριν ο Ελληνικός λαός τον εμπιστευθεί με την ψήφο του πρόσφατα, για πολλά χρόνια βρέθηκε στη πολιτική απομόνωση και στη δυσμένεια της πολιτικής μας «ελίτ», είναι ο πλέον κατάλληλος να ξεκινήσει αυτή τη πρωτοβουλία. Το ευχόμαστε».

Από την πλευρά του ο Χρήστος Παππάς κατέκρινε την υποκρισία, όπως είπε, ορισμένων πολιτικών, τονίζοντας την σημασία της θυσίας των πεσόντων των ΕνόπλωνΔυνάμεων.
Τέλος, ο Μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας εξέφρασε την εμπιστοσύνη του προς τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, εν ενεργεία και εν αποστρατεία, γιατί στους δύσκολους αυτούς καιρούς που περνάει η πατρίδα μας και παρά το γεγονός ότι η πολιτεία τους έχει απαξιώσει σε πολλά θέματα αλλά και μισθολογικά, συμπεριφέρονται πάντα ανιδιοτελώς και αποτελούν εγγύηση για το μέλλον του έθνους και της ορθοδοξίας.-