Γαλλικό «κλειδί» και Ιρλανδικό μοντέλο σχεδιάζουν στο Μαξίμου

Γράφει ο Ιωάννης Μαρτέλλος

Το…«γαλλικό κλειδί» αναζητά στο Παρίσι η ελληνική κυβέρνηση στη συνάντηση με την τρόικα για να ανοίξει το δρόμο της μεταμνημονιακής εποχής, χωρίς άλλα δημοσιονομικά βάρη για τη χειμαζόμενη ελληνική κοινωνία, ενώ την ίδια στιγμή φλερτάρει με το μοντέλο της Ιρλανδίας που βγήκε από το μνημόνιο και αποτίναξε τα δάνεια του ΔΝΤ, τα οποία έχουν υψηλότερα επιτόκια, αποπληρώνοντας τα πριν από τα δάνεια του Μηχανισμού Στήριξης.

Η προσπάθεια του Αντώνη Σαμαρά προς αυτή την κατεύθυνση εστιάζεται, καθώς θέλει στη συνάντηση που θα έχει η ομάδα των υπουργών με την τρόικα στο Παρίσι την επόμενη Τρίτη και Τετάρτη, 2-3 Σεπτεμβρίου να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος σε βασικές γραμμές και να ξεκινήσει η διαδικασία για την εξεύρεση λύσης στο ζήτημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους.

Αυτό από μόνο του καθίσταται σημαντική στρατηγική επιλογή, καθώς εάν καταφέρει η Αθήνα να μην έχει νέο μνημόνιο και νέο δάνειο και άρα και νέα δημοσιονομικά μέτρα θα μπορέσει να πάει στο επόμενο βήμα που είναι η σταδιακή μείωση της φορολογίας με τελικό στόχο το ιρλανδικό μοντέλο.

Για να γίνει όμως πράξη το ιρλανδικό μοντέλο θα απαιτηθεί αλλαγή των κανονισμών της Ε.Ε., καθώς υπάρχει ρήτρα παράλληλης αποπληρωμής των δανείων του ΔΝΤ και του EFSF, ενώ θα απαιτηθεί πολύ μεγάλη προσπάθεια να πεισθούν τα κοινοβούλια των χωρών που δάνεισαν χρήματα στον Μηχανισμό Στήριξης ότι πρόκειται για ενδεδειγμένη λύση ώστε να μην αντιδράσουν στην προοπτική να λάβουν με καθυστέρηση τα χρήματα που κατέβαλαν.

Από την άλλη ο Πρωθυπουργός έχει κατά νου τον οδικό χάρτη του Εντα Κένι, το Ιρλανδού ομολόγου του, ο οποίος κατάφερε την έξοδο από τον εναγκαλισμό της τρόικας, αποφάσισε μονομερώς χαλάρωση της λιτότητας, υποστηρίζοντας ότι και έτσι μπορεί να μειώσει το έλλειμμα στο 4,8% από 5,1%, που προέβλεπε το μνημόνιο και έβαλε «κόκκινες γραμμές» σε ό,τι αφορά στην αύξηση των φόρων για επιχειρήσεις και εισοδήματα, κόντρα στο Βερολίνο.

Κυρίως όμως ο Αντώνης Σαμαράς έχει κατά νου την κίνηση του Κένι για «καθαρή έξοδο», δηλαδή χωρίς τη λεγόμενη «προληπτική γραμμή πίστωσης» από τον EFSF, διότι η Ιρλανδική κυβέρνηση δεν ήθελε να φύγει από το ένα μνημόνιο και να πάει σε ένα άλλο.

newpost.gr