Η Συνομωσία κατά της Ελλάδος, από ΟΛΟΥΣ τους Πολιτικούς !.

Κυριακή 30 Μαρτίου 1952, τρεις τα ξημερώματα.

«Οι καταδικασμένοι σε θάνατο Νίκος Μπελογιάννης, Δημήτρης Μπάτσης, Ηλίας Αργυριάδης και Νίκος Καλούμενος πέφτουν νεκροί από τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος. Μία ασυνήθιστη μέρα και ώρα για εκτελέσεις ακόμη και για κείνη την ταραγμένη εποχή …;.» «Ούτε οι Γερμανοί δεν μας σκότωναν έτσι. Περίμεναν το φως της αυγής, για να….
πεθάνουμε στο φως σαν άνδρες, όπως ζήσαμε.»

Συνοπτικά το βιβλίο ασχολείται με την Ελλάδα.
· Α Η Αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων
· Β Το Οικονομικό σχέδιο για την εκβιομηχάνιση
· Γ Εκβιομηχάνιση και Βιωσιμότητα.
· Η εργασία μου αυτή γράφτηκε με την βέβαιη προοπτική πως παρ όλα τα εμπόδια και παρ όλες τις πολύμορφες επεμβάσεις, ο ελληνικός λαός που πάντα αγωνίζεται ηρωικά θα ανοίξει και πάλι με τον αγώνα του διάπλατα τον δρόμο για μια ελεύθερη δημοκρατική ανοδική πορεία, και θα αρχίσει με τον ίδιο ενθουσιασμό , με την ίδια ορμή και αυτοθυσία να χτίσει την ερειπωμένη από την ναζιστοφασιστική κατοχή και τον οικτρό εμφύλιο, πατρίδα. Η Ελλάδα θα γίνει οικονομικά και εθνικά πραγματικά ελεύθερη, τότε και μόνο τότε που η ανοικοδόμηση αυτή γίνει από τον λαό της. Θα σπάσουν τα δεσμά και θα αλλάξει ριζικά η διάρθρωση της σημερινής οικονομίας μας, θα ανοίξει δηλαδή ο δρόμος για να λυτρωθούν οι πιο ενεργές παραγωγικές και άξιες δυνάμεις της νεοελληνικής κοινωνίας μας.
· Ο δρόμος αυτός μας οδηγήσει στην ορθολογική διάγνωση και οργάνωση και στη σχεδιασμένη ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας , στη δημιουργία ανώτερης τεχνικής βάσης, στη γοργή συσσώρευση των οικονομικών αυτών δυνατοτήτων και μέσων που θα δώσουν την ευκαιρία να ανθήσει και σε μας μια γερή, προοδευτική-προοδεμένη κοινωνική ζωή.
· Για το χτίσιμο αυτής της νέας Ελλάδας δουλεύουν σήμερα , μέσα σε τραγικές πραγματικά συνθήκες και αψηφώντας κάθε κίνδυνο , όλοι οι επιστήμονες που βλέπουν μπροστά, όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι των επιστημών πλάι και μαζί με τον αδάμαστο Ελληνικό λαό, προσφέροντας ακόμη και την ζωή τους, ότι πολυτιμότερο δηλαδή έχουν, προσπαθώντας έτσι να στεριώσουν όσο το δυνατό περισσότερο την νίκη του.
· Σε όλους αυτούς τους πραγματικούς ηρωικούς αγωνιστές προσφέρω και εγώ την μικρότατη αυτή συμβολή.
Δημήτρης Μπατσης.
Αθήνα, ΕΜΠ, Ιούνιος 1947.
· «ΒΑΡΕΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» του Δημ. Μπάτση
· « Η πρώτη έκδοση του έργου έγινε το 1947, από τον Εκδοτικό Οίκο «Τα Νέα Βιβλία – Α.Ε.» με επιμέλεια του ίδιου του συγγραφέα. Γεννημένος το 1916 στην Αθήνα, γιος του Ψαριανού ναυάρχου Α.Μπάτση και της Συριανής Αν. Πρίντεζη, ο Μπάτσης σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια ασχολήθηκε κυρίως με την κοινωνιολογία και τα οικονομικά.
Η διπλή εκμετάλλευση
Στο κείμενο που ακολουθεί, ο οικονομολόγος και δικηγόρος Δημήτρης Μπάτσης, συγγραφέας του σημαντικού έργου «Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα» (εκδ. «Τα νέα βιβλία», 1947) αναλύει τους μηχανισμούς παράνομου πλουτισμού που συνδέθηκαν με την παραλαβή, κατεργασία και διανομή των εφοδίων της ΟΥΝΡΑ στη μεταπελευθερωτική Ελλάδα. Το κείμενο δημοσιεύτηκε με τα αρχικά του συγγραφέα στο περιοδικό «Ανταίος» (10 Μαΐου 1946), το επιστημονικό περιοδικό της Αριστεράς που διηύθυνε ο Μπάτσης και το οποίο εκδόθηκε για να υποστηρίξει τη θέση περί βιωσιμότητας της Ελληνικής οικονομίας. Ο Δημήτρης Μπάτσης συνελήφθη στην τελευταία φάση !!? της υπόθεσης Μπελογιάννη και εκτελέστηκε με τους Ν. Μπελογιάννη, Η. Αργυριάδη και Ν. Καλούμενο στις 30 Μαρτίου 1952.
· «Είναι γνωστό ότι από την ημέρα που άρχισαν να έρχονται τα εφόδια της ΟΥΝΡΑ στη χώρα μας, άρχισε ταυτόχρονα αγώνας όλων των εμπορικών, τραπεζιτικών και βιομηχανικών συγκροτημάτων για τη χρησιμοποίησή τους σαν μέσου αύξησης του κεφαλαίου και της εξαγωγής μεγάλου υπερκέρδους. Είναι γνωστός ο αγώνας των βιομηχάνων να μετατρέψουν τη βιομηχανοποίηση των κλωστοϋφαντουργικών υλών σε επικερδέστατη επιχείρηση, όπου εκτός από το ‘νόμιμο’ κέρδος θα εισέπρατταν και διαφορά σε όφελός τους από το εικονικό ποσοστό της φύρας που ζητούσαν να κατακυρωθεί για κάθε μονάδα παραγομένου προϊόντος. Οι έμποροι επίσης ζητούσαν ανάλογες παραχωρήσεις και ωφελήματα για τη διαχείριση και πούληση των εφοδίων. […] Τα πράγματα όμως πήραν την οριστική τους λύση από τον τρόπο που κανόνισε τα εκκρεμή ζητήματα η κυβέρνηση. […]
· Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει Πρώτον: ότι παύει ουσιαστικά και αυτός ο υποτυπώδης κρατικός έλεγχος που υπήρχε και δεύτερον: ότι ιδιοκτήτες των εφοδίων και πρώτων υλών γίνονται οι εμποροβιομήχανοι. Να σε τι μεταφράζεται το οικονομικό αυτό πραξικόπημα: Οι εμποροβιομήχανοι θα διαχειρίζονται και θα βιομηχανοποιούν με τον τρόπο που τους συμφέρει καλύτερα τα εφόδια και τις ύλες. Θα είναι ελεύθεροι να διοχετεύουν τις ποσότητες εκείνες που θα τους εξασφαλίζουν άνετη πραγματοποίηση του κέρδους τους. Θα είναι ακόμα ελεύθεροι ν’ αναμιγνύουν με δικές τους ύλες τις πρώτες ύλες της ΟΥΝΡΑ. Θα έχουν περιορισμό στην τιμή διάθεσης;
Κι αν έχουν τέτοιο περιορισμό, η εξασφάλιση του κέρδους των θα είναι σίγουρη, γιατί θα πραγματοποιείται πολύ νωρίτερα από την αγορά (με τη φύρα, την απόκρυψη, την κλοπή στον υπολογισμό του κόστους, τα εξευτελιστικά ημερομίσθια). Αλλά το πιο σίγουρο τμήμα του μονοπωλιακού κέρδους θα εξασφαλιστεί γι’ αυτούς ‘έξω από την παραγωγή’ σε βάρος του Δημοσίου και της κατανάλωσης (ουσιαστικά δηλαδή με πολλαπλάσια επιβάρυνση της τιμής των εφοδίων για τον καταναλωτή και φορολογούμενο λαό).
Θα εξασφαλιστεί με τη συμφωνία εξόφλησης των πρώτων υλών με δόσεις με προκαταβολή μονάχα του 40% της αξίας τους από τους εμποροβιομήχανους στο κράτος. Το 60% της αξίας των πρώτων υλών θα πληρωθεί με το νομισματικό καθεστώς που θα ισχύει μετά αρκετούς μήνες. Κι όπως ξέρουμε, ο πληθωρισμός ‘βάζει σφουγγάρι’ στα χρέη του κεφαλαίου. […]
· Και ο κ. Μέιμπεν; Ο κ. Μέιμπεν πρέπει να ξέρει ασφαλώς ότι μια τέτοιας μορφής εκμετάλλευση της συμμαχικής βοήθειας 45 Εθνών αποτελεί παράβαση θεμελιώδους διατάξεως του Καταστατικού Χάρτου της ΟΥΝΡΑ, που ορίζει ρητά και κατηγορηματικά ότι απαγορεύεται η χρησιμοποίηση των εφοδίων της για προνομιακή ωφέλεια οικονομική ή πολιτική ορισμένης μερίδας του πληθυσμού και ότι η διανομή πρέπει να είναι δίκαιη και ίση στον πληθυσμό. Ο κ. Μέιμπεν το γνωρίζει αυτό και για να δικαιολογηθεί δηλώνει ότι η ανάθεση στο ιδιωτικό κεφάλαιο της κατεργασίας, διανομής κλπ. γίνεται με την προοπτική ‘γενικού δελτίου’ και επιτυχίας χαμηλότερου κόστους. […]
· Δεν είναι πολύς καιρός που ο κ. Μέιμπεν απειλούσε διακοπή της παροχής βοηθείας στην Ελλάδα εξ αιτίας των συνθηκών που είχαν δημιουργήσει οι ίδιοι κύκλοι του κεφαλαίου. Σήμερα δηλώνει ότι η χρησιμοποίηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας θα ‘ελαττώσει το κόστος’. […] Αποτελεί ή δεν αποτελεί παράνομο πλουτισμό και αντίθετο προς τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη της ΟΥΝΡΑ σε βάρος του συμμάχου Ελληνικού Λαού; Ναι ή όχι; […]»
· ΕΛΛΑΔΑ: Η πλουσιότερη χώρα του Πλανήτη !!!
Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στην δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας. Η μέτρηση ήταν 9550 μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150!
· Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μύκονου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή (1), κλπ. Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών ΟΥΡΑΝΙΟΥ. Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού
Ο εν λόγω καθηγητής αναρωτιέται πως είναι δυνατόν η Ελλάδα να μην έχει αυτή τη στιγμή ήδη στημένη βαριά βιομηχανία την στιγμή που διαθέτει όχι μόνον ΟΛΕΣ τις απαραίτητες πρώτες ύλες (στρατηγικά ορυκτά) και μάλιστα σε αφθονία, αλλά και για ορισμένα από αυτά, είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ παραγωγός χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
……………….. το άρθρο λέει και άλλα πολλά σημαντικά……… σας παραπέμπω στην πηγή//

Εγώ προσωπικά, με τόση «κρυμμένη» πληροφόρηση και διαπλοκή, δεν θεωρώ τυχαία όλα αυτά τα γεγονότα που στην ουσία αποτελούν μάχες για το καλύτερο «οικόπεδο» του πλανήτη. Οι κάτοικοι του «οικοπέδου» ήταν πάντα αναλώσιμοι και οι κυβερνώντες πάντα πρόθυμοι για πολύ προδοσία και λίγη δουλειά. Μεγάλο στόμα και πολύ θράσος. Το όπλο του αιώνα μας λέγεται ψυχολογικός πόλεμος και τα φυσίγγια του, άγχος, απελπισία, σοκ και αγωνία για όλους τους λάθος λόγους, όπως για παράδειγμα είναι το ….χρέος!
Σίγουρα αυτή η Βουλή πρέπει να φύγει σύσσωμη….
Από την άλλη όλοι εμείς, ο λαός, είναι καιρός να κοιτάξουμε λίγο μέσα μας και να αναγνωρίσαμε τις ευθύνες μας. Αυτές του βολέματος, της παραίτησης και της ευκολίας, που έχουμε αναγάγει σε τρόπο ζωής. Διότι αν σκεπτόμασταν, ενεργούσαμε και συνεργαζόμασταν όλοι αυτοί οι ξεπουλημένοι κοπρίτες δεν θα υπήρχαν. Θα μας αντιπροσώπευαν άλλοι άνθρωποι. Με αίσθηση ντροπής και ηθικής. Θα είχαμε μια όμορφη πρωτεύουσα, αξιοζήλευτη και καθαρή. Θα είχαμε υπηρεσίες και υποδομές. Δεν θα αφήναμε μια ολόκληρη ΠΑΤΡΙΔΑ στο έλεος του χάους και του αθέμιτου κέρδους….
Ίσως ήρθε τελικά ο καιρός να ανακαλύψουμε πάλι την έννοια της ΠΑΤΡΙΔΑΣ και να τη διδάξουμε και στα παιδιά μας.
Φιλικά
Μαρία Θ.

http://miastala.com/