Ευρωπαίοι μάχονται τον Άσαντ με τους σύρους αντάρτες

Λονδίνου αποκαλύπτει ότι έως και 600 Ευρωπαίοι έχουν ενταχθεί στη συριακή εξέγερση για να πολεμήσουν κατά των κυβερνητικών δυνάμεων.

«Ένας αριθμός μεταξύ 140 με 600 Ευρωπαίων έχουν μεταβεί στη Συρία από τις αρχές του 2011, που αντιστοιχεί σε ποσοστό 7 με 11% των ξένων μαχητών», επισημαίνεται στην έκθεση.

Τα στοιχεία αυτά βασίζονται σε «450 διαφορετικές πηγές, που προέρχονται από αραβικά και δυτικά μέσα ενημέρωσης, καθώς και στις ενημερώσεις για τους θανάτους ‘μαρτύρων’ που παραθέτουν οι ιστοσελίδες των τζιχαντιστών».

Η διαφορά στην εκτίμηση (140 με 600) οφείλεται στην ερμηνεία των πηγών: ο χαμηλός αριθμός βασίζεται στα επιβεβαιωμένα στοιχεία, ο υψηλότερος στις κυβερνητικές εκτιμήσεις και στα δεδομένα των μέσων ενημέρωσης.

Στην έκθεση, ο συνολικός αριθμός των ξένων μαχητών εκτιμάται ότι κυμαίνεται από 2.000 έως 5.500.

Οι Ευρωπαίοι μαχητές προέρχονται από 14 χώρες, μεταξύ των οποίων η Γαλλία (30 έως 92 μαχητές), η Γερμανία (από τρεις έως 40), η Βρετανία (28 έως 132), η Ιρλανδία (26), το Βέλγιο (14 έως 85), η Δανία (τρεις έως 78) και η Ολλανδία (από πέντε έως 107). Η Ισπανία, η Σουηδία, το Κόσοβο, η Φινλανδία, η Βουλγαρία, η Αυστρία και η Αλβανία κατονομάζονται επίσης στην έκθεση, όμως ο αριθμός των μαχητών που προέρχονται από αυτές είναι κατώτερος των δέκα.

Σύμφωνα με το ίδιο έγγραφο, «μεταξύ 70 και 441 Ευρωπαίων βρίσκονται ακόμη στη Συρία», γεγονός απο το οποίο «τεκμαίρεται ότι η πλειονότητα των Ευρωπαίων που έχουν μεταβεί εκεί εξακολουθούν και πολεμούν», προσθέτει το ICSR.

Στην ίδια μελέτη υπογραμμίζεται πως δεν είναι όλοι οι ξένοι που πολεμούν στη Συρία ισλαμιστές και πως οι λόγοι που συχνά επιστρατεύονται για να δικαιολογήσουν την εκλογή τους αυτή είναι «οι φρικαλέες εικόνες του πολέμου», οι «ιστορίες που διηγούνται τις ωμότητες που διαπράττουν οι κυβερνητικές δυνάμεις» και η «εντύπωση μίας απουσίας υποστήριξης από την πλευρά των αραβικών και των δυτικών χωρών».

«Όλα τα ανταρτικά κινήματα στη Συρία δεν είναι τζιχαντιστές και όλες οι ομάδες των τζιχαντιστών δεν έχουν δεσμούς με την Αλ Κάιντα» και «μόνον ένας μικρός αριθμός εξ αυτών θεωρείται πιθανόν να συμμετάσχουν σε τρομοκρατικές πράξεις μετά την επιστροφή τους στην Ευρώπη», υποστηρίζει ο Άαρον. Γ. Ζέλιν, συντάκτης της έκθεσης. «Τούτου λεχθέντος, όμως, θα ήταν σφαλερό να συμπεράνει κανείς πως τα πρόσωπα που εκπαιδεύτηκαν και πολέμησαν στη Συρία δεν θα αποτελούσαν μία δυνητική απειλή» στο μέλλον, προσθέτει.

Τον περασμένο μήνα, η Ολλανδία ανέβασε στο «υπαρκτό» το ενδεχόμενο και το επίπεδο κινδύνου μίας τρομοκρατικής επίθεσης, υποστηρίζοντας πως η απειλή αυτή προέρχεται κατά βάση από την επιστροφή των τζιχαντιστών που πολέμησαν στα μέτωπα της Συρίας.