Βάζουν τη ζωή τους ενέχυρο

«Αυτά δεν λέγονται τηλεφωνικά»… «Κλείσαμε, δεν λειτουργούμε». Ηταν οι δικαιολογίες που ακούσαμε από αρκετούς ενεχυροδανειστές που ήθελαν να αποφύγουν τις πολλές κουβέντες. Λίγοι προθυμοποιήθηκαν να μιλήσουν.
Κάποιοι επικαλέστηκαν την πελατεία τους, την οποία δεν μπορούσαν να αφήσουν….
να περιμένει για να κάνουν κουβέντα μαζί μας. Μία πελατεία, η οποία εν μέσω κρίσης αρκετοί παραδέχονται ότι αυξάνεται.
«Από πού μας βρήκατε»; Από το Ιντερνετ. «Είδες το Ιντερνετ;» λέει στον γηραιότερο συνεταίρο του. Το δαχτυλίδι που δώσαμε για ενέχυρο εκτιμήθηκε στο 1/3 της αξίας του. Με κάποιο υγρό -οξέα- όπως μας είπαν, εξετάστηκε η καθαρότητά του σε χρυσό (καράτια). Ελήφθη υπόψη μόνο το βάρος και όχι οι πολύτιμες πέτρες του.
Για να προχωρήσει η διαδικασία ζητήθηκε ταυτότητα, η οποία όμως δεν υπήρχε. Τελικώς με μία απλή προφορική διαβεβαίωση ότι το δαχτυλίδι δεν είναι προϊόν κλοπής, ο ενεχυροδανειστής επείσθη: «Δεν έχω λόγο να αμφισβητήσω τα λεγόμενά σας. Φαίνεστε αξιοπρεπέστατη κυρία».
Στη δίνη της οικονομικής κρίσης ο κόσμος βγάζει στο σφυρί ό,τι του απέμεινε. Δεν είναι μόνο κάποιοι ξεπεσμένοι αστοί, που θα «σκοτώσουν» πολύτιμα κοσμήματα. Αλλά άνθρωποι του μεροκάματου, που ακουμπούν στη ζυγαριά του ενεχυροδανειστή τα λίγα χρυσαφικά της οικογένειας.

«Σταυρουδάκια βαφτιστικά, βέρες. Οι περισσότεροι είναι απελπισμένοι: άνεργοι που βάζουν ενέχυρο ό,τι έχουν και δεν έχουν. Για να πληρώσουν μία δόση. Το ηλεκτρικό ρεύμα. Τα αγγλικά του παιδιού ή το σουπερμάρκετ», λέει ενεχυροδανειστής, με επιχείρηση στην Ομόνοια.
Και προσθέτει: «Πολλοί, ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια, ζητούν να αφήσουν ενέχυρο ό,τι βάζει ο νους σου. “Πάρ’ τες και δώσε μου ό,τι θες”, μου είπε πριν από ένα μήνα ένας κύριος, που ακούμπησε στο γραφείο μου δύο γκαζόλαμπες αντίκες».
«Ο,τι έδωσαν, έδωσαν», υποστηρίζει ο επόμενος ενεχυροδανειστής. “Ο κόσμος βάζει ενέχυρο τιμαλφή την περίοδο της οικονομικής κρίσης. Στη βαθιά κρίση που βρισκόμαστε τώρα, δεν ενεχυριάζει τίποτα. Γιατί, πολύ απλά, δεν του απέμεινε τίποτα να δώσει… Στην αρχή της κρίσης το 2007, το 2008 οι δουλειές ήταν ανεβασμένες. Τώρα τα πράγματα είναι στάσιμα…»
«Προχθές ήρθε ένα ζευγάρι μεσηλίκων. Μία Ελληνίδα και ένας Αμερικάνος. Ηθελαν να αφήσουν ενέχυρο γούνες και κινητά. Εγώ όμως δεν παίρνω τέτοια πράγματα, μου μίλησαν πολύ άσχημα επειδή δεν τους εξυπηρέτησα».

Μπορεί ο συγκεκριμένος ενεχυροδανειστής που εδρεύει στα βόρεια προάστια, να μην παίρνει γούνες, αλλά δέχεται λάπτοπ, αρκεί «να είναι “ηλικίας” το πολύ ενός χρόνου και να συνοδεύεται από την απόδειξη αγοράς, που είναι και η εγγύησή του». Μας εξηγεί επίσης ότι τα ενεχυροδανειστήρια με νόμιμη άδεια είναι περίπου 100: «Οσοι είμαστε νόμιμοι υποχρεούμαστε να κόβουμε παραστατικά με τα στοιχεία του ατόμου που ενεχυριάζει ένα αντικείμενο. Αυτά που μένουν σε εμάς, είτε τα πουλάμε χονδρική σε χρυσοχόους, είτε σε ιδιώτες, που μπορούν να αγοράσουν σε καλές τιμές».
Τα τιμαλφή κοστολογούνται στην καλύτερη περίπτωση στο 1/3 της αξίας τους. Οι δανειολήπτες σε ένα μήνα υποχρεούνται να επιστρέψουν τα χρήματα για να πάρουν το αντικείμενο που ενεχυρίασαν. Κανείς βέβαια δεν δανείζει τζάμπα. Στην πιάτσα οι τιμές διαφοροποιούνται προς τα πάνω βεβαίως. Μπορεί ο τόκος να είναι 8,10 και 20%. Δύο έως δέκα φορές πιο πάνω από όσο ορίζει ο νόμος για τις συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου.
Εκτός από τον τόκο ο δανειζόμενος υποχρεούται να καταβάλει και χρήματα για τη φύλαξη και την εκτίμηση των τιμαλφών, γεγονός που ανεβάζει πολύ την επιβάρυνσή του.
Τα πράγματα είναι πιο ξεκαθαρισμένα στο κρατικό ενεχυροδανειστήριο, που λειτουργεί υπό τη σκέπη του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Δέχεται κοσμήματα, αργυρά σκεύη και ρολόγια χρυσά ή επώνυμης μάρκας. Πρόκεται για τρίμηνα δάνεια με δυνατότητα ανανέωσης άλλων τριών μηνών. Το ύψος τους δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 5 χιλιάδες ευρώ με ετήσιο επιτόκιο 6%, τα οποία βαρύνονται με έξοδα φύλαξης 4% ετησίως επί του ποσού της εκτίμησης και επιπλέον ΦΠΑ 21% επί του ποσού των εξόδων.

Εάν παρέλθουν έξι μήνες χωρίς να αποπληρωθεί το δάνειο, τα τιμαλφή βγαίνουν σε πλειστηριασμό. Για το πόσα δάνεια έχουν αυτή την κατάληξη, αλλά και αν αυξήθηκε ο ετήσιος αριθμός των χορηγηθέντων δανείων επ’ ενεχύρω, η διοίκηση του Τ.Τ. με την οποία επικοινωνήσαμε δεν θέλησε να δώσει απάντηση: «Σε περίοδο κρίσης θα ήταν προτιμότερο να μη δοθούν νούμερα και δημιουργηθούν εντυπώσεις».
Ζεστό χρήμα, εύκολα και γρήγορα, δίνουν όμως τα ενεχυροδανειστήρια αυτοκινήτων, ακόμη και αν οι ενδιαφερόμενοι είναι στη μαύρη λίστα του Τειρεσία. Τελευταία, το ενεχυροδανειστήριο αυτοκινήτων που λειτουργεί στο Κορωπί, δέχεται και σκάφη. Ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Χ. Ιωάννου, μας εξηγεί ότι «ήδη αρκετοί ιδιοκτήτες σκαφών και φουσκωτών εκδήλωσαν ενδιαφέρον».
«Για τα αυτοκίνητα», θα προσθέσει, «το τελευταίο διάστημα παρατηρείται αύξηση 15%. Τα περισσότερα που έχουν ενεχυριαστεί είναι αξίας 30 έως 100 χιλιάδων ευρώ. Υπάρχουν βέβαια και ακριβότερα, που φτάνουν τις 200 χιλιάδες».
«Εξυπηρετούμε επιχειρηματίες και ελεύθερους επαγγελματίες που χρειάζονται γρήγορα και άμεσα χρήματα. Με μόνη προϋπόθεση ο ενδιαφερόμενος να είναι κάτοχος του Ι.Χ. και με άδεια κυκλοφορίας χωρίς παρακράτηση κυριότητας».

Τα χρήματα που δίνονται στο χέρι «είναι το 50% της εκτιμηθείσας αξίας του Ι.Χ.». Η διάρκεια του δανείου είναι τρίμηνη για τα Ι.Χ. και πεντάμηνη για τα σκάφη και το ετησιοποιημένο επιτόκιο ανέρχεται στο 9%. Μόλις παρέλθει το τρίμηνο, ο ιδιοκτήτης που θα θελήσει να πάρει το αυτοκίνητό του πίσω, δεν θα πληρώσει μόνο το δάνειο και τον τόκο.
Ενας ενδιαφερόμενος που θα ενεχυριάσει ένα όχημα που εκτιμήθηκε στα 20 χιλιάρικα, θα πάρει στο χέρι 10 και θα γυρίσει 11.755. Τα επιπλέον 1.755 ευρώ συμπεριλαμβάνουν: 225 ευρώ τόκο, 450 ασφάλιση, 450 φύλαξη -εκτίμηση και 630 πάρκινγκ…
Αν ο πελάτης δεν μπορεί να αποπληρώσει το δάνειο, η εταιρεία αναλαμβάνει να πουλήσει το Ι.Χ. Στη συνέχεια το ενεχυροδανειστήριο θα λάβει τα χρωστούμενα και ό,τι περισσέψει, ο πελάτης…

enet

Use Facebook to Comment on this Post

Related posts

7 Comments

  1. Ανώνυμος

    Ευτυχώς που ζουν οι γονείς μου και, δόξα τω Θεώ, με τη σύνταξή τους μπορούν και καλύπτουν κάποιους λογαριασμους.
    Υ.Γ.Κι εγώ σε πόλη ζούσα, αλλά αφού έμεινα χωρίς δουλειά και δε μπορούσα να βρω κάτι για να έχω έσοδα, αποφάσισα να μείνω μόνιμα στην επαρχία.

    Reply
  2. Ανώνυμος

    Σκέφτομαι και το εξής: άλλοι δεν έχουν να φάνε ούτε αυτά που έχω εγώ…Τι στην ευχή…Δε μπορεί να συνεχιστεί ισοβίως αυτή η κατάσταση.Κάποια στιγμή θα στρώσει..Οπότε προσπαθώ απλά να επιβιώσω…

    Reply
  3. Ανώνυμος

    ΕΣΤΩ ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΣ ΑΠΟ ΝΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΣΑΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΕ ΔΑΝΕΙΚΑ…ΟΠΩΣ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ
    ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΖΕΙΣ ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ
    ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΖΕΙΣ ΟΠΩΣ ΠΟΛΛΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΠΟΥΛΩΝΤΑΣ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΤΟΥΣ.

    Reply
  4. Ανώνυμος

    Φίλε 11:54 είμαι στην επαρχία. Είμαι γυναίκα. Οι περιβολάριδες εδώ έχουν μόνιμα Πακιστανούς που τους δίνουν τροφή και στέγη και τους κάνουν τις δουλειες στα χωράφια. Το μόνο που μπορώ να κάνω και κάνω είναι να φυτεύω στον κήπο μου κανένα λαχανικό για να έχω να τρώω…Τα συμπεράσματα δικά σου…
    Η 10:45

    Reply
  5. Ανώνυμος

    ΓΙΑΤΙ????
    ΝΑ ΠΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΕΚΕΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΛΑΘΡΟΔΟΥΛΕΥΟΥΝ
    ΞΥΠΝΗΣΤΕ
    ΝΑ ΖΗΤΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΧΩΡΙΣ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ.ΔΟΥΛΕΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝ ΖΗΤΗΣΕΤΑΙ.ΑΝ ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΤΑ ΠΠΑΛΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ.

    Reply
  6. Ανώνυμος

    Κατα πού πέφτει το ενεχυροδανειστήριο αυτοκινήτων; Όχι ότι έχω κανένα ακριβό αυτοκίνητο, ένα hyundai atos έχω, αλλά αν δίνει τη μισή αξία του σε ρευστό, και όταν το πουλήσει, παίρνει αυτά που δικαιούται και σου δίνει τα υπόλοιπα, κάτι γίνεται…

    Reply

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *