ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ…. Ορεινή Αρκαδία

Φέτος, προ της τελικής μας εκτέλεσης από την παρούσα και την επερχόμενη (κρυφή) ξένη κατοχή, πήγαμε για τρεις μέρες στην πανέμορφη Ορεινή Αρκαδία.
Με βάση διαμονής και εκκίνησης μας τη Βυτίνα.

Πρώτο θέμα είναι πάντα η επιλογή ξενοδοχείου σύμφωνα με πολλά και
το βαλάντιο. Κατά τη γνώμη μου, να είναι απόκεντρο και κοντά στο κέντρο της πόλης.
Όχι ακριβό αλλά οικογενειακό και φιλόξενο.

Στη Βυτίνα, σταθήκαμε πραγματικά τυχεροί. Βρήκαμε τρακόσια μέτρα από την κεντρική πλατεία μπροστά από ένα πανέμορφο δάσος το ξενοδοχείο, Grand Vytina.

Που το βλέπετε στις συνημμένες φωτογραφίες. Πανέμορφο με ζεστή οικογενειακή φιλοξενία. Για όποιον θα πάει στη Βυτίνα, το συστήνω ανεπιφύλακτα.
Με 50 ευρώ τη διανυκτέρευση με πρωινό.

Για όποιον δεν γνωρίζει την περιοχή, σχετικά κοντά στη Βυτίνα, βρίσκεται η Στεμνίτσα και η Δημητσάνα και άλλα πανέμορφα χωριά της Ελληνικής ακόμα Ορεινής Αρκαδίας.

Που με την ευκαιρία υπενθυμίζω ότι οι Έλληνες της Κύπρου είναι απόγονοι Αρκάδων, με τον ύμνο του Παγκυπρίου Γυμνασίου να το υπενθυμίζει..

Αξίζει να πάει κανείς από τη Βυτίνα στη Στεμνίτσα μέσω μιας παρθένας πανέμορφης διαδρομής μέσω Ελάτης, και να συνεχίσει προς Δημητσάνα και επιστροφή στη συνέχεια προς Βυτίνα.

Είχα επίσης να πάω στην Τρίπολη περίπου 10 χρόνια. Έγινε πανέμορφη και αγνώριστη. Ένα στολίδι της Ελλάδας.

Το μόνο πρόβλημα είναι, ότι ενώ στην είσοδο καθοδηγείσαι και φτάνεις εύκολα στην κεντρική πλατεία, η έξοδος είναι πραγματικός λαβύρινθος, χωρίς πινακίδες καθοδήγησης.

Ξακουστό επίσης εστιατόριο της Τρίπολης, που δεν έλεγξα αν λειτουργεί ακόμα, ήταν η κληματαριά του Πιτερού.

Άλλο ζωντανό χωριό – πόλις, της Ορεινής Αρκαδίας, είναι το Λεβίδι. Σε πολύ κοντινή απόσταση από τη Βυτίνα.