Ο… άγιος <<τρομοκράτης»

Ο Μαντέλα έκανε στο τέλος ειρήνη με τον εχθρό, αφού όμως πρώτα κατάφερε να τον λυγίσει. Κι αυτή η νίκη δεν ήρθε με ευχολόγια και ρεσό, αλλά ύστερα από πολύ αγώνα, πολύ αίμα και πολλή «βία».

Ο Νέλσον Μαντέλα είχε μαρξιστικές ιδέες και αρχικά ήταν οπαδός της μη βίας. Μέλος του Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου (ANC) από το 1944 και εν συνεχεία ένα από τα ηγετικά στελέχη του, ίδρυσε το 1961 το ένοπλο κομμάτι της οργάνωσης, το Umkhonto we Sizwe (το δόρυ του έθνους), έχοντας πάψει πια να ελπίζει ότι η παθητική αντίσταση τύπου Γκάντι θα μπορούσε να νικήσει το απαρτχάιντ. Αρχή του Μαντέλα ήταν ότι ο ένοπλος αγώνας δεν έπρεπε να στοχεύει σε αμάχους, αλλά να επιδίδεται σε σαμποτάζ. «Θα αντεπιτεθούμε με κάθε μέσο και με κάθε δύναμη για να προασπιστούμε το μέλλον μας, τον λαό μας και την ελευθερία μας». 

Ο ένοπλος αγώνας του ANC κράτησε 20 ολόκληρα χρόνια, με τον Μαντέλα πια στη φυλακή. Η Διεθνής Αμνηστία μάλιστα, σε ένα από τα πιο μελανά σημεία στην Ιστορία της, αρνήθηκε να αγκαλιάσει την υπόθεσή του επειδή είχε εμπλακεί σε πράξεις βίας. Και δεν ήταν η μόνη που αντιμετώπιζε ως παρία τον μετέπειτα «άγιο».

Η Μάργκαρετ Θάτσερ, η οποία δεν είχε κανένα πρόβλημα να συναγελάζεται με τον δικτάτορα της Χιλής Πινοτσέτ, θεωρούσε τον Μαντέλα τρομοκράτη. «Το ANC είναι μια τυπική τρομοκρατική οργάνωση. Οποιος πιστεύει ότι μια μέρα θα κυβερνήσει τη Νότια Αφρική, ζει στα σύννεφα», δήλωνε η σιδηρά κυρία εν έτει 1987.

Ο Νέλσον Μαντέλα είχε πρότυπο τον Τσε Γκεβάρα. Θεωρούσε φίλους και συντρόφους τον τον Φιντέλ Κάστρο, τον Γιάσερ Αραφάτ και τον Μουαμάρ Καντάφι και, ως πρόεδρος πια, συνέχισε να έχει «επικίνδυνα» πρότυπα και να κάνει «κακές» παρέες. Παρεμπιπτόντως, o Μαντέλα ώς το 2008 ήταν καταχωρισμένος στη λίστα των τρομοκρατών της αμερικανικής κυβέρνησης (US watch terror list) μαζί με άλλα μέλη του ANC! Έτσι, για την Ιστορία…