Ο Νίκος Ξανθόπουλος αλά Τούρκα ξαναχτυπά, άτιμη κοινωνία!

O προστάτης των απανταχού αδικημένων ξαναχτύπησε. Όχι δεν είναι ο Νίκος Ξανθόπουλος σε παλαιά ελληνική ταινία (θα πάθαινε ψυχολογικά αν είχε να συγκριθεί με τον σημερινό μας πρωταγωνιστή), είναι ο γίγας του ανθρωπισμού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Για μια ακόμα φορά, ανιδιοτελώς, πάντα, ο …..
αγαπημένος ο Τούρκος πρωθυπουργός μια μέλλων πρόεδρος, ανέλαβε εργολαβικά την υπεράσπιση των αδικημένων της Χαμάς.

Άσχετα με το τι πιστεύει έκαστος εξ ημών για τα γεγονότα στη Λωρίδα της Γάζας, άσχετα με το σε ποίον εκ των αντιμαχομένων χρεώνει την ευθύνη, οφείλει να ομολογήσει ότι ο καλύτερος σύμμαχος της Χαμάς είναι πλέον ανοικτά η Τουρκία.

Έτσι ο πάλαι ποτέ «κουμπάρος» μας, έφτασε στο σημείο να απειλεί το Ισραήλ ότι δεν πρόκειται να υπάρξει βελτίωση των διμερών σχέσεων της χώρας του με το εβραϊκό κράτος αν το Ισραήλ δεν σταματήσει τις επιθέσεις και γενικότερα την καταπίεση των Παλαιστινίων.

Είναι γνωστό ότι οι σχέσεις Ισραήλ – Τουρκίας διαταράχτηκαν ανεπανόρθωτα το 2010, πάλι για τη Γάζα, όταν ο Ερντογάν επιχείρησε και τότε να εμφανίσει εαυτόν χαλίφη του Ισλάμ στη Μέση Ανατολή, υπερασπιζόμενος και πάλι τους «αγγέλους» της Χαμάς. Από τότε οι σχέσεις των δύο χωρών πάνε από το κακό στο χειρότερο, παρά τις ασφυκτικές αμερικανικές πιέσεις για ομαλοποίησή τους.

Και ενώ, τον Φεβρουάριο, υπεγράφη μια αρχική συμφωνία μεταξύ τους, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός για λόγους που γνωρίζει ο Ερντογάν, δεν την επικύρωσε ποτέ. Ακολούθησε το κυνήγι μαγισσών του επίδοξου «χαλίφη» κατά των τεσσάρων ανωτάτων Ισραηλινών αξιωματικών που είχαν το πρόσταγμα της επιχείρησης κατά του πλοίου Μαβί Μαρμαρά, γεγονός που οδήγησε σε μεγαλύτερη ψυχρότητα.

Τώρα, στο κατώφλι της τουρκικής προεδρίας, ο Ερντογάν, ο οποίος μας έχει αφήσει άφωνους με τα «τσαλιμάκια» του στο Κουρδικό, ξεκινά νέα, σφοδρή πολεμική, κατά του Ισραήλ. Η προφανής αιτία είναι η προσπάθεια αναστροφής του αρνητικού για τον ίδιο και την Τουρκία κλίματος στον μουσουλμανικό κόσμο, αλλά και η ενίσχυση του… αντιστασιακού προφίλ στο εσωτερικό, εν όψει εκλογών. Ο στόχος δε, το «κόκκινο πανί» των Αράβων, είναι σχεδόν… παραδοσιακός και δοκιμασμένος.

Στην προκειμένη περίπτωση όμως ενδεχομένως να υποκρύπτονται και βαθύτερα αίτια που σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό, με την ισραηλινή υποστήριξη προς τους Κούρδους του Ιράκ, εναντίον της ανεξαρτησίας των οποίων έχουν, σιωπηλά, ταχθεί οι Αμερικανοί, οι οποίοι εξακολουθούν να υποστηρίζουν τη χίμαιρα της διατήρησης του κράτους του Ιράκ, ως έχει.

Η Τουρκία, στο μεταξύ, παλινδρομεί και άλλοτε υποστηρίζει το αίτημα των Κούρδων και άλλοτε, πιεζόμενη από τους Αμερικανούς, αλλά και τους Ιρανούς, το απορρίπτει. Την τελική στάση της Τουρκίας στο Κουρδικό αποκλείεται να τη δούμε πριν το πέρας των προεδρικών εκλογών του Αυγούστου. Έως τότε, σίγουρα, ο Ερντογάν θα συνεχίσει να παριστάνει τον προστάτη κάθε πικραμένου ισλαμιστή, της Χαμάς περιλαμβανομένης.

http://www.defence-point.gr/