Μια ιδέα με αφορμή τους Ολυμπιακούς αγώνες και την Ελλάδα

για έξοδο από την κρίση 

Στις εποχές του μνημονίου και της “Ιφιγένειας Ελλάδας” και επειδή κανείς δεν προσμετρά το …
κόστος της Ολυμπιάδας του 2004 (άραγε τελικά πόσο στοίχισε και πόσο ακόμη κατ’ έτος στοιχίζει για την συντήρηση των εγκαταστάσεων;) και μετά τα παγκόσμια συγχαρητήρια για την διοργάνωσή της, ας προσπαθήσουμε να ονειρευτούμε ξανά.

Προτείνουμε λοιπόν να ξανακάνουμε την μεθεπόμενη Ολυμπιάδα με τις εγκαταστάσεις που ήδη έχουμε, βασιζόμενοι κατ’ αρχήν στον εθελοντισμό μας και δεύτερον στην ανάληψη του κόστους συντηρήσεων από επενδυτές, που θα πάρουν ως αντιπαροχή τις εγκαταστάσεις για κάποια χρόνια πριν και μετά τους αγώνες.

Έτσι λοιπόν χωρίς να “έχουμε νέες χασούρες” πλην βεβαίως του κόστους της ασφάλειας, θα μπορούσαμε να πετύχουμε πολλές μετενέργειες, όπως:

1. Άμεση αξιοποίηση των “κουφαριών” από επενδυτές (θέσεις εργασίας σε περιβάλλον ανεργίας).

2. Σταμάτημα της αιμορραγίας συντήρησής τους.

3. Κλίμα αισιοδοξίας για το αύριο για την νεολαία μας.

4. Επιστροφή μέρους των δανείων στους Ευρωπαίους φίλους μας, από την απόδοση (άρα έχουν άμεσο ενδιαφέρον να στηρίξουν την πρόταση).

5. Λόγω συγκυρίας, αποφυγή κόστους από άλλη χώρα της επένδυσης για νέες εγκαταστάσεις.

6. Κίνητρο για εθνική ομοψυχία όχι μόνο από το λαό, αλλά και από τους πολιτικούς εκπροσώπους μας.

7. Στήριξη αυτόματη για την εθνική μας ανεξαρτησία από τους γείτονες μας για μια οκταετία τουλάχιστον (άρα και λιγότερη αιμορραγία για εξοπλισμούς) !!

Όσοι λοιπόν παραμένουμε αιθεροβάμονες Έλληνες και δεν μας σταματά τίποτα να ονειρευόμαστε, ας συστρατευτούμε στην προσπάθεια αυτή και ας ελπίσουμε ότι η σπίθα μας θα γίνει φωτιά που θα ξαναφέρει την Ελλάδα στο ύψος που δικαιωματικά της ανήκει !!!