Ξηλώνεται ένα νευραλγικό στρατόπεδο

Δεν ακούει κανένας από την κεντρική ηγεσία τα αιτήματα της κοινωνίας;

Mήπως η Τρόικα τελικά πρέπει να παρέμβει ή όχι στις δαπάνες του ΥΕΘΑ;
Με ένα πολύ…
καλά μελετημένο σχέδιο, από άποψη χρόνου και τρόπου και ταυτόχρονα με την υπόγεια συνδρομή της δημοτικής αρχής του Σουφλίου, σε συνδυασμό με την αδράνεια των τοπικών πολιτικών αρχών της Κομοτηνής, ξεκίνησαν οι διαδικασίες της μετακίνησης του 558 Μ/Κ ΤΠ από την Κομοτηνή στο Πρωτοκκλήσι Σουφλίου.
 OΛΟ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ
 Αδιαφορώντας για το κόστος με το οποίο θα επιβαρυνθούν τα 100 περίπου μόνιμα στελέχη, αλλά πολύ περισσότερο οι οικογένειές τους, λήφθηκε τελικά η απόφαση από την στρατιωτική ηγεσία για την μετακίνηση, η οποία θα πρέπει να ολοκληρωθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα. Χωρίς προφανείς υπηρεσιακούς λόγους και για την ικανοποίηση των αιρετών του Σουφλίου εκπονήθηκε το σχέδιο μετακίνησης 3 ημέρες μόλις μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου. Με την ανάληψη των καθηκόντων του υπουργείου Εθνικής Άμυνας από τον Φράγκο Φραγκούλη, το παραπάνω σχέδιο μπήκε προσωρινά στο «ψυγείο», αλλά με συνοπτικές διαδικασίες 7 ημέρες μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου, τελικά άρχισε να υλοποιείται.

Χωρίς να έχουν δοθεί καν τα ελάχιστα χρήματα που ζητήθηκαν για την συντήρηση και διευθέτηση των ήδη υπαρχουσών και πεπαλαιωμένων και διευθέτηση των ήδη υπαρχουσών και πεπαλαιωμένων εγκαταστάσεων στο στρατόπεδο Πρωτοκκλησίου για την υποδοχή της Μονάδας και φυσικά πριν ληφθεί επίσημα η απόφαση, με προφορικές εντολές της στρατιωτικής ιεραρχίας ξεκίνησαν οι εργασίες οι οποίες πρέπει να περατωθούν άρον άρον για την τάχιστη μετακίνηση της Μονάδας, «εάν μας αφήσουν οι πολιτικοί», όπως ειπώθηκε από επίσημα χείλη. Φυσικά οι προβλέψεις και οι εκτιμήσεις είναι ότι είναι αδύνατη η περάτωσή τους σε χρονικό διάστημα δύο μηνών, αλλά εδώ ισχύει η άποψη της στρατιωτικής διοίκησης του Σουφλίου «ελάτε και θα δούμε».

ΠΟΙΟΣ ΤΕΛΙΚΑ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ;

Να σημειωθεί πάντως ότι στο κόστος μετακίνησης δεν υπολογίσθηκαν οι υποτυπώδεις αποζημιώσεις των στελεχών, αφού διανύουμε περίοδο μεταθέσεων και ούτως ή άλλως κάποιοι θα έφευγαν, όπως και τα έξοδα της μεταφοράς των υλικών της μονάδας, αφού στο Στρατό πετρέλαιο υπάρχει! Φυσικά ούτε το κόστος υλοποίησης όλων των εργασιών στο Στρατόπεδο (υπόστεγα οχημάτων, αποθήκες, κλπ) υπολογίσθηκε, παρά μόνο τα βασικά. Έτσι σκόπιμα δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι το κόστος είναι αμελητέο! Αξίζουν συγχαρητήρια στον εμπνευστή του, δεν νομίζετε; Και ιδίως όταν αναστατώνεται ένας νομός, και η στρατιωτική ηγεσία κωφεύει παρά τις επανωτές διαμαρτυρίες.
Πάντως εντύπωση προκαλεί ότι σε περίοδο οικονομικής δυσπραγίας για την ελληνική οικονομία και ενώ συζητήσεις γίνονται για περαιτέρω μείωση των αποδοχών των ένστολων, ξαφνικά να βρίσκονται τα «αμελητέα» χρηματικά ποσά για μετακινήσεις μονάδων.
Εκμεταλλευόμενοι την παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος των πολιτικών αρχών της Κομοτηνής, σε αντίθεση με τους πολιτικούς του Έβρου, για τις επιπτώσεις της μετακίνησης αυτής στην τοπική κοινωνία, αισιοδοξούν για την γρήγορη περάτωση των διαδικασιών μέχρι το τέλος της θερινής περιόδου. Βέβαια οι εκλογές τελείωσαν, οι εκλεγέντες ανέλαβαν τους υπουργικούς θώκους και όπως λέει και ο λαός «μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται». Πόσο γρήγορα ξέχασαν τις προεκλογικές υποσχέσεις για «εξυπηρετήσεις», που έταζαν στα ραντεβού των πολιτικών τους γραφείων. Εξάλλου τα στελέχη που θα μετακινηθούν, σε 2-3 χρόνια θα ζητήσουν τα ρουσφετάκια από τους πολιτικούς της περιοχής μας δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα δεδομένου ότι ο διοικητής της ταξιαρχίας Σουφλίου είναι στενός συνεργάτης του νυν προέδρου της Βουλής Ευάγγελου Μεϊμαράκη (είχε υπηρετήσει στο υπουργικό γραφείο επί κυβερνήσεως Καραμανλή), οπότε οποιαδήποτε σύγκριση δυνάμεων είναι περιττή…

ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΣΤΑ ΜΟΝΙΜΑ ΣΤΕΛΕΧΗ

Εννοείται πως για τους άμεσα ενδιαφερόμενους (στελέχη και οικογένειες) ουδεμία μέριμνα έχει ληφθεί, αφού ούτε το Πρωτοκκλήσι, ούτε το Σουφλί είναι σε θέση να δεχθούν 100 οικογένειες. Μερικοί που προνόησαν, οτιδήποτε κτίσμα υπήρχε το διαμόρφωσαν σε κατοικία. Παιδικοί σταθμοί δεν υπάρχουν για τέτοιο αριθμό παιδιών και φυσικά στρατιωτικές οικίες (ΣΟΑ-ΣΟΜΥ) ελάχιστες (μόλις 16 σε σύνολο 300 στελεχών που θα υπηρετούν πλέον στο Πρωτοκκλήσι), οπότε πως είναι δυνατόν τα μόνιμα στελέχη να μην βρίσκονται σε απόγνωση; Μέσα σε δύο χρόνια αυτοί οι άνθρωποι έχουν χάσει αδιαμαρτύρητα το 30-40% των εισοδημάτων τους και ενώ πρέπει να δεχτούν κι άλλες μειώσεις, θα μετακινήσουν καλοκαιριάτικα ολόκληρη μονάδα και στο τέλος και την οικογένειά τους. Χωρίς κανείς να τους έχει εξηγήσει το λόγο και τη σκοπιμότητα της μετακίνησης και φυσικά χωρίς να τους δίνουν καν τον απαραίτητο χρόνο για να οργανώσουν τις υποχρεώσεις τους, πως είναι δυνατόν να υπολογίζουν σ’ αυτούς; Είναι δυνατόν χωρίς ηθικό και με πρόβλημα επιβίωσης πλέον, να εκτελούν το καθήκον τους; Είναι να μην αναρωτιέται κανείς πλέον αν η Τρόικα τελικά πρέπει να παρέμβει ή όχι στις δαπάνες του ΥΕΘΑ;