Ο 20χρονος τζουντόκα, μερικές μόλις εβδομάδες μετά τον τραυματισμό του (που του στοίχισε το μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό U21 του Σεράγεβο), ανέβασε την ελληνική σημαία στον πιο ψηλό ιστό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Νέων που φιλοξενείται στην Λιουμπλιάνα…
Υπό την καθοδήγηση του εθνικού προπονητή Νίκου Ηλιάδη, ο Αλέξης Ντανατσίδης, σημείωσε πέντε νίκες σε ισάριθμους αγώνες της κατηγορίας των -81 κιλών και πανηγύρισε την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου. Αυτό είναι το πέμπτο σημαντικό μετάλλιο στην καριέρα του Έλληνα τζουντόκα, αφού παρά το νεαρό της ηλικίας του έχει κατακτήσει δύο χρυσά σε Ευρωπαϊκό U17 (2008 Σεράγεβο) και U20 (2012 Πόρετς), ενώ έχει στην κατοχή του και δύο χάλκινα μετάλλια στο Παγκόσμιο U17 του 2009 (Βουδαπέστη) και στο Ευρωπαϊκό U17 της ίδιας χρονιάς (Κόπερ).
Ο Ντανατσίδης, ήταν ο πρωταγωνιστής του πέμπτου ελληνικού μεταλλίου σε παγκόσμιο πρωτάθλημα U21 (πρώην U20). Επτά χρόνια μετά το χρυσό του Ταριέλ Ζιντιρίδη, ο Ντανατσίδης έφτασε με σχετική ευκολία στον ημιτελικό των -81 κιλών σημειώνοντας τρεις νίκες σε ισάριθμους αγώνες. Επικράτησε κατά σειρά του Νοτιοκορεάτη Γιουγιόνγκ Λιμ, του Ιβάν Ντουάρτε από την Αργεντινή, καθώς και του Αζέρου Μαμανταλί Μεχντίγιεφ.
Παράλληλα, εξαιρετική εμφάνιση που συνοδεύτηκε από την 5η θέση της κατηγορίας των -63 κιλών, πραγματοποίησε και η Ελισάβετ Τελτσίδου. Με τρεις νίκες σε πέντε αγώνες, έφτασε μια «ανάσα» από την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου, ωστόσο η αγωνιστική της παρουσία κρίνεται άκρως ικανοποιητική. Όσον αφορά τον Τζιβάν Κελισιάν στα -90 κιλά, γνώρισε μία ήττα στον πρώτο αγώνα και αποκλείστηκε πρόωρα.
Δηλώσεις:
Γιάννης Καφενταράκης (πρόεδρος ΕΟΤ): “Νιώθω πολύ χαρούμενος γι΄αυτόν τον μεγάλο άθλο. Πρόκειται για μια τεράστια νίκη που μάλιστα επετεύχθη ενάντια σε έναν Ιάπωνα αθλητή. ‘Ολοι οι κόποι και η σκληρή προετοιμασία του Αλέξη δικαιώθηκαν και αποδείχτηκε ότι τίποτα δεν γίνεται χωρίς θυσίες και προγραμματισμό.
Αλέξης Ντανατσίδης: “Νιώθω τέλεια, δεν υπάρχουν λόγια-και πολύ μεγάλη υπερηφάνεια στην ανάκρουση του εθνικού μας ύμνου. ‘Ολα ήρθαν μέσα από πολύ σκληρή δουλειά και θυσίες, οι προπονητές μας ήταν πάντα δίπλα μας και χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα απολύτως, δεν θα μπορούσαμε να κατακτήσουμε μετάλλιο.
Use Facebook to Comment on this Post