Το πρόσωπο του βλάκα. «Κόψτε φάτσα και βγάλτε συμπεράσματα»….

Το πρόσωπο μας αντιπροσωπεύει. Δίνει την περίφημη «πρώτη εντύπωση», που συνήθως είναι και η τελευταία. Αν κάποιος μας φάνηκε εξαρχής «συμπαθητικός», «ξύπνιος», «γοητευτικός», «πονηρός», «μάπας», «ηλίθιος” ή και βλάκας, αυτό δύσκολα ανασκευάζεται.


Όταν αναφερόμαστε στην «προσωπικότητα» κάποιου, εννοούμε το περιεχόμενο του κεφαλιού του και τα κυρίαρχα ψυχικά του γνωρίσματα, που κατά κανόνα αντανακλώνται στο πρόσωπο: βλακεία, εξυπνάδα, στριμμάδα, μιζέρια, κακότητα, αγαθοσύνη, εγγράφονται ανεξίτηλα. Το μέσα μας βγαίνει στην μούρη μας με τρόπο αδιάψευστο. «Οία μορφή, τοιάδε ψυχή» εκκλησιαστικά ή «κόψε φάτσα και βγάλε συμπέρασμα» λαϊκά!

Και επειδή το μέσα μας δεν παίρνει εύκολα γιατρειά (ακόμα δεν εφευρέθηκαν «κοιλιακοί» για το μυαλό και αναβολικά ταχείας καλλιέργειας), είναι αυτό που «είναι και φαίνεται», όλο και περισσότεροι καταφεύγουν στην εμβαλωματική λύση να βελτιώσουν το σώμα τους. Όμως η προσωπικότητα δεν είναι σωματική, πάντα «το πρόσωπο είναι σπαθί» και κερδίζει ή χάνει για λογαριασμό του συνόλου. Απλώς στο γυμναστήριο ο σύγχρονο ηλίθιος πλησιάζει το ιδανικό του…

Το ανθρώπινο πορτρέτο είναι το πρόσωπο. Το πρόσωπο μιλάει για μας ακόμα κι αν δεν ανοίξει το στόμα του ο βλάκας. Αν όμως τα’ ανοίξει τότε τα είπε όλα…!!! Γι’ αυτό η πιο συνετή πράξη του ηλίθιου θα ήταν να κρύβει λόγια, γιατί όσο μιλάει τόσο εκτίθεται. Μπορεί να σου μιλάει για τον καιρό, ή απλά να σου δίνει τα στοιχεία του. Δεν έχει σημασία. Τα αποτέλεσμα είναι το ίδιο. «Διάνοια και λόγος ταυτόν» (η σκέψη και ο λόγος είναι το ίδιο πράγμα) ή, όπως λένε οι Άγγλοι, τον γάιδαρο τον γνωρίζει απ’ τα αυτιά και τον βλάκα απ’ τα λόγια.

Με την φάτσα του άλλου, γράμμα ανοιχτό μπροστά μας, θα έπρεπε να μυριζόμαστε αμέσως τι καπνό φουμάρει. Το βιογραφικό του και οι διαθέσεις του είναι γραμμένα στη μούρη του. Αλλά ποιος να το διαβάσει. Περισσότερες δυνατότητες ανθρωπογνωσίας έχει ο θυρωρός από τον νομπελίστα. Στην ανθρωπογνωσία δεν πιάνουμε ούτε βάση και πέφτουμε διαρκώς έξω για το πραγματικό ποιόν του άλλου. Συλλαμβανόμαστε πάντα αδιάβαστοι και καταφεύγουμε στα γνωστά «δεν το περίμενα απ’ αυτόν», «δεν φαινόταν τέτοιος» ή του χρεώνουμε κάτι που δεν έχει συμβεί. «Άλλαξε», «δεν είναι αυτός που ήταν».

Τίποτα δεν άλλαξε. Μπαμ έκανε από την αρχή. Απλώς εσύ δεν το έβλεπες…

Υ.Γ. Οι φωτογραφίες είναι τυχαίες. Εσείς βάλτε το πρόσωπο του δικού σας βλάκα στο μυαλό σας και θα δείτε ότι ταιριάζει απόλυτα στο παραπάνω κείμενο…

kapa-news.blogspot.gr