Πολιτική εκβιασμών

Γραφεί ο Χρήστος Θεοχαρατος

Την ώρα που ο επικεφαλής του ΔΝΤ κ. Ντομινίκ Στρος – Καν – διαψεύδοντας τον εαυτό του, τον Ελληνα πρωθυπουργό, τον Ελληνα υπουργό Οικονομικών και σύμπασα την ελληνική κυβέρνηση – αξίωνε με ανοίκειο ύψος περαιτέρω μείωση των μισθών και περαιτέρω πτώση της αξίας της εργασίας, – την ίδια ώρα «διέρρεε» από το…..
Μαξίμου:
* Οτι ο κ. Γ. Παπανδρέου και οι στενοί συνεργάτες του εκπονούν ένα ολοκληρωμένο Εθνικό Σχέδιο για έξοδο της χώρας από την κρίση… Και,
* Οτι ο πρωθυπουργός και οι άμεσοι συνεργάτες του θα μετατρέψουν την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Σταθερότητας σε «ψήφο εμπιστοσύνης» προς την κυβέρνησή του, ούτως ώστε: Οσοι βουλευτές του Κινήματος αποφασίσουν να διαφοροποιηθούν, να γνωρίζουν:
α) Οτι ανατρέπουν την κυβέρνηση,
β) Οτι ωθούν τη χώρα σε πρόωρες εκλογές,
γ) Οτι αποχαιρετούν την πολιτική…
Μια ιστορία – και συμπαιγνία – δηλαδή που άρχισε με μυστικές επαφές και συνεννοήσεις από τις αρχές του 2009 (αν όχι και προηγουμένως), τώρα παίζεται φόρα – παρτίδα, προκλητικά ολοφάνερα και πέταξαν στα σκουπίδια τα προσωπεία τόσο ο Επικεφαλής του ΔΝΤ κ. Ντομινίκ Στρος – Καν, όσο και ο φίλος του κ. Γ. Παπανδρέου.
Ο πρώτος, με λίγα λόγια, έθεσε το περιεχόμενο του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Σταθερότητας: Νέες και δραστικότερες περικοπές Μισθών. Και ο δεύτερος, με «διαρροές» – κατά την προσφιλή του μέθοδο – έθεσε τη διαδικασία για την έγκριση των περικοπών: Θα εξομοιωθεί η ψήφος στο Πρόγραμμα με «ψήφο Εμπιστοσύνης» στην κυβέρνηση.
Εξυπακούεται ότι αυτό που τα «παπαγαλάκια» του Παπανδρεϊσμού αποκαλούν «Εθνικό Σχέδιο εξόδου από την κρίση» (που δήθεν εκπονούν ο κ. Γ. Παπανδρέου και οι στενοί συνεργάτες του), ούτε «εθνικό», ούτε «σχέδιο» είναι. Είναι ένα κόλπο, το οποίο αρχίζει και τελειώνει στον εκβιασμό των βουλευτών του Κινήματος.
Μόλις ψηφίσουν υπέρ του Προγράμματος, ολόκληρο το «Εθνικό Σχέδιο» σταματά εκεί: στην υφαρπαγή της ψήφου και στη συνέχιση της ίδιας εγκληματικής πολιτικής, – είτε είναι προδοτική, όπως πιστεύει ο Μίκης Θεοδωράκης και οι συνεργάτες του, είτε όχι, όπως διατείνονται άλλοι.
Η κυβέρνηση, βεβαίως, δύναται να γράφει και το Σύνταγμα και την εθνική φιλοτιμία και την κοινωνική συνοχή και τα δημοκρατικά κεκτημένα στα παλαιότερα των υποδημάτων της. Οχι, φυσικά, επειδή είναι γενναία ή επειδή πιστεύει ότι εργάζεται προς το συμφέρον των Ελληνίδων και των Ελλήνων, αλλά:
* Διότι έχει ισχυρούς προστάτες και εδώθεν και εκείθεν του Ατλαντικού…
* Διότι το ίδιο συμβαίνει και με την Αξιωματική Αντιπολίτευση, και, άρα, οποιαδήποτε εναλλαγή στην εξουσία είναι άνευ σημασίας…
* Διότι, η αντιπολίτευση, μόνο της κατακερματισμένης Αριστεράς, δεν αρκεί για ανατροπές… Και,
* Διότι, πια, οι αποφάσεις για την Ελλάδα, πρώτα λαμβάνονται στην Ουάσιγκτον (ΔΝΤ), ύστερα στις Βρυξέλλες (Ε.Ε.), μετά στη Φραγκφούρτη (ΕΚΤ) και στο τέλος στην Αθήνα…
Αν πρόκειται, όμως, κύριοι, η «δημοκρατία» σας να σέρνεται, ακουμπώντας από εκβιασμό σε εκβιασμό και από τετελεσμένα σε τετελεσμένα, ερρέτω η τοιαύτη δημοκρατία. Προτιμότερη, χίλιες φορές, η ακυβερνησία!

http://www.adesmeytos.gr

Use Facebook to Comment on this Post