“Μερικές λαμπρές (σοσιαλιστικές) γραμμές της Πράξης Υποτέλειας”

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ

* Η δημοσιονομική προσαρμογή θα πρέπει να γίνει ο ακρογωνιαίος λίθος του προγράμματος. Η κυβέρνηση δεσμεύεται να θέσει σε εφαρμογή ισχυρά μέτρα προσαρμογής, πέραν των όσων ανακοινώθηκαν το Μάρτιο αυτού του έτους, ύψους 11% του ΑΕΠ συνολικά έως το 2013, με πρόσθετα διορθωτικά μέτρα το 2014 για τη μείωση του ελλείμματος αρκετά κάτω από το 3% του ΑΕΠ. Αυτή η μεγάλη προσαρμογή είναι αναγκαία για να τεθεί ο λόγος του χρέους προς ΑΕΠ σε καθοδική πορεία από το 2013 και έπειτα, η οποία θα διατηρηθεί μετά το πρόγραμμα μέσω της επίτευξης σημαντικών πρωτογενών πλεονασμάτων (τουλάχιστον 5% του ΑΕΠ) μέχρι το 2020. Για τη διατήρηση της δημοσιονομικής εξυγίανσης στο μεσοπρόθεσμο διάστημα, η κυβέρνηση δεσμεύεται να ενδυναμώσει το πλαίσιο ….

…. δημοσιονομικής πολιτικής και τους θεσμούς που διέπουν τη δημοσιονομική διαχείριση.

A. Δημοσιονομικές Πολιτικές
10. Η δημοσιονομική στρατηγική έχει ως κεντρικό άξονα την τοποθέτηση του λόγου δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ σε πτωτική τροχιά από το 2013 και μετά καθώς και τη μείωση του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης αισθητά κάτω από το 3% του ΑΕΠ έως το 2014. Προκειμένου να αποφευχθεί το αίσθημα κόπωσης λόγω των μεταρρυθμίσεων και να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη της αγοράς, η στρατηγική της κυβέρνησης όσον αφορά τη δημοσιονομική προσαρμογή είναι έντονα εμπροσθοβαρής. Όλα τα δημοσιονομικά μέτρα για το υπόλοιπο του 2010 και έως το 2012 έχουν προσδιοριστεί, και τα περισσότερα εξ αυτών θα ληφθούν εντός των προσεχών εβδομάδων. Δημοσιονομικά μέτρα για το 2013 έχουν επίσης προσδιοριστεί, με ένα μικρό υπόλοιπο το οποίο πρέπει να προσδιοριστεί σε επόμενους ελέγχους.

12. Για το 2011 και μετά έχουν προσδιοριστεί επιπλέον μέτρα αύξησης των εσόδων και μείωσης των δαπανών προκειμένου να εξασφαλιστούν οι δημοσιονομικοί στόχοι. Μαζί με την επίπτωση στο σύνολο του έτους των εμπροσθοβαρών μέτρων που παίρνονται στα μέσα του 2010, αυτά θα καλύπτουν τις ανάγκες προσαρμογής για το 2011 και προβλέπεται να ανέλθουν σε 4% του ΑΕΠ. Τα μέτρα προσαρμογής το 2012 θα συνεχιστούν ανερχόμενα σε 2 ½ % του ΑΕΠ ενώ το 2013 αναμένεται ότι θα είναι 2% του ΑΕΠ. Με δεδομένη την αναμενόμενη υποχώρηση του ΑΕΠ, το ονομαστικό έλλειμμα ως ποσοστό του ΑΕΠ αναμένεται να μειωθεί στο 7½% το 2011, με ενδεχομένως πιο σημαντικές ονομαστικές μειώσεις στα επόμενα χρόνια καθώς θα ξεκινάει η οικονομική ανάπτυξη.

* Οι δαπάνες θα μειωθούν κατά ένα ισοδύναμο γύρω στο 7% του ΑΕΠ μέχρι το 2013. Από την υιοθέτηση του ευρώ, η Ελλάδα έχει αυξήσει τις δαπάνες χωρίς τόκους κατά 8 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ, συμπεριλαμβανομένων των μισθολογικών δαπανών, της κατανάλωσης του δημοσίου και των κοινωνικού χαρακτήρα μεταβιβαστικών πληρωμών, δημιουργώντας ένα πολύ μεγάλος βάρος για το κράτος. Αυτό πρέπει να αντιστραφεί. Ως εκ τούτου, οι δαπάνες από μισθούς και επιδόματα θα πρέπει να περιοριστούν δεδομένου ότι αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος των πρωτογενών δαπανών του προϋπολογισμού και στη συνέχεια οι μισθοί και οι συντάξεις να παγώσουν σε ονομαστικούς όρους κατά τη διάρκεια του προγράμματος. Η κυβέρνηση έχει επίσης προγραμματίσει και άλλες μειώσεις δημοσίων δαπανών, μεταξύ άλλων μέσω της πρόθεσης αντικατάστασης μόνο του 20% των συνταξιοδοτουμένων δημοσίων υπαλλήλων και μέσω της ενοποίησης των δήμων και τοπικών συμβουλίων. Είναι ζωτικής σημασίας το βάρος της προσαρμογής στο σκέλος των δαπανών να είναι κατανεμημένο σε πολλά προγράμματα, ώστε ακόμη και οι επενδυτικές δαπάνες να πρέπει να εξορθολογιστούν και να στραφούν σε μια πιο εντατική και αποτελεσματική χρήση των πόρων των κοινοτικών διαρθρωτικών ταμείων και του ταμείου συνοχής, στο βαθμό που είναι εφικτό. Ανεξάρτητες αξιολογήσεις θα ξεκινήσουν και θα πραγματοποιούνται από διεθνούς φήμης εμπειρογνώμονες της δημόσιας διοίκησης και των υφιστάμενων κοινωνικών προγραμμάτων προκειμένου να εντοπιστούν οι κατάλληλες δράσεις για την ορθολογική οργάνωση της δημόσιας διοίκησης και η ορθότερη στόχευση των κοινωνικών προγραμμάτων έτσι ώστε οι πόροι να διοχετεύονται στις πλέον ευάλωτες ομάδες πληθυσμού.

13. Εκτός από αυτά τα άμεσα δημοσιονομικά μέτρα για τον προϋπολογισμό, η κυβέρνηση έχει επίσης δρομολογήσει μια σειρά σημαντικών διαρθρωτικών δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων. Αυτές θα ενισχύσουν τη βιωσιμότητα, συμβάλλοντας στην ενίσχυση του ελέγχου επί των εσόδων και των δαπανών:

* Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση: Το σημερινό συνταξιοδοτικό σύστημα δεν είναι βιώσιμο και θα περιέλθει σε αδυναμία πληρωμών εάν δεν ληφθούν υπεύθυνα μέτρα προκειμένου να τεθεί σε μια υγιή βάση. Η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει μια μεταρρύθμιση η οποία θα πρέπει να εγκριθεί πριν από τα τέλη Ιουνίου 2010. Η Εθνική Αναλογιστική Αρχή θα εκπονήσει μια μελέτη προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι παράμετροι του νέου συστήματος διασφαλίζουν μακροπρόθεσμη αναλογιστική ισορροπία. Τα υπάρχοντα ασφαλιστικά ταμεία θα συγχωνευθούν σε τρία. Η μεταρρύθμιση θα εισάγει ένα νέο σύστημα το οποίο θα βασίζεται στην ενίσχυση της σύνδεσης μεταξύ εισφορών και παροχών, με ενιαίους κανόνες που θα ισχύουν κατ’ αναλογία σε όλους τους σημερινούς και μελλοντικούς εργαζόμενους. Η κανονική ηλικία συνταξιοδότησης θα οριστεί στα 65 έτη, αυξανόμενη παράλληλα με το προσδόκιμο ζωής. Οι παροχές θα πρέπει να τιμαριθμοποιούνται. Η μεταρρύθμιση επίσης θα περιορίσει την πρόωρη συνταξιοδότηση, ακόμα και για τους ασφαλισμένους προ του 1993, και θα περιορίσει τον κατάλογο των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων. Το νέο σύστημα θα προβλέπει επίσης μια σύνταξη κοινωνικού χαρακτήρα με εισοδηματικά κριτήρια για όλους τους πολίτες που βρίσκονται πάνω από την κανονική ηλικία συνταξιοδότησης, ώστε να παρέχεται ένα σημαντικό δίχτυ ασφαλείας, συμβατό με τη βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών.

* Διαχείριση των δημοσίων οικονομικών και δημοσιονομικό πλαίσιο. Στην τεχνική βοήθεια από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την διαχείριση των δημοσίων οικονομικών και των μακροπρόθεσμων μεταρρυθμίσεων του προϋπολογισμού θα υπάρξει αναδιάταξη προτεραιοτήτων προκειμένου για την αντιμετώπιση των βραχυπρόθεσμων προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε. Στο πλαίσιο αυτό: το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους θα είναι αρμόδιο για την παρακολούθηση και την υποβολή εκθέσεων για τα στοιχεία της γενικής κυβέρνησης, η Κυβέρνηση θα εισάγει τυποποιημένες διαδικασίες ελέγχου για όλους τους δημόσιους φορείς με στόχο την αποτροπή της επανεμφάνισης χρεών, θα εξασφαλιστεί ότι όλοι οι προϋπολογισμοί για τη γενική κυβέρνηση θα ετοιμάζονται με μεσοπρόθεσμο ορίζοντα δημοσιονομικής στρατηγικής και ότι θα κατατίθενται πριν από την έναρξη του δημοσιονομικού έτους, θα εισαχθεί μια προσέγγιση «από πάνω προς τα κάτω» στην κατάρτιση των προϋπολογισμών, οι οποίοι θα προβλέπουν ανώτατα όρια δαπανών, επαρκές αποθεματικό κινδύνου και μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δαπανών για τον Κρατικό Προϋπολογισμό, θα απαιτείται η σύνταξη συμπληρωματικού προϋπολογισμού για κάθε ενδεχόμενη υπέρβαση πέρα των προβλεπόμενων, θα τροποποιηθεί ο νόμος του 1995 για τη διαχείριση του προϋπολογισμού προκειμένου να ισχύσουν τα παραπάνω. Η κυβέρνηση θα εξακολουθήσει να συνεργάζεται με τις ομάδες του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που παρέχουν τεχνική βοήθεια προκειμένου να εφαρμόσει τις συστάσεις που έχει ήδη γίνει και να υπάρξουν περαιτέρω βελτιώσεις κατά τη διάρκεια του προγράμματος, συμπεριλαμβανομένης και της δημιουργίας μιας ανεξάρτητης αρχής παρακολούθησης των δημοσιονομικών που θα εντάσσεται στο Κοινοβούλιο.

Β. Πολιτικές για τον χρηματοπιστωτικό τομέα

16. Η άμεση πρόκληση για τις τράπεζες είναι η διαχείριση των δύσκολων τρεχουσών συνθηκών ρευστότητας. Στο γενικότερο πλαίσιο της αναταραχής που επηρεάζει τις αγορές χρέους της ελληνικής κυβέρνησης, οι ελληνικές τράπεζες έχασαν την πρόσβασή τους στη διατραπεζική αγορά για τη χρηματοδότηση των λειτουργιών τους από το τέλος του 2009. Ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις τους στη διατραπεζική αγορά δεν ανανεώθηκαν, ή ανανεώθηκαν με υψηλό κόστος, ενώ παρατηρήθηκε και μια μετρίου μεγέθους εκροή καταθέσεων τους πρώτους μήνες του 2010, γεγονός που έθεσε τη ρευστότητα πολλών ελληνικών τραπεζών υπό πίεση. Ως αποτέλεσμα, οι τράπεζες βασίστηκαν όλο και περισσότερο στις πηγές αναχρηματοδότησης του Ευρωσυστήματος. Για να βοηθήσει τις τράπεζες να αντιμετωπίσουν αυτές τις δύσκολες συνθήκες η κυβέρνηση παρέτεινε τη διάρκεια του πακέτου ενίσχυσης του τραπεζικού συστήματος από τις αρχές του 2009 (28 δισ. ευρώ, από τα οποία 11 δισ. ευρώ είχαν χρησιμοποιηθεί μέχρι τα τέλη του 2009), με στόχο την παροχή ποσού ύψους 17 δισ. ευρώ σε επιπλέον ρευστότητα ενώ θέτει σε εφαρμογή και περαιτέρω επέκταση του πακέτου ενίσχυσης, υπό την επιφύλαξη της έγκρισης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Εντός του υφιστάμενου πλαισίου του Ευρωσυστήματος, οι εθνικές κεντρικές τράπεζες μπορούν να παρέχουν στήριξη σε πιστωτικά ιδρύματα που αντιμετωπίζουν προσωρινά προβλήματα ρευστότητας, αλλά παραμένουν φερέγγυα. Σε περίπτωση που δοθεί τέτοια στήριξη από την Τράπεζα της Ελλάδας, θα είναι πλήρως εγγυημένη από το Ελληνικό Δημόσιο κατά τρόπο που να συνάδει με τις σχετικές απαιτήσεις της ΕΚΤ και της ΕΕ.

17. Η κυβέρνηση και η Τράπεζα της Ελλάδος θέτουν επίσης σε εφαρμογή ένα νέο δίκτυ ασφαλείας με στόχο τη διασφάλιση ενός υγιούς επιπέδου κεφαλαίου για τις τράπεζες και κατά συνέπεια τη βελτίωση των συνθηκών ώστε να στηριχθεί η πραγματική οικονομία. Προβλέποντας ότι οι τράπεζες μπορεί να υποστούν περαιτέρω δυσμενείς επιπτώσεις στην κερδοφορία τους, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την κεφαλαιακή τους θέση, η κυβέρνηση θα θεσπίσει (μέχρι τις 30 Ιουνίου 2010, ως σημείο αναφοράς) μέσω συγκεκριμένης νομοθεσίας και μετά από διαβούλευση με το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΕΚΤ, ένα πλήρως ανεξάρτητο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ). Οι υπεύθυνοι για τις αποφάσεις του ΤΧΣ θα είναι ανεξάρτητα άτομα με αναγνωρισμένο κύρος στα χρηματοπιστωτικά θέματα, οι οποίοι θα διορίζονται από την κυβέρνηση και το Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος (ο οποίος θα έχει την ευθύνη των περισσοτέρων διορισμών).

Γ. Διαρθρωτικές Πολιτικές
Ενίσχυση της αγοράς εργασίας και της εισοδηματικής πολιτικής. Σε εναρμόνιση με τη μείωση των μισθών του δημόσιου τομέα, οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα πρέπει να γίνουν πιο ευέλικτοι ώστε να καταστεί δυνατή η συγκράτηση του κόστους για μια εκτεταμένη χρονική περίοδο. Μετά από διαβουλεύσεις με τους κοινωνικούς εταίρους εντός του πλαισίου της κοινοτικής νομοθεσίας, η κυβέρνηση θα μεταρρυθμίσει το νομικό πλαίσιο για τις μισθολογικές διαπραγματεύσεις στον ιδιωτικό τομέα, συμπεριλαμβανομένης και της εξάλειψης της ασυμμετρίας στη διαιτησία. Η κυβέρνηση θα υιοθετήσει νομοθεσία για τη θέσπιση ελάχιστων μισθών για νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας προκειμένου να προωθηθεί η δημιουργία θέσεων απασχόλησης για ειδικές ομάδες που βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο, όπως οι νέοι και οι μακροχρόνια άνεργοι. Παράλληλα, η κυβέρνηση θα εφαρμόσει το νέο σύστημα ελέγχου για την αδήλωτη εργασία και θα εκσυγχρονίσει τους θεσμούς της αγοράς εργασίας. Η νομοθεσία για την προστασία της απασχόλησης θα αναθεωρηθεί, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων περί παράτασης της περιόδου μαθητείας, των κανόνων που διέπουν τις ομαδικές απολύσεις και της διευκόλυνσης της ευρύτερης χρήσης της μερικής απασχόλησης. Τα περιθώρια βελτίωσης της στόχευσης των κοινωνικών δαπανών θα αναθεωρηθούν προκειμένου να ενισχυθεί το κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας για τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Διαχείριση και αποκρατικοποίηση κρατικών επιχειρήσεων. Οι κρατικές επιχειρήσεις πρέπει να υπόκεινται σε μεγαλύτερη διαφάνεια με στόχο την αύξηση της αποδοτικότητά τους και τη μείωση των ζημιών τους. Ως πρώτο βήμα, οι οικονομικές καταστάσεις για το 2009 των δέκα κρατικών επιχειρήσεων με τις μεγαλύτερες ζημιές, αφού ελεγχθούν από ορκωτούς λογιστές, θα δημοσιευθούν στο διαδίκτυο. Θα συνταχθεί ένα χρονοδιάγραμμα και σχέδιο δράσης για τη βελτίωση των οικονομικών επιδόσεων των μεγαλύτερων ζημιογόνων επιχειρήσεων, κυρίως στον τομέα των σιδηροδρόμων και των μέσων μαζικής μεταφοράς. Το εν λόγω σχέδιο δράσης θα περιλαμβάνει συγκεκριμένα μέτρα για τη μείωση του κόστους, μεταξύ των οποίων είναι ο εξορθολογισμός των εξυπηρετούμενων δικτύων και η αύξηση των τιμολογίων. Η κυβέρνηση θα επανεξετάσει την αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας, συμπεριλαμβανομένων των εκτάσεων που ανήκουν σε δημόσιες επιχειρήσεις ή στην κυβέρνηση. Η κυβέρνηση θα εξετάσει περαιτέρω τη δυνατότητα βελτίωσης της εταιρικής διακυβέρνησης και ενίσχυσης της εποπτείας της κρατικής ιδιοκτησίας.

Από το Μνημόνιο της Ελλάδας με Ε.Ε. και ΔΝΤ.
Το πιάσατε το υπονοούμενο, πολιάμ’;
Τι μάθαμε σήμερις, απ’ το νεοφιλελεύθερο μνημόνιο της (ρε ασιχτίρ) “σοσιαλιστικής” μας κυβέρνησης;
Πρώτον: Όλη η νεοφιλελεύθερη φάμπρικα “σταθερότητας” στηρίζεται στη δραστική μείωση μισθών (τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα), συντάξεων και κάθε μορφής κοινωνικών παροχών. Επίσης, είμαστε ακόμα στα προκαταρκτικά· ο άγριος σοδομισμός των λαϊκών στρωμάτων έπεται.

Δεύτερον: Θεσμίζεται εργασιακός μεσαίωνας.
Αυτά που ξέρατε, περί συλλογικής εργασιακής σύμβασης κι εργατικών δικαιωμάτων, ξεχάστε τα. Το ελληνικό σύνταγμα, που προβλέπει κοινωνικό δικαίωμα στην εργασία, ανακηρύχτηκε (κι επισήμως) ένα κουρελόχαρτο: εργαζόμενοι τέλος.
Από δω και πέρα μιλάμε για “απασχολήσιμους”, χωρίς απολύτως κανένα δικαίωμα, χωρίς απολύτως καμιά προστασία: το νέο εργασιακό μοντέλο είναι: “εργαζόμενος VS εργοδότης” (το κράτος σμπουτζατ). Οι “θεσμοί” της “αγοράς εργασίας” εκσυγχρονίζονται!
Τρίτον: Το κοινωνικό κράτος δολοφονήθηκε. Ζήτω το νεοφιλελεύθερο παζάρι!
Συντάξεις δεν έχει κι αν, παρ’ ελπίδα, τύχει κάποιος και πάρει, θα είναι σύνταξη της μαύρης πείνας και της εξαθλίωσης.
Τέταρτον: Θα τα ξεπουλήσουν όλα και μάλιστα μπιτ παρά: λιγότερο κράτος, βρε κουτά, αυτή είναι η λύση!
Πέμπτον: γιατί γίνονται όλα αυτά, βρε κουτά;
Μα…για τις τράπεζες, οι οποίες “στηρίζουν την πραγματική οικονομία”!
(ποια “πραγματική οικονομία” δεν μας είπαν, όμως, αφού προβλέπουν μια διαρκή και παρατεταμένη ύφεση)

Μιλάμε και τι δεν δίνει ο καψερός ο Έλληνας, επειδή…”οι τράπεζες μπορεί να υποστούν περαιτέρω δυσμενείς επιπτώσεις στην κερδοφορία τους”…
Μέσα στο 2010, 17 δις από τα 28 του 2009. Όταν ενθυλακώσουν οι φουκαριάρες οι τράπεζες τα 28 δις (δικά μας λεφτά), τότε θα τους δώσουμε κι άλλα 11 (δανεικά απ’ τους φραγκολεβαντίνους, που πάλι εμείς θα τα πληρώσουμε) και…βλέπουμε!
Κι αν, παρ’ ελπίδα, δεν φτάσουν τα δισεκατομμυριάκια αυτά, ώστε να μην υποστούν “περαιτέρω επιπτώσεις στην κερδοφορία τους” οι τράπεζες, τότε “οι εθνικές κεντρικές τράπεζες μπορούν να παρέχουν στήριξη σε πιστωτικά ιδρύματα που αντιμετωπίζουν προσωρινά προβλήματα ρευστότητας, αλλά παραμένουν φερέγγυα.”! Θα εγγυάται και θα στηρίζει την “υγιή και απρόσκοπτη κερδοφορία των ιδιωτικών τραπεζών” η Τράπεζα της Ελλάδας, βρε κουτά, δηλαδή ο κρατικός κουμπαράς μας!

Μιλάμε για τις ίδιες τράπεζες, που τόσα χρόνια κυριολεκτικά θησαύρισαν αφού, μεταξύ άλλων, δανείζονταν από την ΕΚΤ με 1% και στη συνέχεια δάνειζαν το ελληνικό κράτος με 5% και με 6%.
Μα γιατί, θα αναρωτηθεί κάνα βλαχοπιθήκι, δεν πήγαινε το ελληνικό κράτος για να δανειστεί το ίδιο, μέσω της Τράπεζας της Ελλάδας, με 1% κι έπρεπε να καταφεύγει στον δανεισμό μέσω τοκογλύφων;

“Απαπαπαπά…βρε παλιοκουμμούνια”, απαντά μαινόμενο το παπαγαλάκι, “Κούβα είμαστε ή Αλβανία του Χότζα; Αυτά είναι απαράδεκτοι κι αναχρονιστικοί κρατισμοί. Στην ελεύθερη αγορά το κράτος πάει στον τοκογλύφο…πφφφφ…αυτό μας έλειπε δα, να ξαναγυρίσουμε πίσω σ’ αυτές τις απαρχαιωμένες κρατικιστικές πρακτικές”.
Συμπέρασμα: η Τράπεζα της Ελλάδας, και κατά συνέπεια το κράτος, παρεμβαίνουν μόνον τότε, όταν “οι τράπεζες μπορεί να υποστούν περαιτέρω δυσμενείς επιπτώσεις στην κερδοφορία τους”. Τότε, το αόρατο χέρι της αγοράς βάζει ένα (με το συμπάθιο) γερό κωλοδάχτυλο στον κρατικό κορβανά, γιατί…έτσι! Ή είμαστε φιλελεύθεροι ή δεν είμαστε!
Πλήρωνε, ρε γελοίε, τηλεορασόπληκτε κι αφάσιε μπαμπουΐνε Έλληνα “πολίτη”.
Πλήρωνε τα κλεψιμαίικα, τώρα, και βγάλε και τον σκασμό: είναι υπόθεση του “νέου πατριωτισμού”, ρε παλιομασκαρά, τι θες;
Να πέσουν έξω οι τράπεζες;
Να μην πληρωθούν οι διεθνείς μας τοκογλύφοι;
Να μην αποζημιωθούν τα funds και τα μεγαλοστελέχια τους, που τζογάρισαν πάνω στη χρεωκοπία σου;

Να μην προλάβουν να την κοπανήσουν με ασφάλεια οι μεγαλοκαραχαρίες, που σε καταλήστεψαν κι ακόμα σε ληστεύουν ξεδιάντροπα;
Μα τι σκατά…κομμουνιστής είσαι, ρε αχρείε ανθέλληνα;
Τέλος, όπως θα διαπιστώσατε, πέρα απ’ την δημόσια ομολογία του (Θου Κύριε) σοσιαλιστή Πρωθυπουργού μας στη Βουλή (που ξέρει ότι τα μέτρα είναι άδικα, αλλά τι να κάνει κι αυτός; Να πάει κόντρα στους “εταίρους” και τις “αγορές”; Κι αν τον διώξουν; Τι θα κάνει μετά; Θα πάει να δουλέψει μερικώς απασχολούμενως σε κάνα σούπερ μάρκετ; Ε; Αυτό θέλετε, ρε κωθώνια;) ότι και τους πολιτικούς όρους της Πράξης Υποτέλειας τους υπαγόρευσε ρητώς και κατηγορηματικώς η τρόικα, το ελληνικό κράτος παραδέχεται με τον πιο επίσημο τρόπο ότι δεν είναι το ΔΝΤ, η ΕΕ και η ΕΚΤ οι τοποτηρητές, αλλά η ελληνική κυβέρνηση:

Η τρόικα αποφασίζει και διατάσσει, η ανθυποφυλαρχία εκτελεί ασμένως κι ευπειθώς.
Το πιάσατε το υπονοούμενο πολιάμ’;
Ακόμα δεν το πιάσατε;
Καλά, να σας το πω εγώ:
180 χρόνια μετά την ανακήρυξη του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, η Ελλάδα υποδουλώνεται ξανά. Επισήμως και με τη βούλα, μας ξανάκανε σκλαβάκια.
Με τις (νεοφιλελεύθερες) υγείες μας…

albatros-imerologia.blogspot